เมื่อผมโดน Tag
ช่วงนี้เป็นช่วงที่ tag กำลังระบาด ผมเองก็ได้มาเช่นกันจากคุณ ดาวทะเล หรือคุณ ปุ๊กปุ๋ย ชื่อนี้ไม่ธรรมดาครับเพราะเป็นชื่อเล่น ของนางงามจักรวาลของไทยทั้งสองคนรวมไว้ด้วยกัน สำหรับผม ผมคงยกตำแหน่งนางงามมิตรภาพ ให้เธอ (แอบโหวตให้ด้วยครับ) จากเงื่อนไขในการรับ tag ก็คือ ต้องเล่าความลับของตัวเอง 5 ข้อ แล้วส่ง tagต่อไปยังเพื่อนอีก 5 คน ผมขออนุญาตฝ่ากฎนิดนึงครับ ตรงที่เรื่องที่ผมจะเล่ามี เพียงเรื่องเดียวแต่เป็นเรื่องยาวหน่อยก็แล้วกัน เริ่มจากซัก 3ปีที่แล้ว ที่ทำงานผมเขามีไอเดียที่จะผลิต จุลสารเล็กๆประจำสัปดาห์ ให้อ่านเล่นกันเพลินๆ บังเอิญที่เพื่อนสนิทผมคนหนึ่งเป็นทีมงานในการผลิตจุลสารนี้ และได้มาชวนผมให้เป็นแขกรับเชิญ เขียน บทความลงในจุลสาร ตอนแรกผมรีบปฏิเสธทันทีเนื่องจากเรียงความครั้งล่าสุดของผมสมัยมัธยมไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่แต่ก็เจ้าเพื่อนคนเดิมคะยั้นคะยอให้เขียนให้ได้ จนสุดท้ายผมก็ตอบตกลง หลังจากที่คิดอยู่นานว่าจะเขียนอะไร ในที่สุดก็ลองเขียนชีวิตตัวเองดีกว่า ไหนๆก็ดูรูปที่ผมถ่ายมาเยอะละ ลองมาอ่านบทความที่ผมเขียนดูบ้างครับ......ผมถูกทาบทามจากเพื่อนผมคนหนึ่งให้ลองเขียนบทความลงศุกร์หรรษา วารสารข่าวมาแรงที่เริ่มปั้นนักเขียนดาวรุ่งดวงใหม่ ด้วยความที่ผมไม่ถนัดเรื่องขีดๆเขียนๆเลยบอกผัดเพื่อนผมมาเรื่อยๆจนกระทั่งเพื่อนผมคนเดิมนี่แหละบอกว่า เขียนมาเถอะ เขียนอะไรมาก็ได้ สำหรับมือใหม่ควรจะเขียนเรื่องที่ตัวเองรู้ดีที่สุด ซึ่งเริ่มจุดประกายนักอยากเขียนให้ผม เรื่องที่ผมรู้ดีที่สุด...ก็คงเป็นเรื่องชีวิตผม แต่ผมเองก็ไม่แน่ใจว่า ชีวิตของผมมันจะน่าสนใจสักแค่ไหน ที่จริงแล้วผมเป็นเพียงผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่ไม่ได้มีความพิเศษอะไร ผมเองมีความฝัน ความมุ่งหวังในชีวิตเช่นเดียวกับคนเดินถนนโดยทั่วไป เพียงแต่ความมุ่งหวังของผมคงไม่เหมือนกับชายไทยคนอื่นๆที่หวังจะมีศรีภรรยาสักคน ลูกซัก 2คน มีเจ้าตูบเฝ้าบ้านซักตัว สิ่งๆหนึ่งที่ทำให้ผมแตกต่างจากผู้ชายโดยส่วนมากนั่นก็คือ...ผมเป็นเกย์ ตั้งแต่จำความได้จนโต ผมจำได้ว่าผมไม่เคยพิสมัยผู้หญิงเลย...ซักคน อ้อ...จะมีก็แต่แม่กับพี่สาวที่ต้องมีการออดอ้อน ออเซาะกันบ้างตามสมควรยามที่ชักหน้าไม่ถึงหลัง แต่โดยธรรมชาติของผมแล้วผมบอกได้อย่างมั่นใจเลยว่า ถ้าผมจะสร้างครอบครัว คงต้องกับผู้ชาย มีเพื่อนสนิทผมหลายๆคนทั้งหญิงและชายเคยถามผมว่า ทำไมผมถึงเป็นเกย์ ซึ่งผมก็ตอบไม่ได้ ผมได้แต่เพียงตอบไปว่าก็มันเป็นของมันเอง แต่ที่แน่ๆมันไม่ใช่เป็นแฟชั่นที่ใครอยากเป็นก็เป็นได้ หรือเป็นแบบวันเว้นวันหรือเป็นเฉพาะวันหยุดนักขัตฤกษ์ ความเป็นเกย์นี้หลายๆคนใช้คำว่า บอร์นทูบี ที่จริงแล้วชีวิตของคนที่เป็นเกย์ จะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่าย ที่ว่ายากอาจจะเป็นช่วงแรกๆ ช่วงที่ยังไม่ยอมรับตัวเองคิดว่าการเป็นเกย์คือสิ่งผิดปกติ หรือคิดว่า คงไม่ใครยอมรับและเข้าใจ ซึ่งอาจจะเรียกช่วงนี้ว่าช่วง เกย์โดยลำพัง หรือ เกย์อะโลน ชีวิตช่วงนี้มันช่างรันทด เก็บกด หดหู่ จะปรึกษาให้ใครฟังก็ไม่ได้และไม่มีใครเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตถึงขนาดที่ว่า คำว่าเกย์ยังไม่กล้าที่จะพูดในใจ ผมเองกว่าจะผ่านชีวิตช่วงนี้มาได้เลือดตาแทบกระเด็น ตอนนั้นผมคิดเสมอว่าคงไม่มีใครเข้าใจและต้องปิดบังความรู้สึกนี้ไปตลอดชีวิต จะมีคำถามประเภทที่เฉือนลึกไปในใจ เช่น เมื่อไหร่จะมีแฟน หรือ ชอบผู้หญิงแบบไหน ครั้นจะตอบไปจากใจจริงว่าไม่เคยชอบผู้หญิงเลยก็กลัวเพื่อนๆจะเริ่มสงสัย เลยต้องอ้อมแอ้มโกหกตอบไป การที่มีชีวิตอยู่ด้วยความหวาดระแวงและต้องโกหกแม้แต่กับเพื่อนสนิทหรือกับคนที่เรารักนั้นเป็นสิ่งที่ทรมาน ซึ่งทำให้ผมเริ่มคิดได้ว่า ถ้าเราต้องโกหกหรือปิดบังในสิ่งที่เราเปลี่ยนแปลงไม่ได้ เราคงต้องทำอย่างนั้นไปตลอดชีวิต ชีวิตคนเรามันไม่แน่นอน ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แต่อย่างน้อยเกิดมาทั้งที...ขอให้ได้เป็นตัวของตัวเอง ถึงแม้ว่าอาจจะทำให้ใครบางคนผิดหวัง แต่ยังดีกว่าต้องคอยปกปิดหรือแสร้งทำในสิ่งที่ไม่ใช่ผม เลยทำให้ผมเริ่มเปิดโลกใหม่ให้กับตัวเอง ซึ่งนี่คือจุดเริ่มต้นชีวิตใหม่ของผมก็ว่าได้ ผมเคยอ่านหนังสือซึ่งได้เขียนไว้ว่าสถาบันจิตแพทย์แห่งสหรัฐอเมริกาได้ประกาศมานานแล้วว่าการชอบเพศเดียวกันถือเป็นรสนิยมทางเพศและไม่ถือว่าเป็นสิ่งผิดปกติทางจิต แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับเรารู้สึกอย่างนั้นด้วยตัวเราเองจริงๆ พอผ่านชีวิตช่วงนี้มาได้ ไอ้เรื่องที่ว่ายากก็ไม่ยากอย่างที่คิด เมื่อก่อนที่ผมเคยคิดว่าคงไม่มีใครเข้าใจหรือยอมรับนั้น เป็นเรื่องที่ผิดถนัด ในตอนนั้นถ้าผมไม่เปิดใจให้ผู้อื่นได้รู้จักตัวผมอย่างแท้จริงผมคงไม่มีโอกาสได้รู้ว่า ยังมีคนที่ใจกว้างทั้งที่เข้าใจ และพยายามเข้าใจอีกจำนวนมากที่ไม่ได้นำเอารสนิยมทางเพศมาเป็นเงื่อนไขของความเป็นเพื่อน ความเป็นพี่เป็นน้อง ความเป็นเพื่อนร่วมงาน คนเหล่านี้นี่เองที่ทำให้ผมเริ่มเห็นคุณค่าของตัวเองและมีความมั่นใจเริ่มที่จะเผชิญกับโลกภายนอก ถ้าผมลองมองย้อนกลับไป ผมพบว่าสิ่งที่ดีที่สุดสิ่งหนึ่ง ที่ผมได้ให้กับตัวเองก็คือ การที่ได้เป็นตัวของตัวเองและซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง คนเราถึงแม้จะเลือกไม่ได้ว่าจะเป็นเกย์หรือไม่เป็น แต่สิ่งที่เราเลือกได้ก็คือ...