Bloggang.com : ชีวิตยิ่งกว่าละคร : ทุกหยาดเหงื่อ...เพื่อแม่

ทุกหยาดเหงื่อ...เพื่อแม่

p>โรคมะเร็งเป็นอีกโรคที่ฆ่าชีวิตคนไปไม่น้อยเลย....บางคนเรียกว่า โรคเวรโรคกรรม และสำหรับบางครอบครัวอาจเป็นกรรมพันธุ์ เมื่อหมอตรวจอย่างละเอียดก็ได้ลงมติว่าให้แม่ฉายแสง(รังษีวิทยา)ให้เร็วที่สุด........
ในตอนนั้นทุกคนไม่มีใครอยากให้แม่ฉายแสงเลย>>>>>>>เพราะเท่าที่เคยเห็นและสัมผัสมา....หลายๆคนต้องตายเร็วขึ้น หลังจากเข้ารักษด้วยวิธีฉายแสง.........แต่ก็ขัดคำสั่งหมอไม่ได้...
แม่ต้องจำใจไปฉายแสงจำนวน10ครั้ง...โดยที่หมอทำเอกสารส่งตัวแม่ให้ไปโรงบาลมหาราชนครราชสีมา

โดยครั้งนี้เป็นครั้งแรกของการฉายแสง
img alt="Smiley" src="//www.pantip.com/cafe/toy/icon/icon8.gif" />

พอเดินมาถึงหน้าแผนกรังษีวิทยา......บรรยากาศบริเวรแผนกห้องฉายแสงน่ากลัวมาก.....มีคนนั่งรอเยอะมากๆ(ขนาดไปแต่เช้ายังได้คิวที่53) สภาพคนไข้แต่ละคนน่าสงสารมาก บางคนแก่มากๆแถมยังต้องฉายแสงให้ครบ40ครั้งอีกต่างหาก น่าสงสารจริงๆ
พอถึงคิวที่ต้องเข้าไปตรวจ...แม่ก็เดินเข้าไปในห้องฉายแสงประมาณ15นาที สักครู่ประตูห้องฉายแสงเปิดออก Smiley

>>
แต่ในบางครั้งฉันก้ไม่สามารถจะหยุดงาน-เพื่อที่จะพาแม่ไปฉายแสงได้ทุกวัน....บางวันแม่จึงต้องไปโรงบาลเพียงคนเดียว (แต่โชคดีที่โรงบาลห่างจากที่ทำที่งานฉันกับพ่อประมาณ1กิโล) และทุกครั้งที่แม่กลับมาจากฉายแสงร่างกายจะทรุดโทรมมาก เหมือนคนที่ไม่มีแรง ผอมลงมากและในบางครั้งเดินเองยังจะไม่ไหวเลย แขนข้างซ้ายบวมมาก คอเริ่มเอียงๆ

ฉันต้องคอยดูแลเอาใจใส่อย่างสม่ำเสมอ ในตอนนั้นตัวฉันเองก็ช่วยอะไรแม่ไม่ได้มากมาย มีเหน้าที่พียงแค่ต้องหาเงินให้ได้เพื่อที่จะมาใช้จ่ายค่ารักษาแม่ และอธิฐานขอพรให้ร่างกายแม่แข็งแรงหายเร็วๆ

แล้วหลังจากที่แม่ฉายแสงมาจนครบ10ครั้ง แม่เริ่มมีรอยคล้ายผิวหนังไหม้>>แห้งเกรียม<<แม่เริ่มเหนื่อยมากขึ้น..แต่ก็ยังจะพยายามฝืนร่างกายเพื่อที่จะออกมาขายของให้ได้ทุกวัน.............
ตอนนั้นฉันสงสารแม่มากไม่อยากให้แม่ต้องเหนื่อยอีกต่อไป....................และอยากให้แม่นอนผักพ่อนสบายๆอยู่ที่บ้าน โดยที่ฉันจะให้เงินแม่ไว้ติดตัวทุกวัน บางครั้งก็ให้100-200-500-1000 จำนวนเงินมากหรือน้อยก็ตามโอกาส

