Group Blog
All Blog
|
ฤดูฝน ผมเหงา เธอเปลี่ยว ตอนที่3 ฤดูฝน ผมเหงา เธอเปลี่ยว ผมใช้เวลาไม่นานที่จะหาเบอร์โทรศัพท์ของคุณมินโดยไม่อาศัยพี่ต่อ ทำให้ผมรู้ข้อมูลกับคุณมินเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย คุณมินมีชื่อจริงและนามสกุลว่า กามล นารา ตอนแรกเธอมีชื่อเล่นว่ามนจากชื่อจริง แต่ภายหลังเธอใช้นามปากกาว่าคุณมิน ทำให้หลังจากนั้นทุกคนจึงเรียกเธอว่าคุณมินกันหมด พี่ต่อเองก็เรียกเธอว่าคุณมิน ผมจำความรู้สึกได้ดี ถึงความรู้สึกแรกที่คุณมินรับโทรศัพท์ผม หัวใจเต้นแรง ไปหมด หูอื้อขึ้นมาฉับพลัน ผมจำได้ว่าผมได้เตรียมเรื่องที่คุยไว้แล้ว แต่พอถึงตอนนั้นในหัวมันโล่งไปหมด นึกไม่ออกเลยว่าจะพูดเรื่องอะไรดี เธอคงรู้ดีว่าผมโทรมาทำไม เธอถึงเริ่มต้นก่อน วันอาทิตย์นี้ ว่างนะ ไปเที่ยวด้วยกันไหม ครับ ไป อยากจะหาอะไรมาเลี้ยงสักตัวนะ ครับ ไป ไปจัตุจักรดีไหม ครับ ผมกลืนน้ำลายที่เหนียวหนืดติดคอด้วยความลำบาก ไป แล้วผมกับคุณมินก็ตกอยู่ในความเงียบสงบกันครู่หนึ่ง แล้วตอนเก้าโมง ผมจะมารับที่บ้านนะครับ ครับ ไป เธอหัวเราะ อย่างอารมณ์ดี คุณมินครับ ผมกลืนน้ำลายอีกครั้ง ไม่วางหูได้ไหมครับ ผมอยากได้ยินเสียงคุณมินนานๆ ก็เปลืองแย่สิคะ ครับ เปลืองแต่อย่าวางนะครับ คะ ไม่วาง วันนั้นทั้งวัน ผมเป็นคนบ้าที่ถือโทรศัพท์ไว้ โดยไม่พูดอะไรกับปลายสายสักคำ ถึงแม้จะมีสายเรียกซ้อนเข้ามา แต่ผมก็ไม่รับ บางครั้งคุณมินก็ชวนผมคุยบ้าง บางครั้งผมก็ชวนคุณมินคุย แต่เราก็ไม่ได้คุยอะไรกันมาก วันนั้นผมกลับบ้านด้วยความสุขอย่างที่สุด ถึงแม้ว่าผมจะง่วงขนาดไหน แต่ผมก็อดทนรอจนกว่าคุณมินจะหลับ วันนั้นเป็นวันแรกที่ผมได้กล่าวราตรีสวัสดิ์กับคุณมิน หลังจากที่ผมวางหูไป ไม่ถึงห้านาที คุณมินก็โทรมาหาผม อยากฟัง ราตรีสวัสดิ์อีกครั้ง ช่วยพูดอีกครั้งได้ไหม ผมจึงกล่าวอีกครั้ง อยากฟัง ข้างๆ หูตอนนี้เลย ผมเผลอยิ้มโดยไม่รู้ตัว ความง่วงมันหายไปหมด ผมตกลงที่จะกล่าวมันให้เธอฟังอีกครั้งใกล้ๆ หู และขับรถไปที่บ้านคุณมินคุณมินทักทายผมอย่างเป็นมิตร ต้อนรับผมด้วยชุดนอนเหมือนครั้งแรกที่พี่ต่อพาผมมา เพียงแต่คราวนี้ มีเพียงผมกับคุณมิน สองคน... เท่านั้น หลังจากที่ผมเข้าบ้านเธอไปแล้ว ผมก็ไม่รอช้าที่จะคว้าตัวเธอมากอดไว้ ผมของเธอพึ่งสระใหม่ยังกลิ่นหอมของแชมพู และสบู่ยังติดอยู่จางๆ ราตรีสวัสดิ์ครับ ผมกระซิบข้างหูเธอ ผมลูบผมเธอด้วยสัมผัสที่แผ่วเบาที่สุดในชีวิตผมไม่อยากให้นางฟ้าของผมต้องแตกหักไปมากกว่านี้ โปร เธอส่งสายตาเว้าวอนพร้อยยกมือเสยผมขึ้นจากหน้าผาก ผมเกือบจะก้มลงไปจูบเธอให้หายคิดถึง แต่เสียงแหลมเล็กนั้นดังขึ้นมาขัดจังหวะเสียก่อน มิน มิน คุณมิน คุณมินอยู่ไหม เธอรีบเอาผมไปซ่อนในห้องครัวอย่างรวดเร็ว ผมไม่ลืมที่หอมแก้มบอบบางของเธอก่อนที่เธอจะเดินออกไปต้อนรับแขกแปลกหน้าในเวลาดึกเช่นนี้ ว่าไง แอน เธอเปิดประตูออกไปรับ แขกที่ไม่ได้รับเชิญ นั่นเป็นครั้งแรก ที่ผมเห็นพี่แอนภรรยาของพี่ต่อ หญิงสาวผมยาวประบ่าสีตาลเข้ามา เดินก้าวเข้ามาด้วยเสื้อสีขาวครีมตัดด้วยเสื้อสูทสีน้ำตาลทรายแดง กางเกงยีนส์สีเงินพร้อมรองเท้าบู๊ตสั้นสีเขียวเข้ม ท่าทีแบบนางพญานั้นทำให้ผมรู้สึกไม่ดีกับเธอเลย รบกวนเธอหรือเปล่า ยังไม่หลับใช่ไหม ไม่เลย ไม่รบกวนเลย พอดีคืนนี้นอนไม่หลับ กำลังคิดพล็อตใหม่อยู่ เหรอ..... ดีเลยมา มีเรื่องจะเล่าให้คุณมินฟัง....