นิทาน - ตัวยุ่งกับถุงวิเศษ 10 (บทวิเคราะห์)

"ท่านพี่ ข้าขอถามอะไรหน่อยสิ เรื่องจะเป็นอย่างไรถ้าข้าติดสินใจอย่างอื่น" - ตัวยุ่งพูดกับชายพเนจรขึ้นในวันหนึ่ง
"ถามมาสิ" - ชายพเนจรตอบรับ


"ถ้าข้าแลกถุงวิเศษกับแขนของท่านแล้ว มันจะเป็นอย่างไรเล่าท่านพี่" - ตัวยุ่งเริ่มคำถาม
"แล้วเจ้าหวังอะไรล่ะ ถ้าเจ้าเลือกทางนั้น" - ชายพเนจรถามกลับ

"ก็หวังว่าจะได้อยู่ดูแล คอยเป็นแขนให้ท่านพี่ตลอดไปไงล่ะ" - ตัวยุ่งตอบ
"แต่เจ้าก็ยอมละทิ้งความสุขของคนทั้งมวลไป ซึ่งเป็นเรื่องที่เจ้าเคยทำได้ง่าย ๆ แล้วการที่เจ้าต้องมาคอยดูแลข้า อีกทั้งข้าก็ต้องคอยปลอบใจเจ้าอยู่ตลอดไปอย่างนี้ คงไม่มีเวลาเพียงพอที่จะไปทำประโยชน์ให้แก่คนอื่นอีกกระมัง ในเมื่อยังมีคนเป็นทุกข์อยู่มากมาย ก็ไม่รู้ว่าข้ากับเจ้าจะทนอยู่กันไปอย่างนั้นได้นานสักแค่ไหน แล้วก็ไม่รู้อีกว่าโลกแห่งภูตจะดึงตัวเจ้ากลับไปเมื่อไร แต่ว่านะตัวยุ่ง ยังไงข้าก็จะดูแลเจ้าอย่างดีที่สุดเท่าที่ข้าจะทำได้ ไม่ให้เจ้ารู้สึกทุกข์ร้อนได้เลย แต่เมื่อถึงคราวจากกันคงเป็นวันที่เศร้ามากที่สุดนะตัวยุ่ง เพราะว่าไม่มีสิ่งอื่นใดที่ควรระลึกถึงอีกแล้ว สิ่งที่เคยร่วมสร้างกันไว้ก็ไม่มี เมื่อคนหนึ่งหายไป อีกคนก็ต้องรู้สึกว่าหมดสิ้นหนทางนะตัวยุ่ง ถุงวิเศษก็ไม่มีแล้ว แม้ว่าอยากจะไปทำความสุขให้คนอื่นเผื่ออีกคนที่หายไป ก็ทำไม่ได้แล้วนะตัวยุ่ง แม้ว่าจะทำความดีอื่น ๆ ได้ แต่กำลังใจก็แทบไม่มีล่ะ เพราะคนที่ใกล้ชิดที่สุดหายไปแบบไม่เหลืออะไรไว้ให้ไงล่ะตัวยุ่ง"

"อืม ข้างงจัง" - ตัวยุ่งบ่นอุบอิบ
"งั้นก็ผ่านไปเถอะเรื่องนี้ มีอะไรถามอีกไหมล่ะ" - ชายพเนจรพูดต่อ

"ท่านพี่ แล้วถ้าข้าเลือกที่จะลบความทรงจำตัวเองไปเสียล่ะ ข้าก็เป็นอิสระจากโลกแห่งภูต ทำอะไรได้ตามใจชอบ ไม่ต้องคอยกังวลว่าจะต้องกลับไปเมื่อไร" - ตัวยุ่งถามต่อ
"เจ้าก็จะมีความสุขตัวยุ่ง เพราะเมื่อเจ้าลืมข้าไปแล้ว เจ้าก็ไม่ต้องมากังวลเรื่องของข้าอีก แต่ว่าข้าไม่ได้ลืมเจ้าไปด้วย ถ้าเจ้ารู้จักข้าอีก เจ้าก็อาจจะคิดช่วยเหลือข้าอีก ซึ่งข้าก็คงไม่ปล่อยให้เป็นอย่างนั้น ข้าจะคอยดูแลเจ้าอยู่ห่าง ๆ คอยให้เจ้ามีแต่ความสุขที่ได้ช่วยเหลือผู้คน และในยามที่เจ้าถูกคนอื่นกลั่นแกล้งนะตัวยุ่ง ข้าจะคอยช่วยเจ้าอยู่เสมอ ข้ามีวิธีการของข้า ในเมื่อชีวิตที่ผ่านมาข้าก็ไม่ได้ต้องการอะไรอีกอยู่แล้ว ข้าก็เพียงหวังว่าจะได้คอยดูแลคนดี ๆ เช่นเจ้าให้มีความสุขอยู่ตลอดไปนะตัวยุ่ง"

