ถนนสายนี้มีตะพาบ 85 นาฬิกาทรายของภีรภัทร
เพราะผมไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นที่ตรงไหน เพราะฉะนั้นขอก๊อปเอารูป นาฬิกาทราย ที่หามาได้จากในเน็ต มาแปะเอาไว้ก่อน เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ นาฬิกาทรายตามหัวเรื่องของป้าอ้อมแอ้ม
หลังจากที่ได้โจทก์นี้มาก็คิดมาตลอว่าจะเขียนแบบไหนดี จนเมื่อวานครบกำหนดดีเดย์ ก็ยังคิดไม่ออก เข้าพรรษา ใครเขาไปถวายเทียน เวียนเทียนกัน ส่วนตัวผมนั้น ท่องเที่ยวไปเรื่อย ๆ คับบ ไม่ได้เข้าวัดแต่อย่างใด
ผมมักจะสนใจ วงกลมที่อยู่ข้างฝา และบอกแม่ว่า "131 โมงแล้ว" เป็นการพยายามดูนาฬิกาของเด็กน้อยวัย 4 ขวบอย่างผม แต่นาฬิกาสำหรับผมนั้นไม่ใช่สิ่งจำเป็นเลย เพราะว่า..
ผมก็เป็นนาฬิกาที่ดีให้กับแม่ได้ครับบ
คำว่าเวลามักจะติดปากผมและใคร ๆ อยู่เสมอว่าไหมครับ มันจะตามเราไปทุก ๆ ที่อยู่แล้ว
ทันทีที่ฟ้าสว่าง ผมจะกลิ้งไปทับบนตัวแม่และบอกว่า "ได้เวลาทำอาหารแล้ว"
แต่ผมไม่ชอบเวลาทานอาหารเลย จริง ๆ สิ เพราะเรื่องกินไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับผมเลย พอเวลาแม่ป้อนข้าวผมก็จะยื่นข้อเสนอเล็ก ๆ ว่า "ขอแค่สองคำพอ ไม่กินเยอะ เดี๋ยวอ้วน"
อืออออ.. นี่คือที่มาของหุ้นแสนเพรียวลมของผม
เห็นมั้ยครับหุ่นของเด็ก ที่ไม่ชอบทานอาหารเป็นแบบไหน เท่ห์สุด ๆ ไปเลย (ช่างคิดเนอะ) จนมีคนบางคนแซวผมว่า เหลือแต่หัวกับกระดูก (มันใช่เหรอ)
เวลาไปเที่ยวไหนพอใกล้มืดค่ำแล้วผมจะเกิดอาการทนไม่ได้ขึ้นมาทันที "แม่ได้เวลากลับบ้านแล้วป้าเหมียอยู่คนเดียว" ต้องคอย ๆ เตือนไว้ครับ กลับบ้านดึกอันตราย
แล้วเวลาขับรถไปไหนมาไหน ผมก็จะคอยเตือนแม่ว่า "อย่าขับเร็ว อันตราย น่ากลัว" ต้องคอยเตือนกันอยู่เสมอ แต่ผมชอบนะครับเวลายกล้อเนี่ยย สุดยอดเรยย
แน่นอนว่าเมื่อกลับถึงบ้านเราก็ต้องถึง เวลานอนจนได้ ได้เวลาฝันดีซะแล้วสิ
มั่วมาจนหยดสุดท้ายจนได้ ใครที่ทนอ่านจนจบ ขอให้สุขภาพแข็งแรง มั่งมีเงินทอดครับบ ฝันดีนะครับ เจอกันตะพาบหน้าหวังว่าผมจะไม่มั่วเช่นครั้งนี้ครับบ
Create Date : 23 กรกฎาคม 2556 |
|
14 comments |
Last Update : 23 กรกฎาคม 2556 7:38:51 น. |
Counter : 2385 Pageviews. |
|
|
|
มีเตือนผู้ใหญ่วะด้วย 555