กรรมอะไรของครอบครัวเรา....ขอให้ทุกอย่างจบสักที หลังจากที่ยายแจ่มได้สิ่งที่ต้องการทุกอย่างแล้ว เหมือนยิ่งทำให้แกได้ใจ และทุกครั้งที่ยายแจ่มอยากกินอะไรก็แล้วแต่ ต้องได้กินทุกอย่าง ที่สำคัญต้องหาให้กินเดี๋ยวนี้ เวลานั้นทุกคนในบ้านเป็นห่วงแม่มาก ไม่มีใครมีความสุขเลยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งสงสารและก็เป็นห่วงสุขภาพร่างกายแม่ จึงช่วยกันพาแม่ไปหาหมอเขมรเพื่อที่จะทำการไล่ผีที่อยู่ในร่างแม่ให้ออกไป *ภาพที่เห็นตอนนั้นน่ากลัวมาก_ทั้งเสียงที่ร้องโหยหวนอย่างทรมาร+แรงขัดขืนต่อสู้กันระหว่างพ่อหมอที่ตะโกนขับไล่วิญญาณร้ายและยายแจ่มที่ไม่ยอมออกไปง่ายๆ.....เวลาผ่านไปได้สักครู่ก็ต้องหยุดพิธีลง เพราะร่างกายแม่เริ่มเพลียและเหมือนกับเหนื่อยไม่มีแรงที่จะทนไหว ทันทีที่พิธีหยุดลง ~~พวกเรารีบเข้าไปดูแม่อย่างรวดเร็ว ท่าทางแม่ดีขึ้นจากเดิมที่ตอนก่อนมามาก ดูสดชื่นมีแรง กล้ามองหน้าสบตาคนอื่นๆ หลังจากที่เเม่จะลาพ่อหมอกลับบ้าน..........ก็ได้รับสายสิ้นพร้อมจี้ตระกรุดอย่างดีให้ใส่คล้องคอตลอด >>>>>>>>แต่หลังจากนั้นไม่นานอาการก็กลับมาเหมือนเดิมอีก ****อาจจะเป็นเพราะแม่ชอบถอดสร้อยตะกรุดออกจากคออยู่บ่อยๆ**** ยายเเจ่มก็มาเข้าร่างของเเม่อีก............บอกว่าหิวข้าวหน้าเป็ดซึ่งเป็นของโปรดของยายเเจ่ม+++ลาบเลือด+++เหล้าขาว+++หมากพลู+++ขนมหวาน+++ข้าวแดง+++ข้าวดำ = ให้เอาของทุกอย่างใส่กระทงไปวางไว้ที่ทางสามแพร่งบริเวณรางรถไฟ........และก็ให้เรียกชื่อยายแจ่ม++และน้องสาวแกด้วย.......... ที่สำคัญครั้งนี้ยายแจ่มให้สัญญาว่าจะไม่มาเข้าร่างของเเม่อีกเลย ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่จะมากวน.........ออนจึงทำให้แกตามคำขอ แต่คำสัญญาครั้งนี้ก็เปล่าประโยชน์............ไม่นานเท่าไรยายแจ่มแกก็กลับมาอีก.......>>>>> ทุกคนในบ้านจะรู้ดีว่าตอนนี้ร่างของแม่ที่อยู่กับเรา---จะเป็นตัวของแม่หรือยายแจ่ม <<<<< เพราะท่าทางที่แสดงออกมาของทั้ง สองต่างกันมากนั่นคือ.........ถ้าเป็นแม่ก็จะไม่ค่อยโวยวายและหิวหรืออยากกินอะไรมากนัก แม่จะเป็นคนง่ายๆ อารมณ์ดีไม่ขี้หงุดหงิด """""""""แต่กลับกันถ้าเป็นยายแจ่ม....ค่อนข้างจะชอบโวยวายเอาแต่ใจ ที่สำคัญชอบขู่ว่าจะทำร้ายร่างกายแม่ และเวลาที่ออนคุยกับแก...ทุกครั้งแกจะเรียกออนว่า**อีนาง** ซึ่งแม่ออนไม่เคยเรียกออนแบบนี้ .......อีกอย่างคือยายแจ่มจะไม่ชอบลูกสาวออนเลย.....เวลาที่น้องเค้กเสียงดังแกก็ชอบด่าว่า###เบาๆหน่อยอย่าเสียงดังกูรำคาญ....เดี๋ยวกูก็กินตับมึงเลยหนิ ซึ่งตั้งแต่น้องเค้กเกิดมาแม่ออนไม่เคยคุหรือด่าเลยสักครั้ง และช่วงนั้นน้องเค้กก็ไม่ยอมเข้าใกล้แม่ออนเลย ทั้งๆที่ปกติน้องเค้กจะติดยายมากๆ """""" เวลายิ่งผ่านไปนานเท่าไร เรื่องแปลกๆที่ไม่เคยเจอก็มีมาให้พวกเราปวดหัวอยู่บ่อยๆครั้ง อย่างคราวนี้เรื่องเกิดขึ้นที่บ้านตอนประมาณตี3 ทุกๆคนนอนหลับกันหมด.........ยกเว้นแม่ที่ไม่ยอมแม้แต่จะนอน++++แต่ออนก็หลับๆตื่นๆเพราะทั้งเหนื่อยไปทำงานทุกวัน.......แถมเลิกงานกลับมาต้องนอนเฝ้าแม่ทุกคืนอีก แม่จะไม่ค่อยนอนกลางคืนหรอกค่ะ.......ยิ่งดึกยิ่งคึกค่ะ................กวนคนนู้นที...คนนี้ที ( กลายเป็นออนเพลียจนเกือบล้มป่วยอีกคน ) แถมยังปลุกให้ยายตื่นขึ้นมาหุงข้าวและำทำกับข้าวให้กินอีกต่างหาก<< ซึ่งเวลาตอนนั้นก็ประมาณตี3 >> ยายตื่นขึ้นมาก็งัวเงีย......ทำอะไรชักช้า จึงโดนยายแจ่มด่า ยายแจ่ม " ทำอะไรเร็วๆหน่อย...งุ่มง่ามอยู่ได้ กูหิวเร็วๆ " ยายออน ' กูทำให้มึงกินก็ดีแล้ว...พูดมากจะอด เดี๋ยวเถอะ ' ยายแจ่ม ' พูดมากจริงๆ...มึงอยากให้ลูกมึงตายไหมล่ะ ' ยายออน " เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าจะไปเอาไปหนาดมาแขวนอ้อมบ้านเลย " ยายแจ่ม " กูไม่กลัวหรอก...แค่ใบหนาด " สักครู่ก็เลิกเถียงกันโดยการเจรจาของออน คราวนี้อาการแม่เริ่มป่วยหนักขึ้นทุกที..........และยายแจ่มก็แสดงความเรื่องมากออกมาทุกๆวัน จนทุกคนเอือมระอาเต็มที พวกเราจะไล่ยายแจ่มให้ไปได้ยังไง เงินที่ออนมีตอนนี้ก็เริ่มหมดไปทุกวัน.......มีแต่หนี้สินเท่านั้นที่สะสมเพิ่มพูนขึ้นทุกๆวัน จะทำยังไงดีกับชีวิต ขอบคุณทุกๆคนมากนะคะ...ที่แวะมาเยี่ยมชมบล็อค   Create Date : 14 พฤษภาคม 2554 23 comments Last Update : 14 พฤษภาคม 2554 8:56:20 น. Counter : 701 Pageviews. Share Tweet

เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้คุณและครอบครัวผ่านพ้นอุปสรรคไปได้โดยเร็วที่สุด   โดย: Maganda 14 พฤษภาคม 2554 9:31:45 น.

แวะมาให้กำลังใจค่ะ แล้วจะรักษากันยังไง แม่บุญเองก้เคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้ แต่เมื่อยี่สิบกว่าปีมาแล้ว พาคุณแม่ท่านไปทำบุญที่วัด อยูโคราช..ลองไปกราบพระที่วัดป่าสาละวัน วัดหลวงพ่อพุธ ที่ท่านมรณะภาพไปแล้ว แม่บุญเคยไปกราบและเช่าพระจากศาลา พระหลวงปู่เสาว์ อัศจรรย์มากที่ตอนอุ้มพระลงจากศาลา มีละอองฝนตกมาใส่หัวแม่บุญ ทั้ง ๆ ที่ร้อน แดดจ้า ลองพาคุณแม่ไปกราบแล้วขอน้ำมนต์พระท่านรดดุนะคะ เผื่อจะช่วยให้ท่านดีขึ้นค่ะ อย่าท้อนะคะ..วันพรุ่งนี้จะดีกว่าวันนี้แน่นอนค่ะ   โดย: Maeboon 14 พฤษภาคม 2554 10:32:21 น.

