นิทานบทที่ 5
เด็กหญิงตัวเล็กนั่งทำการบ้านอยู่ที่โต๊ะริมหน้าต่างเธอลบแล้วลบอีก ลบแล้วลบอีก
เพราะคำตอบที่เขียนลงไปนั้นผิด
เด็กหญิงตัวเล็กวางดินสอแล้วนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง
เธอเห็นแม่นกตัวหนึ่งกำลังสร้างรังบนกิ่งไม้มันคาบเศษหญ้าแห้งมาทีละเส้น ทีละเส้น
ไม่ทันไร...ลมแรงพัดมาวูบหนึ่ง รังของมันตกลงไปบนพื้นดินด้านล่าง
แม่นกเริ่มต้นสร้างรังใหม่ด้วยการบินไปคาบเศษหญ้าแห้งมาทีละเส้น ทีละเส้น
เด็กหญิงตัวเล็กหยิบดินสอขึ้นมาเขียนคำตอบลงไปในสมุด
...ลมแรงพัดมาวูบหนึ่ง
รังของแม่นกตกลงไปบนพื้นดินเด็กหญิงตัวเล็กลบคำตอบในสมุด เพราะมันผิด
แม่นกเริ่มต้นสร้างรังใหม่มันบินไปเก็บเศษหญ้าแห้งทีละเส้น
เด็กหญิงตัวเล็กเขียนคำตอบลงไปในสมุด
...ลมแรงพัดมาวูบหนึ่ง
รังนกตกลงไปบนพื้นดินอีกครั้งเด็กหญิงตัวเล็กลบคำตอบในสมุดเพราะมันผิด
แม่นกเริ่มต้นสร้างรังใหม่ เด็กหญิงตัวเล็กเขียนคำตอบลงไปในสมุด
...ฟ้าร้องครืนๆไม่นานสายฝนก็โปรยปราย
แม่นกบินกลับมาเกาะกิ่งไม้มันเฝ้ามองสายฝนอย่างรอคอย
เด็กหญิงตัวเล็กวางดินสอเธอนั่งมองสายฝนเย็นฉ่ำ
...2ชั่วโมงผ่านไป พระอาทิตย์ทอแสง รุ้งกินน้ำสีสวยระบายอยู่บนผืนฟ้า
แม่นกบินไปเก็บเศษหญ้าแห้งทีละเส้นทีละเส้น
เด็กหญิงตัวเล็กผล็อยหลับอยู่กับโต๊ะ
...หลายชั่วโมงผ่านไปรุ่งเช้าของวันใหม่มาเยือน
แม่นกอยู่ในรังเล็กๆที่มันสร้างขึ้น
สมุดของเด็กหญิงตัวเล็กว่างเปล่า 
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ 
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
หมายความว่าอายุ 18 ขึ้นไป ถึงจะอ่านแล้วถึงได้ข้อคิดใช่มั๊ยเอ่ย