นิทานบทที่ 10

เด็กหญิงตัวเล็กตื่นนอนตอน6 นาฬิกา เธอไม่ได้ตั้งนาฬิกาปลุก

สิ่งที่ปลุกเด็กหญิงตัวเล็กในทุกๆเช้า คือ เจ้านกกางเขนตัวน้อย

มันจะบินมาเกาะกิ่งไม้ข้างหน้าต่างแล้วเริ่มต้นร้องเพลงอันไพเราะ

แต่เด็กหญิงตัวเล็กไม่ชอบมัน

เพราะเจ้านกกางเขนไม่ได้ปลุกเธอเฉพาะในวันไปโรงเรียน

มันร้องเพลงปลุกเธอในวันหยุดด้วย

คุณพ่อคุณแม่ของเด็กหญิงตัวเล็กชอบเสียงเพลงของเจ้านกกางเขน

แต่เด็กหญิงตัวเล็กไม่ชอบ

เธอไม่อยากตื่นนอนตั้งแต่6 นาฬิกาในวันหยุด

ดังนั้นเด็กหญิงตัวเล็กจึงพยายามตบมือ และกระโดดโลดเต้นไล่เจ้านกกางเขนทันทีที่มันเริ่มต้นร้องเพลง

วันแรกเจ้านกกางเขนก็ยังคงเกาะกิ่งไม้ร้องเพลง

วันที่สองก็เช่นกัน

กระทั่งวันที่สามเด็กหญิงตัวเล็กแอบเก็บก้อนหินที่โรงเรียนกลับมา

เธอขว้างก้อนหินใส่เจ้านกกางเขนในเช้าวันที่สี่ทำให้มันตกใจบินหนีไป

เช้าวันถัดมาเด็กหญิงตัวเล็กหลับสบายอยู่ใต้ผ้าห่ม เธอตื่นนอนตอน 7 โมงเช้า

และใช้ชีวิตในวันเสาร์อย่างมีความสุขโดยปราศจากเสียงร้องเพลงของเจ้านกกางเขน

วันอาทิตย์ก็เช่นกัน

และเป็นเช่นนั้นในเช้าวันจันทร์ทำให้เด็กหญิงตัวเล็กไปโรงเรียนสาย

รวมทั้งในวันอังคารวันพุธ วันพฤหัส วันศุกร์

เด็กหญิงตัวเล็กไปโรงเรียนสายทุกวันเธอเริ่มคิดถึงเจ้านกกางเขน

แต่เจ้านกกางเขนก็ไม่ได้หวนกลับมาอีกเลย