ในเวลาที่เรามีความทุกข์ อยากจะได้ใครสักคนช่วยปลอบใจ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: pranfun 14 พฤษภาคม 2554 12:22:30 น.

เข้ามาให้กำลังใจค่ะ   โดย: wasmb 14 พฤษภาคม 2554 19:02:02 น.

เข้ามาให้กำลังใจค่ะ เข้าวัดทำบุญเยอะๆ เผื่อเจ้ากรรมนายเวรบ่อยๆก็ได้ค่ะ เผื่อจะช่วยบรรเทาอะไรได้บ้าง ลองให้คุณแม่บวชชีพรามดูนะค่ะ ขอให้หายไวๆนะ สู้ต่อไปค่ะ   โดย: vanessa-eva 14 พฤษภาคม 2554 19:37:57 น.

แวะมาส่งกำลังใจให้อีกคนค่ะ   โดย: เศษไม้ใบหญ้า 14 พฤษภาคม 2554 20:04:28 น.

เข้ามาให้กำลังใจค่ะ สู้ๆๆๆนะคะ   โดย: หมุยจุ๋ย 15 พฤษภาคม 2554 9:45:15 น.

เชียร์ให้ไปนะคะ เพราะอยู่ใกล้บ้านเราค่ะ ค่าเครื่องบินไม่แพงมาก   โดย: หมุยจุ๋ย 16 พฤษภาคม 2554 18:11:13 น.

อาเค้าแวะมาเยี่ยมนะตัวเอง อะเค้ามะรออ่านสกรุ๊ปอื่นๆนะตัวเอง ฮาเค้ากลัว คิดถึงจ๊ะ   โดย: ทิพย์ (Siriporn&Flemming ) 16 พฤษภาคม 2554 20:35:32 น.

อยากรู้จังเลยค่ะ ว่าน้องออนทำยังไงกับยายแจ่ม ของพ่อพี่ เอาหมอผีมาทำพีธี แล้วก็เอาด้ายสายสิณย์(มันสะกดยังไงเนี่ย) มาผูกข้อมือของทุกคนในบ้าน แล้วเอาล้อมบ้านไว้ด้วยเลย หลังจากนั้นพ่อพี่ก็หายเป็นปกติ แต่ไม่นานคนแก่คนนั้นก็เสียชีวิต แล้วชาวบ้านก็ทำพิธีส่งวิญญาณและเผาทุกอย่างที่เป็นของแก เรื่องแบบนี้ ไม่อยากเชื่อ ก็ต้องเชื่อ   โดย: เรไรไอด้า 16 พฤษภาคม 2554 21:20:36 น.

น้องออนขอบคุณมากอุตส่าห์แวะให้กำลังใจ พี่ตามเข้ามาอ่านเรื่องนี้อ่ะ พี่ว่าแปลกเหมือนกันเนาะ เคยแต่ได้ยินคนพูดกัน แต่ไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆ ยังก็ขอให้แม่หายไวๆนะคะ น้องออนก็รักษาสุขภาพด้วย เดี๋ยวกันไม่สบาย พี่ไม่ค่อยได้เข้ามา แต่ก็คิดถึงเหมือนเดิมจร้า หลังสอบเสร็จก็คงจะอัพบล๊อกบ่อยๆเหมือนเดิม ช่วงนี้ไป ความเครียดเพิ่มขึ้นทุกวัน เฮ้อ หวังว่าจะสอบผ่านทุกอย่างนะ คิดถึงนะจ๊ะ   โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่ 16 พฤษภาคม 2554 23:56:25 น.

