คืนค่ำร่ำพิศวาส ตอน 5
คืนค่ำร่ำพิศวาส ตอน 5
คืนค่ำร่ำพิศวาส

........... เหลือเพียงลมเหนือไม่รู้จะได้นอนห้องไหน

“แล้วผมล่ะ จะนอนที่ไหน”

“ตามมาสิ” มนตราเดินนำหน้าขึ้นบันไดไปชั้นบน แล้วเปิดประตูห้องให้ดู มีเตียงคู่ขนาดคิงส์ไซด์สีขาวเฟอร์นิเจอร์ในห้อง และผ้าม่านเป็นสีชมพู ดูสวยหวาน

“นอนห้องชั้นบนนี้แหละ” มนตราบอกและใช้มือดันหลัง ให้เขาเดินเข้าไปภายในห้อง

“แล้วพี่มนตรานอนห้องไหนล่ะครับ”

“ถามทำไมเหรอ แน่ะ... จะแอบเข้าห้องพี่อยากนอนด้วยใช่ไหม” แทนที่จะตอบคำถามของเขาเธอกลับย้อนยอกหยอกเย้า ส่งสายตาแพรวพราวให้ จิตใจเด็กหนุ่มอย่างเขาหวามไหวแทบพูดอะไรไม่ออก ด้วยความเขินอาย

“ไม่ใช่อย่างนั้น...”

“นี่... ผ้าขนหนู มีชุดนอนเสื้อเชิ้ตให้เปลี่ยนอาบน้ำก่อนนอนนะจ๊ะ” เธอหยิบผ้าขนหนูออกมาจากตู้เสื้อผ้าแล้วยื่นให้เขารับ

“ขอบคุณครับ”

“ไม่ต้องปิดประตูห้องน้ำนะ เพราะว่าลูกบิดมันเสียปิดแล้วจะเปิดไม่ออก” เธอบอกอย่างนั้นด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ แต่ความจริงแล้ว... มันไม่ได้เสียอย่างที่เธอว่าเลย

ลมเหนืออาบน้ำสักครู่... ฟอกสบู่แล้วล้างออก

“พี่ถูหลังให้ไหมจ๊ะ” มนตราเข้ามาอย่างเงียบเชียบเล่นเอาเขาตกใจ ค่อนไปทางตื่นเต้นมากกว่า เมื่อเห็นเธอมีผ้าขนหนูผืนเล็กพาดบ่าปกปิดหน้าอกเปล่าเปลือย มองลงไปเห็นอันเดอร์แวร์บางๆ เพียงตัวเดียวที่เธอสวมใส่อยู่...ได้แต่มอง อ้าปากค้าง...

“คะ... ครับ”

“ว้าว... ฮคคุนี่แมนมาก หุ่นดีชะมัด ไหล่กว้างแขน... กล้ามเป็นมัด ซิกแพ็กนี่... ฟิตแอนด์เฟิร์มจัง” เธอเข้าข้างหลังลูบไล้ตั้งแต่หัวไหล่เรื่อยไปถึงแขน แม้แต่หน้าท้องของเขา ...โดนสัมผัสจากฝ่ามืออุ่นๆและนุ่มนิ่มของสาวสวย หัวใจเด็กหนุ่มมันเต้นโครมคราม รุนแรง...จนระงับใจไม่อยู่เลยทีเดียว

“หุ่นแบบนี้ทรมานใจพี่นะรู้ไหม ...อยากกอด” เธอยื่นหน้าขึ้น กระซิบข้างหูเด็กหนุ่มที่ตัวสูงกว่า

‘ผมก็เหมือนกัน อยากกอด จนทนไม่ไหวแล้ว’

ลมเหนือหันหลังกลับมา รวบกอดมนตราแน่น...

