มันไม่ใช่เพราะมืดแปดด้านหรอกใช่ไหม...

บางครั้งก็เป็นเพราะตัวเรา ที่ไม่ยอมออกจากความมืดไปสู่ที่ที่มีแสงสว่าง รู้ตัวว่าหลงทางแต่ไม่ยอมหาทางออก มองเห็นทางออก แต่ไม่เดินไปหา

เมื่อผิดหวังในคำว่ารัก จงอย่าคิดว่าเราไม่เหลืออะไรอย่างน้อย... ก็ยังมีชีวิตให้พยายามต่อไปในวันพรุ่งนี้เพื่อคนที่เราควรจะมอบความพยายามนั้นให้

เพียงเก็บความผิดพลาดเป็นบทเรียน ไม่ใช่เพื่อตอกย้ำตัวเองให้ไม่อาจลุกขึ้นได้ เมื่อมีแค่เราคนเดียวเท่านั้นที่กำหนดชีวิตตัวเองได้ และต้องรับผลจากการตัดสินใจของตัวเอง