การใช้ชีวิตอย่างที่เราอยากให้มันเป็น ถึงแม้ตอนนี้ผมจะพอใจกับชีวิตผม แต่ผมยังนึกอยู่เสมอว่าผมไม่อยากให้เยาวชนรุ่นใหม่ๆเป็นเกย์อีกเลยตราบเท่าที่สังคมบางส่วนยังมีทัศนคติที่ไม่ดีต่อคนนี่เป็นเกย์ ผมไม่อยากให้ใครต้องเผชิญกับภาวะกดดันจากสังคมรอบข้างเหมือนที่ผมเคยได้รับ แต่ในเมื่อเรายังไม่ทราบถึงสาเหตุแน่ชัดของการเป็นเกย์ ซึ่งอาจจะเกิดจากการเลี้ยงดูหรือสาเหตุทางพันธุกรรมและไม่สามารถป้องกันได้ 100% หรืออาจเป็นเรื่องธรรมชาติที่เกิดขึ้นได้กับคนทุกชาติทุกภาษา เรามาลองปรับทัศนคติ เปิดใจให้กว้างสักนิด ให้คนเหล่านี้ได้เป็นตัวของตัวเองเพื่อเขาจะได้แสดงศักยภาพของตนเองได้อย่างเต็มที่ มองคนเหล่านี้ให้ลึกถึงข้างใน อย่าด่วนตัดสินคนจากความแตกต่างที่เขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้... ตอนที่ลงในจุลสารผมให้ชื่อบทความนี้ว่า ผมนั่นหรือ...คือเกย์คนหนึ่ง ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ ยังไงก็นักเขียนมือใหม่ขอฝากเนื้อฝากตัวครับ ผมกะไว้ว่าช่วงไหนว่างจากการไปเที่ยวถ่ายรูปจะลองมาฝึกเขียนหนังสือ เผื่อจะได้เป็นนักขงนักเขียนกับเขาบ้างครับ ความไม่ลับอีกอย่างของผมคือ ผมเป็นคนติดเที่ยวครับ ช่วงไหนไม่ได้ออกไปตะลอนนานๆก็จะเริ่มลงแดง จิตใจไม่อยู่กับร่องกับรอย 555 ติดลมขออีกข้อก็แล้วกัน ผมเป็นคนที่ทานเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอลล์ไม่ได้เลยครับ ที่จริงแล้วมันก็ไม่ใช่ข้อดีเสมอไป ในสายงานของผมถ้าเป็นคนดื่มบ้างก็น่าจะดี แต่สำหรับผม โค๊กตลอด ข้อนี้คงถูกใจคุณพยาบาล สุ่ม 4 นะครับ นานๆได้มีโอกาสเล่าชีวิตส่วนตัวของผม ใว้มีโอกาสจะเล่าเรื่องอื่นๆอีกครับ
Create Date : 14 มกราคม 2550
Last Update : 10 เมษายน 2554 9:04:54 น.
57 comments
Counter : 3724 Pageviews.
โดย: ดาวทะเล วันที่: 20 มกราคม 2550 เวลา:21:28:40 น.
โดย: random-4 วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:17:30:16 น.
โดย: zero สุดหล่อออออ IP: 58.64.57.186 วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:21:10:51 น.
โดย: ปุ๊ก..จ้า IP: 124.121.3.240 วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:1:17:14 น.
โดย: แทนทะเล IP: 210.1.50.210 วันที่: 24 มกราคม 2550 เวลา:14:34:42 น.
โดย: ชานไม้ชายเขา วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:21:17 น.
โดย: kai-ka IP: 203.156.48.205 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:14:24 น.
