lozocat
  
   
     
   
 
สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับพี่ๆและเพื่อนๆทุกคนที่เปิดเข้ามาอ่านที่บล็อคของออนนะคะ..อ่านแล้วรบกวนช่วยคอมเม้นและแสดงความคิดเห็นด้วยจ้า.. นี่คือเรื่องจริง..ชีวิตจริงค่ะ..ของผู้หญิงคนนึง..ขอบคุณมากนะคะที่แวะเข้ามา


Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2554
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
4 พฤษภาคม 2554
 
All Blogs
 
เรื่องแบบนี้ยังมีอีกหรอ...ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

หลังจากที่กลับมาจากเที่ยวทะเล........ออนมีความสุขมากเลยค่ะ ที่ออนสามารถพาทุกคนในครอบครัวไปเที่ยวด้วยน้ำพักน้ำแรงของออนเอง แต่ความสุขมักจะอยู่กับเราไม่นานนัก หลังจากนั้นประมาณอาทิตย์กว่าๆ แม่กลับมาป่วยหนักอีกครั้ง...ชนิดที่แบบว่านอนโรงบาล5คืนพออาการดีขึ้น กลับมาพักฟื้นที่บ้านได้3วันก็ต้องกลับเข้าไปนอนโรงบาลอีก>>>แม่เป็นอย่างนี้อยู่สักพัก......ออนก็เลยไปดูดวงให้แม่ค่ะ---ใครจะว่างมงายยังไงก็ไม่สนใจค่ะ.....


แล้วเค้าก็บอกว่า มีของไม่ดีอยู่ในจัวของแม่ ตอนแรกออนก็งงและไม่เข้าใจเหมือนกันว่าคืออะไร และเค้าก็อธิบายว่า>>>ตอนนี้มีผีฉมกหรือผีป๊อบ อักกินอยู่ในร่างกายแม่ ตอนแรกออนก็ไม่เชื่อค่ะ........วันนึงแม่บอกออนว่าอยากกินข้าวหน้าเป็ด ออนก็ไปซื้อมาให้ปกติ!!! และวันต่อๆมาแม่ก็จะกินแต่ข้าวหน้าเป็ด หลังจากนั้นที่ออนเฝ้าแม่และแม่หลับอยู่ประมาณ1ทุ่ม แม่ก็ตื่นขึ้นมาแล้วก็เล่าให้ฟังว่า " แม่ได้เดินไปที่บ้านหลังนึงมีคนกำลังนั่งกินข้าวอยู่ และก็มีคนชวนแม่มานั่งด้วย คนๆนั้นบังคับให้แม่กินข้าวกับงา แต่พอแม่ไม่กิน..เค้าก็ด่าและบังคับให้กินจนเกือบหมด " ขณะที่เล่าแม่ก็น้ำตาไหลและบอกว่าเค้าใจร้ายมากน่ากลัว ( แม่ของออนไม่ได้บ้านะคะ..แม่ก็ปกติดีทุกอย่าง ) >>>>>ออนรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของแม่ แต่ก็พยายามไม่คิดอะไรมากเพราะมันก็แค่ความฝัน

และวันต่อมาขณะที่แม่ตื่นจากการนอนหลับอยู่ที่โรงพยาบาล<<เวลาเดิม 1 ทุ่ม>>.........คราวนี้แม่ก็ฝันอีกว่า " แม่ได้เดินไปที่ไหนก็ไม่รู้ แต่ว่าไกลมากและมีคนมากมายเต็มไปหมด.....แต่ละคนน่าสงสารมาก บางคนบอกว่าหิวมาก Smiley Smiley ไม่ได้กินอะไรเลย แม่จึงคุยกับคนพวกนั้นและชวนให้เค้ามากินกับแม่ก็ได้>>>ลูกสาวฉันใจดี..ถ้าแม่อยากกินอะไรก็ได้กินหมด " ออนเลยถามแม่กลับไปว่า...แม่รู้จักเค้าหรอ? ถึงได้ชวนเค้ามากิน แม่ตอบกลับมาว่า...สงสารเค้า ( ซึ่งในตอนนั้นแม่ออนเริ่มลุกเดินเองไม่ได้...ต้องคอยพยุงและคอยประคองช่วยเวลาเดิน ) และช่วงนี้ต้องหยุดงานบ่อยๆ เพื่อที่จะต้องคอยดูแลแม่ในบางวันที่มีโอกาส


แต่ละวันที่ออนได้เฝ้าดูแลแม่ที่โรงบาล....แม่มีอาการเปลี่ยนไปมากกลายเป็นคนละคนในบางเวลา ปกติห้องพิเศษที่แม่นอนเป็นประจำ....จะมีระเบียงยื่นออกไปและมีประตูกระจกเลื่อนมีม่านรูดปิดบานกระจก

