พอจ. ท่านว่าอย่างไร คำไหนต้องคำนั้น...จริงๆ หลังจากกลับมาจากกราบพอจ. ครั้งที่ผ่านมา ผมก็เดินจงกรมเป็นกับเค้าซะที พอเดินได้ก็เดินใหญ่ ร่วมกับแอบอนุโมทนากับพี่แก้ว ที่จะถวายเดินจงกรมแก่พอจ. วันละ 10 นาที ไปด้วยเมื่อไรไม่รู้ เลยตั้งใจยิ่งว่า จะเดินให้ได้ทุกวัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เรื่องของคุณภาพในการเดินนั้นไม่สำคัญเท่ากับต้องทำอย่างที่รับปากท่านให้ได้ จะว่าไปแล้ว ผมก็ว่า คุณภาพของการเจริญสตินั้นไม่สำคัญจริงๆ เพราะจิตเป็นอนัตตา ไม่อาจสั่งให้ดี ไม่อาจสั่งให้เกิดญาณทรรศนะได้ สิ่งที่ทำได้คือ input ให้เท่าๆ กันและถูกต้องตามที่ท่านสั่งท่านสอนเท่านั้น ผลจะออกมาเป็นอย่างไรไม่สำคัญ ท่านว่าต้องเดินสบายๆ รู้ไปอย่างที่มันเป็น ดีก็ได้ ไม่ดีก็ได้ รู้แล้วสักว่ารู้ ไม่ปรุงต่อ ไม่หลงนาน รู้ตัวบ่อยๆ ไม่เพ่งใส่เท้า ฯลฯ ... ทำอย่างที่ท่านว่า ก็พอ ผมว่า เพราะอย่างนี้ ท่านถึงสั่งให้ "เดินให้ได้วันละ 10 นาที" เท่านั้น ไม่ได้สั่งว่า "เดินให้เห็นเกิดดับวันละ 10 นาที" ตรงนี้ผมว่าสำคัญมาก คำสั่งสอนของท่านมีอะไรที่เรานึกไม่ถึงซ่อนอยู่มาก ที่ผมพอเข้าใจคือ ตรงนี้เท่ากับใส่ input ให้เท่ากันทุกวัน แล้วจะแจ้งว่า จิตเป็นอนัตตาได้โดยง่าย ไม่ใช่ว่าจิตดีแล้วมาเดิน จิตไม่ดีก็ไม่เดิน อีกอย่าง เป็นการสะสมบารมีหลายประการทีเดียว อย่างเช่น ขันติบารมี สัจจะบารมี วิริยะบารมี อธิษฐานบารมี... เพียงคำสั่งสั้นๆ ของท่าน... คิดดูซิครับ อีกอย่าง ผมว่าหลายๆ ท่านอาจจะฟังดูว่า การเดินจงกรมวันละ 10 นาทีนั้นไม่ยาก แต่ผมว่า ยากจนน่ากลัวทีเดียว... ถ้าอยู่ๆ เกิดไม่สบายหนัก เป็นหวัด 2009 นอนซมอยู่ล่ะ จะอ้างว่าไม่สบายเหรอครับ... ท่านไม่ได้ให้ข้อยกเว้นว่า ไม่สบาย ไม่ต้องเดินซะหน่อย ถ้าวันนั้นมีงานเลี้ยงที่ทำลาน จนกลับดึกดื่น เที่ยงคืนตี2... ง่วงแสนง่วง แค่อาบน้ำยังสุดจะฝืน จะไม่เดินเหรอครับ... ท่านไม่ได้ว่า กลับดึก ง่วงนอน ไม่เดินก็ได้นี่นา ถ้าวันนั้นต้องเดินทางไกล นั่งรถข้ามคืน จะทำอย่างไร... 10 นาทีตอนรถพักเข้าห้องน้ำ จะเอาเวลาไว้ฉี่ หรือเดินจงกรม ถ้าวันนี้ไฟไหม้ที่บ้านตอนกลางคืน กว่าจะดับไฟ กว่าจะจัดการความเสียหาย อาจจะถึงเช้า จะเอาเวลาจิตใจที่ไหนไปเดิน... แล้วท่านไม่ได้บอกว่า เข้าพรรษานี้นะ เดินให้ได้วันละ 10 นาที ท่านว่าให้เดินให้ได้วันละ 10 นาทีเฉยๆ ...