โดย: Ning IP: 216.70.155.184 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:15:34 น.
โดย: bigwores วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:48:34 น.
โดย: ชานไม้ชายเขา วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:30:36 น.
โดย: ปลาตีนรูฯ IP: 58.10.68.137 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:54:11 น.
โดย: รอยร้าวไม่เคยจาง IP: 58.136.170.161 วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:8:58:41 น.
โดย: Janvier IP: 124.121.167.28 วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:15:54 น.
โดย: ต๊อกต๊อ..น้อย IP: 222.123.216.82 วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:21:39 น.
โดย: FullOption IP: 203.144.169.42 วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:14:12:17 น.
โดย: sakana IP: 203.121.140.125 วันที่: 5 มิถุนายน 2550 เวลา:10:54:23 น.
โดย: เทียนชมพู IP: 125.24.167.14 วันที่: 19 มิถุนายน 2550 เวลา:19:05:12 น.
โดย: ลุงเปา IP: 203.146.11.55 วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:08:40 น.
โดย: water_front IP: 203.146.63.185 วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:29:08 น.
โดย: iamorange วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:31:58 น.
โดย: จากบ้านแสนสุข IP: 125.24.176.170 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:20:28:23 น.
โดย: An old friend from the old days IP: 203.146.41.210 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:19:08:56 น.
โดย: พ่อน้องโจ วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:15:16:00 น.
โดย: ========> (seasiri ) วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:11:00:36 น.
โดย: บัวบูรพา IP: 124.121.150.66 วันที่: 9 มีนาคม 2551 เวลา:22:54:28 น.
โดย: nnn IP: 124.157.236.100 วันที่: 13 มีนาคม 2551 เวลา:13:59:33 น.
โดย: yoknoy IP: 58.181.166.128 วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:18:59:46 น.
โดย: เกดจัง วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:0:18:13 น.
โดย: สวยสุดยอด IP: 116.58.231.242 วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:23:06:52 น.
โดย: tuksido IP: 202.12.97.116 วันที่: 23 มิถุนายน 2551 เวลา:3:28:28 น.
โดย: tuksido IP: 202.12.97.117 วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:15:39:59 น.
โดย: mamamee IP: 118.175.64.236 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:58:04 น.
โดย: : ) IP: 117.47.176.230 วันที่: 22 มกราคม 2552 เวลา:9:06:27 น.
โดย: ผู้หญิงสีฟ้า IP: 203.130.145.98 วันที่: 30 มกราคม 2552 เวลา:19:45:46 น.
โดย: ananda yui IP: 118.173.17.49 วันที่: 2 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:41:35 น.
โดย: viwan IP: 203.148.162.193 วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:8:59:15 น.
โดย: bowdai IP: 119.31.97.49 วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:21:08 น.
โดย: OokAeh IP: 58.137.102.18 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:22:26 น.
โดย: arrthai IP: 58.9.208.193 วันที่: 4 มิถุนายน 2552 เวลา:22:02:02 น.
โดย: hellojaae IP: 115.67.177.140 วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:17:15:39 น.
โดย: Nikky8088 IP: 222.123.191.245 วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:23:20:19 น.
โดย: turtle...Ing... IP: 114.128.5.60 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:33:59 น.
โดย: mooauan IP: 110.164.145.194 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:43:34 น.
โดย: nush IP: 192.168.1.186, 117.47.246.120 วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:33:23 น.
โดย: Thanyapat IP: 125.25.172.241 วันที่: 18 มิถุนายน 2554 เวลา:12:27:59 น.
โดย: sana IP: 183.89.97.184 วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:48:46 น.
โดย: TaengKwaJa IP: 1.10.195.248 วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:21:54:37 น.
โดย: เจเจเร ทราย IP: 27.55.44.144 วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:22:01:55 น.
โดย: หนึ่ง IP: 49.230.117.7 วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:22:04:35 น.
โดย: khuntu2001 IP: 114.109.186.226 วันที่: 18 กรกฎาคม 2557 เวลา:1:03:37 น.
โดย: sirikul IP: 110.49.207.42 วันที่: 18 กรกฎาคม 2557 เวลา:8:12:44 น.