" ฉันจึงคิดที่จะเปิดรับสมัครคนขาย " และจะจ้างในราคาเดือนละ6000บาท ซึ่งพนักงานที่รับมา เป็นลูกพี่-ลูกน้องทางแม่นี่เอง ในช่วงเดือนแรกๆที่เริ่มทำงาน เขาขายของดีมากเป็นพิเศษ..............แต่พอเดือนหลังๆมายอดขายได้ต่อวันเริ่มน้อยลงเรื่อยๆ แต่แปลกตรงที่สินค้าเริ่มน้อยลงจนบางตามาก
พอฉันมาเช็คสต็อคสินค้าจึงได้รู้ว่าโดนโกง แต่เรื่องนี้ไม่อยากเล่าให้แม่ฟังเพราะกลัวแม่จะทุกและเสียใจที่ทำไมเค้าทำกับเราได้.............ทั้งๆตลอดเวลาที่ผ่านมาครอบครัวฉันก็ดีกับเค้ามาตลอด.......ที่บ้านข้าวก็มีให้กินฟรีเกือบจะทุกมื้อ.....แถมยังมีห้องให้นอนพักฟรีๆอีก

แต่ทำไมสิ่งที่เค้าตอบแทนกลับมา........เหมือนกับฆ่าฉันให้ตายทั้งเป็นและซ้ำเติมให้ฉันหมดแรงที่จะลุกขึ้นสู้ ณเวลาตอนนั้นปัญหาหลายๆอย่างถาโถมเข้ามามากมาย>>เกินที่ผู้หญิงคนนึงอายุแค่เพียง20ปี จะต้องต่อสู้และแก้ไขทุกๆอย่างให้ผ่านพ้นไปได้หมด

ฉันหมดปัญญาและหนทางที่จะแก้ไขปัญหาเองได้>>>>> จึงตัดสินใจเซ้งร้านขายกิ้ปช็อปต่อให้พี่ทีทำงานในราคา30000บาท เพราะมีความจำเป็นที่ต้องใช้เงินด้วย
แต่ยังไงฉันก็รู้สึกเสียดายและเสียใจมากๆ เพราะทั้งๆที่รู้ว่าแม่รักร้านกิ๊บช็อปมาก.....แต่ฉันก็ไม่สามารถที่จะรักษามันไว้ได้

ช่วงนี้แม่เริ่มเข้าโรงบาลบ่อยๆอีกครั้ง แต่ฉันก็ยินยอมและเต็มใจเพื่อหวังว่าจะสามารถทำให้แม่หายป่วยได้...ไม่ว่าต้องจ่ายเงินมากมายขนาดไหน....ช่วงนั้นเหมือนโลกมันมืดไปทุกด้าน

ต่อให้ฉันต้องทำอะไรก็ตาม ฉันจะยอมทำทุกอย่างเพื่อเงินมารักษาแม่ แต่ในเวลานี้ไม่มีใครเลยสักคนที่ฉันจะพึงพาได้เลย..นอกจากฉันพึ่งตัวฉันเอง...และนั่นก็ทำให้ฉันได้รู้ถึงเพื่อนแท้หรือเพื่อนยามทุกข์ยาก (แม้จะหายากก็ตาม)
>>แต่ก็ยังมีบางคนที่ให้กำลังใจฉันในวันที่ฉันล้ม...และนั่นคือแรงบันดาลใจให้ฉันลุกขึ้นสู้กับปัญหาเกือบทุกอย่าง..
ขอบคุณทุกๆสิ่งที่ช่วยให้ฉันเข้มแข็ง มีแรงต่อสู้กับปัญหาต่อไป............ขอบคุณทุกๆท่านนะคะที่กรุณาแวะมาอ่านชีวิตที่น่าเบื่อของออน
กรุณาช่วยคอมเม้นให้คำปรึกษากันเยอะๆนะคะ

เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวฝน ดูแลสุขภาพด้วยน๊า

Create Date : 01 เมษายน 2554

Last Update : 2 เมษายน 2554 7:27:22 น.

