บทเรียนจากการ "ฉีกรัฐธรรมนูญ"

ในขณะที่กำลังยืนทำกิจกรรมบางอย่างอยู่ริมถนนบนทางเท้า ทันใดใครบางคนในกลุ่มก็ชี้มือไปทางข้างหลังผม พร้อมกล่าวว่า "โบกมือให้เค้าหน่อย"

ผมหันหัวตามมือที่ชี้นำทางไปตามสัญชาตญาณ

ภาพที่ปรากฏคือ รถกระบะเปิดหลังคา ด้านหลังบรรทุกกลุ่มวัยรุ่นมาเต็มคัน ทุกคนล้วนแต่ยืนอยู่ พร้อมร้องตะโกน ชูป้ายโบกมือ

ยังไม่ทันที่ผมจะทราบว่าเค้าทำอะไรกัน มือก็ชูขึ้นโบกตามสัญชาตญาณอย่างใครว่า อีกเช่นเคย

คนเหล่านั้นมองมาทางผม พร้อมโห่ร้องแสดงออกอย่างพอใจ ในความสนับสนุนของผม

ใกล้เข้ามาพอที่จะเห็นได้ว่าอะไรเป็นอะไร ทุกคนเป็นนักศึกษาจากสถาบันเลื่องชื่อ สาวน้อยคนนึงในกลุ่ม ร้องบอกผมว่า "เอามั้ยค๊ะ" พร้อมกับยื่นโปสเตอร์สองแผ่นซึ่งถูกม้วนกลมอยู่

ผมวิ่งฝ่าการจราจรไปรับของมา

เมื่อคลี่ออกจึงเข้าใจเหตุการณ์ทั้งหมด ซึ่งประกอบไปด้วยข้อความรณรงค์คว่ำร่างรัฐธรรมนูญ

ในโลกที่ใหญ่เกินกว่าจะอยู่รวมกันทุกคนได้ ประชากรของโลกจึงกระจายอยู่ตามภูมิภาคต่างๆตามภูมิประเทศทางภูมิศาสตร์ โดยแต่ละกลุ่มมีสังคมเป็นของตนเอง และอยู่รวมกันโดยมีระบอบการปกครองเป็นบรรทัดฐาน

ผมพอใจกับภาพที่เห็น เพราะปัจเจกชนที่ดีต้องมีอิสระทางความคิด สามารถบ่งถึงความต้องการ และชี้ให้เห็นถึงวิญญาณของการไม่ยอมรับการถูกปกครองโดยระบอบที่ไม่ชอบธรรมได้

บางครั้งก็น่าคิดว่า ทำไมคนไทยมักไม่ค่อยเห็นค่าของการใช้สิทธิของตัวเอง ในการแสดงออกทางการเมือง ทั้งๆที่รูปแบบของการปกครองจะเป็นบรรทัดฐานในการอาศัยของพลเมือง อีกทั้งเป็นตัวชี้นำทิศทางของรัฐ

ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา เราไม่เคยต้องเรียกร้องเอกราชจากใคร ไม่ใช่เพราะความเข้มแข็งของกองกำลังทางการทหาร หากแต่เป็นความปรีชาสามารถของกษัตริย์

อาจเพราะด้วยเหตุนี้ที่เราไม่เคยต้องลุกขึ้นมาเรียกร้องเอกราช จึงทำให้พลเมืองไม่ตระหนักถึงสิทธิ และหน้าที่อันสำคัญยิ่งยวดของตน

ประวัติศาสตร์โลกนั้น บันทึกการเรียกร้องเอกราชไว้นับครั้งไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็นเกาหลี เวียดนาม อินเดีย กระทั่งมหาอำนาจอย่าง อเมริกา

บางทีการได้มาซึ่งเอกราชที่ต้องเรียกร้องก็ให้บทเรียนที่สำคัญแก่ พลเรือน

นั่นก็คือ "ความเข้มแข็งของภาคประชาชน" ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญในการพัฒนาระบอบประชาธิปไตย อันจะนำมาซึ่งความโปร่งใสของการทำงานของรัฐบาล

สำหรับความล้มเหลวของการทำงานของรัฐบาล และการตรวจสอบจากภาคประชาชน อันนำไปสู่การ "ฉีกรัฐธรรมนูญ" ครั้งแล้วครั้งเล่า น่าจะให้บทเรียนที่สำคัญกับประชาชนไทยได้เสียที

ไม่มีใครอยากเห็นการโกงชาติบ้านเมือง แต่ก็ไม่มีใครออกมาเคลื่อนไหวเพื่อตรวจสอบการทำงานของผู้คนที่เป็นตัวแทนที่เราอุตส่าห์ "ไว้ใจ" เลือกเข้าไปเป็นตัวแทนของเรา

มาถึงตรงนี้ นี่คือบททดสอบครั้งสำคัญสำหรับกระบวนการประชาธิปไตยของเรา

ถ้าไม่อยากให้ใครมาโกงเรา ขโมย"ของ"ของเรา แอบกิน หรือการเปลี่ยนไปของคนที่มีอุดมการณ์ดีๆ

เราทุกคนต้องออกมาแสดงพลังให้ "เค้า" เห็นว่า "เรา" สนใจที่จะปกป้องสิทธิของเรา

ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นเช่นไร เราทุกคนต้องเข้าร่วมปกป้องสิทธิของตัวเอง

ดีเดย์ 19 สิงหา ครบรอบ 11 เดือนของรัฐประหาร ซึ่งทำให้เราเข้าใกล้ของการได้อำนาจคืนเสียที

หลายๆคนคงมีคำตอบในใจแล้ว สำหรับกระดาษคำถามใบนี้ แน่นอนว่าผมก็มีของผม ซึ่งเราก็ไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน เพราะทุกคนมีความคิดของตัวเอง

วิญญูชนต้องมีอิสระทางความคิดและจิตวิญาณที่บูชาอิสระในการปกครองตนเอง

ยังไงซะ การ "ฉีกรัฐธรรมนูญ" ครั้งแล้วครั้งเล่า น่าจะให้บทเรียนที่สำคัญกับประชาชนไทยได้เสียที

Create Date : 05 สิงหาคม 2550		0 comments
Last Update : 5 สิงหาคม 2550 5:47:13 น.
Counter : 684 Pageviews.
Share Tweet