“อยากกอดผม ก็กอดสิ ผม... รักพี่มนตรา”

“น่ารักจังฮคคุ ขอจูบที...” วงแขนเธอโอบรอบคอเขา โน้มลงมาจูบปากประกบปากเธอคล่องอยู่แล้วเรื่องจูบ... ทำให้เด็กหนุ่มผู้ไม่เคยมือสาวที่เร้าเร่งให้หวามไหวหลงใหล... ถึงกับคลั่งไคล้ ฝ่ามือเธอลูบคลึงบริเวณเนินอกล่ำของเขา ใช้เรือนร่างเบียดซบซุกเข้าหาความอบอุ่นในกันและกัน

“ผมยังไม่เคยกอดใคร พี่มนตราทำให้ผมอดใจไม่ไหว อยากทำอะไรผมก็ทำเถอะ ผมอยากให้พี่กอดผม จูบผม อย่าหยุดกอด อย่าหยุดจูบ” ลมเหนือบอก...เสียงพร่ากระเส่า ด้วยความปรารถนาอันร้อนแรง

สาวใหญ่ไฟแรงสูงอย่างมนตรา มีหรือจะหยุดยั้งยังไงเขาก็เป็นเด็กหนุ่มที่โดนใจ เร้าใจเสน่หาไม่ใช่เล่นตั้งแรกเห็นเมื่อได้สบตาอยู่แล้ว

“ไปที่เตียงเถอะ” บอกพร้อมกอดแขนเขาเดินไปที่เตียงด้วยกัน และผลักเขาลงนอนหงายบนเตียง เธอคลานเข้าหา... มองด้วยสายตายวนยั่วใจเร่งเร้าให้แรงร้อนไปด้วยไฟราคะ แล้วคร่อมร่างกายที่ใหญ่โตกว่าของเด็กหนุ่ม

“พี่มนตราเซ็กซี่เด็ดขาด ...บาดใจจริงๆ จนผมจะคลั่งใจตายอยู่แล้ว” เขากล่าวชม ตามองที่หน้าอกสาวสวย ยามก้มลงมาน่าจับต้องอยากสัมผัสคลึงเคล้า

แล้วมนตราจึงทาบทับ ลงแนบชิดเรือนร่างเด็กหนุ่ม

“เธอเป็นเด็กดีที่น่าจูบซะจริง” เธอบอก วกกลับมาประกบปาก จูบร้อนแรง... มือนั้นลูบไล้เลื่อนจากหน้าอกลงไปถึงบริเวณหน้าท้องน้อย เลื่อนมือลูบต่ำลงไปอีกถึงบริเวณสุดสงวนที่ตั้งระหว่างต้นขาทั้งสองของเขา

“ถึงจะเด็ก แต่ตรงนี้ทำไมมันมโหฬาร... ชอบใจส่วนนี้ที่สุด”

สัมผัสจากมือนุ่มอบอุ่นของเธอ กระตุ้นให้ลมเหนือเร่าร้อนถึงกับต้องร้องครางอย่างไม่เป็นศัพท์

“อื้อ... ผม... จะไม่ไหวแล้ว”

“ไม่ต้องกลัว เข้ามาในตัวพี่สิ พี่เต็มใจรอรับ” เธอพูดยั่ว

ใจที่กำลังคลั่งไคล้นั้นสุดกลั้นจนแทบระเบิดจับตัวเธอกดลงในท่านอนหงาย แล้วเขาพลิกตัวขึ้นคร่อมทับ ถึงตอนนี้ต่อให้เอาช้างมาฉุดคงหยุดยั้งใจไม่อยู่ เลือดในกายเด็กหนุ่มฉีดซ่าน ...พลุ่งพล่าน ราวภูเขาไฟใกล้ปะทุ

“ผมขอเข้าล่ะนะครับ” ลมเหนือขออนุญาตอย่างสุภาพมุ่งมั่นเข้าไปในเป้าหมายที่ใจกระสัน ปรารถนาเริงรักไม่อยากหยุดหย่อนไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและไม่ต้องพักผ่อน ทำตามใจด้วยแรงฤทธิ์พิศวาส...