17 comments

Counter : 569 Pageviews.

เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ผ่านอุปสรรคความยากลำบากไปได้โดยเร็ววัน และก้อขอให้ออนมีความสุขความเจริญยิ่งขึ้นๆไปจ้า
ขอให้คุณแม่สุขภาพแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆนะค่

โดย: cat IP: 92.206.31.118 วันที่: 2 เมษายน 2554 เวลา:1:41:06 น.

สวัสดีจ๊ะน้องออน พี่ทิพย์เองนะ พี่แวะมาบอกว่าบล็อกพี่ไม่สามารถเข้าได้ชั่วคราวค่ะ (เครียดมากเลย) พี่ติดต่อทีมงานแล้วคงต้องรออีกสามวัน ;(
ถ้ายังไงติดต่อพี่ได้โดยอีเมลนะฝากไว้เผื่อได้คุยกัน
rakthip-thip@hotmail.com ;)
ขอตัวไปอ่านก่อนนะ

โดย: Thip IP: 82.143.194.48 วันที่: 2 เมษายน 2554 เวลา:5:14:16 น.

น่าเสียดายร้านกิ๊ฟชอปน๊อ สู้จริงๆสาวน้อยคนนี้
รออ่านตอนต่อไป
เอาใจช่วยเรื่องแม่ด้วย อ่านๆมาจนแม่อาการเริ่มหนักแล้วพี่ไม่อยากจะอ่านต่อไปเลย ไม่อยากรู้ว่าจะเป็นข่าวดีหรือข่าวร้ายกันแน่ ยังไงพีก็อยู่ข้างออนเอาใจช่วย

โดย: Thip IP: 82.143.194.48 วันที่: 2 เมษายน 2554 เวลา:5:24:09 น.

plz be cheerful, there is another one who get worst suitiation than you. You are good daughter. The god see that.

โดย: wi IP: 46.176.90.222 วันที่: 2 เมษายน 2554 เวลา:15:16:21 น.

ถึงเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ก็อยากเข้ามาเป็นหนึ่งกำลังใจให้ห่าง ๆ คนทำดีกับแม่กับครอบครัว เชื่อพี่เถอะว่าไม่มีวันตกอับหรอก สักวันมันต้องมีทางสว่าง มีสิ่งดี ๆ เข้ามาให้ชื่นใจเองแหละ เชื่อพี่เถอะ

แล้วก็ขอให้คุณแม่ชนะโรคร้ายนะจ๊ะ สู้ ๆ ทั้งแม่ ทั้งหนูเลยจ้า

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 4 เมษายน 2554 เวลา:17:17:17 น.

ขอขอบคุณพี่ๆทุกคนนะคะที่เสียสละเวลามาอ่านและช่วยเป็นกำลังใจให้

โดย: ออน (ชีวิตยิ่งกว่าละคร

) วันที่: 4 เมษายน 2554 เวลา:20:55:31 น.

เข้ามาอ่านบ่อยๆค่ะแต่ไม่ได้ทักทายซักที
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ

โดย: ต้นข้าวรวงรัก

วันที่: 4 เมษายน 2554 เวลา:23:19:11 น.

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 5 เมษายน 2554 เวลา:13:38:37 น.

แวะมาส่งกำลังใจ
Nice to meet you ค่ะ
ขอให้คุณพระคุ้มครองคุณแม่ค่ะ
และผู้มีความกตัญญูรู้คุณบิดามารดา
ย่อมจะมีแต่ควมสุขความเจริญค่ะ

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 5 เมษายน 2554 เวลา:19:47:46 น.

อ่านทีไร น้ำตาซึมได้เลย น้องออนสู้ชีวิตมากๆ อย่าท้อนะ ซักวันต้องเป็นวันของเราซิ

เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ เข้มแข็งนะ

โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่

วันที่: 6 เมษายน 2554 เวลา:1:42:25 น.

