Bloggang.com : komyooth : นางไม้ : เรื่องเล่าจากเมืองสู่ป่า

...ปล่อยให้รักมันลวงตาต่อไป

Group ตัวอย่าง

<<

กรกฏาคม 2552

>>

			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	31

6 กรกฏาคม 2552

นางไม้ : เรื่องเล่าจากเมืองสู่ป่า

นางไม้ : เรื่องเล่าจากเมืองสู่ป่า

เสียงแรกที่ผมได้ยินหลังจากหนังเรื่องล่าสุดของ พี่ต้อม-เป็นเอก รัตนเรือง คือ “อะไรวะ...รู้งี้ดูวงศ์คำเหลาดีกว่า” ซึ่งสิ่งนี้ก็ไม่ได้เหนือความคาดหมายของผมแต่อย่างใด เพราะทุกครั้งที่ผมมาดูหนังของพี่ต้อมทุกเรื่องจะต้องมีคนดูที่แสดงอาการเช่นนี้

แต่สำหรับผมแล้วผมชอบหนังของพี่ต้อม เป็นเอก ทุกเรื่อง เพราะหนังของพี่ต้อมส่วนใหญ่มักจะเป็นเรื่องความเคว้งคว้างของคนเมือง และยิ่งเรื่องหลังๆนับตั้งแต่ Last Life in the Universe เรื่องรักน้อยนิดมหาศาล แล้ว มันเป็นความเคว้งคว้างที่มีความรักมาเกี่ยวข้อง และสำหรับ นางไม้ เรื่องความรักถือเป็นประเด็นหลักของหนังเลยก็ว่าได้ แถมความรักที่ว่านั้นก็เป็นความรักแบบคนเมืองด้วย

สังคมเมืองที่เรามีชีวิตอยู่นั้นได้สร้างรูปแบบเฉพาะอะไรหลายๆอย่างให้เราเห็นมากมาย รวมถึงรูปแบบของความรักด้วย มันเป็นความรักที่เกิดขึ้นจากความไม่มั่นคงของจิตใจ และความรักนั้นมันจึงกลายเป็นความรักที่ทำร้ายคนที่อยู่รอบข้างเรา ใครบางคนต้องเจ็บปวดทรมานโดยที่เราไม่รู้เลยว่ามันมากมายแค่ไหน เราได้แค่เพียงหลอกตัวเองว่าเรามีความสุขแต่ในใจลึกๆเรากลับเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด และมันก็ทำให้เราเคว้งคว้างในความรักที่เรามี

ความรู้สึกที่ว่านี้ถูกนำออกจากป่าคอนกรีตโดยคนสามคนสู่ป่าที่เต็มไปด้วยความเงียบงันของต้นไม้และความเยือกเย็นของไอป่า ซึ่งดูเหมือนจะนั่งฟังเรื่องเล่าจากคนเหล่านั้นอย่างเงียบๆ ก่อนที่ป่าจะจัดการให้คนที่มีความเป็นคนเมืองที่สุดเข้าใจถึงความเจ็บปวดที่ตนเองทำกับคนรอบข้าง เข้าใจถึงความเจ็บปวดอันเกิดจากความรักแบบคนเมือง และดึงคนที่เข้าใจความรักแบบคนเมืองและเข้าใจความเงียบเหงาของป่าให้หลุดพ้นจากตัวตนอันเคว้งคว้างแบบคนเมือง

ครั้งหนึ่งผมเคยเป็นคนที่ต้องเจ็บปวดจากรักแบบคนเมืองของคนคู่หนึ่ง ในใจผมต้องทนทรมานจากคำถามต่างๆมากมาย และคำถามหนึ่งก็คือ “ทำไมต้องมาแย่งคนที่เรารักด้วย” คำถามนี้ผมไม่เคยได้คำตอบ ทำได้เพียงแค่ยอมรับและขอให้ทั้งคู่มีความสุข มีชีวิตอยู่ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มแต่ข้างในมันอยากจะร้องไห้ ในหัวผมถูกจู่โจมด้วยภาพในอดีตอยู่ตลอดเวลา และเสียงคำบอกเลิกดังอยู่ในหัวเหมือนเธอมากระซิบข้างหูผมอยู่ตลอดเวลา

หลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นตัวแทนของความเป็นคนเมือง เช่น ความสะดวกสบาย นั้นเป็นเหมือนสิ่งบั่นทอนความรักในยุคปัจจุบันให้กลายเป็นแค่ความสุขอันฉาบฉวยที่เข้ามาและผ่านไปอย่างรวดเร็ว และบางครั้งมันอาจเลยเถิดไปจนทำร้ายคนรอบข้าง กว่าเราจะรู้ถึงคุณค่าของรักที่แท้จริงมันก็หลุดลอยจากชีวิตเราไปไกลแล้ว