เออ... เมื่อตะกี้ฉันเห็นรถมาจอดหน้าบ้าน รถใครเหรอ เธอมีแขกอยู่หรือเปล่า เปล่า พอดีเพื่อนมาขอฝากรถหน่อยนะ เหรอ.... หิวน้ำจังเลยเธอ ขอน้ำสักแก้วได้ไหม คำพูดนั่นทำให้ผมเสี่ยวสันหลังวาบ กลัวว่าพี่แอนจะเดินเข้ามาในครัว มาหยิบน้ำเย็น งั้นรอแปปนะ เดียวฉันหยิบมาให้ นางฟ้าของผมเดินเข้ามาในห้องครัว อย่างไม่มีพิรุธ ส่วนผมนะอึดอัดจะตายอยู่แล้ว คุณมินบอกให้ผมออกทางประตูหลังกลับไปก่อน เพราะคงคุยอีกนาน แต่ผมก็ดื้ออยากจะกล่อมเธอราตรีสวัสดิ์ให้ได้ เธอจึงบอกให้ผมหลบในห้องครัวรอไปก่อน ผมก็รออย่างใจเย็น แต่เพราะวันนั้นผมเจองานหนักๆ มาพอสมควร ผมจึงผล่อยหลับไป จนพี่แอนกลับไปนั่นแหละครับ คุณมินถึงมาปลุกผม ถึงตอนนั้นผมก็ง่วงจนคิดอะไรไม่ออก คุณมินเลยพาผมไปนอนบนห้อง ผมยังจำได้ดีว่านาฬิกาบนหัวเตียง บอกเวลาเวลา ตีสี่พอดี ผมล้มตัวไปนอนกลิ้งบนที่นอน พร้อมคว้าหมอนข้าง คุณมินสุดที่รักมากอดให้อุ่น คุณมินกระซิบข้างหูผมด้วย ว่าราตรีสวัสดิ์ กลิ่นสบู่อาจติดไม่ทน บนร่างกายของเธอ แต่ความรักของผม จะติดทนบนหัวใจเธอ ผมกลับที่บ้าน ผมนั่งเหม่อดูปฏิทินว่าเมื่อไหร่วันอาทิตย์จะมาถึงเสียที ผมจะได้ไปพาคุณมินไปเที่ยว ตอนนั้นผมคิดไปไกลว่าผมจะเสนอตัวเป็นสัตว์เลี้ยงแทน ให้คุณมินกอดหอมเลี้ยงดูตลอดเวลา รับรองว่าผมจะไม่หนีหายไปไหน จะรักและซื่อสัตย์กับคุณมินคนเดียว เมื่อวันอาทิตย์มาถึง ผมสั่งกุหลาบสีโอรสที่คุณมินชอบ 99 ดอก เตรียมไว้ด้วย มองหาคำพูดเก๋ๆ อยู่นาน ทีเดียว ที่จะมามอบให้เธอ เวลาเก้าโมงเช้า ไม่สาย ไม่มาเร็วเกินไป ผมเห็นรถของสามีเธอ นึกใจเสียว่าคราวนี้ ผมคงจะต้องโดนจับได้แน่แล้ว แต่ผมก็ยังแข็งใจโทรเข้าไปในบ้านก่อนคนที่รับสายก็คือสามีของเธอ เขาไม่ได้ระแคะระคายเรื่องของผมกับคุณมินแม้แต่นิดเดียว เขาบอกผมว่าคุณมินไปเฝ้า น้องหมูหวาน ซึ่งกำลังจะต้องผ่าตัด เพราะความไม่รู้ประสา แอบกลืนหมากฝรั่งเข้าไป ทำให้เจ้าหมากฝรั่งไปอุดตันในลำไส้ จนเกิดอาการปวดท้องอย่างรุนแรง กุหลาบสีโอรสจึงแปรเปลี่ยนเจ้าของอย่างรวดเร็ว มาเป็นน้องหมูหวานแทน ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณมินเดาออกหรือเปล่า ว่ากุหลาบแสนสวยช่อนั้นแท้จริงเป็นของเธอ แต่การได้เห็นรอยยิ้มที่น่ารักของหมูหวาน มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีไปทั้งวัน นัดแรกของผมกับคุณมินจึงเป็นหมัน ไปโดยปริยาย แต่ผมก็ไม่ท้อ หาโอกาสใกล้ชิดเธอต่อไป ผมก็อาสามาเป็นคนขับรถให้เธอจนกระทั่งหมูหวานหายป่วย สามีของคุณมินและคนรอบตัวเธอจึงรู้จักผมไปโดยปริยาย วันหนึ่งที่ฝนตกเบาคล้ายคนร้องไห้ พี่ต่อชวนผมไปกินเหล้า เราเริ่มคุยอะไรกัน ไร้สาระไปเรื่อยเปื่อย จนมาถึงคำถามที่ผมไม่เคยคิดว่าพี่ต่อจะถามผม เขาถามผม ว่าผมคิดอย่างไง กับคุณมิน แล้วผมก็ไม่คิดเลยว่า คนที่ร้องไห้ในวันฝนตกนั้นจะคือผม
|
หวานใจนายโหด
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] 
Friends Blog
Link MY VIP Friend    |
||||||||||||