น้องออน พี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องเสมอ ได้อ่านเรื่องของน้อง ได้เห็นความเข้มแข็งของน้อง อดปลื้มแทนคุณแม่ไม่ได้ที่มีลูกสาวน่ารักอย่างนี้ ขอให้ความดีคุ้มครองน้องเสมอนะจ๊ะ สู้ ๆ

โดย: roslita

วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:12:58:37 น.

ในช่วงวันหยุดสงกรานต์..
อ้อมแอ้มไม่ได้หยุดงานเหมือนคนอื่นๆหรอกค่ะ
ทำงานตั้งแต่ 11-15 เมษายน เชียวล่ะ
หยุดงานก่อนและหลังสงกรานต์ 2วันเองค่ะ
กะว่าหลังสงกรานต์วันที่ 16 เมษานี้
จะไปทำบุญและบริจาครองเท้านักเรียน
ให้กับเด็กๆแถวๆวัดที่จะไปทำบุญกัน
อ้อมแอ้มได้รองเท้าบาจาคู่ละ 20บาทในงานกาชาด
ซื้อมาทั้งหมด 25 คู่ แบ่งๆกันไปทำบุญกันค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆในปีใหม่ไทยนะค่ะ
ปล.ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่หายป่่วยไวไวนะค่ะ..
ปาฎิหารย์มีจริงๆนะ..อธิษฐานซิค่ะ..!

โดย: คนผ่านทางมาเจอ

วันที่: 10 เมษายน 2554 เวลา:18:38:51 น.

ขอให้คุณแม่หายไวๆนะคะ มะเร็งวันนี้ยังรักษาได้ถ้ารู้ทันท่วงที สมัยพี่เด็กๆแม่พี่ก็รู้เอาเมื่อระยะกลางๆแล้ว แต่สมัย 20 กว่าปีก่อนได้เพียงแค่เยียวยายังรักษาให้หายไม่ได้ เข้าใจความรู้สึกได้ค่ะแม้ว่าวันนั้นพี่จะยังเด็กมากๆ(6 ขวบกว่าๆ)ก็ตาม ขอให้เข้มแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ปล.ขอบคุณที่แวะทักทายที่บล็อกนะคะและขอโทษที่เพิ่งแวะมาช่วงนี้ธุระเยอะน่ะค่ะ

โดย: Just a life

วันที่: 11 เมษายน 2554 เวลา:20:39:23 น.

น้องออนอายุยังน้อยแต่มีภาระที่ต้องแบกรับหนักหนาสาหัส ยังไงพี่ก็ขออวยพรให้คุณแม่ของน้องออนหายเป็นปกติ กลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมนะคะ ใครที่ทำไรไว้ไม่ดีกับน้องออนก้จงจำไว้เป็นบทเรียน ลูกพี่ลูกน้องกันแท้ๆ ในเวลาแบบนี้ไม่น่าจะมาซ้ำเติมกันเลย ถือว่าแย่มาก ไงก็สู้ๆนะจ๊ะ เพื่อแม่ เพื่อตัวน้องเอง เป็นกำลังใจให้คะ

ขอบใจน้องมากที่เข้าไปทักทายที่บล็อก พอดีว่าไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเลย เพิ่งคลอดลูกได้เดือนเศษเลยยุ่งๆอยู่น่ะจ๊ะ

โดย: pinpeeya

วันที่: 13 เมษายน 2554 เวลา:17:18:51 น.

เล่นน้ำสงกรานต์ด้วยความสุภาพและความสุขนะคะ

Happy Thai New Year..สำหรับเพื่อนบล็อคค่ะ

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 14 เมษายน 2554 เวลา:10:44:35 น.

สวัสดีปีใหม่ไทยจ๊ะน้องออน

โดย: ทิพย์ (Siriporn&Flemming

) วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:2:30:58 น.

น้องออนเป็นยังไงบ้างคะ พี่กิ่งแวะมาทักทายค่ะ
ขอให้น้องเข้มแข็งน๊าาาา ความกตัญญูของน้องจะเป็นเกราะป้องกันสิ่ง ไม่ดีต่างๆค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่

วันที่: 17 เมษายน 2554 เวลา:0:34:01 น.