หึ หึ เฉยๆ ท่านนี่ หมายถึงจนธาตุขันธ์นี้แตกดับรึเปล่า จนสัญญาเรื่องนี้หายไปจากจิตรึเปล่า... นั่นน่ะหมายถึง ตลอดชีวิตนะครับ... ชีวิตมนุษย์ สุดจะเหลือคาดเดา... รับปากท่านไว้ 10 นาที ไม่ใช่เล่นๆ นะครับ ผมว่า วันนี้ มี Gr. ขุมพลังฯ update นะครับ เป็นวิธีการเดิมๆ ที่ครูบาอาจารย์ท่านสอนไว้นานแล้ว พึ่งจะเจริญจนเห็นผลก็ระยะหลังนี่เอง... ลองดูนะครับ แล้วก็เหมือนเคย Progress note อีกเช่นกัน... แต่วันนี้ดูมีโทสะเจืออย่างไรไม่รู้ ดูเขียนห้วนๆ ใครอ่านแล้วทำให้รู้สึกไม่ดี ก็ต้องขอขมาไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ อ๋อ... คุณดังตฤนมีโครงการช่วงเข้าพรรษา... ผมไปลุยมาแล้ว ลองดูนะครับ กับ "สองวัน...ฉันทำได้ (^_^)v" ( //www.dlitemag.com/forum/index.php?board=33.0 )...ไม่ง่ายนะครับ ลองสร้างข้อแม้อันเป็นกุศล เพื่อเก็บแต้มให้บารมีของท่าน เผื่อเอาไว้ใช้ในคราวจำเป็น กันนะครับ เจริญในธรรมครับทุกท่าน   Create Date : 31 กรกฎาคม 2552 13 comments Last Update : 31 กรกฎาคม 2552 17:33:17 น. Counter : 954 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีจ้า ...หมอเบียร์ น้องกิ๊ฟ และทุกท่าน ตั้งแต่รับปาก (ด้วยจิต) กับลพ. ม ที่ปลอ. (อิอิ ..ลพ.บอกห้ามเอ่ยชื่อ ให้ใช้อักษรย่อ) และไปตั้งจิตเจตนากับลพ.ว่า จะตั้งใจภาวนา ไม่ขี้เกียจ รู้สึกถึงจิตที่เข้มแข็ง ห้าวหาญขึ้นมาก ทุกเย็นจะเดินจ๊อกกิ้งให้ได้ทุกวัน เดินวันละไม่ต่ำกว่า 1 ชม. จ๊อกกิ้งเสร็จเดินจงกรมตามรูปแบบครูอาจารย์สายวัดป่า คือเดินกลับไป กลับมา อีกประมาณ 10-30 นาที บางวันเดินไม่อยากเลิก ร่างกายอยากเลิก แต่จิตยังอยากเดินต่อ ก็จะเดินไปเรื่อย ๆ ...โชคดีที่ในหมู่บ้านไม่น่ากลัวค่ะ มีกลุ่มผู้คนมาเดินจ๊อกกิ้งรอบหมู่บ้านเป็นระยะ ๆ เป็นรอบ ๆ ค่ะ รอบแรกประมาณ 4 โมงครึ่งจะเป็นบรรดาชายสูงอายุ เดินคุยกันเรื่อย ๆ ...รอบ 2 รอบ 3 โดยประมาณ 5-6 โมงจะเป็นคนทำงาน (เช่นพี่) ที่เพิ่งทะยอยกลับบ้าน มาเดินกันเป็นระยะ ...รอบทุ่ม - 2 ทุ่ม จะมีอีกกลุ่มเป็น ญ สูงอายุ เดินคุยกันเล่น ๆ การได้เดินทุกวัน วันละไม่ต่ำกว่าชม. มาเป็นระยะเวลา 1 เดือนเศษ ๆ เริ่มให้ผลแล้วค่ะ ... รู้สึกถึงร่างกายที่สดชื่น แข็งแรงขึ้น ตอนกลางคืนก่อนนอน จะนั่งสมาธิได้นานขึ้น แม้บางคืนจะรู้สึกง่วง แต่พอนั่งสมาธิ สติจะตั้งมั่นขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วเชียวค่ะ แบ่งปันประสบการณ์ เล่าสู่กันฟังค่ะ ...อนุโมทนากับหมอเบียร์ น้องกิ๊ฟ และน้องแก้วด้วยนะจ๊ะ พรุ่งนี้จะไปกราบลพ.จ้ะ ...แล้วจะนำบุญกุศลมาฝากจร้า   โดย: สาวิกา IP: 124.121.231.226 31 กรกฎาคม 2552 18:19:22 น.

