สงสัย ฉันจะแก่ จนสายตายาว แล้วเพราะฉัน ได้แต่แอบมอง เธออยู่ห่างๆ
<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
29 พฤศจิกายน 2550
 
 
ตัวตนที่แท้จริงถูกบุคลิกภาพของเราบดบัง

ตัวตนที่แท้จริงถูกบุคลิกภาพของเราบดบัง


ตามหลักจิตวิทยา คน ๆหนึ่งจะพัฒนาไปเป็นผู้ใหญ่ที่สมบูรณ์ มีวุฒิภาวะได้ ขึ้นอยู่กับว่าความต้องการตามลำัดับพัฒนาการของคน ๆนั้นในวัยเด็กได้รับการตอบสนองอย่างเหมาะสมหรือไม่ ความต้องการที่ไม่ได้รับการตอบสนองในวัยเด็กจะกลายเป็นช่องว่างที่ขวางไม่ให้เราสัมผัสตัวตนที่สมบูรณ์ได้ และสิ่งที่คนเราสร้างขึ้นมาลดช่องว่างเหล่านั้นก็คือบุคลิกภาพของเราเอง

บุึึคลิกภาพเหมือนเฝือกที่หุ้มแขนที่บาดเจ็บของเราไว้ เราต้องการเฝือกเพื่อให้แขนของเรามีโอกาสได้สมานแผล และหายเป็นปกติ แต่ถ้าเราไม่ถอดเฝือกออกเสียที แขนของเราก็ไม่มีวันทำงานได้อย่างเต็มศักยภาพของมัน มิหน่ำซ้ำการเจริญเติบโตของแขนจะหยุดชงักไปด้วย คนบางคนสร้างบุคลิกภาพขึ้นมามากขนาดเทียบเท่ากับการเข้าเฝือกร่างกายทั้งร่าง และไม่มีใครเลยที่โตขึ้นมาโดยไม่มีเฝือกอยู่ตามร่างกายเลยแม้แต่น้อย คนเราต่างต้องการบุคลิกภาพเพื่อปกป้องเราให้พ้นจากความเจ็บปวดที่แสนสาหัสในวัยเด็ก

ถ้ามองบุคลิกภาพให้เป็นเฝือกชั่วคราว มันเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งต่อการพัฒนา มันเป็นส่วนที่แข็งที่สุดของเราในยามที่เราอ่อนแอที่สุด และไม่เพียงแต่มันจะช่วยให้เราเอาตัวรอดในสังคมได้เท่านั้น มันยังเป็นสิ่งที่พาเราไปสู่ขั้นต่อไปของการพัฒนาตนอีกด้วย

แต่เพราะบุคลิกภาพแท้จริงแล้วประกอบด้วย ปฏิกิริยา ความกลัว และความเชื่อของเราเท่าันั้น ไม่มีสิ่งใดในบุคลิกภาพที่เป็นตัวเราเลยแม้แต่น้อย การยึดติดกับบุคลิกภาพจึงเท่ากับการละทิ้งตัวตนนั้นเอง ตราบใดที่เรายังคิดว่าบุคลิกภาพของเรานี่แหละคือตัวเราจริง ๆ เราก็จะไม่มีวันเลิกยึดติดกับมัน และเหตุผลที่ทุกคนปฏิเสธที่จะกลับไปหาตัวตนที่แท้จริงเป็นเพราะ่ การกลับไปสู่ตัวตนที่แท้จริงทำให้เราต้องเจ็บปวดกับการละทิ้งตัวเองที่เราได้ทำมา วันที่เราพูดกับตัวเองว่า ฉันขอเป็นตัวฉันเองจริง ๆ ฉันขอเผชิญหน้ากับความจริง วันนั้นเราได้เริ่มหันเข้าหาตัวตนที่แท้จริงของเราแล้ว

การหันเข้าหาตัวตนที่แ้ท้จริงจะทำให้เราสัมผัสถึงความเจ็บปวดในวัยเด็กของเราอีกครั้ง ดังนั้น เราควรพัฒนา ความรู้สึกเห็นอกเห็นใจตัวเอง ควบคู่ไปด้วย เราต้องหันที่จะรักตัวเองให้มากพอที่จะยอมกลับไปค้นหาตัวตนที่แท้จริงของเราอีกครั้ง เราต้องรักตัวเองมากพอที่จะไม่เลิกล้มหากต้องเจ็บปวดหรือวิตกกังวลกับความเจ็บปวดในวัยเด็กเหล่านั้นอีก

ที่จริงแล้วไม่ว่าวัยเด็กจะทรมานแสนสาหัสมากแค่ไหน ตัวตนที่แท้จริงของเราจะไม่ได้ความเสียหายเลยแม้แต่น้อย แต่มันจะถูกจำกัดและควบคุมด้วยบุคลิกภาพของเราแทน คนที่มาจากครอบครัวที่ล้มเหลวจะบุคลิกภาพจะควบคุมตัวตนที่แท้จริงอย่างเข้มงวดมาก ในขณะที่คนที่มาจากครอบครัวที่สมบูรณ์บุคลิกภาพจะอรุ่มอร่วยมากกว่า

ดังนั้นคนที่มีความทรงจำในวัยเด็กที่ปวดร้าวจึงไม่ต้องกังวลว่าพื้นฐานของตนไม่ดี ช่องว่างระหว่างตัวตนที่แท้จริงกับตัวเราอาจจะไกลกว่าคนอื่น แต่ตัวตนที่แท้จริงของเรายังบริสุทธิ์ไม่แตกต่างจากคนอื่น ๆ เพียงแต่เราต้องใช้ความพยายามมากหน่อยในการลดช่องว่างเหล่านั้น ตัวตนที่แท้จริงของทุกคนต้องการที่จะเผยตัวเองออกมาอยู่แล้ว

เมื่อใดที่ตัวตนที่แท้จริงเผยตัวออกมา เราจะได้พบกับ ความสัตย์ ความรัก การไม่หลอกตัวเอง ความคิดสร้างสรรค์ ปัญญา การพึ่งพาตัวเอง ความสุข อำนาจ และความสงบ ที่แท้จริง ซึ่งเราได้แต่หวังจากบุคลิกภาพของเรา แต่มันไม่เคยให้เราได้จริง ๆเสียที

ที่มา //www.dek-d.com/board/view.php?id=986601


Create Date : 29 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2550 16:52:21 น. 1 comments
Counter : 1014 Pageviews.
Share

 
แล้วจะทราบได้ไงคะว่า สิ่งไหนคือตัวตนจริงๆ ของเรา


โดย: เช้านี้ยังมีเธอ วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:21:02 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

fluorinel!
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

oO[สงสัย ฉันจะแก่ จนสายตายาว แล้วเพราะฉัน ได้แต่แอบมอง เธออยู่ห่างๆ ]Oo-ST.UZ_Pondy

[Add fluorinel!'s blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com