จนกระทั่งถึงที่สุด...มีแต่เสียงลมหายใจหอบกระชั้น แยกไม่ออกเสียงใครเป็นเสียงใคร ต่างสุขสมใจไปด้วยกัน

“พี่รักฮคคุ... ทำให้พี่มีความสุขที่สุด”

“ไม่เคยเจออย่างนี้มาก่อน... ผมก็รักพี่มนตราเหมือนกัน”

........... มนตราลุกขึ้นจากเตียงนอนทั้งยังไม่สว่าง เดินลงมาชั้นล่างเพื่อดื่มน้ำ

“เห็นสวรรค์แล้วล่ะสิ” ริวจิว่ายิ้มๆ

“ใช่... สุดยอด”

“สอนยากไหมไก่อ่อนของพี่”

“ว่านอนสอนง่าย น่ารักที่สุด ...อยากอยู่ด้วยตลอดไปไม่รู้เบื่อเลย”

“ผมว่าฮคคุชอบพี่มนตรามาก มันคงหลงพี่เหมือนกัน”

“แต่พี่กลัวถูกทิ้งเพราะความจริงอายุต่างกันมากตั้งสิบปี เขาจะมาคิดจริงจังหวังแต่งงานกับพี่เหรอ”

“เรื่องนั้นผมไม่แน่ใจ แต่บ้านฮคคุมันรวย เป็นถึงหลานชายเจ้าของร้านทอง”

“ถึงอย่างนั้นเชียวเหรอ” พูดถึงผู้ชายรวยทำให้มนตราตาโตได้ไม่ยาก เธอเป็นผู้หญิงอีกคนที่ฝันอยากแต่งงานกับคนรวย

“ใครได้มันไปเป็นผัว มีหวังได้อยู่อย่างสุขสบายมีกินมีใช้ไปตลอดชาติ”

“อยากได้ฮคคุมาเป็นผัวตัวจริง... แต่จะทำยังไงให้เขาผูกพันอยู่ด้วยกัน ไม่ทิ้งไปไหน”

“อยากให้มันติดพี่มนตรา ไม่หนีไปไหน? ไม่เห็นยากผมมีวิธี... พี่มนตราก็ใช้สิ่งที่พี่มีสิ เฮโรอีน พี่เป็นคนขาย...มีให้แฟนใช้ได้ไม่ขาดอยู่แล้ว ...จริงไหม”

“ฉีดเข้าไป... รับรองติด ไม่มีทางไปไหนรอด วิธีนี้ใช้ได้ผลจริง” พิ้งค์พูดส่งเสริมเห็นชอบในเรื่องไม่ดีไม่ควรด้วย

“ฮคคุไม่ใช่เด็กประเภทชอบเสพยาเขาคงไม่เอาด้วยหรอก”

“ไม่แน่... ถ้าถูกเกลี้ยกล่อม ถ้าได้ลอง...อาจจะเป็นไปได้ ผมจะช่วยเกลี้ยกล่อมฮคคุเอง” ริวจิอาสา

........... พิ้งค์ถนัดใช้เฮโรอีนชนิดฉีดอยู่แล้วจึงจัดการผสมใส่เข็มฉีดยาให้เรียบร้อย แล้วทั้งสามคนจึงพากันขึ้นไปที่ห้องนอนชั้นบนลมเหนือใส่ชุดนอนไม่ติดกระดุมเสื้อ ตื่นนอนแล้วแต่ยังไม่อยากลุกจากเตียง

“เป็นไง ฮคคุ รู้จักยัง... ครั้งแรกของชีวิตหนุ่มลูกผู้ชายอย่างเราที่นี้คงคุยกับใครได้ว่าเคย... แล้วใช่ไหม”

“ก็... อืม” ลมเหนือตอบ อมยิ้มเขินๆมองสบตามนตราอย่างหวานเชื่อม

“เฮ้อ... คืนนี้มีแต่คนมีความสุข ฉันก็เหมือนกันมีความสุขจังเลย แต่ยังมีสิ่งที่ช่วยให้มีความสุขยิ่งขึ้นไปอีกนะ”

“ใช่... มันจะทำให้มีความสุขมาก ยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์เลยล่ะพิ้งค์เคยลองมาแล้ว”

“อะไรเหรอที่ว่านั่น” ลมเหนือเริ่มสนใจจึงถาม

“นี่ไง... ยาสวรรค์ ฉีดเข้าไป...รับรองเป็นสุขสุดๆ ” พิงค์ยกเข็มฉีดยาที่บรรจุแล้วให้ดู

