lozocat
  
   
     
   
 
สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับพี่ๆและเพื่อนๆทุกคนที่เปิดเข้ามาอ่านที่บล็อคของออนนะคะ..อ่านแล้วรบกวนช่วยคอมเม้นและแสดงความคิดเห็นด้วยจ้า.. นี่คือเรื่องจริง..ชีวิตจริงค่ะ..ของผู้หญิงคนนึง..ขอบคุณมากนะคะที่แวะเข้ามา


Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2554
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
16 กุมภาพันธ์ 2554
 
All Blogs
 

ละครที่ฉันไม่ได้เป็นนางเอก

ความรักบนโลกใบนี้ มีแต่ความเจ็บใช่ไหม ฉันจึงมีแต่น้ำตา




Free TextEditor

หลังจากผ่านวันนั้นมาฉันก็ใช้ชีวิตตามปกติ โดยที่ไม่ได้คิดเลยว่าตัวเองอุ้มท้องได้1เดือนแล้ว(คงอาจเพราะฉันเป็นคนสูงหุ่นเกือบจะอวบแต่ไม่อวบ) และฉันก็ยังติดต่อกับผู้ชายอีกคนตามปกติ โดยที่เค้าก็ไม่รู้ว่าฉันท้อง เค้าพาฉันไปบ้าน ไปหลายๆที่อย่างเปิดเผยให้รู้ว่าตอนนี้ฉันเป็นแฟนเค้า ในตอนนั้นมีหนุ่มๆมาจีบฉันพอสมควร เค้าจะเป็นคนขี้หึงและโมโหร้ายมาก แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจใคร และเพราะเค้าทำงานขายCDเหมือนกันกับฉันเราจึงได้ใกล้ชิดกันเกือบจะทุกวัน เค้าไปรับฉันที่หน้าปากซอยใกล้ๆบ้านฉันเพื่อไปส่งที่โรงเรียนทุกเช้า โดยที่ฉันจะเดินมารอเค้าเพราะฉันไม่อยากให้เค้ารู้จักบ้านฉัน แต่ตอนเย็นฉันต้องกลับเองเพราะเราขายCDกันคนละที่แต่เจ้าของเดียวกัน เค้าจะเลิกเร็วกว่าฉัน และทุกวันเค้าจะมานั่งรอเพื่อไปส่งฉันกลับบ้าน บางวันฉันก็ไม่ได้ไปโรงเรียนแต่ไปอยู่บ้านเพื่อนและนัดเจอกันกับเค้า ตอนนั้นฉันรู้สึกได้ว่าฉันรักเค้ามาก และเค้าก็รักฉันมาก จนเวลาผ่านไป2เดือน พอเลิกงานเค้าจะไปส่งฉันกลับบ้านแต่วันนี้เค้ากลับบอกว่าพาไปเอาของที่หอพี่เค้าก่อนได้ไหม ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรจึงไปเป็นเฟื่อนเค้า พอไปถึงฉันจะรออยู่ข้างล่างแต่เค้าบอกให้ขึ้นไปด้วยกัน ฉันก็ไป แต่พอเปิดประตูห้องมาไม่มีใครอยู่เลย ฉันก็ถามเค้าแต่เค้าก็ตอบกลับมาว่า"สงสัยพี่ออกไปข้างนอก นั่งรอก่อนสักแปปนะ" ฉันก็ตกลงและเปิดทีวีดูตามปกติเพราะฉันก็อยากอยู่ใกล้ๆเค้า แต่ฉันไม่ได้ต้องการอย่างอื่นนอกจากจับมือและกอดกันธรรมดา และ เราก็คุยกันไปมาสักพักเค้าเริ่มกอด และถามว่าฉันรักเค้ามั้ย ฉันตอบว่ารัก และเค้าพูดในสิ่งที่ฉันไม่คิดว่าเค้าจะพูด"ต่อขอนะ ออนเป็นของต่อนะ ต่อรักออนมากรู้มั้ย" ฉันอึ้งและตอบกลับไปว่าไม่เอาหรอก แต่เค้าก็ไม่ละความพยายาม จนเวลาผ่านไปเกือบ2ชั่วโมงและเริ่มดึกมากแล้ว(ประมาณเที่ยงคืน)ฉันขอร้องให้เค้าพากลับบ้านแต่เค้าก็ไม่ฟัง ด้วยความที่ฉันรำคาญและคิดว่าถ้าเค้าไม่ได้สิ่งที่เค้าต้องการ ฉันก็คงจะยังไม่ได้กลับบ้านแน่ๆ ฉันจึงยอมเป็นของเค้าโดยที่คิดว่าจะให้เค้าเพียงแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น และพอเค้าได้สิ่งที่ต้องการแล้ว เค้าก็ไปส่งฉันที่บ้านเวลาตีสองกว่าๆ ฉันเดินเข้าไปในซอยบ้านคนเดียว พอถึงหน้าบ้านฉันเปิดประตูเค้าไปถึงกับผงะ พ่อกับแม่นั่งรอฉันอยู่ในบ้าน