เริ่มแรกของครอบครัวเรา
หลังจากที่ไม่ได้แตะบล๊อคมานานเป็นปี ก็เนื่องจากไม่ค่อยมีเวลาว่าง เพระาต้องทำงานและเรียนภาษาไปด้วย เหนื่อยมาก แต่ปลาย ๆ ปีที่ผ่านมาก็มีข่าวดีสำหรับตัวเองและสามี นั่นก็คือของขวัญชิ้นดีที่สุดในชีวิตของเรา เมื่อรู้ตัวว่าท้อง
เมนส์มาวันสุดท้ายของเดือนสิงหาฯ ปีสองพันเก้า จากนั้นเดือนกันยาฯ ก็หายไปเลย ตอนแรกก็ปรึกษากับสามีว่า ควรจะรอสักอาทิตย์หนึ่งมั้ย แล้วค่อยซื้อที่ตรวจครรภ์มา แต่สามีบอกว่า ไม่ต้องรอหรอก เราไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาเลย จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันอาทิตย์ตอนเช้า ตื่นขึ้นมา เราสองคนก็ต่างตื่นเต้นกันทั้งคู่ เราเข้าห้องน้ำได้หยดฉี่ลงไปที่ตรวจ เวลาที่รอแค่หนึ่งนาที แล้วก็ปรากฏขึ้นสองขีด เย้ ดีใจสุด สามีก็เข้ามากอดแสดงความยินดีให้ด้วยกันทั้งคู่ จากนั้นก็คุยกับสามีว่าต้องโทรนัดหมอประจำตัว เพื่อจะทำการฝากท้องในอาทติย์ต่อมา
ได้เวลานัดหมอภายในอาทิตย์ต่อมา หมอก็คำนวณวันกำหนดคลอดให้ ได้เป็นวันที่ 31 May 2010 เรายังไม่มี่อาการแพ้ใด ๆ เกิดขึ้น มีแต่ความดีใจและความสุข หมอก็วัดความดันอะไรให้ ทุกอย่างปกติ จากนั้นก็ได้ทำการตรวจเลือด ผลเลือดจะออกมาอีกสองอาทิตย์ แล้วหมอจะนัดให้ไปหาอีกหนึ่งเดือน แต่หลังจากไปหาหมอได้หนึ่งอาทิตย์ อาการแพ้เริ่มออกอาการ โดยการเวียนหัว ประสาทการรับรู้กลิ่นดีมาก จะเหม็นกลิ่นไปทั่ว โดยเฉพาะอาหาร จะอาเจียรออกมาเป็นบางครั้ง ก็ถือว่าค่อนข้างแย่เอาการเหมือนกัน จะเหนื่อยเพลียอย่างมาก พี่ที่ทำงานด้วยกันก็บอกให้เราต้องบอกกับที่ทำงาน ว่าเราท้อง แต่สามีบอกว่ายังต้องรออีกนิดหนึ่ง เพราะท้องยังอ่อนอยู่มาก แต่พอผ่านไปสักสอง สามอาทิตย์ เริ่มรู้สึกตัวเองไมค่อยจะไหว ไม่อยากยกของหนัก เลยต้องจำเป็นต้องบอกที่ทำงาน หัวหน้าไม่ค่อยจะยินดีเท่าไหร่ เพราะเค้าห่วงงานจะเสียมากกว่า เสียใจนิดหนึ่งแต่ก็ไม่อยากจะสนใจกับคนใจดำ
พอท้องเดือนที่สองกว่า ๆ มีอาการปวดท้องน้อย ปวดลงตรงน้องหนูและทวารหนัก ปวดบ่อยมาก จนต้องไปหาหมออีกรอบหนึ่ง หมอเองก็ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไร เลยส่งให้ไปตรวจกับหมอผู้เชี่ยวชาญภายใน เราก็เดินทางไปคนเดียวในสองสามวันต่อมา ก็ไม่ได้ไกลจากบ้านเท่าไหร่ นั่งรถเมย์ไปสามสี่ป้าย ไปตรวจเค้าก็เอากล้องไปส่องดูภายใน ทุกอย่างปกติดี เป็นครั้งแรกที่เห็นลูก เป็นความรู้สึกที่ตืนตันใจที่สุด น้ำตาไหลมาคลอเบ้า ดีใจที่ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ หมอให้รูปมาสองใบ ในรูปจะเห็นว่าเค้ามีแขน และขา อย่างละสองข้าง หัวเค้าจะโตกว่าลำตัว หมอบอกว่าเป็นปกติที่ปวดท้อง เพราะมดลูกกำลังจะขยายตัวเพื่อตรียมรับกับทารก แต่ที่แปลกมากก็คือเราเคยถามทุกคนที่เคยท้อง ไม่มีใครมีอาการปวดเหมือนเรา นี่แหละก็เลยทำให้เป็นสาเหตุที่ต้องกังวลใจเป็นพิเศษ เอาเหอะในเมือหมอบอกว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ก็ดี หมอประจำตัวสั่งให้พักอยู่บ้านหนึ่งอาทิตย์ จากน้นก็กลับมาทำงานปกติเหมือนเดิมอีก
แล้วโปรดติดตามตอนต่อไป..........
Create Date : 01 มีนาคม 2553 |
Last Update : 1 มีนาคม 2553 18:37:02 น. |
|
5 comments
|
Counter : 587 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: jyst วันที่: 1 มีนาคม 2553 เวลา:20:55:37 น. |
|
|
|
โดย: ทายถูกด้วย (pussadorn ) วันที่: 2 มีนาคม 2553 เวลา:1:38:04 น. |
|
|
|
โดย: ตกตะกอน วันที่: 2 มีนาคม 2553 เวลา:8:58:03 น. |
|
|
|
โดย: natto (natto-kita ) วันที่: 2 มีนาคม 2553 เวลา:15:08:04 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Oslo Norway
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
คนเฮา มันคบกันได้เมิน เพราะมันคบกั๋นตี้ใจ๋ บ่ใจ่เงินทอง หรือหน้าต๋า กึ๊ดเติงหาเปื้อน ๆ ตี้เมืองไทยกู้คนเจ้า เมื่อใดหมู่เฮาจะปะกั๋นแหมเนอะ
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|