ฝากความระลึกถึงหลวงพ่อด้วยนะครับ แล้วก็ฝากการปฏิบัติที่พี่ได้อ่านเหล่านี้ ไปถวายท่านด้วยนะครับ อนุโมทนาด้วยนะครับพี่... เรื่องเพื่อนผม ก็ได้แต่ Fw mail พี่ไปยังไม่ได้ตอบกลับแต่อย่างใด ได้เรื่องไงจะเอามาเล่าสู่กันฟัง อีกครั้งนะครับ เจริญในธรรมนะครับพี่ เบียร์   โดย: Pormaid 31 กรกฎาคม 2552 18:50:23 น.

สวัสดีค่ะ.... ตอนแรกก็คิดว่าวันละสิบนาที ก็ไม่นานเท่าไหร่น่าจะไม่มีปัญหา แต่พออ่านไปอ่านมา เอถ้าเป็นไข้หวัด2009แล้วจะเดินยังไง น่าคิดนะเนี้ย   โดย: นุ่มณอ่อนนุช 1 สิงหาคม 2552 12:44:58 น.

สุดยอดดดด ค่ะ ขออนุโมทนาบุญ กับการเดินจงกรมทุกวัน อยากสัญญากะตัวเองบ้างว่า จะนั่งสมาธิทุกวัน วันละ 1 ชม. เป็นอย่างต่ำ แต่ว่า...กลัวผีค่ะ ทำไม่ได้เลย ต้องนั่งตอนกลางวันตลอด ช่างเป็นเรื่องที่ดูไม่มีเหตุผลจริงๆ แต่มันกัวอ่ะค่ะ จิงๆ นะ   โดย: เอ็มมี่ 3 สิงหาคม 2552 8:39:37 น.

อนุโมทนาบุญในความตั้งใจด้วยนะคะ ดีจังมีคนเดินเป็นเพื่อนเราด้วย ในส่วนตัวพี่ก็คิดว่า... จะเดินถวายให้ท่านวันละ 10 นาทีตลอดไป คงไม่ใช่แค่ช่วงเข้าพรรษา (แต่ถ้าบางวันมีเวลาก็มีแถมหรือชดเชยด้วย) แม้ว่าวันไหนจะขึ้นเวรเช้า-บ่ายและต่อเช้า ก็ต้องทำให้ได้ สู้ๆ พอนึกถึงคำพูดท่านที่ว่า...ของถวายพระแล้วห้ามเอาคืนนะ พอแว่วคำนี้มาทีไรรู้สึกว่า ไม่ได้แล้วจะเกิดอะไรขึ้นก็ต้องเดิน จนกว่าจะไม่สามารถเดินได้อีกตลอดไป   โดย: แก้ว IP: 114.128.169.60 3 สิงหาคม 2552 10:33:40 น.

มาให้กำลังใจแก้วด้วยคน *_* มาโมทนากับความเพียรของพี่ไก่ด้วยค่ะ หลายรอบจังเลย ^_^ เวลาเดินไม่เอาเวลา แต่ไม่เดินเรื่อยเปื่อย มันให้ความรู้สึกคนละแบบกับเดินตามรูปแบบที่ต้องทำทุกวันเลยล่ะค่ะ เหมือนเดินเร็วๆ รอบหมู่บ้านตอนเช้าวันหยุด ไม่ต้องรีบไปไหน ใจมันสบาย มันก็เดินได้อย่างมีความสุข วันก่อนกลับไปบ้านต่างจังหวัด มีลานกว้างให้เดินเล่น อากาศก็เย็นสบาย เดินไปเรื่อยๆตอนหัวค่ำ ไม่ต้องดูเวลา จนเมื่อยมานั่งเล่นแล้วกลับไปเดินต่อ รู้สึกว่าดูอะไรได้ชัดดีน่ะค่ะ แต่วันธรรมดา มีพื้นที่แค่ให้เดินกลับไปกลับมาในห้อง มันเหมือนเป็นเรื่องที่ต้องทำ จะอยากทำ หรือไม่อยากทำก็ต้องทำ = =' บางทีก็ชอบบ้าง ไม่ชอบบ้าง ชอบหรือไม่ชอบก็ต้องดูไปอย่างนั้นใช่มั้ยคะ :) บางทีก็เตือนตัวเองว่า ไม่ได้ทำให้ดี เพราะดีหรือไม่ดี รู้ชัดหรือไม่ชัด ก็มีหน้าที่ต้องรู้นี่นา   โดย: บุหงาฯหัดเดิน IP: 115.67.125.65 3 สิงหาคม 2552 18:38:24 น.

