22 เมษายน 2551
ตอนที่ 8 หลอมรังกันใหม่
โรงเรียน ฮ นกฮูก เรื่องราวของหม่าม้า ที่ร้างราตำราเรียนร่วม 30 ปี แล้วตัดสินใจกลับสู่ห้องเรียนใหม่ในวัย ฮ นกฮูก ตอนที่ 8 หลอมรังกันใหม่ มะม่วงที่มุมบ้านแผ่กิ่งก้านโค้งมาถึงหน้าเทอเรซ หน้าฝนใบยิ่งดกครึ้ม ฉันเห็นนกบินหายเข้าไปในพุ่มไม้แล้วก็บินกลับออกมาวันละหลายๆเที่ยว บางครั้งก็มีเสียงปีกกระพือพึ่บพั่บ พลอยเขย่ากิ่งไม้ให้เอนไหว คงมีรังนกสร้างอยู่ในนั้น เพราะเห็นมูลนกตกเรี่ยราดบนพื้นดิน ป่านดำเคยขึ้นไปเขย่ากิ่งไม้ หวังให้นกบินออกไป เดี๋ยวพอลูกๆมันโต ก็พากันบินหายไปเองแหละ ฉันบอกลูกชาย ตาก็สอดส่องมองว่า รังที่สร้างอยู่ตรงไหน แข็งแรงดีหรือเปล่า ถ้าโดนลมแรงๆจะถูกพัดปลิวว่อนไปที่อื่นหรือไม่ ท้ายที่สุด แม้ลูกนกโตๆไปแล้ว รังเก่าก็ยังอยู่ พลอยให้ครอบครัวนกคู่อื่น มาพักพิงอาศัยต่อ ฉันเห็นนกคาบกิ่งไม้ใบหญ้ามาเสริมให้รังเดิมแข็งแรงหนาแน่นยิ่งขึ้น เลยเป็นหน้าที่ของลูกชายที่ต้องหมั่นกวาดมูลนกที่ตกค้างต่อเนื่อง ป่านดำจัดการฝังกลบดผสมดินเป็นปุ๋ยคืนโคนต้นมะม่วง เงยหน้าพูดกับบรรดาเหล่าครอบครัวนกน้อย อย่าหล่นใส่หัวแล้วกัน หลังคืนพายุหนักพัดผ่าน พวกเรา 3 คนจับตามองคู่กรณีในกลุ่มว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป สองสามวันให้หลัง คลื่นลมก็เริ่มกลับสู่ปกติ อาจมีหางพายุเหวี่ยงซัดถูกบ้างก็แค่พอให้ตัวเปียกชื้น กรณีที่เลวร้ายที่สุดที่ฉันคิดก็คือ กวินอาจจะไปหากลุ่มใหม่ ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายนักเพราะกลุ่มอื่นก็มีสมาชิกเต็มๆอยู่แล้ว ถ้าเหลือสมาชิกในกลุ่มเพียง 4 คน นั่นหมายถึงแต่ละคนจะมีงานเพิ่มทับถมหนักกว่าเดิม ทุกกลุ่มเท่าที่ได้ยินมาก็มีปัญหากระจุกกระจิกมากน้อยต่างกันไปทั้งสิ้น หม่าม้า ปรายอยากขอย้ายกลุ่มจัง ปราย เพื่อนร่วมชั้นในกลุ่มลูกเจี๊ยบเอ่ยกับฉันในเย็นวันหนึ่ง ก่อนเข้าชั้นเรียน ปรายเคยทำงานมาก่อน แล้วขอลาออกเพื่อมาเรียนเต็มที่ เธอเป็นคนเดียวในกลุ่มที่มีประสบการณ์ทำงานจึงเป็นที่พึ่งของเพื่อนๆที่เหลือ ไม่ใช่ปรายจะใจดำนะคะ แต่เพื่อนในกลุ่ม มีอะไรก็ยกให้ปรายตัดสินใจอยู่เรื่อย แล้วคนอื่นเขาไม่ช่วยเลยเหรอ สาวปรายส่ายหน้า ช่วยก็เหมือนไม่ช่วย แค่ให้หาข้อมูลเพิ่มก็ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร จบตรีแบบไหนมาเนี่ย นั่นซินะ ฉันได้ยินบรรดาเพื่อนๆที่เป็นอาจารย์หลายคนบ่นถึงมาตรฐานการเรียนรู้ของเด็กรุ่นใหม่ซึ่งนับวันยิ่งด้อยตกต่ำลงทุกที ขาดซึ่งความกระตือรือร้น เอาใจใส่หรือขวนขวาย วันๆใช้เวลาหมดไปกับเรื่องแฟชั่น เกมส์โชว์ มิวสิควีดีโอและเรื่องฉาบฉวยอื่นๆ เทคโนโลยีสมัยใหม่เช่น อินเตอร์เน็ท จะว่ามีประโยชน์ก็คือช่วยย่นระยะเวลาหาข้อมูล ซึ่งสมัยที่พวกเราเรียนไม่พ้นต้องเข้าห้องสมุด กว่าจะได้หนังสือเล่มที่ต้องการสักเล่มหนึ่ง เสียเวลาไปค่อนวัน ขณะที่การเรียนสมัยใหม่ นั่งๆนอนๆอยู่ไหน เพียงกดปุ่มหาเวปไซค์ที่ต้องการก็เจอทันที ช่างสะดวกสบาย ง่ายดายแต่ง่ายเกินไปหรือเปล่า รายงานของวิชา......มีคราวหนึ่งได้ศูนย์เลยค่ะ ปรายพูดถึงวิชาทฤษฎีการจัดการ ซึ่งอาจารย์ผู้สอนค่อนข้างจะเข้มงวดในการตรวจรายงาน เริ่มตั้งแต่การตีความโจทย์ การค้นคว้าเพิ่มเติม วิธีการเขียนและสรุปภายในกระดาษ 5 แผ่น ห้ามส่งเลยวันขีดเส้นตาย โชคดีที่ในกลุ่มฉันมีนุ่มเป็นคนนำกลุ่มทำรายงานเธอจับไม่ปล่อยในรายละเอียดอยู่แล้ว เห็นเป็นรายงานแรกๆ ปรายเลยให้เพื่อนๆลองทำกันดู ปรากฏไปลอกคำเฉลยจากที่ไหนมาไม่รู้ แล้วอาจารย์ก็มีคำเฉลยนั้นอยู่ในคู่มือการสอนด้วย เสร็จเลย สำหรับคนที่มีเงินทองพอสมควรและไม่อยากขวนขวายใด โจทย์กรณีศึกษาหลายข้อจะมีคำเฉลยปรากฏอยู่ในอินเตอร์เนท โดยบางเว็ปไซค์ก็ฟรี บ้างก็เป็นมืออาชีพที่รับเฉลยคำตอบอย่างเดียว เพียงแต่ผู้อ่านกดคำสั่งและจ่ายเงินตามที่ระบุก็ได้คำตอบสำเร็จรูปมาเสร็จสรรพ ขนาดสั้น ขนาดยาวตามต้องการ มิหนำซ้ำยังมีการรับเขียนบทความอื่นๆให้อีกด้วย ในมาตรฐานของการศึกษาระดับชาติ ไม่น่าปล่อยให้เกิดช่องทางทำมาหากินเช่นนี้ขึ้น
Create Date : 22 เมษายน 2551
3 comments
Last Update : 22 เมษายน 2551 22:20:28 น.
Counter : 569 Pageviews.