ในขณะที่สิ่งที่เป็นตัวแทนของความเป็นสังคมเมืองอย่างป่านั้นมันกลับดูนิ่งสงบ ไม่ดิ้นไปตามกระแสของสังคมเมือง มันไม่เดือดร้อนเลยถ้ามันไม่สะดวกสบาย มันกลับแสดงออกด้วยความเงียบสงบเหมือนกับมันรอคอยใครสักคนที่เข้าใจมันจริงๆ และมันพร้อมที่รับฟังเรื่องราวอันขมขื่นจากสังคมเมืองแล้วกระซิบปลอบใจเราผ่านเสียงใบไม้ที่ไหวตามแรงลม ก่อนจะโอบกอดเราด้วยไอเย็นจากป่า หนังของพี่ต้อม-เป็นเอกบอกผมอย่างนั้น

Create Date : 06 กรกฎาคม 2552

Last Update : 6 กรกฎาคม 2552 16:29:23 น.

24 comments

Counter : 906 Pageviews.

หลานอยากดูหนังมั้งจัง แบบว่าไม่ได้ดูทีวี ไม่ได้ดูโฆษณา ไม่รู้เล้ยว่าบ้านเมืองเค้าไปถึงไหนแล้ว ชีวิตหอนี่น๊า

จากบล็อกนะคะ
หลานว่าก้าวร้าวทางเลือก ไม่เหมือนดื้อเงียบ
หลานว่ามันเหมือนกระตุ้นให้คนเรามีสองหน้ามากกว่าค่ะ
คือมองจากภายนอก ไม่มีอะไร เป็นสังคมที่เงียบ แต่ว่าภายในแล้ว มีคลื่นใต้น้ำ

โดย: karnkraw

วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:56:12 น.

อะ ทำงานเหรอคะ แล้วพรุ่งนี้ได้หยุดอะเปล่า

ฝนตกชุ่มชื่นนานิ

โดย: ลั่นทมขาว

วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:35:22 น.

ขอบคุณค่ะ ที่แวะไปเยี่ยมที่บ้าน

ไม่ปล่อยให้ความรักทำร้ายตัวเองแน่ๆค่ะ....
เพียงแต่ต้องใช้เวลาในการรักษาแผลที่เจ็บอยู่บ้าง
แต่จะลุกขึ้นเดินต่อไปได้แน่นอน

ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับข้อคิดดีๆที่แวะไปบอก

โดย: NuHring

วันที่: 7 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:54:31 น.

หวัดดีค่ะ..เป็นหนังไทยที่น่าดูอีกเรื่องนึงค่ะ แต่ช่วงวิกฤตแบบนี้ คนส่วนมากคงเลือกดูหนังตลกก่อน คนไทยช่วงนี้ต้องการเสียงหัวเราะเยอะ ๆ ค่ะ อิอิ

โดย: Sweety PB

วันที่: 8 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:00:56 น.

แนะนำหนังไทย จนอยากไปดูเรยค่ะ
เปงกำลังจัยหัยเหมือนกัน นะค่ะ

โดย: นี่แหละตัวฉัน (Sweety's Kae

) วันที่: 8 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:24:26 น.

แนะนำหนังไทย จนอยากไปดูเรยค่ะ
เปงกำลังจัยหัยเหมือนกัน นะค่ะ

โดย: นี่แหละตัวฉัน (Sweety's Kae

) วันที่: 8 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:25:07 น.

สวัสดีค่ะ
อะมาอัพบล็อกแล้ว
สงสัยคงว่างแล้วใช่มั้ยค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบล็อกแอ็ดนะค่ะ
แล้วจะเข้ามาเม้นให้คุณ......บ่อย ๆนะค่ะ

โดย: little nurse

วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:16:59 น.

เรื่องนี้พระเอกหล่อดี อิอิ

ปล. การมีใครสักคนเป็น "คนพิเศษ" สำหรับเรา มันก็ทำให้ชีวิตเรามีชีวิตชีวา แม้เราจะไม่ใช่ "คนพิเศษ" ของเขาก็ตาม

---> มันก็จริงค่ะ แต่บางทีมันก็แสนจะเศ้ราและ
ทำใจยากลำบากชะมัดง่ะ

เหอๆ

โดย: nonnoiGiwGiw

วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:59:49 น.

ปกติไม่ค่อยดูหนังบ่อยนักค่ะ แต่เห็นโฆษณาหนังเรื่องนี้แอบอยากดูนะ

แต่ช่วงนี้คงไม่กล้าไปโรงหนัง
คงต้องรอดูจากแผ่นแล้วล่ะ

ย้อนกลับไปอ่านรีวิวหนังหลาย ๆ เรื่องของจขบ.แล้วชักติดใจ ขออนุญาตแอ้ดเสียเลยค่ะ

โดย: แม่ไก่

วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:52:18 น.