สวัสดีค่ะหมอเบียร์ พี่ไก่ และทุก ๆ ท่านนะคะ (พี่ไก่คะ แอบคิดถึงอยู่นะคะ) แหะ แหะ ของพี่เดินไม่อยากจะเลิก แต่ทำไมของปูเลิก ไม่อยากจะเดินอ่ะค่ะ เอ พอมาอ่านเจอว่าหมอเบียร์พี่งเดินจงกรมเป็น เลยยัอน กลับมาถามตนเองบ้างอ่ะค่ะ ว่าแล้วเราเดินเป็นหรือ ปล่าวหว่า (สงสัยให้ก้อให้รู้ว่าสงสัยไปนะ แอบบอกตัวเองอ่ะค่ะ) แล้วอย่างไรถึงจะเรียกว่าเดินเป็นแล้วอ่ะค่ะ กรุณาแบ่งปันพี่ปูบ้างได้มั้ยคะเนี่ย จะได้เอากลับไปพิจารณาอ่ะค่ะ เพราะปกติชอบเดินมากกว่านั่งอ่ะค่ะ ตอนนี้ก้อได้อานิสงส์พาคุณน้องหมาที่บ้านไปเดินเล่น เลยได้อาศัยช่วงนี้เจริญสติไป แบบตามมีตามเกิดอ่ะเนอะ ระลึกถึงทุก ๆ ท่านเสมอนะคะ ช่วงนี้เกิดเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงไปตามเรื่องของโลก ๆ คาดว่าเดือนธันวาคมคงจะได้มีโอกาสไปกราบหลวงพ่อกับพี่ไก่บ้างนะคะ จะแอบมาอ่านเรื่อย ๆ นะคะหมอเบียร์ กำลังเริ่มต้นวิธีถวายอาหารพระพุทธเจ้าอยู่ค่ะ แหะ แหะ จะเริ่มตั้งแต่วันนี้แล้วค่ะ นี่มื้อต่อไปมือ้ที่สามแล้ว ยังจำไม่ได้สักที เฮ้อ ยากหนอ (จะทำความดีเนี่ย) ลืมไปแล้วหนอ (กินก่อนถวายจนหมดมาก่อนมานึกออกทุกที) ขอให้เจริญในธรรมทุก ๆ ท่านนะคะ มาเป้นกำลังใจให้คุณแก้วด้วยนะคะ   โดย: benyapa IP: 69.198.106.6 4 สิงหาคม 2552 6:01:03 น.

