กรกฏาคม 2553

 
 
 
 
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
25
26
27
28
29
30
31
 
All Blog
สำหรับเพื่อนผู้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ.....ระลึกถึงเธอเสมอ
เช้าวันศุกร์หลังจากกรำงานด่วนเมื่อคืนวันพฤหัส ก็มาทำงานด้วยอาการแฮงค์
เล็กๆ คล้ายคนเมา.....แต่เป็นเพราะอดนอน....

ประมาณ 10 โมงเช้า ปรางโทรมาเข้ามือถือ....
ซวยแล้วส่งงานไม่ทันมันโทรมาด่าป่าววะ แต่ก็ส่งไปแล้วนี่หว่า....

เรา : ฮัลโหล
ปราง : (เสียงร้องไห้อย่างหนัก)
เรา : ฮัลโหล ว่าไง?
ปราง : โยตายแล้ว....ฮือๆๆๆๆๆ
เรา : เฮ้ย!!!! อะไร ยังไง เนี่ย....
ปราง : ....รถชน.....ตอม่อ.....ตี1....ปอเต้กตึ้ง.....
(จับใจความไม่ได้ ได้ยินแต่เสียงร้องไห้)
เรา : ใจเย็นๆนะ...อย่าร้องไห้ เดี๋ยวเราโทรเช็คข่าวให้
ปราง : ถ้าลูกค้าตามงานเราวันนี้ เราไม่ทำงานนะ ทำไม่ไหว
เรา : โอเคๆ

มือสั่น...งง....ชา.......เอาไงดีวะ?
โทรสิ โทรหาเพื่อนคนอื่นสิ....โทรหาใครล่ะ....เพื่อนๆๆๆ เพื่อนสามเสน
เพื่อน ม.ต้น.....เบอร์ๆๆๆ เบอร์ใครล่ะ....อ่ะ...กนิษฐ์

เรา : โหล....กนิษฐ์เหรอ...เราน้ำตาลนะ ปรางโทรมาบอกว่า โยตาย จริงเหรอ
กนิษฐ์ : เฮ้ย!!! จริงอ่ะ....เราไม่รู้....เรื่องจริงรึเปล่า
เรา : เราไม่แน่ใจ ปรางโทรมาร้องไห้ ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ช่วยเช็คข่าวหน่อย
เราชาไปหมดแล้ว....เบอร์เพื่อนไม่ค่อยมีอ่ะ....แล้วโทรมาบอกเราด้วย
กนิษฐ์ : ได้ๆๆๆ



10 นาทีผ่านไป....... ยังหน้าชาและตัวชาอยู่....แต่ยังทำงานอยู่
เริ่มสับสนเปิดปิดโปรแกรมมั่วมาก........ มึนและงง....เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ
เพิ่งคุยกันเมื่อไม่นานมานี้เอง....โยยังหัวเราะ เมาท์แตก และแอบนินทา
อะไรกัน....ขอให้เป็นเพราะกรูแฮงค์เถอะ....


โทรศัพท์เข้า


กนิษฐ์ : เอ่อ....เรื่องจริงล่ะน้ำตาล ตอนนี้ศพอยู่โรงบาลตำรวจ ยังไม่รู้ว่าจะเอาไง
เรา : เอ่อ....เอาไงก็รบกวนโทรบอกเราด้วยนะ...ตัวเรายังชาอยู่เลย
ทำงานไม่ได้เลยอ่ะ....มึนไปหมด มือเรายังสั่นอยู่เลย
กนิษฐ์ : เราก็สั่นทำงานไม่ได้เหมือนกัน เดี๋ยวถ้ารู้อะไรเพิ่มจะโทรบอก
เดี๋ยว SMS เบอร์หลงไปให้นะ.....
เรา : ขอบใจมาก....



มึนและงง.....อยากร้องไห้ แต่ชาเกินกว่าน้ำตาจะไหล.....


ปรางโทรมา....

ปราง : นี่มันเรื่องจริงใช่ไหม แกโทรเช็คข่าวแล้วใช่ไหม?
เรา : เอ่อ....เรื่องจริงอ่ะ ตอนนี้โยอยู่โรงบาลตำรวจ
ปราง : โยเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของชั้นเลยนะ ไม่เหลือใครแล้ว
เรา : ใจเย็นๆ อย่าร้องไห้.....เดี๋ยวชั้นร้องตาม....
ปราง : โยเจ็บไหม....
เรา : ไม่รู้อ่ะ...ไม่รู้ว่าเจ็บรึเปล่า แต่โยไปสบายแล้ว
ปราง : แกทำงานอยู่ใช่ไหม ชั้นขอโทษที่รบกวน
เรา : ไม่เป็นไรหรอก ทำใจดีๆนะ


วันนั้นไม่เป็นอันทำงาน โทรบอกข่าวเพื่อน เพื่อนโทรบอกข่าว
จิตใจว้าวุ่นสับสนน่าดู.....บ่ายก็รู้ว่าสวดศพที่ไหน....ยิ่งเศร้าหนัก
เพราะสวดศพที่โบสถ์ที่โยแต่งงานตอนต้นปีนี้เอง..... Y_Y
ชีวิตคนช่างเร็วนัก......


เรารู้จักกับโยเมื่อ เมื่อปี 34 เราเข้าเรียนมัธยมที่เดียวกัน
เรียนห้องเดียวกัน ม.1/3 เราเลขที่ 29 โยเลขที่ 40 กว่าๆ
โยเป็นเด็กผู้ชายตัวขาวผอมหน้าตาดี....หน้าตาน่ารัก เฮี้ยวบ้าง
แสบซนบ้าง.....แถมยังอยู่ในแก๊งค์ตัวแสบประจำห้อง
แต่โยไม่เคยแกล้งเรา.....อาจจะมีมาขอตังค์ บาทสองบาทกินหนมบ้าง
เราก็เคยแบ่งให้บ้าง.....

โยเป็นคนอารมณ์ดี เราไม่เคยเห็นโยโกรธใครเลย หัวเราะและร่าเริงมาก
ในความทรงจำเราไม่มีภาพโยโกรธเลย มีแต่ภาพโยที่ยิ้มและหัวเราะ

สมัยที่กางเกงนักเรียนเวสปอยต์ฮิต เราก็เห็นโยเปรี้ยวใส่กะเค้าด้วย
แต่โยผอมขาเล็ก กางเกงขามันบาน.....เลยมองเห็นเกงในประจำเลย
แล้วสมัยที่กางเกงหลุดตูดฮิต....โยก็ฮิตกะเค้าด้วย....เพื่อนๆแกล้งดึงกางเกง
กันประจำ หลุดบ้างอะไรบ้าง....ก็ขำกันไป

พอม.ปลายเราก็แยกห้องกันโยอยู่ห้อง 4/7 ห้องเดียวกะปราง แต่เราแยกมา
อยู่ 4/5 ก็ยังเจอและพูดคุยกันเสมอ....จนกระทั่งสอบเข้ามหาวิทยาลัย
โยสอบได้ สน. ลาดกระบัง แต่เราได้ สถ.ขอนแก่น ก็แยกย้ายกันไป
มาพบเจอกันอีกทีเมื่อเรียนจบและนัดเลี้ยงรุ่นบ้าง งานแต่งงานเพื่อนบ้าง

โยอ้วนขึ้น...แต่ยังมีหน้าที่เปื้อนยิ้มและเสียงหัวเราะอยู่เสมอ

ต้นปีได้ข่าวว่าแต่งงานแต่จัดเฉพาะพิธีในโบสถ์ เราก็ไม่ได้ไปร่วมงานด้วย
แต่เราก็ยังติดต่อถามโยเรื่องงานบ้าง ซื้อของบ้าง อะไรบ้าง
เราโทรไปทุกครั้งโยมักจะบ่นว่า แกโทรมาทีไรชั้นอยู่ไซต์งานที่ระยองทุกทีเลย
แล้วก็หัวเราะ....อย่างคนอารมณ์ดีเสมอ




แต่วันนี้ไม่มีเสียงหัวเราะและรอยยิ้มของโยให้ได้เห็นอีกแล้ว
คงเหลือแต่เพียงภาพเก่าๆ ในอัลบั้มและความทรงจำของเราเท่านั้น
เรายังคงเข้าไปดูภาพแห่งความสุขของโยใน facebook อยู่
ความมึนชาของเมื่อวาน....กลายเป็นน้ำตาและเสียงสะอื้นหน้าคอมพิวเตอร์
เลยทำให้คิดขึ้นว่าควรจะเขียนอะไรบางอย่างเพื่อระลึกถึงเพื่อนที่แสนดี
ที่จากไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน....เร็วเกินกว่าจะได้กล่าวลา


ตอนนี้โยคงอยู่ในอ้อมกอดของพระบิดาแล้ว


หลับให้สบายเถอะเพื่อน โย คัมภีร์ รสหวาน





Create Date : 04 กรกฎาคม 2553
Last Update : 4 กรกฎาคม 2553 3:32:43 น.
Counter : 1846 Pageviews.

29 comments
  
น้องจะร้องไห้ตามT___T
นึกไม่ออกเหมือนกัน ถ้าเพื่อนสนิทเสียจะเป็นยังไง
โดย: LoveToBeLoved วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:16:36 น.
  
เศร้าจัง..
โดย: teansri วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:6:45:57 น.
  