ฉันตกใจมาก เพราะพ่อยังไม่รู้เรื่องที่ฉันท้องและแกก็เป็นคนที่โหดมาก พ่อถามอะไรมา ฉันได้แต่ยืนนิ่งไม่ตอบอะไรสักอย่าง พอได้จังหวะสบโอกาสฉันจึงเดินเลี่ยงขึ้นไปบนห้อง สักครู่เค้าก็โทรมาหาฉัน เราคุยกันนานมากเกือบจะเช้าได้ พอหลังจากคืนนั้นมาเรายิ่งทำตัวเหมือนสนิทสนมกันมากขึ้น(โดยที่ฉันลืมนึกไปเลยว่าตอนนี้ฉันอุ้มท้องอยู่) ส่วนแฟนฉันในตอนนั้นเค้ายอมฉันทุกอย่าง เค้าก็พยายามหางานพิเศษทำเพื่อที่จะหาเงิน แต่ในตอนนั้นฉันก็ไม่เคยสนใจเค้าแม้แต่น้อย มีแต่ผู้ชายอีกคนนึงที่ฉันไปไหนมาไหนด้วยตลอด จนกระทั่งวันนึงบังเอิญเค้าได้เจอกับแม่ฉัน แต่แม่ฉันแสดงทีท่าออกชัดเจนเลยว่าไม่ชอบเค้า อาจจะเป็นเพราะแม่รู้ว่าฉันท้องกับแฟน และไม่อยากให้มีปัญหาตามมา แม่ก็ได้แต่เตือนฉันต่างๆนานา แต่ฉันไม่เคยจะฟังและยังแอบคบกันอยู่ จนเรามีอะไรกันครั้งที่2และอีกหลายๆครั้งตามมา(หลายคนคงจะคิดว่าฉันเลว แต่ถ้าใครเป็นฉันในตอนนั้นคงจะเข้าใจความรู้สึกฉันดี) เค้าก็พาฉันไปบ้านเค้า ไปหาแม่ พี่ๆเค้า เค้าเสมอต้นเสมอปลายและตามใจฉันมากฉันมาก วันเวลายิ่งผ่านไปท้องก็เริ่มออก จนกระทั่งวันลอยกระทงฉันได้ไปลอยกับเค้า ฉันแต่งตัวตามปกติแทบจะดูไม่ออกเลยว่าฉันท้อง แต่ก็มีคนสงสัย เพราะในวันนั้นฉันเมื่อฉันไปลอยกระทงเสร็จก็ไปนอนค้างที่บ้านเค้า(โดยที่โกหกแม่ว่าจะไปกับแฟน แม่จึงช่วยโกหกพ่อให้ว่าฉันไปค้างบ้านเพื่อน) พอเช้ามาแม่เค้าก็ถามกับเค้าว่าฉันท้องหรือป่าว เค้าจึงเดินมาถามฉันว่าแม่เค้าอยากรู้ว่าฉันท้องหรือป่าว...ตอนนั้นหน้าและตัวฉันชาไปหมด แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรเค้าไป ได้แต่ถามว่าทำไมหรอ แต่สิ่งที่เค้าตอบกลับมามันทำให้ฉันรู้สึกผิดมาก เค้าพูดว่า " ถ้าฉันท้องเค้าจะได้พาฉันไปฝากท้องและให้แม่เค้าไปคุยกับพ่อและแม่ของฉัน" สักพักฉันจึงขอร้องให้เค้าไปส่งฉันที่หน้าปากซอยบ้านฉันเพราะฉันทำอะไรไม่ถูกเลย พอมาถึงบ้านฉันเข้าไปนอนคิดในห้องอยู่นานพอสมควรว่าจะทำยังไง ในเมื่อผู้ชายสองคนนี้ไม่มีความผิดอะไรเลย เพียงแค่เค้าไม่รู้ในบางเรื่อง ส่วนตังฉันก็ไม่ได้ตั้งใจให้เรื่งมันเกินเลยมาขนาดนี้ เพียงเพราะแค่ฉันรักเค้าแค่นั้นเอง ฉันสมควรที่จะหยุดทุกอย่างให้มันจบลงแค่นี้หรือฉันจะหลอกเค้าจนกว่าฉันจะคลอดลูก ฉันคิดไม่ตก ฉันจึงลาออกจากการขายCD และรับโทรศัพย์เค้าน้อยลง แต่เวลาไหนที่ฉันไม่รับ เค้าก็จะโทรมาจนกว่าฉันจะรับ บางครั้งเค้าก็ขับรถมามองหาบ้านฉัน แต่ไม่เจอเพราะเค้าไม่รู้จักบ้านฉัน แต่ฉันแอบเห็นเค้าและก็รีบหลบ แต่ก็ยังคุยโทรศัพย์อยู่บ้างแต่ไม่ค่อยบ่อยและนานเหมือนก่อน ตั้งแต่วันลอยกระทงมาฉันไม่เคยออกไปเจอเค้าอีกเลยโดยที่โกหกเค้าว่า แม่ฉันส่งไปเรียนที่กรุงเทพเพราะอยู่นี่ฉันเกเร เป็นเหตุผลเดียวที่เค้าจะเชื่อฉันเพราะเค้ารู้อยู่ว่าแม่ฉันไม่ชอบเค้า แต่เราก็ยังโทรคุยกันอยู่ทุกวัน ถ้าเป็นพี่ๆทั้งหลายจะทำยังไงดีคะ จะจบทุกอย่งยังไงให้เราเจ็บและเสียใจน้อยที่สุด..
...........................ช่วยคอมเม้นกันเยอะๆนะคะ..........................