สวัสดีจ้า ...ทุก ๆ ท่าน เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ไปกราบลพ. และส่งการบ้านกับแม่ชี เรียนแม่ชีให้ท่านทราบ (มีแผนไม่ยกมือส่งการบ้านกับ ลพ. เนื่องด้วยไม่อยากรบกวนลพ. เพราะยังไม่ได้รู้สึกว่าติดสภาวะอะไรอยู่ แต่ส่งกับแม่ชีแทน เพราะบางทีแม่ชีท่านก็จะนำไปเล่าถวายให้ลพ.ฟังค่ะ ...อันนี้เคยมีประสบการณ์ตรงกับตัวเองมาก่อน) เรียนให้แม่ชีได้ทราบว่า ตั้งแต่รับปากกับลพ.ที่ป่าละอู และได้ตั้งจิตเจตนากับลพ.ว่า ตั้งแต่นี้จะไม่ขี้เกียจ จะมีวินัย พี่ทำอะไรบ้าง มีทั้งการเดินจ๊อกกิ้งในตอนเย็น เดินจงกรมที่สนามเด็กเล่น (บางคืนเดินจงกรมในห้องนอน) สวดมนต์ นั่งสมาธิ (เกือบ) ทุกวัน ...ระหว่างวันเจริญสติบ้าง ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวร่างการอยู่เสมอ ๆ (เท่าที่นึกได้) แม่ชีท่านพูดว่า "ทำเยอะนะ" ทำเอาพี่งง ..ถามแม่ชีว่า เยอะเหรอ เพราะตัวเองไม่ได้รู้สึกว่าการทำของตัวเองไม่ได้บีบคั้น ไม่ได้เร่งรัด ไม่ได้มากอะไร จึงไม่ได้รู้สึกว่ามันเยอะ .. เห็นบางคนทำเยอะกว่าพี่มากมายนัก แม่ชีท่านเป็นห่วงว่า หากเราทำด้วยความคาดหวัง ตั้งใจมากไป หากไม่ได้รับผลของการภาวนา เราอาจเบื่อ หรือท้อได้ (อันนี้คิดเอาเองว่า เป็นการเตือนไว้ให้เราคอยหมั่นสังเกตุด้วย) เพราะเคยส่งการบ้านแม่ชีท่าน แม่ชีท่านชี้ให้เห็นสภาวะที่อาจจะเกิดต่อไป พอพี่ภาวนาไป ก็เป็นอย่างที่แม่ชีท่านบอกไว้ล่วงหน้า พอสภาวะเกิดขึ้นจริง ๆ พี่ก็จะระลึกขึ้นมาได้ทันที ทันควันค่ะ ... อันนี้เป็นประโยชน์ที่ได้รับจากการไปกราบครูอาจารย์อย่างสม่ำเสมอ อนุโมทนาในความพากเพียรของทุกท่านด้วยนะคะ   โดย: สาวิกา IP: 124.122.138.68 4 สิงหาคม 2552 20:50:33 น.

สวัสดีค่ะทุก ๆ ท่าน อืมม จริง ๆ นะคะ ปูก้อรู้สึกว่าพี่ไก่ทำเยอะจริง ๆ นะคะ (55 เยอะกว่าปูมากมายมหาศาล) แอบอิจฉาคนอยู่เมืองไทยค่ะ ได้อยู่ใกล้ครูบาอาจารย์ ได้ไปส่งการบ้านอยู่เสมอ ๆ เฮ้อ ... มาทักทายแค่นี้ก่อนนะคะ บุญรักษาค่ะ   โดย: benyapa IP: 68.183.49.158 5 สิงหาคม 2552 1:26:47 น.

มาอนุโมทนาบุญกับความพากเพียร และความตั้งใจของศิษย์พี่ทุกๆ ท่านนะคะ ดีจังอ่านแล้วรู้สึกมีแรงกระตุ้นให้รีบเดินตาม(เดี๋ยวจะตามพี่ทั้งหลายไม่ทัน) รู้สึกตัวเองยังอ่อนต่อการปฏิบัติอยู่มาก :( ขอบคุณพี่อ้นคุณปูและทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้นะคะ ป.ล.หมอเบียร์คะวันนี้ขับรถช้าลงรึยังนะ^^   โดย: แก้ว IP: 114.128.168.172 6 สิงหาคม 2552 21:33:55 น.