เศร้าตามเลยค่ะ นัดเสียใจด้วยนะคะ
ตอนนี้คุณโยหลับสบายแล้วค่ะ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวและเพื่อนๆคุณโยด้วยค่ะ
โดย: nadtha วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:00:03 น.
  
เสียใจด้วยนะค๊า

ขอให้หลับให้สบายนะค๊าา

โดย: แฟนหล่อ วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:25:02 น.
  
ขอแสดงความเสียใจด้วยที่บุคคลสำคัญของคุณจากไปค่ะ
ตัดอกตัดใจซะนะคะ ถือว่าเค้าชดใช้กรรมชาตินี้หมดแล้ว และไปสบายค่ะ
โดย: fahtsuki วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:48:45 น.
  
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ปีที่แล้วเพื่อนเราเสียชีวิต ความรู้สึกไม่ได้ต่างกันเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย: ชิฟฟอนคาปูชิโน่ วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:52:25 น.
  
เสียใจด้วยนะคะ พี่เค้าไปสบายแล้ว
โดย: That's m3 วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:19:59:28 น.
  
เสียใจด้วยค่ะ
โดย: เปรียวฝ้าย วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:21:02 น.
  
อ่านแล้วเศร้าจังค่ะพี่น้ำตาล
จ้าเสียใจด้วยนะคะ ขอให้พี่โย เพื่อนพี่น้ำตาลหลับให้สบายค่ะ
โดย: jejeejajar IP: 125.25.79.57 วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:34:15 น.
  
เศร้าใจจัง ขอให้คุณโยไปสู่สุขคติ
โดย: A Princess วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:18:45 น.
  
เราเองก็เพิ่งเสียเพื่อนไปเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาเช่นกัน เข้าใจความรู้สึกดีเลยค่ะ ขอร่วมแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
โดย: Cherry Lala วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:07:32 น.
  
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
โดย: Cheezii วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:34:16 น.
  
เสียใจด้วยนะค่ะ ขอให้คุณโย ไปสู่สุขคติค่ะ
โดย: yoko วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:14:30 น.
  
เสียใจด้วยนะ เศร้าอ่ะ...
โดย: PopMizi วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:3:53:25 น.
  
เราก็รู้จักโยสมัยเรียนสามเสน เราเองก็ตกใจเหมือนกัน โยเป็นคนที่ร่าเริง สนุกสนาน ถ้ามีรูปรบกวนเอามาลงให้หน่อย แต่ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไรครับ

RIP น่ะเพื่อนโย
โดย: บวร IP: 183.89.85.11 วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:13:48 น.
  
รบกวนขอ FB ของโยด้วยครับ อยากร่วมรำลึกถึงเพื่อนคนนึงครับ
โดย: บวร IP: 183.89.85.11 วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:19:15 น.
  
//www.facebook.com/#!/profile.php?id=1075923238&ref=ts

facebook ของโยค่ะ ^_^
โดย: bemynails วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:32:20 น.
  
ตาล นี่เราเองสุมะนะ เผอิญเจอบล๊อคของตาลจากกูเกิ้ล เราเพิ่งรู้เรื่องจากอดัมเมื่อสิบนาทีที่ผ่านมานี้เอง เราเองก็กำลังช็อคเหมือนกัน ถึงแม้ไม่ค่อนสนิทกันเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ก็ทำเอาเราทำอะไรไม่ได้ไปเลย ยิ่งได้มาอ่านบล็อคเราก็ยิ่งเศร้าว่ะ ชีวิตคนเรามันช่างสั้นจริงๆ
โดย: สุมะ IP: 76.199.114.172 วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:56:09 น.
  
สุมะ....เราก็ไม่รู้จะติดต่อเพื่อนหลายๆคนได้ยังไง

อาการที่สุมะเป็น เราก็เป็นเมื่อวันศุกร์ทำงานไม่ได้เหมือนกัน
ชีวิตมันสั้นจริง และเรื่องนี้ก็เศร้าจริง.....

โยแค่ไปรอเราล่วงหน้าเท่านั้นเอง สุมะ.... เดี๋ยวก็ได้ไปเจอกัน
โดย: bemynails วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:33:49 น.
  
เสียใจด้วยนะคะ
โดย: JULIUS IN LOVE วันที่: 10 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:46:58 น.
  
Be at peace my friend...
โดย: ยุ้ย สส.6/2 IP: 117.47.103.148 วันที่: 10 กรกฎาคม 2553 เวลา:19:26:13 น.
  
อ่านแล้วรู้สึกใจเสีย และเสียใจเหมือนกันน่ะ
แต่เพื่อนเราคงไปสบายแล้วแหละ
โดย: ประสรรค์ IP: 61.7.168.183 วันที่: 11 กรกฎาคม 2553 เวลา:1:26:16 น.
  