ส่วนด้านนอกตึกก็จะมีอ่างล่างจานกับชั้นวางจาน แถมยังมีราวตากผ้าขนหนูด้วย ทุกๆครั้งที่แม่นอนหลับพักผ่อนตอนกลางวัน แม่จะสั่งให้เลื่อนม่านปิดแสงแดดไว้และเปิดออกทุกครั้งเวลาที่ตื่นขึ้น แล้วอยู่ดีๆวันหนึ่งหลังจากที่ออนเปิดม่านออกประมาณบ่าย3โมง แม่ก็พูดออกมาว่า...." ใครยืนอยู่ที่ระเบียงข้างนอก เค้าบอกแม่ว่าเค้าหิวมาก " พอออนมองออกไปนอกระเบียงก็ไม่มีใคร Smiley อ้าว! งานเข้าอีกแล้วออน ( แต่แม่ออนไม่ได้บ้าหรือมีอาการทางจิตนะคะ ) ไม่ใชแค่เพียงครั้งเดียวนะคะที่แม่บอกว่าเห็น.....แต่เกือบจะทุกวัน Smiley คราวนี้คนที่จะบ้าคงจะเป็นออนมากกว่าและก็ไม่ได้ลบหลู่แต่อย่างใด แม่บอกให้ไปซื้อข้าวและลาบรวมทั้งขนมหวานใส่จานไปวางไว้ที่นอกระเบียง>>ที่สำคัญต้องมีช้อนกับส้อมและแก้วน้ำด้วย<< ด้วยความสงสัยก็ไปถามพยาบาลว่าที่ห้องนี้มีอะไรหรือเปล่า แต่ก็ไม่มีอะไรเพราะห้องที่แม่อยู่เป็นชั้น7 ( ผู้ป่วยในพิเศษ ) ซึ่งพึ่งปรับปรุงเสร็จใหม่ๆจากเดิมชั้นนี้เป็นห้องประชุม และตึกนี้มีถึง10ชั้นเลยทีเดียว พออาการแม่ค่อยยังชั่วก็ต้องขนของออกจากโรงบาล มานอนรักษาตัวต่ออยู่ที่บ้าน ด้วยสภาพอาการที่ร้อนมากๆในช่วงนั้น แม่ทนความร้อนไม่ได้อาการมีแต่ทรุดลง เข้าออกโรงบาลเป็นว่าเล่นเลยทีเดียว ออกมาได้แค่2วันก็ต้องกลับเข้าไปอีก และก็นอนชั้น7เหมือนเดิมอีกตามเคย


แต่คราวนี้หนักกว่าเดิมอีก .......แม่เปลี่ยนไปมากๆเลยค่ะ เวลานอนหันหลังให้ฝั่งที่มีคนอยู่เสมอ พอตื่นลุกขึ้นนั่งก้มหน้าไม่ค่อยสบตาใครและมีน้ำลายไหลย้อยบางครั้ง ....ไม่ยอมกินอาหารที่ทางโรงบาลจัดทำมาให้>>จะกินแต่ข้าวหน้าเป็ดอย่างเดียว...ทุกมื้อและทุกวัน คราวนี้พี่ที่ทำงานออนแกมาเยี่ยมแม่ Smiley แกแกล้งถามแม่ว่า "ยายเป็นใครชื่ออะไร.....คราวนี้แม่ก้มหน้าเงียบ".....แต่ก็ตอบว่าชื่อแจ่ม Smiley.....และพี่แกถามอีก Smiley " ยายอยู่บ้านไหนมาทำอะไรนี่ " คำตอบที่ได้.....อยู่บ้านสลักใด..หิวมากแกอดอยากมานานไม่มีใครทำบุญไปให้ พอ..แม่ชวนแกมากินด้วยแกเลยมา Smiley Smiley งานเข้าทุกคนมองหน้ากันไม่อยากจะเชื่อ

และหลังจากนั้นต่อมา..ออนกลัวมากๆ ในเวลาที่แม่เปลี่ยนเป็นยายแจ่ม.......ด้วยความอยากรู้ออนก็เลยซักถามประวัติแกซะเกือบหมดเลย5555 ยายแจ่มเล่าว่า " แกและหลานสาว..กำลังจะเดินข้ามถนน4เลน..และตอนนั้นเริ่มมืด มีรถ10ล้อขับมาอย่างแรงมาก แล้วก็พุ่งชนยายและหลานตายคาที่" แต่ญาติพี่น้องแกไม่เคยทำไปให้แกเลย....พอแม่ชวนแกมาด้วย..แกเลยรีบตามมาเพราะอดอยากมานาน และยายแจ่มสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายร่างกายแม่ แกขอแค่กินอาหารที่แกอยากกิน Smiley งานนี้ออนจะโดนผีโกหกหรือป่าวก้อไม่รู้ แต่ทุกครั้งที่ออนคุยกับแม่ จะต้องคอยถามตลอดว่า ตอนนี้คุยอยู่กับใคร...ใช่แม่หรือป่าว ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเพราะ..ออนเจอมากับตัวเองจริงๆ และมีหลายอย่างมากมายที่เกิดขึ้นต่อจากนี้มากมายหลาย....ต้องคอยติดตามนะคะว่า...ผียายแจ่มจะเฮี้ยนขนาดไหนและร้ายกาจเพียงไร..แล้วอาการของแม่จะดีขึ้นหรือแย่ลงอย่างไร....ตอนต่อไปนะคะ