ขอบคุณนะที่เม้นเรา..ยินดีที่ได้รูจัก เรา มน นะ

โดย: mongrel IP: 58.8.143.228 วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:47:15 น.

เหรอ

โดย: *-* IP: 124.122.183.104 วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:02:41 น.

ขอบคุณมากมายที่เข้ามาเม้นให้ในกระทู้นะค่ะ พอดีว่าเพิ่งลองหัดทำอะค่ะ ไม่รู้จะใส่ข้อความอะไร หรือหาโค๊ดอะไร ลงไปดี ยังไงก็ขอคำแนะนำด้วยนะค่ะ

โดย: บีบี้ (janjirabebee

) วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:57:27 น.

ดีใจที่มีคนวิจารณ์เรื่องนี้ ว่าจะไปดูพรุ่งนี้อ่ะ ขออ่านที่หลังล่ะกันน่ะ พอดีอาทิตย์ที่แล้วไปดูเรื่อง Departure มา ถ้าคุณดูแล้ว..วิจารณ์หน่อย อยากอ่านค่ะ..ขอบคุณที่แวะมาทักทาย

โดย: aorming

วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:03:26 น.

ก็แค่เนื้อเรื่องก็ทำให้ตื่นเต้นมาก

สนุกดี

นะค่ะ

โดย: lio IP: 114.128.40.84 วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:15:14 น.

ชอบมาก

แต่.............

หน้ากลัวบางครั้ง

เวลาอยูคนเดียวก็หน้ากลัวนะ

โดย: pinkke IP: 114.128.40.84 วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:19:27 น.

หนังคุณเป็นเอกเรื่องนี้ถ่ายทอดออกมาง่ายๆดีนะครับ
แล้วก็สัมผัสถึงมนต์เสน่ห์ของป่าได้อย่างน่าประทับใจ

โดย: joblovenuk

วันที่: 11 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:20:44 น.

น่าดูนะคะ นางไม้
ต้องหาเวลาไปดูให้ได้
แอบหนีลูกสาวตัวจ้อยไปดูหนังอิอิ

ขอบคุณที่แวะมานะคะ
แล้วแวะมาบ่อยๆนะคะ

โดย: นนท์ (GarGTouY

) วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:08:32 น.

ขอบคุณนะคะที่เข้ามาเยี่ยม บล็อก

+++
+++++
+++++++
+++++++++
+++++++++++
มีกำลังใจขึ้นเยอะค่ะ

โดย: paprikassa IP: 119.63.83.2, 117.121.208.2 วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:52:55 น.

สงสัยน้องข้าวเหนียวคงดูหนังเรื่องนี้ม่ะได้ เพราะน้องข้าวเหนียวขวัญอ่อ่นอ่ะ น่ากลัวจางงงงเยยยเรื่องผี ๆๆๆ

โดย: น้องข้าวเหนียวกะพี่หมูปิ้ง (MooBamBam

) วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:03:03 น.

เจ้าของBlogอยากไปดูหนีตามกาลิเลโอ ดูหนังหรือดูนางเอกหนัง กันคะ

โดย: ถังขยะ IP: 118.174.92.149 วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:36:46 น.

ขอบคุณค่าที่แวะมาทักทายกัน

ชอบบทความที่คุณเขียนโดยเฉพาะความรัก แหะๆ

ชอบถ่ายรูปหรอคะว่างๆเอารูปคุณมาดูหน่อยดิ อิอิ

ไปแระหลับฝันดีนะคะ
^-^

โดย: ปลายฝัน...ริมน้ำ

วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:34:24 น.

ว่างมั้ยน๊า
ไปเที่ยวบล็อกดี.กัน

โดย: d__d (มัชชาร

) วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:18:37:29 น.

คล้ายเธอลืมไปหมดแล้วคำสัญญาวันเก่า ว่าไม่นานคงกลับมา

โดย: เอกพจน์ IP: 192.168.50.62, 110.164.247.96 วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:51:23 น.

ดูแล้วหลอนๆเหมือนรอบกายเราจะมีวิญญาน อยู่แต่เรามองไม่เห็น

โดย: amoderndog

วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:12:55:32 น.

komyooth

Location :

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

ผมชอบดูหนังที่มีพลังทำให้ผมไปคิดต่อได้ แม้บางเรื่องอาจจะไม่ใช่หนังที่ดีเลิศก็ตาม

[Add komyooth's blog to your web]

Bloggang.com