“ฉันไม่ชอบเข็มฉีดยา กลัว... เอาไปไกลๆ เถอะ” เขาบอก ทำหน้าขยาด เพราะเขาเป็นโรคแพ้เข็มฉีดยา

“ไม่เจ็บหรอก ขนาดพิงค์เป็นผู้หญิง ยังไม่กลัวเลยฮคคุเป็นผู้ชายตัวโต ...กลัวอะไร แค่เข็มฉีดยาอันนิดเดียว”

“ไม่ลอง... ไม่รู้นะว่ามันทำให้มีความสุขสุดยอดขนาดไหน”

“มันคืออะไรล่ะ ยาอันตรายหรือเปล่า”

“เฮโรอีนบริสุทธิ์ไงล่ะ ฮคคุ” มนตราตอบอย่างชัดถ้อยชัดคำ ลมเหนือส่ายหน้าทันที

“ยาเสพติด ผมไม่เอาด้วย”

“รู้ไหม ทำไมมันถึงเป็นยาเสพติดเพราะมันทำให้คนมีความสุขมาก คนถึงติดและต้องการมัน พี่มนตราเขาถึงขายได้นายลองครั้งเดียวไม่ติดแน่ๆ แต่ถึงติด... นายจะต้องไปกลัวทำไม พี่มนตรามีให้นายใช้ไม่มีวันหมด”

“ลองหน่อยสิ พี่อยากให้ฮคคุมีความสุขมากยิ่งกว่านี้ลองแล้วไม่ดียังไงก็ไม่ต้องใช้อีก ไม่ติดหรอกแค่ครั้งเดียว อยากเห็นตอนฮคคุใช้มันแล้วกำลังมีความสุข ลองดูเพื่อพี่สักครั้งนะ” มนตราเกลี้ยกล่อมพยักหน้าเป็นเชิงวิงวอน และด้วยลมเหนือเห็นแก่คนรัก...

“ลองก็ได้ แต่ฉันกลัวเข็มนะ ฉันไม่กล้าฉีดเอง”

“ไม่เป็นปัญหา เดี๋ยวพิ้งค์ฉีดให้” พิ้งค์บอก

และริวจิช่วยจับแขนเพื่อน ส่วนลมเหนือไม่กล้ามองเบือนหน้าหนีไปมองทางอื่น

“เฮ้ย!เข็มฉีดยาแทงไม่เข้า นี่แสดงว่าที่สักยันต์มาทำให้หนังเหนียว โห...ศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ยันต์ของหลวงพ่อพึ่ง” ริวจิว่า

“อย่างนั้น... ใช้บุหรี่ยัดไส้ สูบเข้าไปวิธีนี้คงใช้ได้ผล”ว่าแล้วมนตราเข้าไปหยิบจากในตู้ข้างหัวเตียง ป้อนบุหรี่เข้าปากลมเหนือและจุดไฟแช็กให้

ลมเหนือดูดควันเข้าไปในปอด และสูบต่อเนื่องไปอีกหลายทีชั่วเวลาไม่นาน สมองก็เริ่มเบลอ...

แล้วพวกเขาจึงปล่อยให้นอนพัก ...ยาออกฤทธิ์ ลมเหนือมีความสุขกับมัน...

มนตราขับรถมาส่งทั้งลมเหนือและริวจิ ปล่อยให้ลงแถวใกล้บ้านตอนเกือบบ่ายสามโมงเย็น

บ่ายสี่โมง... กาฬวารมาสอนภาษาไทยวันนี้นักเรียนของเธอเงียบเชียบผิดปกติ ต่างคนต่างตาเหม่ออย่างกับคนไม่มีวิญญาณแต่ที่แปลกกว่านั้น พวกเขาเผลอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แบบไม่มีปีไม่มีขลุ่ยจะถามก็ไม่กล้า กลัวเจอคำตอบที่แปลกยิ่งกว่า...