รุ้งพลบ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [? ]
ใช้ชีวิตแสวงหามาหลายปี ปัจจุบันก็ยังแสวงหาไม่รู้จักเสร็จ บางอารมณ์เหนื่อยๆ ก็หยุดพัก แล้วตรองนิ่งเขียนบันทึกในสิ่งที่พบเห็น บางอารมณ์ที่โมแรนติค ชอบดูสายรุ้งตอนโพล้เพล้
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ปรายเลยกลายเป็นแม่ไก่โดยฉับพลัน ต้องคอยโอบ เกี่ยว ประคองและดันบรรดาลูกเจี๊ยบที่เกบ้าง อืดบ้าง ออกนอกลู่นอกทางบ้าง ให้มุ่งหน้าไปในทิศทางเดียวกัน ซึ่งเป็นภาระที่หนักไม่น้อย จนเจ้าตัวเริ่มท้อ สอดส่ายมองหากลุ่มใหม่เผื่อไว้
กลุ่มหม่าม้าน่าจะเข้ากันได้ดีนะ มีแต่ผู้ใหญ่ ยาย..ก็เลยดูเป็นผู้ใหญ่ด้วย
ไม่หรอก...ปราย หม่าม้ายังไม่รู้ว่าปลายพายุสลาตันในกลุ่มจะจบลงตรงไหน เห็นเงียบๆอย่างนี้ อาจจะมีแรงสะสมปะทุขึ้นมาอีก ถึงจะยินดีให้ปรายหรือใครคนใหม่เข้ามาอยู่ในกลุ่มด้วยก็คงเป็นไปไม่ได้ ตราบเท่าที่พายุในใจของคนบางคนยังไม่สงบลง
กวินมาเรียนมาปกติ แต่จะแยกตัวออกไปนั่งข้างหลัง นับจากคืนวันนั้นแล้ว กวินพูดน้อยลง หน้าขรึมไม่ระรื่นเหมือนเช่นเคย เมื่อต้องเข้าประชุมแจกจ่ายงานกลุ่ม กวินจะพูดกับทุกคนปกติยกเว้นนุ่ม
วิน เป็นอย่างไงบ้าง โอเค หรือเปล่า ฉันพยายามตรวจสอบความรู้สึกของเขาบ่อยๆว่ายังมีใจอยู่กับพวกเราหรือไม่
สบายมากครับ หม่าม้า
ส่วนนุ่มก็สามารถทำหน้าเฉยๆเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับความขัดแย้งที่เกิดขึ้น เธอคืนหนังสือ นกกางเขน ให้ฉันหลังอ่านเสร็จ
เรื่องก็น่ารักดีค่ะ เหมาะให้เด็กประถมอ่าน
เป็นคำวิจารณ์สั้นๆ เหมือนกับไม่เข้าใจว่า ทำไมฉันถึงเอาหนังสือพื้นๆอย่างนี้ให้เธออ่าน ยากจริงๆหนอในการเตือนคนที่ยึดมั่นความสมบูรณ์แบบไปเสียหมด
ส่วนคนที่ไม่สมบูรณ์แบบอย่างฉัน หลังจากได้รับคำวิจารณ์กลายๆจากเพื่อนต่างวัย ทำให้ต้องเร่งปรับปรุงตัวให้กระฉับกระเฉงขึ้น
ฉันใช้เวลากับการอ่านเอกสาร ข่าวและข้อมูลต่างๆมากขึ้น ขณะเดียวกันทุกครั้งที่ได้รับแจกกรณีศึกษาที่เขียนเป็นภาษาอังกฤษ ฉันจะแปลเป็นบทคัดย่อให้ทุกคนเข้าใจเนื้อหาในแนวทางเดียวกัน แจกจ่ายกันอ่านล่วงหน้า ก่อนจะมาเจอกันในช่วงทำงานกลุ่ม ฉันวงเครื่องหมายคำถามในบริบทที่ไม่แน่ใจ แล้วขอความกระจ่างจากพงษ์ นุ่ม กวินอย่างไม่กระดากอาย (อายทำไม มีเพื่อนเก่งในกลุ่ม ต้องใช้ให้เป็นประโยชน์)
บางทีเพื่อนกลุ่มอื่นๆก็ขออ่านบทคัดย่อนั้นด้วยเพื่อเทียบเคียงความเข้าใจกัน ซึ่งฉันก็ไม่ขัดข้อง ดีเสียอีก ช่วยๆกันเช็คว่าแปลถูกหรือเปล่า เพราะบางคำเป็นศัพท์เฉพาะวิชาซึ่งต้องอาศัยประสบการณ์และความชำนาญของเจ้าของอาชีพ