ยถา อคารํ สุจฺฉนฺนํ วุฎฺฐิ น สมติวิชฺฌติ เอวํ สุภาวิตํ จิตฺตํ ราโค น สมติวิชฺฌติ เรือนที่มุงเรียบร้อย ฝนย่อมไหลย้อยเข้าไม่ได้ ใจที่อบรมเป็นอย่างดี ราคะไม่มีวันเข้าครอบงำ มีความสุขในการดำเนินชีวิตอย่างมีสติ ตลอดไป...นะคะ ขอบคุณที่แวะทักทายกัน...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 18 พฤษภาคม 2554 11:34:56 น.

โดย: tuk-tuk@korat 18 พฤษภาคม 2554 20:04:33 น.

ปเร จ น วิชานนฺติ มยเมตฺถ ยมามเส เย จ ตตฺถ วิชานนฺติ ตโต สมฺมนฺติ เมธคา คนทั่วไปมักนึกไม่ถึงว่า ตนกำลังพินาศ เพราะวิวาททุ่มเถึยงกัน ส่วนผู้รู้ความจริงเช่นนั้น ย่อมไม่ทะเลาะกันอีกต่อไป มีความสุขในการระงับความโกรธได้ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 20 พฤษภาคม 2554 11:26:12 น.

แวะมาให้กำลังใจจ้าสู้ๆนะคะ สักวันมันต้องมีเรื่องดีๆเข้ามาบ้างล่ะ เรื่องความรักของพี่ คนอื่นเขาอาจจะเบื่อพี่ไปแล้วล่ะแต่พี่ไม่เบื่อทีจะเขียนซ้ำแล้วซ้ำอีก   โดย: Goedmorgen52 21 พฤษภาคม 2554 2:21:54 น.

พี่แวะมาเยี่ยมจ๊ะ เพราะคิดถึงน๊าาา   โดย: ทิพย์ (Siriporn&Flemming ) 23 พฤษภาคม 2554 0:04:55 น.

Hello ka Nong Onn miss you na ja..   โดย: Thip (Siriporn&Flemming ) 31 พฤษภาคม 2554 19:51:01 น.

คุณออน ตอนแรกนึกว่าอ่านนิยายซะอีกค่ะ ร้อนแรงมาก ๆ ขอให้ทุกอย่างดีขึ้นในเร็ววันนะคะ ปล. ตามมาจากบล๊อก คุณเรไรไอด้าค่ะ แบบว่าชอบตัดผ้าเหมือนคุณเรไรไอด้า ว่าง ๆ ไปเยี่ยมกันได้นะคะ   โดย: ForFanG 16 มิถุนายน 2554 13:17:17 น.

สวัสดีค่ะคุณออน... อ้อมแอ้มมีหนังสือมาฝากให้อ่าน 3 เล่มค่ะ หนึ่งในนั้นมีเรื่องเกี่ยวกับความรวย-ความจน ความรวย=รายได้-รายจ่ายในครัวเรือ-รายจ่ายสังคม+ออมอย่างมีวินัย+ลงทุน+รักเงิน น่าสนใจไหมล่ะค่ะ..ฮิๆ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 1 กรกฎาคม 2554 7:22:08 น.

สวัสดีค่ะคุณออน.. หนังสือทั้ง 3 เล่ม หาซื้อได้ที่ศูนย์หนังสือจุฬาค่ะ.. ยินดีที่ให้ความสนใจนะค่ะ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 14 กรกฎาคม 2554 10:57:47 น.

พี่วิสกี้แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจนะคะ ขอให้คุณแม่หายป่วยเป็นปกติไวๆ นะคะ   โดย: วิสกี้โซดา 4 สิงหาคม 2554 23:57:06 น.

หวัดดีค่ะน้องออน สบายดีนะคะ คิดถึงเหมือนกันค่ะ แต่ช่วงนี้พี่จะนานๆเข้าบล็อกทีนะคะ ไว้เราค่อยคุยกันนะคะ คิดถึงเสมอเลย จุ๊บๆ   โดย: ทิพย์ (Siriporn&Flemming ) 7 สิงหาคม 2554 6:10:23 น.

แม่เป็นอย่างไรบ้างน้องออน ดีขึ้นหรือยัง ขอให้แม่หายป่วยไวๆนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะ คิดถึงเหมือนเดิมจ๊ะ   โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่ 8 สิงหาคม 2554 0:16:47 น.