ขอบคุณนะที่รับเป็นเพื่อน






strong>ขอบคุณทุกท่านนะคะที่กรุณาแวะมาเยี่ยมบล็อคของออน





Create Date : 04 พฤษภาคม 2554
Last Update : 4 พฤษภาคม 2554 2:34:27 น. 11 comments
Counter : 560 Pageviews.

 
น่ากลัวจังเลยคะคุณออน จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ ถ้าอัพบล๊อกแล้วช่วยไปสะกิดด้วยนะคะ

อยากให้แม่คุณออนหายจังเลยคะ เป็นห่วง ก้อยส่งกำลังใจไปช่วยนะคะ


โดย: Adorable Corazon วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:3:53:47 น.  

 
น่ากลัวมากเลยค่ะคุณอร แต่ดีนะที่ยายแจ่มเขายอมเล่าให้ฟัง เหมือนที่คุณข้างบนบอกค่ะ ถ้าเขียนเล่าเพิ่มอีก รบกวนช่วยส่งข่าวด้วยนะค่ะ กลัวแต่ชอบฟังค่ะคุณอร ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ


โดย: dallaporn IP: 76.18.138.39 วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:05:34 น.  

 
แวะเข้ามาปูเสื่อรออ่านค่ะ ชอบฟังค่ะ แต่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้เท่าไร ยังไงก็ขอให้คุณแม่หายป่วย และสุขภาพแข็งแรงไวๆนะคะ


โดย: vanessa-eva วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:40:15 น.  

 
แต่งบล็อกได้น่ารักมากกกกก


โดย: ตะวันเจ้าเอย วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:18:41 น.  

 
น้องออน ทำไมเหมือนนิยายเลยอ่ะ แต่เป็นเรื่องจริง น่ากลัว

นี่ๆๆ ถ้าอัพตอนต่อไปเคาะเรียกพี่ด้วยนะ อยากรู้เหมือนกัน

แต่พี่เชื่อนะ เพราะเคยได้ยินเรืองแบบนี้มาบ้างเหมือนกัน


โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่ วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:14:27 น.  

 
น่ากลัวจังเลยคุณออน เป็นเรื่องจริงหรือคะนี่
ไม่อยากจะเชื่อเลยอ่ะ แต่อยากร้ค่ะ
ถ้ามีความคืบหน้า บอกกันด้วยนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ


โดย: phunsud วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:58:25 น.  

 
น่ากลัวอ่าคะ..
เคยได้ยินคนต่างจังหวัด เล่าให้ฟังเหมือนกันนะคะ
เรื่องแบบนี้. เราเองก็ไม่รู้จะเชื่อดีไม่เชื่อดี
แต่ชอบฟังมากคะ แหะๆ ขอบอก


โดย: Sassy Imp วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:2:35:29 น.  

 
น้องออน พี่รออ่านอยุ่นะ หายไปเที่ยวไหนน๊อ


โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่ วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:0:39:41 น.  

 
น่าสะพรึงกลัวอ่ะออน
นี่รายการคนอวดผีป่าวนี่
ฝากน้องออนดูแลคุณแม่อย่าใกล้ชิดด้วยนะ ถึงจะทำอยู่แแล้วก็ตาม ออนเป็นลูกที่ดีจริงๆ ดูแลแม่ไม่ห่างเลย

แต่พี่เป็นคนกลัวง่าย แค่อ่านยังสยองเลย ขนหัวลุก
บรือๆ
ไม่เอาละ ขอไม่อ่านตอนต่อไปนะ พี่กลัว


โดย: ทิพย์ (Siriporn&Flemming ) วันที่: 13 พฤษภาคม 2554 เวลา:3:01:50 น.  