........... วันต่อมา กาฬวารไปสอนภาษาไทยอีกแต่ปรากฏว่านักเรียนไม่อยู่ อยู่แต่คุณมิลิน

“เหนือ... คงไม่กลับบ้านแล้วล่ะเพื่อนเขาเพิ่งบอก แล้วรีบเดินทางกลับญี่ปุ่นกะทันหัน ก่อนหน้ากาฬมาเมื่อกี้”

“ทำไมคุณเหนือไม่กลับบ้านล่ะคะ”

“เขาติดผู้หญิง ฉันนึกไม่ถึง...เหนือจะกลายเป็นอย่างนี้ ทั้งที่เคยอบรมสั่งสอนอย่างดี ทำไมเสียคนไปได้ตอนนี้อยู่ที่ไหนไม่รู้ เขาหนีตามผู้หญิงไป คงไปอยู่ด้วยกัน มันน่าเสียใจจริงๆ ” คุณมิลินกล่าวด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

กาฬวารจึงลากลับเพราะไม่มีหน้าที่ต้องสอนหนังสืออีก

ตกตอนดึก ก่อนกาฬวารจะตื่นนอน เธอฝัน...

“คุณเหนือ” กาฬวารกล่าวทักเขาอยู่ในชุดเสื้อลายสก็อตสลับขาวดำ กางเกงยีนตัวเก่งแบบขาดยุ่ย และใส่ถุงมือสีดำ สำหรับขับมอเตอร์ไซค์เหมือนที่เธอเคยเห็น

“ทำไมเธอทำเป็นไม่เห็นฉัน ใครๆ ทำเป็นไม่เห็นฉันทุกคนเป็นอะไรกันไปหมด ฉันนั่งอยู่ที่ม้านั่งข้างบ้านเธอนี่ตั้งแต่ตอนเย็นแล้วพอไปที่บ้าน... ก็มีคนที่ฉันไม่รู้จักอยู่ในบ้านผลักฉันออกมา ไม่ให้ฉันเข้าบ้านแม่กับพ่อเดินผ่านฉัน ฉันเรียกก็ไม่ได้ยิน ตะโกนเรียกยายให้เปิดประตูให้ยายก็ไม่ได้ยิน” เขาตัดพ้อพร่ำพรรณนาสีหน้าหม่นหมอง...

กาฬวารลืมตาตื่น ลุกนั่งนึกทบทวนความฝัน... ให้รู้สึกใจคอเริ่มไม่ดี

“หรือว่า... จะเกิดอุบัติเหตุคุณเหนือยิ่งชอบขับมอเตอร์ไซค์เที่ยวเล่น” เธอพูดอยู่คนเดียวเหลียวมองประตู นึกอยากเปิดออกไปดู... มีอะไรอยู่ที่ม้านั่งข้างบ้าน?แต่อีกใจนึกกลัววูบขึ้นมา

‘ถ้าที่ฝันเห็น... เป็นวิญญาณคุณเหนือล่ะหมายความว่า... ผี! ...’

หกโมงเช้า กาฬวารทำบุญใส่บาตร กรวดน้ำอุทิศให้วิญญาณลมเหนือเขารับรู้ทันที เพราะเฝ้ามองดูอยู่ตลอด

‘รู้สึกอิ่ม... ไม่หิวเลย ทั้งที่ไม่ได้กินอะไรมาทั้งวันแถมยังชื่นใจอย่างประหลาด นี่เรา... ไม่ได้มีสภาพเป็นคนแล้วเหรอนี่ เรา...เป็นวิญญาณ’

ลมเหนือนึกอย่างตระหนก!

........... บ่ายสี่โมงเย็นบ้านโองาว่า

“คุณมิลินไม่อยู่บ้านหรือคะคุณนาย” กาฬวารเอ่ยถามคุณนายจินตนา

“ฉันให้ไปช่วยงานคุณฮิงาชิที่ร้านทองเห็นอยู่บ้านคิดมากเรื่องลูก เลยให้ไปพักสมองเสียบ้าง มีอะไรเหรอกาฬ”

“กาฬสงสารคุณมิลิน คงเป็นห่วงคุณเหนือว่าจะมาคุยด้วยมีเรื่องอยากเล่าเกี่ยวกับคุณเหนือค่ะ”

จากนั้นคุณนายจินตนาจึงได้รับฟังกาฬวารเล่าเรื่องความฝันอย่างละเอียด...

