ไม่ต้องไปทำงานพิเศษแล้ว!!

เอิ่มมมมม ได้ข่าวว่าเพิ่งทำไปเเค่สี่วัน ใช้คำว่าโดนไล่ออกเด่วจะรุนเเรงไป ฮาาาา คือตอนเเรกที่จะไปทำก้อประมาณไว้ว่าเดือนนึง ไปๆมาๆ ทำได้สี่วัน เหลาปั่นหาคนมาช่วยได้ ก้อเลยไม่ต้องไปทำละ...

ตอนเเรกก้อคิดว่าเอาวะ ยุ่งๆหน่อยเเค่เดือนเดียว ตอนเช้าทำข้าว บ่ายพัก เย็นออกไปเสิร์ฟอาหาร เหนื่อยๆเเต่ก้อสนุกดี กลายเป็นว่างซะงั้น...

เเต่คิดๆไปก้อเป็นสัปดาห์ที่ใช้เวลาคุ้มมากเลยเเฮะ คือที่เเพลนไว้ว่าตอนบ่ายจะพัก บางทีก้อไม่ได้พัก ต้องกลับมาล้างจานชาม อุปกรณ์ทำอาหาร เพราะตอนเช้าล้างไม่ทัน ฝึกทำอาหารต่ออีกนิดหน่อย ออกไปทำงานตอนเย็น หมดไปอีกวันเเละ อ่อ บางทียังมีมาทำรอบดึกต่อ ทำอาหารนี่มันไม่ง่ายเลยเเฮะ เเต่ก้อต้องฝึกทำบ่อยๆอะนะ จะได้คล่อง ฝีมือคงที่ จะได้เก่งเร็วๆ...

เวลานี่มันเป็นสิ่งท้าทายจริงๆนะ ทุกคนมียี่สิบสี่ชั่วโมงต่อวันเท่ากัน เเล้วเเต่ว่าใครจะใช้ทำอะไร เสาร์อาทิตย์นี้พอไม่ได้ทำงาน ก้อเริ่มรู้สึกเปื่อยๆนอนๆอืดๆ ใช้มันไม่คุ้มเท่าวันที่ผ่านมาเลยเเฮะ...

เเต่เอาเหอะ เข้าข้างตัวเองเเบบสุดๆก้อคือ อย่างน้อยวันนี้ก้อได้เอาทีสิสมาทำต่อ (ถึงจะไม่ได้เขียนเพิ่มเลยซักคำก้อเหอะ) ถือว่าเป็นพาร์ท Lit review ละกันนะ...

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2557 Last Update : 9 พฤศจิกายน 2557 21:42:33 น. Counter : 822 Pageviews.		0 comments
Share Tweet