บทความและภาพถ่ายทุกๆภาพสงวนลิขสิทธิ์ ห้ามเผยแพร่ ดัดแปลง ลงในสื่ออื่นๆโดยไม่รับอนุญาต
All articles and images are copyrighted and cannot be reproduced without permission.
ติดต่อเจ้าของ blog ได้ที่ korat51@hotmail.com
นิตยสารฉบับที่ 206
นิตยสารฉบับที่ 205
นิตยสารฉบับที่ 204
นิตยสารฉบับที่ 203
นิตยสารฉบับที่ 202
นิตยสารฉบับที่ 201
นิตยสาร ทุกฉบับ
1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31
หลายๆคนในสังคมบล๊อกแก็งส์ ได้เปิดเผยตัวเองอย่างหมดเปลือก มีหลายคนที่ยอมรับตัวเองอย่างคุณชานไม้ และมีอีกหลายคนที่ปุ๊กสนิทด้วย บอกว่า ผมเสียหนุ่มตอนม.1 และหลายๆครั้งต่อมา
การที่เราได้พูดความจริง ไม่โกหกตัวเอง เราน่ะ ประเสริฐสุดแล้ว เป็นเพื่อนกันก้อต้องยังงี้ล่ะ เรารับฟังปัญหาของเพื่อนได้เสมอ
สังคมทุกวันนี้เปิดกว้างมากยิ่งขึ้น คุณชานไม้อาจเป็นคนกลุ่มพิเศษและมีจำนวนไม่มากในสังคมเท่าใดนัก แต่คนที่อยุ่ร่วมกันก้อต้องมีหลากหลายคละเคล้าอย่างงี้แหละ ได้แลกเปลี่ยนได้ศึกษาซึ่งกันและกันเพื่อความอยู่รอดอย่างสงบสุข
ที่ทำงานก้อมีพวกหนุ่มสวย ปากจัด แต่รู้อะไรมั๊ย ถ้าเป็นเพื่อนกะเค๊า เค๊าจะจริงใจ ไม่จิงโจ้ แม้จะปากร้ายแต่ปากเค๊านั่นละ ที่ช่วยเหลือเรายามเราถูกทับถม
ตอนเรียนโท ก้อมี 2 ใน 10 ที่เป็นอย่างนี้ และเค๊าก้อสนิทกะปุ๊กนะ มันไม่ใช่อุปสรรคหรอกสำหรับคำว่า มิตร .. มิตรภาพ .. ปุ๊กก้อเพิ่งจะไปเม้นท์ไว้หลายๆที่ว่า ที่นี่ทำให้ปุ๊กมีมิตรภาพจากเพื่อนอย่างกว้างขวาง ไยไม่สนใจว่า เค๊าเหล่านั้น จะเป็น พี่ เป็น น้อง เป็นทอม เป็นเกย์ เป็นตุ๊ด เป็น แต๋ว เป็นอะไรหลายๆ อย่าง ที่เค๊าอยากจะเป็น
และตราบใดที่เค๊าคบเรา เค๊าบริสุทธิ์ใจ ไม่ได้ทำความเสียหายให้กะใคร ไม่ได้ทำผิดคิดร้าย ไม่ใช่ฆาตกร แต่เค๊ามีความห่วงหาอาทร ห่วงใย มีความรับหยิบยื่นมาให้ ฉันท์มิตรที่ดีคนนึง ปุ๊กก้อคงยากปฏิเสธ และไม่มีเหตุผลด้วยที่จะปฏิเสธความหวังดีของเพื่อน เราเคยเป็นยังไง ที่ผ่านมาก้อขอให้เหมือนเดิมนะ ช่วยเหลือติดต่อไปมาหาสู่ สิ่งนั้นก้อ..คงเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง
ปล. จะบอกอีกอย่างนะ ปุ๊กเคยอยู่ในกองบรรณาธิการ ..สี่แยกพญาไท.. จุลสารของบริษัทเก่าด้วยล่ะ ทั้งเขียนเรื่องราว ทั้งหาข่าว ทั้งเรื่องสาระ และ เรื่องแมวมองกระซิบกระซาบมุมลับๆของเพื่อนๆ แล้วเอามาแซวกันในเล่ม สนุกดี ..
แต่ปัญหาของปุ๊ก ต่างจากคุณชานไม้นะ เพราะปุ๊ก ..สรุป.. หรือ ย่อความไม่เป็น
...ข อ ใ ห้ เ ห มื อ น เ ดิ ม...