 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
| |
|
|
| 6 กรกฏาคม 2552 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
นางไม้ : เรื่องเล่าจากเมืองสู่ป่า
เสียงแรกที่ผมได้ยินหลังจากหนังเรื่องล่าสุดของ พี่ต้อม-เป็นเอก รัตนเรือง คือ อะไรวะ...รู้งี้ดูวงศ์คำเหลาดีกว่า ซึ่งสิ่งนี้ก็ไม่ได้เหนือความคาดหมายของผมแต่อย่างใด เพราะทุกครั้งที่ผมมาดูหนังของพี่ต้อมทุกเรื่องจะต้องมีคนดูที่แสดงอาการเช่นนี้
แต่สำหรับผมแล้วผมชอบหนังของพี่ต้อม เป็นเอก ทุกเรื่อง เพราะหนังของพี่ต้อมส่วนใหญ่มักจะเป็นเรื่องความเคว้งคว้างของคนเมือง และยิ่งเรื่องหลังๆนับตั้งแต่ Last Life in the Universe เรื่องรักน้อยนิดมหาศาล แล้ว มันเป็นความเคว้งคว้างที่มีความรักมาเกี่ยวข้อง และสำหรับ นางไม้ เรื่องความรักถือเป็นประเด็นหลักของหนังเลยก็ว่าได้ แถมความรักที่ว่านั้นก็เป็นความรักแบบคนเมืองด้วย
สังคมเมืองที่เรามีชีวิตอยู่นั้นได้สร้างรูปแบบเฉพาะอะไรหลายๆอย่างให้เราเห็นมากมาย รวมถึงรูปแบบของความรักด้วย มันเป็นความรักที่เกิดขึ้นจากความไม่มั่นคงของจิตใจ และความรักนั้นมันจึงกลายเป็นความรักที่ทำร้ายคนที่อยู่รอบข้างเรา ใครบางคนต้องเจ็บปวดทรมานโดยที่เราไม่รู้เลยว่ามันมากมายแค่ไหน เราได้แค่เพียงหลอกตัวเองว่าเรามีความสุขแต่ในใจลึกๆเรากลับเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด และมันก็ทำให้เราเคว้งคว้างในความรักที่เรามี
ความรู้สึกที่ว่านี้ถูกนำออกจากป่าคอนกรีตโดยคนสามคนสู่ป่าที่เต็มไปด้วยความเงียบงันของต้นไม้และความเยือกเย็นของไอป่า ซึ่งดูเหมือนจะนั่งฟังเรื่องเล่าจากคนเหล่านั้นอย่างเงียบๆ ก่อนที่ป่าจะจัดการให้คนที่มีความเป็นคนเมืองที่สุดเข้าใจถึงความเจ็บปวดที่ตนเองทำกับคนรอบข้าง เข้าใจถึงความเจ็บปวดอันเกิดจากความรักแบบคนเมือง และดึงคนที่เข้าใจความรักแบบคนเมืองและเข้าใจความเงียบเหงาของป่าให้หลุดพ้นจากตัวตนอันเคว้งคว้างแบบคนเมือง
ครั้งหนึ่งผมเคยเป็นคนที่ต้องเจ็บปวดจากรักแบบคนเมืองของคนคู่หนึ่ง ในใจผมต้องทนทรมานจากคำถามต่างๆมากมาย และคำถามหนึ่งก็คือ ทำไมต้องมาแย่งคนที่เรารักด้วย คำถามนี้ผมไม่เคยได้คำตอบ ทำได้เพียงแค่ยอมรับและขอให้ทั้งคู่มีความสุข มีชีวิตอยู่ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มแต่ข้างในมันอยากจะร้องไห้ ในหัวผมถูกจู่โจมด้วยภาพในอดีตอยู่ตลอดเวลา และเสียงคำบอกเลิกดังอยู่ในหัวเหมือนเธอมากระซิบข้างหูผมอยู่ตลอดเวลา
หลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นตัวแทนของความเป็นคนเมือง เช่น ความสะดวกสบาย นั้นเป็นเหมือนสิ่งบั่นทอนความรักในยุคปัจจุบันให้กลายเป็นแค่ความสุขอันฉาบฉวยที่เข้ามาและผ่านไปอย่างรวดเร็ว และบางครั้งมันอาจเลยเถิดไปจนทำร้ายคนรอบข้าง กว่าเราจะรู้ถึงคุณค่าของรักที่แท้จริงมันก็หลุดลอยจากชีวิตเราไปไกลแล้ว
ในขณะที่สิ่งที่เป็นตัวแทนของความเป็นสังคมเมืองอย่างป่านั้นมันกลับดูนิ่งสงบ ไม่ดิ้นไปตามกระแสของสังคมเมือง มันไม่เดือดร้อนเลยถ้ามันไม่สะดวกสบาย มันกลับแสดงออกด้วยความเงียบสงบเหมือนกับมันรอคอยใครสักคนที่เข้าใจมันจริงๆ และมันพร้อมที่รับฟังเรื่องราวอันขมขื่นจากสังคมเมืองแล้วกระซิบปลอบใจเราผ่านเสียงใบไม้ที่ไหวตามแรงลม ก่อนจะโอบกอดเราด้วยไอเย็นจากป่า หนังของพี่ต้อม-เป็นเอกบอกผมอย่างนั้น