 

Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2554
7 comments
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2554 22:33:15 น.
Counter : 865 Pageviews.

 

ดีใจด้วยนะจ๊ะที่จะได้เป็นคุณแม่ยังสาว
พี่คิดว่าออนน่าจะเลือกพ่อของลูกนะ เพราะไงเขาก็พ่อของลูกเรา
ตัดสินใจให้ถูกในวันนี้ ดีกว่าเราจะรู้สึกผิดในวันหน้านะ ลูกเขาคงต้องการพ่อเขาจริงๆ ต่อไปวันข้างหน้าหัวใจของออนคงจะยกให้ลูกทั้งหมดคงไม่เหลือให้ใคร ยังไงพี่เป็นกำลังใจให้นะ

ปล.พี่เป็นคนโคราชเหมือนกันนะ อำเภอสีคิ้ว

 

โดย: สละ (Paul vs Saraa ) 17 กุมภาพันธ์ 2554 6:41:23 น.  

 

ถ้าเปนเรา ก็คงเลือกพ่อของลูกเรา อ่า เพราะยังงัยต่อไปเราก็จะมีพยานรัก ตัวน้อยๆๆ และถึงยังงัยครั้งหนึ่งเราก็เคยมีความรักที่ดีต่อกัน

มาอัพต่อนะ ออน อายุเท่าเราเลยง่ะ

อิอิ ติดตามอยู่นะ สู้ๆๆ

 

โดย: บุตรตรี (budja09 ) 17 กุมภาพันธ์ 2554 19:27:59 น.  

 

หวัดดีค่ะจร้าาน้องออน มาแล้วมานั่งอ่านละครอชีวิตน้องออนต่อ

อ่านแล้วล้น ถ้าเป็นพี่หรอ จะทำไงดี ตอบยากน๊อ ก็คงเหมือนน้องออนที่ในตอนนั้นยังคิดไม่ตก พี่ว่าเราเข้าใจผู้หญิงด้วยกันดีนะ ออนไม่เลวอย่างที่เขียนหรอก แต่เป็นคนเลือกทำตามใจตัวเองต้องการมากกว่า ความถูกต้อง เป็นพี่ก็คงทำตามใจตัวเองถามหาเหมือนกัน ก็คนมันรักนิ สมัยพี่วันรุ่น หรือสาวๆ ก็หัวกระไดบ้านไม่แห้งเหมือนกัน หมานี่วิ่งฉี่ วิ่งฉี่เลย อ่ะล้อเล่น
เอาละหว่า ทีนี้ลุ้นไปอีกว่าน้องออน จะทำตามความถูกต้อง หรือจะเลือกทำตามใจตัวเองเรียกหา
ปล. น้องออนเพิ่งเขียนบล้อก ลองเขียนแล้วเคาะเว้นวรรคตัวหนังสือ เว้นบรรทันนะคะ หรือใส่รูปที่เกี่ยวโยงกับบทความดูก็ได้ ขั้นระหว่างตัวหนังสือเยอะๆดูนะคะ
บทความจะได้หน้าอ่าน หลายๆคนเข้ามาคงเห็นว่ามันติดกันและอ่านลำบากก็เลยออกไป โดยไม่ได้อ่าน
รอตอนต่อไปด้วยนะคะ

 

โดย: ทิพย์ (Siriporn&Flemming ) 17 กุมภาพันธ์ 2554 21:54:48 น.  

 

มาติดตามค่ะ

 

โดย: อารีรัตน์ 18 กุมภาพันธ์ 2554 20:33:57 น.  

 


 

โดย: ชีวิตยิ่งกว่าละคร 19 กุมภาพันธ์ 2554 21:08:23 น.  

 

ติดตามตอนต่อไปค่ะ

 

โดย: หนูเมเปิล 19 กุมภาพันธ์ 2554 22:54:02 น.  

 

เรื่องความรักพูดลำบากค่ะ ... หากไม่เจอกับตัวเอง

 

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ 23 มีนาคม 2554 19:25:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ชีวิตยิ่งกว่าละคร
Location :
นครราชสีมา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






Photobucket - Video and Image Hosting




'); height: 538px">

ชีวิตของผู้หญิงคนนึง ที่มีประสบการณ์ชีวิตมากมายเกินอายุ ต่อสู้กับความลำบากของชีวิตและโชคชะตาฟ้าลิขิต









style type="text/css"><!--body{background:url(http://img266.imageshack.us/img266/7531/11a9875ug9.gif) repeat fixed center top;background-color:#;}--></style>

Friends' blogs
[Add ชีวิตยิ่งกว่าละคร's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.