Bloggang.com : ราม-ไทย-จีน : นกกระดาษของพ่อ

นกกระดาษของพ่อ

จะครบปีแล้วที่พ่อออก จากบ้านไป แล้วก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ออกจากบ้านแล้วไม่ได้เข้าบ้านอีกเลย.... (พ่อเสียแล้ว)
วันที่ 26 ธันวาคม 2550 ที่พ่อออกจากบ้านไปพักรักษาตัวที่ รพ.
วันที่ 16 มิถุนายน 2551 พ่อจากไปด้วยโรคติดเชื้อในกระแสเลือด ที่ รพ.
วันพ่อ ผ่านไปแล้วหลายวันแต่ไม่ได้อัพเดท เรื่องพ่อเลย..... สมัยเด็กๆ ติดพ่อมาก เพราะชอบพาไปทำกิจกรรม ลุยๆตามประสาเด็กซุกซน พ่อชอบพาไปสวนสัตว์ ไม่รู้เป็นไรชอบพาไปดูสัตว์ ชอบพาไปขึ้นกระดานม้าลื่นที่เขาดิน (สงสัยติดใจสาวๆแถวนั้น) พาไปบ่อยๆจนวันนึงบอกว่า " พ่อครับ หนูเบื่อม้าลื่นแล้วนะ" พ่อก็เลยเปลี่ยนจากออกจากบ้านทุกอาทิตย์มาเป็น พับนกกระดาษ แทน เวลาพ่ออารมณ์ดี(โดยเฉพาะเวลากินเบียร์,เหล้า) จะชอบเล่าเรื่องตอนอยู่เมืองจีนให้ฟังบ่อย ผสมกับการสอนพับนกกระดาษ นกกระดาษเป็นของเล่นชิ้นแรก ที่ได้รับจากพ่อ และเป็นเพียงชิ้นเดียวแหละที่ได้รับจากพ่อ พ่อไม่ค่อยพาไปห้าง เพราะ ไม่รู้จะซื้ออะไรให้ลูก.... แต่ชอบพาไปตะล่อนๆ...เดินรอบห้างไม่รู้เป็นไรสิ เคยถามครั้งนึง ว่าทำไม
พ่อบอกว่า " พ่อเคยจนมาก่อน เลยคิดว่าของเล่นในห้างมันแพงไป ""ถ้าตอนพ่อเด็ก พ่ออยากได้ของเล่นก็ต้องอดใจไว้ ไม่ได้ของเล่นดีๆแบบลูกคนอื่นหรอก " พอพ่อมีลูกก็อยากให้ลูกเข้าใจ ค่าของเงินมาก มาก พ่อบอกกับผมว่า นกกระดาษเป็นของเล่นเพียงชิ้นเดียวที่พ่อมี และเป็นของเล่นแสนวิเศษที่สุดสำหรับพ่อเลยทีเดียว

ทัน : ทำไมถึงวิเศษล่ะครับ
พ่อ : เพราะมันมาจากการที่เรา ทำเองไง ไม่เสียตังค์ มีค่า เพราะมาจากเราพับมาจากมือน้อยๆของเรา .....

ความประทับใจที่มีต่อพ่อ สำหรับผมมีมากมาย แม้ว่าโตขึ้น ผมกับพ่อจะมีเรื่องราวที่ไม่ค่อยลงรอยกันมากขึ้น ......แต่ทุกครั้งที่พ่อ เจ็บปวดจากโรคที่เป็นอยู่ คนแรกที่พ่อจะเรียก ชื่อ คือ " ผม " แม้ว่าพ่อจะจากไปแล้ว แต่ทุกครั้งที่คิดถึงพ่อ
..... สิ่งหนึ่งที่จะทำให้ระลึกได้เสมอ คือ.....
" นกกระดาษของพ่อ "

Create Date : 21 ธันวาคม 2551

Last Update : 21 ธันวาคม 2551 10:09:15 น.

6 comments

Counter : 922 Pageviews.