| Create Date : 06 กรกฎาคม 2552 |
| Last Update : 6 กรกฎาคม 2552 16:29:23 น. |
|
24 comments
|
| Counter : 1303 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: karnkraw  วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:56:12 น. |
|
|
|
| โดย: ลั่นทมขาว วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:35:22 น. |
|
|
|
| โดย: NuHring วันที่: 7 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:54:31 น. |
|
|
|
| โดย: Sweety PB วันที่: 8 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:00:56 น. |
|
|
|
| โดย: นี่แหละตัวฉัน (Sweety's Kae ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:24:26 น. |
|
|
|
| โดย: นี่แหละตัวฉัน (Sweety's Kae ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:25:07 น. |
|
|
|
| โดย: แม่ไก่ วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:52:18 น. |
|
|
|
| โดย: mongrel IP: 58.8.143.228 วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:47:15 น. |
|
|
|
| โดย: *-* IP: 124.122.183.104 วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:02:41 น. |
|
|
|
| โดย: บีบี้ (janjirabebee ) วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:57:27 น. |
|
|
|
| โดย: aorming วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:03:26 น. |
|
|
|
| โดย: lio IP: 114.128.40.84 วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:15:14 น. |
|
|
|
| โดย: pinkke IP: 114.128.40.84 วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:19:27 น. |
|
|
|
| โดย: joblovenuk วันที่: 11 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:20:44 น. |
|
|
|
| โดย: นนท์ (GarGTouY ) วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:08:32 น. |
|
|
|
| โดย: paprikassa IP: 119.63.83.2, 117.121.208.2 วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:52:55 น. |
|
|
|
| โดย: น้องข้าวเหนียวกะพี่หมูปิ้ง (MooBamBam ) วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:03:03 น. |
|
|
|
| โดย: ถังขยะ IP: 118.174.92.149 วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:36:46 น. |
|
|
|
โดย: d__d (มัชชาร  ) วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:18:37:29 น. |
|
|
|
| โดย: เอกพจน์ IP: 192.168.50.62, 110.164.247.96 วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:51:23 น. |
|
|
|
| โดย: amoderndog วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:12:55:32 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
จากบล็อกนะคะ
หลานว่าก้าวร้าวทางเลือก ไม่เหมือนดื้อเงียบ
หลานว่ามันเหมือนกระตุ้นให้คนเรามีสองหน้ามากกว่าค่ะ
คือมองจากภายนอก ไม่มีอะไร เป็นสังคมที่เงียบ แต่ว่าภายในแล้ว มีคลื่นใต้น้ำ