"ตัวการโลกร้อน" ความจริงที่ไม่มีใครยอมฟัง.....

ในแต่ละวินาทีที่ผ่านพ้น หากลองนับดูคงแทบหาช่วงเสี้ยวของเวลาที่เราไม่ได้เผาผลาญพลังงานไม่ได้เลย นั่นจึงเป็นที่มาของคำพูดที่ว่า "มนุษย์คือตัวการโลกร้อน"

กว่าสองแสนห้าหมื่นปีที่ผ่านมา อุณหภูมิโลกที่เพิ่มขึ้นนั้น แทบเทียบไม่ได้กับเสี้ยวที่ "เรา" ช่วยกัน "ทำ" เลย

กาลครั้งหนึ่งซึ่งก็ไม่นานเท่าไรหรอก ก็แค่ยังไม่มีใครในตอนนี้เกิดก็เท่านั้น มันเริ่มในยุคของการปฏิวัติอุตสาหกรรมในอังกฤษ ซึ่งเหมือนเป็นปฐมบทของหายนะครั้งร้ายแรงที่สุดเท่าที่มนุษยชาติจะเคยได้พบเลยทีเดียว

นับจากนั้นเป็นต้นมา อุตสาหกรรมก็ไม่เคยหยุดรับใช้เรา แม้แต่วินาทีเดียว ไม่ว่าเราจะหลับ ยืน ตื่น หรือนอน โลกก็ไม่เคยได้พักผ่อน กับการตรอมตรมในความเหนื่อยยาก แบบรับภาระอันเกิดจากกิเลสของมนุษย์ ก่อเกิดมลพิษมากมายมหาศาล แค่เพียงคุณอ่านย่อหน้าที่ผ่านมาจบไป ก็คงมีธารน้ำแข็งบางอันซึ่งอยู่ก่อนหน้านั้น แต่ตอนนี้คงละลายไหลลงสู่มหาสมุทรเรียบร้อยแล้ว

ส่วนมากทราบกันดีว่าภาวะโลกร้อนเกิดจากการที่แสงอาทิตย์ส่องมายังโลก แล้วก็สะท้อนออกไป แต่ชั้นบรรยากาศที่ห่อหุ้มโลกอยู่ก็กักแสงบางส่วนไว้ ซึ่งเป็นเรื่องดี ทำให้โลกมีอากาศที่น่าอยู่

แต่กาลหาเป็นเช่นนั้นไม่ ผลพวงจากความสะดวกสบายของเราทุกคนกำลังสร้างหายนะอันยิ่งใหญ่ เราช่วยกันสะสมคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศ และแน่นอนละ จะอะไรซะอีกละ ทีนี้แสงอาทิตย์ก็ไม่ไปไหนแล้วหล่ะ อืม...บอกว่าไปไหนไม่ได้จะดีกว่า เพราะอันที่จริงก็คงอยากไปอยู่

ใครบางคนบอก "แล้วไง?!"

แหม ฟังแล้วมันเจ็บปวดรวดร้าวและทรมาน เมื่อรู้ว่าเธอปันใจ เฮ้ย!! ไม่ใช่ละ

จะยังไงซะอีกละ ทุกๆอย่างมักจะมีวัฏจักรของตัวเองอยู่ เหมือนทุกๆวันที่คุณตื่นมาก็ต้องกิน ถ้าวันนี้ไม่ให้กินละ อะไรซักอย่างก็ต้องแย่แล้วหล่ะ

โลกก็เช่นกัน เมื่อความร้อนไม่กลับบ้านไป อะไรซักอย่างมันก็ต้องละลายบ้างหล่ะ แน่นอนละ มันก็ต้องน้ำแข็งแล้วล่ะ แหม เหมาะเจาะขนาดนี้

มีรายงานว่าหมีขั้วโลก หรือ Polar bear นั้น จมน้ำตาย ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่ามันต้องว่ายน้ำไกลถึง 60 ไมล์ เพื่อหาน้ำแข็ง จะไปเจอได้ไงหล่ะ ก็มันละลายไปแล้วหนิ

ฟังเรื่องของหมีแล้ว คุณอาจจะเห็นใจหรือไม่รู้สึกอะไร แล้วถ้าเป็นเรื่องของคนหล่ะ น่าสนใจกว่าป่ะ?

จากสถิตินำไปสู่การคาดการณ์ของนักวิทยาศาสตร์พบความจริงที่น่าตกใจว่า หากเรายังใช้ชีวิตโดยเผาผลาญพลังงานอย่างสิ้นเปลืองเช่นนี้ต่อไปแล้วหล่ะก้อ

ผลพวงจากการที่น้ำแข็งขั้วโลกละลายอาจส่งผลให้ชายฝั่งบางส่วนของรัฐฟลอริด้าจมอยู่ใต้น้ำ หากใครไม่เคยไปไมอามี่ก็รีบๆหน่อย เพราะถึงตอนนั้นมันคงไม่อยู่แล้ว

บริเวณรอบอ่าวซานฟรานซิสโกก็เช่นกัน ซึ่งรู้จักกันในนาม Bay area มีประชากรอาศัยอยู่อย่างหนาแน่น

ข้ามไปทวีปยุโรป บางส่วนของเกาะอังกฤษจะกลายเป็นเมืองบาดาลทันที และแผ่นดินส่วนที่ต่ำที่สุดของทวีปยุโรปอย่างประเทศเนเธอร์แลนด์จะต้องพบกับฝันร้ายที่สุดเพราะจะต้องจมลงสู่ใต้น้ำแน่นอน ซึ่งกินลึกไปถึงเบลเยี่ยมเลยทีเดียว ใครยังไม่เคยเหยียบอัมสเตอร์ดามก็ลองดูละกัน เดี๋ยวไม่ทัน