“เฮ้อ... ยายชักเป็นห่วงเหนือไม่อยากเชื่ออย่างที่เพื่อนของเหนือเล่าให้ฟัง กลัวจะเกิดเรื่องกับเหนืออย่างที่กาฬสงสัยนั่นล่ะแต่ตอนนี้คงถามใครไม่ได้ เพื่อนเหนือกลับญี่ปุ่นไปแล้ว ถึงถามก็คงไม่ยอมบอกความจริง”

........... ตีสามของวันรุ่งขึ้น...หลังกาฬวารตื่นนอน สวดมนต์และนั่งสมาธิ แล้วเปิดประตูออกมานั่งเล่นกับเจ้าสามลูกแมวอ้วนสีดำเพศผู้ตัวโปรด ภายนอกบ้านเวลาอย่างนี้ยังมืดสนิทอีกทั้งเงียบเชียบวังเวง ถนนหนทางข้างวัดเปลี่ยวร้างไร้ผู้คน ภายในวัดได้ยินเสียงสุนัข...ชวนขนหัวลุก เมื่อมันเห่าหอน รับช่วงต่อกันเป็นทอดๆ อย่างเย็นยะเยือก...

“กาฬเอาแมวมาเลี้ยงด้วยเหรอ” เสียงทักทายคุ้นหู แต่กาฬวารยังไม่เห็นตัวคนถามจึงมองหาท่ามกลางความมืด และนึกกลัว... ใจหายวูบขึ้นมา!

“ใคร? อยู่ที่ไหน...”

“ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันเอง... คนที่เธอทำบุญกรวดน้ำให้”

“คุณเหนือเหรอ ฉันกลัว... ถ้าจะปรากฏตัว ช่วยมาแบบเป็นคนนะอย่ามาหลอกหลอน”

สิ้นคำบอกของกาฬวาร ค่อยปรากฏร่างที่เลือนราง... เป็นภาพสามมิติลมเหนือยิ้มให้อย่างอ่อนโยน

กาฬวารรู้สึกกลัวจนเนื้อตัวชาหนาวเยือกจับขั้วหัวใจ เพราะในชีวิตยังไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนแต่เพราะเธอหวังดีต่อเขา และเขาเคยดีต่อเธอ จึงพอลดความหวาดกลัวลงไปได้

“ขอบคุณนะที่ทำบุญให้ฉัน”

“ไม่ว่ายังไง ฉันต้องทำบุญให้คุณเหนืออยู่แล้วยิ่งเป็นวิญญาณอย่างนี้ ยิ่งต้องทำบุญให้มาก”

“ฉันรู้สึกว่าลูกแมวตัวนี้ มันมองเห็นฉันด้วยดูสิ...” ลมเหนือบอก กาฬวารมองตามดวงตาของลูกแมว มันแหงนมองไปที่เขา

“อืม... จริงด้วยแฮะ แปลกจัง นี่เป็นลูกแมวตัวผู้ฉันตั้งชื่อมันว่า... สาม ก่อนนั้นมีแม่แมวท้องแก่มาจากวัดแอบออกลูกในกล่องเก็บผ้าขี้ริ้วข้างบ้าน”

“อยากเป็นลูกแมวตัวนั้น อยากให้เธอลูบหัวบ้าง กอดบ้างอยากถูกจับต้องได้ ไม่ใช่เป็นสิ่งที่ไม่มีใครมองเห็นแบบนี้ ฉันไม่มีเพื่อนเลย ฉันเข้าบ้านตัวเองไม่ได้เจ้าที่ไม่ให้เข้าไปในบ้าน ฉันคิดถึงแม่ เห็นแม่ออกมาทำบุญใส่บาตรอธิษฐานขอให้ฉันกลับบ้าน ทั้งที่ฉันยืนอยู่ริมรั้วใกล้ๆ ตัว แม่ยังมองไม่เห็นฉัน” ลมเหนือเล่าให้ฟังอย่างเศร้าสร้อยมือลูบหัวลูกแมวดำ แต่ร่างกายเขาโปร่งใส สัมผัสตัวมันไม่ได้เลย