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของเพื่อนน้องน้ำตาลด้วยนะคะ

อ่านแล้วเหมือนเราเมื่อ 9 ปีที่แล้วเลย เพื่อนเราก็จากไปแบบนี้เหมือนกัน แต่ของเค้าป่วยตายแบบกระทันหัน ยังไม่ทันได้บอกลากันเลย
โดย: Crotte วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:41:30 น.
  
เราเป็นเพื่อนโย ตอนสมัยประถม ไม่เคยติดต่อโยเลยตั้งแต่เรียนจบ แต่ทุก ๆ ปี เราจะต้องฝันถึงโย ปีละ 3-4 ครั้ง เคยไปถามหาโยกะครูที่ร.ร. เมื่อหลายปีก่อน โย สบายดี ครูถามว่าเอาเบอร์มั้ย เราปฏิเสธ แค่รู้ว่าเพื่อนสบายดีก็โอเค วันนี้ เราอยากคุยกะเพื่อนซักครั้ง เลยหาข้อมูลจากเนต มันสายไปแล้ว
โดย: ชนกสุดา IP: 119.46.182.3 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:52:24 น.
  
เราก็เป็นเพื่อนโย สมัยประถม โยจะสนิทกับหนุ่ม (ไกรสีห์) แต่เราก็ไม่เคยติดต่อกับเพื่อนเลย ตั้งแต่ จบ ป.6 ค้นหาชื่อโย ใน google ก็เลยมาเจอข่าวนี้

RIP นะเพื่อน

...น้ำ
โดย: น้ำ IP: 158.108.90.39 วันที่: 13 กันยายน 2554 เวลา:15:59:33 น.
  
เป็นพื่อนโยสมัยประถม เพิ่งเจอเพื่อนสมัยประถมทำให้คิดถึงเพื่อนๆหลายคนในช่วงนั้น หนุึ่งในนั้นคือ โย หลับให้สบายนะโย น้ำ กับ ชนกสุดา จำเราได้ไหมเรายุ้ยไง เราจำ น้ำสิรินันท์ กับโอ๋ชนกสุดาได้ คิดถึงมาตลอดแต่ไม่มีเบอร์

โดย: มรกต IP: 58.11.195.198 วันที่: 27 พฤษภาคม 2555 เวลา:23:38:45 น.
  
ภาพความทรงจำเกี่ยวกับโย เรายังไม่เคยลืมเลย เสียใจที่เราไม่ได้ไปงานของโย ขอให้โยหลับให้สบาย
โดย: จุ๊บ IP: 110.168.28.79 วันที่: 3 กรกฎาคม 2555 เวลา:9:32:19 น.
  
ขอบคุณพี่ๆทุกคนนะคะที่ยังรักและคิดถึงพี่ชายเสมอ ผ่านมา3ปีแล้ว หวังว่าพี่คงจะมีความสุขอยู่ที่ไหนสักแห่ง คิดถึงรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของพี่ อยากจะกอดพี่อีกครั้ง กอดที่มีลมหายใจไม่ใช่กอดสุดท้ายที่พี่นอนนิ่งอยู่บนเตียง
ไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว....
หลับให้สบายสักวันเราจะกลับมาเจอกัน รักและคิดถึงเสมอ
โดย: Jean roswan IP: 182.52.9.35 วันที่: 21 ธันวาคม 2556 เวลา:5:44:20 น.
  
ขออนุญาตใช้พื้นที่ของน้ำตาลนะคะ วันนี้เราคิดถึงเพื่อนโยขึ้นมา เลยกลับมาอ่านอีกครั้ง และเห็นข้อความของเพื่อนสมัยประถม มรกต โอ๋ก็คิดถึงมรกตมาตลอด เป็นเพื่อนที่จำได้ จำได้อยู่ไม่กี่คน ไกรสีร์ด้วย หากว่าผ่านมาเจอข้อความนี้ หากกลับมาระลึกถึงโยอีกครั้ง แอดเฟสเรานะ Chanoksuda Purely
โดย: ชนกสุดา IP: 110.164.169.200 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2559 เวลา:16:20:31 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

bemynails
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 69 คน [?]



ผู้หญิงธรรมดาที่ชอบช๊อปปิ้ง แต่งหน้า เพื่อความสุขเล็กน้อยๆของตัวเอง ในโลกการทำงานที่ผู้ชายเป็นใหญ่
งานออกแบบเป็นชีวิต....ก็ขอออกแบบชีวิตประจำวันด้วยสีสันบ้าง....

เพราะผู้หญิงก็ยังเป็นผู้หญิงวันยังค่ำ.... ^_^


ไม่อนุญาตให้ใช้ข้อมูลหรือชื่อ bemynails ในการนำไปอ้างอิงเพื่อขายสินค้าใดๆค่ะ


แอดเป็นเพื่อนกันใน facebook ได้ค่ะ

bemynails