บังคลาเทศคงเซ็งไม่แพ้กันเพราะส่วนที่อยู่ติดชายฝั่งทั้งหมดกินลึกเข้าไปถึงตอนในของประเทศ คงต้องเตรียมหาที่อยู่ใหม่ได้เลย

และถ้าหากจีนไม่ทำอะไรซักอย่างตอนนี้ ความเฟื่องฟูของเศรษฐกิจทั้งหมดที่มีตอนนี้อาจจะไร้ค่าทั้งหมด เมื่อเมืองเศรษฐกิจที่สำคัญที่สุดของจีน อย่างเซี่ยงไฮ้ ต้องพบกับฝันร้ายที่สุดแน่นอน รวมถึงบริเวณใกล้เคียงโดยรอบ ซึ่งจะกินพื้นที่กว้างเป็นแอ่งขนาดใหญ่ ซึ่งประมาณการณ์ว่ามีประชากรอาศัยอยู่โดยรอบนั้นราว สี่ถึงห้าสิบล้านคนเลยทีเดียว

และสำหรับประเทศอุตสาหกรรมอันดับหนึ่งของโลกที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากที่สุด ถึง 33%ของทั้งหมด อาจต้องทบทวนนโยบายเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ดี เพราะมหานครที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา รึอาจจะของโลก ก็หนีชะตากรรมนี้ไม่พ้นเช่นกัน อาจถึงขั้นลืมเหตุการณ์ 11 กันยา ไปเลยทีเดียว เพราะรอบอ่าวแมนฮัตตันจะได้รับผลกระทบไปด้วย นั่นรวมถึงเขต Financial district ที่สำคัญที่สุดอย่าง Wall street แม้แต่บริเวณอนุสรณ์ 911 ก็เช่นกัน

อาจฟังดูเหลือเชื่อ นึกว่าผมแต่งนิยายวิทยาศาสตร์ แต่ผลกระทบเช่นที่ว่า หากเกิดขึ้นจริง ประชากรหลายร้อยล้านคนจะต้องไร้ที่อยู่อาศัยอย่างแน่นอน เราเคยมีประสบการณ์การอพยพคนหลักหมื่น ค่ายผู้ลี้ภัยหลักแสน ก็พอจะนึกออกว่ามันวุ่นวายเพียงใด แต่เรื่องเหล่านั้นจะจิ๊บจ๊อยไปเลย กับการหาที่อยู่ใหม่ให้ประชากรหลักร้อยล้าน คอยดูเถอะ!!

นี่ยังไม่ทันพูดถึงผลกระทบทางภัยธรรมชาติ ความแปรปรวนของสภาพอากาศ การเพิ่มความถี่ในการกำเนิดเฮอริเคนหรือใต้ฝุ่น หรือ การกลับมาของโรคระบาดที่ควบคุมได้แล้ว อีกทั้งการกำเนิดใหม่ของโรคประหลาดๆ เช่น SARS เป็นต้น ซ้ำร้ายยังนำมาซึ่งการสูญพันธุ์ของสัตว์นับพันชนิด ซึ่งเร็วกว่าที่เกิดจากกระบวนการทางธรรมชาติหลายเท่านัก

การสูญพันธุ์ของสัตว์นานาชนิดอาจฟังดูไม่สลักสำคัญอะไรเลย ถ้าผมจะกล่าวว่า สิ่งเหล่านี้อาจนำมาซึ่งการสูญพันธุ์ของมนุษยชาติ

สตีเฟ่น ฮอร์คิง นักวิทยาศาสตร์ผู้ปราดเปรื่องที่สุดแห่งยุค ต่อจากไอน์สไตน์ เคยกล่าวไว้ว่า ผลกระทบจากภาวะโลกร้อนในอีกไม่กี่สิบปีข้างหน้านี้จะรุนแรงกว่าการที่โลกเกิดสงครามนิวเคลียร์เสียอีก

สิ่งเหล่านี้อาจไม่เกิดขึ้น หาก "เรา" ช่วยกัน ลดการใช้พลังงานทุกวิถีทาง หากเราใช้อุปกรณ์ไฟฟ้าที่ประหยัดขึ้น ทันสมัยขึ้น เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากขึ้น ปลูกต้นไม้มากขึ้น ใช้บริการการขนส่งมวลชนแทนการใช้รถส่วนตัว ถ้าจะให้ดีก็เดินหรือขี่จักรยาน ยิ่งลด ยิ่งละ ยิ่งเลิก ได้มากเท่าไร "เรา" ก็ปลอดภัยเร็วขึ้นเท่านั้น

"โลกก็เหมือนเพื่อนเราคนนึง ถ้าเรารักโลก โลกก็รักเรา"

อย่าเพียงแค่คิดว่าเราคนเดียวจะมีผลอะไรต่อโลก เพราะทุกการกระทำต้องส่งผลกับอะไรบางอย่าง เพียงคุณทำให้คนอื่นเห็น เค้าทำตาม จนคนแล้วคนเล่าได้เห็นและทำ อาจกำเนิดลูกโซ่ของความกระตือรือร้นระเบิดต่อไปเรื่อยๆจนสำเร็จ ซึ่งกระบวนการทั้งหมดนี้อาจเริ่มที่ "คุณ"

หยุด "ตัวการโลกร้อน" ตอนนี้

"เพราะบางทีแค่เดี๋ยวคำเดียวก็สายเกินไป"

//www.climatecrisis.net

Create Date : 28 กันยายน 2550		26 comments
Last Update : 28 กันยายน 2550 4:51:35 น.
Counter : 795 Pageviews.
Share Tweet