 
แต่ขออ่านตอนต่อไปที่ไม่ใช่เรื่องแบบนี้อ่าาาา


โดย: ทิพย์ (Siriporn&Flemming ) วันที่: 13 พฤษภาคม 2554 เวลา:3:02:58 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องออน ขอบคุณนะคะที่แวะไปทักทายพี่
เรื่องแบบนี้พี่เชื่อล้านเปอร์เซ็นเลยค่ะ เพราะครอบครัวพี่ก็เจอมาเหมือนกัน ตอนที่พี่ยังเด็กมาก ประมาณ 10 ขวบ พ่อพี่ดื่มเหล้าเมา แล้วกลับมาบ้าน ปกติ พี่จะเป็นคนดูแลพ่อ หาน้ำ หาข้าวให้กินตลอด แต่วันนั้น ไม่ให้พี่เข้าไกล้เลย เรียกพี่มึง เรียกตัวเองว่ากูตลอด แล้วก็นอนทั้งวัน พี่เลยไม่สนใจ จนเย็นๆพี่เลยไปปลุก ปรากฎว่า พ่อพี่มีเลือดไหลออกทางจมูกเต็มไปหมดเลย และก็หมดสติด้วย พี่เลยไปตามยายมาดู ยายก็มาช่วยปลุกพ่อ แล้วก็ตบๆหน้าให้ตื่น แกก็สลึมสลือ ยายเลยบอกว่า จะต้องเอาว่านแก้เมามาต้มให้ดื่ม จะได้ส่างเมา เท่านั้นแหละ พ่อพี่จากที่งัวเงีย ลุกขึ้นยืนทันที แล้วก็บอกว่า จะกลับบ้าน (ทั้งๆที่อยู่บ้านตัวเอง) เรียกยายว่ามึง แล้วก็บอกยายว่า มึงมาตบหน้ากูทำไม กูแก่กว่ามึงอีก (ตอนนั้นพ่อ 30 กว่าๆ ยายจะ 60 แล้ว) ยายเลยถามว่าทำไมพูดแบบนั้น พ่อพี่เลยบอกว่า แกเรียกทุกคนในหมู่บ้านว่ามึงหมด เพราะแกแก่กว่าทุกคน แล้วแกบอกว่า จะกลับบ้านที่มีคนเพิ่งไปสร้างให้เมื่อวานนี้ (ชาวบ้านพากันช่วยสร้างบ้านให้คนแก่ ที่ย้ายมาใหม่เพิ่งเสร็จ) เอาล่ะสิ งานเข้าเหมือนกัน เพราะคนแก่คนนั้น โดนขับไล่มาจากหมู่บ้านอื่น เพราะชาวบ้านเค้าหาว่าเป็นผีปอบ แต่ชาวบ้านในหมู่บ้านพี่รับไว้ แล้วยังสร้างบ้านให้ด้วย พอได้ยินแบบนั้น ยายก็ให้พี่ไปตามคนเฒ่าคนแก่มาดูพ่อ และเอาว่านไฟมาด้วย พอเอาว่านไฟใส่มือพ่อ แกก็ทำท่าเดินหลังค่อมๆ แล้วเอาไม้มาค้ำยัน เหมือนคนแก่คนนั้นเป๊ะๆเลย จะกลับบ้าน ญาติๆเลยไปตามหมอผีมา ก็มาทำพิธี (ขอข้ามรายละเอียดตอนที่หมอผีทำพีธีกรรมนะคะ) หลังจากนั้นพ่อพี่ก็หายเป็นปกติ จำพี่และคนในครอบครัวได้ ยายเลยถามพ่อว่าจำอะไรได้มั๊ย พ่อเลยบอกว่า จำได้ว่า เมามาก แล้วเดินกลับบ้าน ผ่านบ้านที่เค้าสร้างใหม่ แล้วมีคนแก่ยืนอยู่หน้าบ้าน แล้วมองหน้ากัน พอเดินผ่านบ้านหลังนั้นมา ก็มีก้อนดำๆเหมือนก้อนเมฆลอยตามมา เหมือนมันจะเข้าปาก หลังจากนั้นก็จำอะไรไม่ได้เลย จนกระทั่งตอนนี้ ยังงงอยูว่าทำไมคนมาบ้านตัวเองเยอะแยะขนาดนี้
คิดแล้วก็น่ากลัว ยังนึกอยู่ว่า ถ้าพี่ไม่ไปปลุกพ่อ แล้วพ่อพี่จะเป็นยังไง ไม่รู้จะตื่นขึ้นมาอีกรึเปล่า


โดย: เรไรไอด้า วันที่: 13 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:57:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ชีวิตยิ่งกว่าละคร
Location :
นครราชสีมา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






Photobucket - Video and Image Hosting




'); height: 538px">

ชีวิตของผู้หญิงคนนึง ที่มีประสบการณ์ชีวิตมากมายเกินอายุ ต่อสู้กับความลำบากของชีวิตและโชคชะตาฟ้าลิขิต









style type="text/css"><!--body{background:url(http://img266.imageshack.us/img266/7531/11a9875ug9.gif) repeat fixed center top;background-color:#;}--></style>

Friends' blogs
[Add ชีวิตยิ่งกว่าละคร's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.