"แล้ว ๆ ถ้าข้าขอสิ่งอื่น ๆ จากดาวกายสิทธิ์ล่ะท่านพี่ ถ้าข้าไม่ต้องการเลือก" - ตัวยุ่งงงมากขึ้น พลอยให้รีบถามต่อ
"เช่นนั้นแล้วคงต้องปล่อยให้เป็นไปตามยถากรรมนะตัวยุ่ง ถ้าเจ้าไม่คิดจะใช้โอกาสที่เจ้าได้ในการแก้ไขสิ่งใด กลัวความเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้น เจ้าคงมีความสุขและความทุกข์ในลักษณะเดิม ๆ ที่เจ้าเคยเจอมานะตัวยุ่ง แม้ว่าระหว่างที่เจ้าอยู่กับข้า จะทำให้เจ้าและข้าพอจะมีความสุขจากความปรารถนาดีที่ให้กันอยู่ได้ แต่สักวันเจ้าก็คงต้องหายไปจากชีวิตข้าตัวยุ่ง ตัวเจ้าเองต่อไปจากนี้คงจะพอใจได้กับทุกสิ่งที่เจ้าประสบ แต่สำหรับข้าคงไม่ใช่นะตัวยุ่ง ท่ามกลางชีวิตที่ไม่ได้หวังสิ่งใดมากมายของข้า คงมีเงาของเจ้าอยู่เป็นเพื่อนตลอดไปกระมัง"

ตัวยุ่งนิ่งเงียบกับคำตอบที่เพิ่งได้ฟังเมื่อสักครู่ แล้วจึงถามต่อไปว่า

"ถ้าข้าขอกลับโลกแห่งภูตล่ะ ถ้าข้าตัดสินใจอะไรไม่ได้ล่ะ ถ้าข้าเลือกที่จะตัดใจจากเรื่องทั้งหมดนี้ไปเลย"
"แน่นอนล่ะตัวยุ่ง เจ้ามีสิทธิทำเช่นนั้น ทุกอย่างที่ผ่านมาก็คงเป็นเพียงแค่ความฝันกระมัง เมื่อเจ้ากลับไปยังโลกแห่งภูตแล้ว ทุกอย่างก็จะจบลง เจ้าไม่ต้องลำบากใจอะไรอีก ไม่ต้องทนกับอะไรอีก สิ่งที่เคยเกิดขึ้นก็คงเป็นเพียงความฝันที่เมื่อนึกถึงแล้วก็ใจหายแค่นั้น ว่าต่างคนต่างเคยมีฝันเช่นนี้ แต่ตัวยุ่ง ขอแค่ข้าได้รู้ว่าเจ้าอยู่ในโลกแห่งภูต สักวันข้าจะไปตามหาเจ้าที่นั่น ไม่ว่าเจ้าอาจจะจำข้าไม่ได้ หรือจะไม่ต้อนรับข้า อย่างน้อยข้าก็จะได้รู้และเฝ้ามองดูเจ้าจากโลกนี้ตลอดไป แต่ว่านะ ข้าก็ไม่มั่นใจว่าข้าจะทำเช่นนั้นได้หรือไม่ เพราะการบำเพ็ญพรตของข้าคงเป็นไปอย่างยากลำบากนับตั้งแต่วันที่เจ้ากลับโลกแห่งภูตไป จิตใจข้าคงจะสับสนพอสมควร ชีวิตข้าคงจะไม่ราบเรียบเหมือนเดิมอีก" - ชายพเนจรรื้อฟื้นความทรงจำที่เคยคิดคำนึงก่อนหน้านี้ขึ้นมา

"ซีเรียสจังท่านพี่ แล้วถ้าเป็นทางเลือกอื่น ๆ ล่ะ" - ตัวยุ่งถามส่งท้าย
"เจ้าก็คงต้องไปถามคนอื่นแล้วล่ะ เพราะว่าข้าไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านี้นะตัวยุ่ง แค่นี้ก็ปวดหัวพอสมควรล่ะนะ แล้วทางเลือกอื่น ๆ ข้าก็คิดว่า ไม่น่าจะเอามาเขียนนิทานซะเลยน่ะตัวยุ่ง" - ชายพเนจรตอบ

"แล้วว่าไง เจ้าอยากเลือกทางอื่นไหมล่ะ" - ชายพเนจรถามบ้าง

"อืม..." - เสียงตัวยุ่งพึมพัม

ถ้าคุณเป็นตัวยุ่งจะตอบว่าอย่างไร ช่วยตอบกันอีกทีเถอะครับ

ตัวยุ่งกับถุงวิเศษ จบบริบูรณ์

Create Date : 28 กันยายน 2548		8 comments
Last Update : 28 กันยายน 2548 18:00:34 น.
Counter : 521 Pageviews.
Share Tweet