สวัสดีครับ ทุกคน โอ คึกคักจริง... เรื่องขับรถนี่ก็ดีนะครับพี่ เริ่มเป็นนิสัย ขับไม่เกินร้อยซะแล้ว ... โมทนาด้วยนะครับพี่ไก่... เฮ้อ อิจฉาก็รู้เนอะ ผมก็มาอยู่ไกลซะแล้ว งานกฐินว่าจะไปนะครับ สมัครเป็น staff ไว้ คุณอภิชาติโทรมาหาทีนึงแล้ว ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ก็คงได้ไปกราบท่าน พี่ปู... พี่อาจจะเดินเป็นอยู่แล้วก็ได้นะครับ ผมเองติดนิสัย "ทำ" ตลอด เวลาเดินจะเพ่งจนไหลคอแข็งไปหมด... เอาจริงๆ ก็ไม่มีอะไรเลยครับ เหมือนอย่างที่พอจ. ท่านว่าเลย ไม่มีอะไร ไม่ต้องทำอะไร เดินเล่นๆ รู้ไปเรื่อย... ฟังก็ฟังมานาน ไม่เคยได้อย่างนั้นซะที... จะว่าไป ตอนนี้ผมก็มีปัญหาอยู่ประมานนึงนะครับ แบบ ติดอยากอ่อนๆ มานานแล้ว พึงจะรู้ตัว...(เอ มันก็ไม่ใช่ปัญหาซินะ รู้แล้วนิ) เอ่อ อ๋อ คงเป็นใจหายประมานนึงว่า เฮ้ย ที่ทำๆ นี่ ติดอยากเกือบตลอดเลยเหรอเนี่ย... ตอนนี้เลยพยายามเพิกเฉยสัญญาที่ว่าด้วย ลักษณะของจิตที่รู้ธรรมเห็นธรรม ตลอดจนการเดินของจิตเพื่อรู้เห็นธรรม... คือ (พูดเองก็งงเอง) ประมานว่า เป็นโสดาแล้วเป็นไง ตอนได้สังขารุเบกขาเป็นไง ต้องละอะไร จิตต้องเดินอย่างไร... รู้มากแล้วมันอยากอ่อนๆ น่ะครับ แบบ เออ เดี๋ยวก็ได้ อันนี้เคยได้ อันนั้นเดี๋ยวก็ได้ เหมือนที่ พอจ. ว่า บางทีรู้มากจนภาวนายาก... แต่กก็นะครับ มาคิดๆ ดู ถ้าพอจ. สอนเหมือนครูบาอาจารย์สมัยก่อน ป่านนี้ หนี้ไปไหนต่อไหนแล้ว พอท่านสอนโดยการคลี่ โดยการย่อยธรรมมาให้รู้ก่อน เลยเข้าใจแล้วเห็นว่า เป็นทางที่เป็นไปได้จริงๆ ผมไม่ใช่คนที่อินทรีย์แก่กล้าแบบ ชี้หลักเขตให้เดิน แล้วจะลุยๆ เอง พวกคิดมาก ต้องเข้าใจ ต้องเห็นภาพรวมก่อน... แต่มันเริ่มมาเป็นอุปสรรค์แล้วครับ... แต่อย่างที่ท่านว่า พอรู้ทัน ก็ขาดลง ตอนนี้เดินแบบ ลุยๆ ไป ทำเป็นปิดหูปิดตาตัวเอง ไม่มองไกลกว่าก้าวที่ต้องเหยียบพื้น ก้มหน้าก้มตาทำไป... เอ เหมือนรู้สึกอะไรอีกอย่าง นึกไม่ออก หลังจากนั้นมา (จริงๆ ก็พึ่งนึกออกเมื่อคืนเองนะครับนี่) เหมือนจะรู้เปลี่ยนๆ ไปจากเดิม... มันแบบ รู้เหมือน นิ๊ดๆ บางๆ แถบไม่รู้สึกอะไร แล้วก็หลงต่อ มารู้อีกก็ นิ๊ดเดียว งงมั้ยครับ เดี๋ยวไว้มีความก้วหน้าก้าวหลังอย่างไร จะเอามาลง progress note ต่อนะครับ เจริญในธรรมนะครับทุกคน   โดย: เบียร์ (Pormaid ) 7 สิงหาคม 2552 13:35:33 น.

สวัสดีค่ะทุก ๆ ท่าน อนุโมทนาสาธุ กับความตั้งใจ และความเพียร ของทุกท่านด้วยค่ะ ช่วงนี้ไม่ได้เดินจงกรมเลย อ่านที่หมอเขียนไปแล้วรู้สึกตัวเองเข้าข่ายหัวข้อใด หัวข้อหนึ่งที่เป็นข้ออ้างหยุดเดินของหมอเลยนิ เพราะช่วงที่หายไป ใจมันเบื่อหน่ายจนไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น แต่สิ่งที่ยังทำอยู่เกือบทุกวันคือ สวดมนต์ และนั่งสมาธิสั้น ๆ (มีวันที่เหนื่อยจนม่อยหลับที่ไม่ได้ทำ) เพราะตั้งใจไว้นานแล้วว่า จะสวดมนต์ทุกวันก่อนนอน โครงการของคุณดังตฤณ ก็ไปร่วมมาแล้วค่ะ "สองวันฉันทำได้" แต่ยังทำไม่ได้เลย เลยตั้งใจใหม่ทุกวัน อธิษฐานบารมีอื่น ๆ ยังทำได้เรื่อย ๆ ค่ะ ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ   โดย: บีบี IP: 71.158.221.78 7 สิงหาคม 2552 17:35:29 น.

ค่อยๆ สะสมไปนะครับ สู้ๆ ครับพี่   โดย: Pormaid 8 สิงหาคม 2552 9:28:04 น.