“ฉันจะช่วยคุณเหนือยังไงดี ถึงจะเข้าบ้านได้ไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นวิญญาณเร่รอน”

เป็นคำถามที่ช่างไร้คำตอบ ไม่มีใครรู้... กาฬวารพยายามค้นคว้าหาหนังสืออ่านเกี่ยวกับเรื่องภูตผีวิญญาณ

........... วิญญาณลมเหนือล่องลอยเรื่อยไป...ไม่รู้ทิศทางแห่งไหน และได้เจอเธอที่เขาหลงรักนักหนา

แต่เธอไม่ได้หันมอง แน่ล่ะ... เธอมองไม่เห็นเขาขณะนั้นเธอยืนอยู่ริมถนน มีรถบีเอ็มสีเงินคันหนึ่งมาจอดเทียบ แล้วเธอเปิดประตูรถเข้าไปนั่งข้างคนขับ วิญญาณลมเหนือจึงเข้าตามไปนั่งเบาะหลัง

“คุณคมกริช คิดถึงคุณจังเลยค่ะ” มนตรากอดแขนชายหนุ่มคนนั้นอย่างสนิทสนมแล้วเขาขับรถออกไป

วิญญาณลมเหนือใจเสีย สลดวูบลงไปอย่างมากเมื่อเห็นคนรักของตนกอดชายอื่นต่อหน้าต่อตา

“เธอเป็นนักขายที่เก่งยอดเยี่ยมของล็อตใหม่คราวนี้ ฉันแถมโบนัสให้ด้วย รถยนต์รุ่นใหม่ป้ายแดงมีของอยู่ใต้เบาะหลัง เธอไปแกะออกเอาเองนะ”

“ว้าย... จริงเหรอคะ ขอบคุณมากอย่างนี้คุ้มค่าที่ทำงานให้น่ารักที่สุด” เธอกล่าว ยิ้มแย้มอย่างร่าเริงและแสดงการขอบคุณ ด้วยการหอมแก้มชายหนุ่มคนนั้น

วิญญาณลมเหนือมองดู... รู้สึกปวดร้าวเริ่มน้ำตาไหลโดยไม่มีใครเห็นร่างของเขา

“เราไปหาที่เงียบๆ ชานเมืองทำธุระของเราสองคนกันหน่อยนะ พอดีฉันนัดให้เขาเอารถมาส่งเธอที่นั่นด้วย”

ชายหนุ่มขับรถเร่งอย่างเร็ว มุ่งหน้าไปในถนนสายนอกเมืองเส้นทางว่างโล่ง พักใหญ่จึงถึงทางสายเปลี่ยว ร่มครึ้มด้วยต้นไม้ใหญ่ และป่าหญ้าสองข้างทางรถบีเอ็มหรูเลี้ยวเข้าซอยที่เป็นดินลูกรังสีแดง ทางแคบๆ รกด้วยพงหญ้า และต้นไม้ที่ขึ้นเบียดเสียดกันหนาแน่นจนมองไม่เห็นถนนใหญ่ รถส่วนตัวถูกจอดสนิท ทั้งสองหนุ่มสาวปลดเข็มขัดนิรภัยจากตัว

“ข้ามไปที่เบาะหลังเถอะ” เสียงผู้ชายบอกทั้งสองข้ามจากเบาะหน้าไป วิญญาณลมเหนือต้องหลบมาที่เบาะหน้า

“ฉันรักคุณค่ะ คุณคมกริช” มนตราพูดออดอ้อนแล้วเป็นฝ่ายเริ่มจูบปากอีกฝ่าย ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวในและเปิดอกเสื้อชายหนุ่มออก จูบไซ้ซอกคออย่างเร่าร้อน หิวกระหายตัณหาราคะ ไม่ต่างกับที่เธอเคยทำกับเขา

