บทที่๓ : Drosera หยาดน้ำค้าง “ Drosera เป็นภาษากรีก มีความหมายว่า หยดน้ำ , น้ำค้าง หรือที่รู้จักกันในชื่อ sundew กลายมาจาก ros solis ซึ่งเป็นภาษาละตินแปลว่า "น้ำตาพระอาทิตย์" มาจากเมือกบนปลายหนวดแต่ละหนวดที่แวววาวคล้ายน้ำค้างยามเช้า ” (วิกิพิเดีย (ฐานข้อมูลจากเครือข่ายอินเตอร์เน็ต), สกุลหยาดน้ำค้าง). 3.1 ลักษณะทางพฤกศาสตร์ หยาดน้ำค้างเป็นพืชกินสัตว์สกุลใหญ่สกุลหนึ่ง มีอยู่ประมาณ 170 ชนิด เป็นสมาชิกในวงศ์หญ้าน้ำค้าง ล่อ, จับ และย่อยแมลงด้วยต่อมเมือกของมันที่ปกคลุมอยู่ที่ผิวใบ สารอาหารที่มีในแมลงจะถูกใช้เป็นสารอาหารเสริมเสริมทดแทนสารอาหารที่ขาดไปจากดินที่ต้นหยาดน้ำค้างขึ้นอยู่ หยาดน้ำค้างมีหลากหลายชนิด ต่างกันทั้งขนาดและรูปแบบ สามารถพบได้แทบจะในทุกทวีป หยาดน้ำค้างเป็นพืชกินแมลงอีกชนิดที่พบได้ในประเทศไทย ซึ่งสามารถพบขึ้นตามทุ่งโล่งที่ผาหิน หรือดินปนทรายทราย มีน้ำขัง หยาดน้ำค้างมีดอกสีขาวหรือชมพู ตามใบมีขนยาวๆ ที่ปลายมีน้ำเมือกเหนียวๆ ใสๆใช้ดักจับแมลงที่บินมาตอมหรือไต่ขึ้นมา จึงดูเหมือนน้ำค้างหยดน้อยๆ ระยิบระยับแพรวพราวเมื่อต้องแสงแดด 3.2 สายพันธุ์ที่พบในประเทศไทย ในประเทศไทยพบหยาดน้ำค้างอยู่ 3 ชนิดคือ จอกบ่วาย (Drosera burmannii ), หญ้าน้ำค้าง (Drosera indica L.) และ หญ้าไฟตะกาด (Drosera peltata Sm.) ¬¬¬¬¬ 3.2.1 จอกบ่วาย (Drosera burmanii) Drosera burmanii หรือภาษาพื้นบ้านทางภาคอีสานเรียกว่า จอกบ่วาย สื่อถึงความหมายว่าถ้วยน้ำเล็กๆที่ไม่มีวันแห้ง ดูจะเป็นการตั้งชื่อที่ตรงตามลักษณะของมันมากที่สุด D. burmanii เป็นพืชล้มลุก มีอายุฤดูเดียว จะพบได้ในช่วงปลายฝน ต้นหนาว หรือราวประมาณเดือนกรกฏาคม ถึงเดือนกุมภาพันธ์ หลังจากช่วงนั้นมันจะออกดอกและตายไป โดยที่ทิ้งเมล็ดไว้รอเวลาที่จะงอกงามขึ้นมาใหม่ในช่วงปลายฝน เป็นเช่นนี้หมุนเวียนกันไปเรื่อยๆ D. burmanii มีลักษณะลำต้นแนบไปกับพื้น ใบเป็นแผ่นมนรีหนา ลักษณะคล้ายช้อน เรียงต่อกันเป็นรูปวงกลม มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1.5 -3 เซนติเมตร ในประเทศไทยส่วนใหญ่จะพบทุกภาคขึ้นตามที่ชื้นแฉะ ที่โล่งและดินที่ไม่สมบูรณ์ มักจะขึ้นในดินที่มีทรายเป็นส่วนประกอบมาก หรือบนลานหิน โดยเฉพาะภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตามภูเขาหินทราย 3.2.2 หญ้าน้ำค้าง (Drosera indica) Drosera indica เป็นพืชท้องถิ่นของไทย อัฟริกา ออสเตรเลีย อินเดีย ชื่อ indica หมายถึงประเทศอินเดีย ชื่อท้องถิ่นของไทยเรียกว่า หญ้าน้ำค้าง ชอบขึ้นในดินทรายใกล้ร่องน้ำธรรมชาติ หรือท้องทุ่ง หญ้าน้ำค้าง เป็นพืชล้มลุกที่มีระบบรากเป็นเส้นๆ ลำต้นสูงได้ถึง 30 ซม. ใบมีลักษณะเรียวยาว ปลายใบม้วนงอมีขน ใบมีสีเขียว หรือแดงเข้ม ปลายขนมีต่อมเมือกใสเหนียวทำหน้าที่ดักแมลง โดยผลิตสิ่งที่คล้ายกาวเหนียวๆออกมา เมื่อแมลงลงมาเกาะก็จะติดอยู่และถูกย่อยสลาย ช่อดอกออกที่ซอกใบ ดอกอาจยาวได้มากกว่า 10 ซม. และมีได้ถึง 20 ดอกในแต่ละช่อ กลีบเลี้ยงรูปหอก กลีบดอกรูปไข่กลับ กลีบดอกมีทั้งสีขาว สีชมพู หรือสีม่วง สำหรับเมืองไทย เราจะพบ Drosera indica ได้ในภาคตะวันออกแถบสระแก้ว ปราจีนฯ จันทบุรี และตะวันออกเฉียงเหนือ เช่นที่ผางอย สกลนคร 3.2.3 หญ้าไฟตะกาด (Drosera peltata) Drosera peltata ในภาษาละติน peltata แปลว่า รูปโล่ ซึ่งหมายถึงรูปทรงของก้านใบ หรือชื่อท้องถิ่นของไทยเรียกมันว่า หญ้าไฟตะกาด หรือ ปัดน้ำ หญ้าไฟตะกาดมีเขตการกระจายพันธุ์กว้าง พบในทางตอนใต้และตะวันออกของประเทศออสเตรเลีย, รัฐแทสเมเนีย, ประเทศนิวซีแลนด์, เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และอินเดีย ในประเทศไทยเป็นพืชที่พบได้บ่อยบนภูเขาสูง ในป่าสนที่มีดินทรายและหญ้า พบได้ในภาคเหนือ ตะวันออกเฉียงเหนือ และจังหวัดกาญจนบุรี ดินที่พบหญ้าไฟตะกาด ขึ้นอยู่เป็นส่วนใหญ่จะเป็นดินทราย หรือบริเวณดินทรายชุ่มน้ำในป่าสนและป่าผลัดใบ หญ้าไฟตะกาดเป็นหยาดน้ำค้างที่ มีหัวใต้ดิน ลำต้นสูง ๑๐-๓๕ ซม. ใบเดี่ยวรูปสามเหลี่ยมออกเรียงสลับ กว้าง ๓-๖ มม. ยาว ๕-๑๐ มม. ดอกมีสีขาวกว้าง ๕-๖ มม. ออกเป็นช่อบริเวณปลายยอด มีดอกย่อยขนาดเล็ก ๒-๓ ดอก ก้านดอกยาว ๑-๒ ซม. กลีบดอกรูปไข่กลับ Create Date : 23 สิงหาคม 2553 Last Update : 23 สิงหาคม 2553 23:51:56 น. 0 comments Counter : 1119 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก