 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
 |
20 สิงหาคม 2552 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
 |
|
พลเมืองจูหลิง : เสียงที่ไม่เคยได้ยิน
พลเมืองจูหลิง เป็นหนังสารคดีความยาวเกือบ 3 ชั่วโมงที่เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ โดยมีเรื่องราวการถูกรุมทำร้ายของครูจูหลิงเป็นหลัก ซึ่งตลอดเวลาเกือบ 3 ชั่วโมงที่ผมนั่งดูในโรงหนังนั้น ผมได้ฟังคำบอกเล่าเหตุการณ์ความเป็นไปในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้จากคนที่ได้ชื่อว่าเป็น พลเมือง ของพื้นนั้นจริงๆ และจากคำบอกเล่านั้นมันช่างแตกต่างจากที่เราได้ยินจากสื่อตามทีวีและวิทยุ
ในความรู้สึกของผมเรื่องความรุนแรงในสามจังหวัดภาคใต้นั้น ผมก็ได้ยินมาตั้งแต่ผมยังเด็กแต่ตอนนั้นยังไม่ค่อยรุนแรงและถี่รายวันเหมือนทุกวันนี้ จนเกิดเหตุกาณ์ที่มัสยิดกรือเซะ จ.ปัตตานี เมื่อเดือนเมษายน 2547 และเหตุการณ์ที่ อ.ตากใบ จ.นราธิวาส ในเดือนตุลาคม 2547
เหตุการณ์ก็รุนแรงขึ้นรายวันจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้สามจังหวัดชายแดนภาคใต้เลย จากที่เคยเห็นในหนังสือท่องเที่ยวต่างๆถึงสวยงามของธรรมชาติ แต่ภาพความรุนแรงที่ออกตามสื่อทุกวันทำให้ความงานนั้นโดนกลบหายไปจากรู้สึกของคนส่วนใหญ่ไปแล้ว

จากคำบอกเล่าของ พลเมือง ในพื้นที่หลายๆคนทำให้รู้ว่าส่วนใหญ่เกิดจากการดำเนินนโยบายอันผิดพลาดของรัฐบาล โดยเฉพาะในรัฐบาลของ คนที่คุณก็รู้ว่าใคร ที่เน้นการใช้กำลังมากกว่าทำความเข้าใจ และนอกจากจะใช้ความรุนแรงกับผู้ก่อความไม่สงบแล้ว ความรุนแรงและความไร้เหตุผลที่ว่านี้ยังถูกนำมาใช้กับ พลเมือง ในพื้นที่อีกด้วย จึงไม่น่าแปลกใจเลยถ้าเจ้าหน้าที่รัฐจะไม่ค่อยได้รับความร่วมมืออย่างที่เราได้ยินข่าวจากสื่อต่างๆ ซึ่งที่กล่าวมานี้ยังไม่รวมถึงผลจากการคอรัปชั่นของเจ้าหน้าที่รัฐที่เป็นเหมือนตัวซ้ำเติมเดือดร้อนของคนในพื้นที่เข้าไปอีก
ที่ผ่านมานั้นเราได้รับข่าวสารจากสื่อที่ไม่ได้มาจากพื้นที่โดยตรง ทำให้ความเข้าใจของเราเกี่ยวกับสถานการณ์สามจังหวัดชายแดนภาคใต้เหมือนกันหมด ไม่เว้นแม้แต่บรรดาญาติของครูจูหลิงที่ก็เข้าใจเช่นเดียวกับเรา ซึ่งที่ผ่านมาเราไม่เคยทำความเข้าใจเลย เราได้แต่นั่งอยู่หน้าจอทีวีดูข่าวจากผู้ประกาศที่นั่งอยู่แต่ในห้องส่ง แต่สามารถวิเคราะห์ได้อย่างเป็นตุเป็นตะทั้งๆที่ไม่เคยลงไปในพื้นที่เลย
ดังนั้นหนังเรื่องนี้จึงเป็นเหมือนไมค์และลำโพงที่มี พลเมือง ในพื้นที่ยืนพูดอยู่บนเวที ทุกภาพเคลื่อนไหวและทุกคำบอกเล่าถูกส่งผ่านเครื่องขยายเสียงชุดนี้ โดยมีเรานั่งฟังอยู่หน้าเวทีอย่างตั้งใจ ไม่มีการวิเคราะห์แบบคิดเองเออเองจากคนนอก เป็นคำบอกเล่าถึงบาดแผลที่ พลเมือง ในพื้นที่ที่ต้องทนทุกข์มานานแสนนาน และภาพที่ผมรู้สึกหดหู่ที่สุดคงเป็นรอยคราบเลือดของครูจูหลิงที่ยังคงแห้งกรังติดอยู่บนพื้นปูนในห้องที่เธอถูกรุมทำร้าย แม้เวลาจะผ่านไปนานหลายเดือนแล้วแต่ก็ยังไม่มีใครขัดล้างออกจากพื้น เหมือนจะบอกเราว่าความจริงอยู่ที่นี่
Create Date : 20 สิงหาคม 2552 |
Last Update : 20 สิงหาคม 2552 12:52:40 น. |
|
8 comments
|
Counter : 1201 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ลั่นทมขาว วันที่: 20 สิงหาคม 2552 เวลา:15:13:49 น. |
|
|
|
โดย: นู๋หญิงจ๋า วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:4:57:17 น. |
|
|
|
โดย: NuHring วันที่: 22 สิงหาคม 2552 เวลา:21:59:27 น. |
|
|
|
โดย: ลั่นทมขาว วันที่: 22 สิงหาคม 2552 เวลา:22:21:17 น. |
|
|
|
โดย: aorming วันที่: 24 สิงหาคม 2552 เวลา:11:02:05 น. |
|
|
|
โดย: คนขับช้า IP: 124.157.239.252 วันที่: 27 สิงหาคม 2552 เวลา:22:18:54 น. |
|
|
|
โดย: fath IP: 125.27.49.109 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:16:16:36 น. |
|
|
|
| |
|
|
 |
 |
 |
 |
|
|
็Have a nice day naka