เห็นเท่านั้น... วิญญาณลมเหนือสุดเจ็บปวด ...ทรมานใจจนน้ำตาไหลยิ่งเห็นคนรักของตนขึ้นคร่อมอยู่ระหว่างต้นขาของผู้ชายคนนั้น แล้วรูดอันเดอร์แวร์ของเธอเองออกจากปลายเท้าจากนั้นจึงปลดตะขอกางเกงของผู้ชาย พลางรูดซิปลง... วิญญาณลมเหนือกระโดดออกมาจากรถเขาไม่สามารถทนดูต่อไป แค่นั้นก็รู้แล้วว่า... ต่อไปเขาจะทำอะไรกัน

“ทำไมต้องนอกใจผม พี่มนตราไม่รักผมแล้ว” วิญญาณลมเหนือร้องไห้คร่ำครวญ

ความรักครั้งแรก... ถูกทำลาย... ไม่เหลือชิ้นดีหัวใจสลาย...




Create Date : 14 พฤศจิกายน 2558
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2558 20:58:10 น.
Counter : 570 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

สมาชิกหมายเลข 2795671
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



นามปากกา... ไตรติมา
เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
เคหาสน์คราม
ไตรติมา
www.mebmarket.com
นิยายโรมานซ์ ไซไฟ ...เธอคือสิ่งประดิษฐ์ผิดพลาดที่เขาต้องฆ่าทิ้ง! ทั้งที่เธอมีเลือดเนื้อมีชีวิตจิตใจเหมือนมนุษย์ทุกอย่าง ทั้งที่เธอถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นที่รักของเขาทั้งชีวิตจิตใจ จะทำกันได้ลงหรือไรเมื่ออยู่ภายใต้เคหาสน์คราม
SET รักหื่นขมของคมเคียว ( ชุด 3 เล่ม )
ไตรติมา
www.mebmarket.com
อยากได้เมียเป็นพยาบาล ดันมาเจอสัตวแพทย์สาวเข้าท่า น่าไล่ปล้ำที่สุด แต่เธอไม่ค่อยโอเคกะผมเลย ทำยังไงดีนะเธอจะรักกันได้ไหม (ภาค1)อยากได้เมียเป็นพยาบาล ดันมาเจอสัตวแพทย์สาวเข้าท่า น่าไล่ปล้ำที่สุด แล้วเธอก็ตกเป็นเมียผมสุขสมใจ แค่คิดว่าจะทำอะไรกับเมียบ้างก็ฟินแล้ว (ภาค2)ผมมันคนรูปหล่อ สาวก็หลงรักอยากจับไปทำสามี แต่ผมไม่โสดนี่ซี มีปัญหาครอบครัวกลัวเมียจะรู้ ไม่ได้เจ้าชู้เป็นคนรักลูกรักเมียเดียว ไม่คิดยุ่งเกี่ยวกับใครแต่ใครๆ ก็รัก คนหล่อหนักใจ๊ หนักใจ...(ภาค3)
มารความรัก
ไตรติมา
www.mebmarket.com
ไม่อยากรักกลับรัก ไม่รู้จะวางเธอไว้ที่ไหนในเมื่อเธอ... เป็นส่วนเกินของเรา แต่เราก็ขาดเธอไม่ได้“ทรมาน...”มีเพียงคำพูดสั้นๆ กับท่าทางเหมือนอยากจะชักดิ้นชักงอของหนุ่มหล่อเท่านั้น“อะไรกัน ทิ้งฉันไปหาผู้ชายที่ตัวเองแอบรักเขาอยู่ข้างเดียว นึกว่าสมหวังแฮปปี้เอนดิ้งกันไปแล้ว ฉันอุตส่าห์บินจากเกาหลีเพื่อมาดูหน้านาย”“หมดมารความรักแล้วฉันได้แฮปปี้เอนดิ้งชัวร์ แต่ว่า... ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยรู้สึกตายอดตายอยากเพราะอยากได้ผู้หญิงขนาดนี้ โอ๊ย... มันทรมานจะตายให้ได้ ฉันควรจะจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี”
เปลวไฟในกระแสลม ภาคคุกคาม
ไตรติมา
www.mebmarket.com
เฮอริเคน เป็นแก๊งวัยรุ่น รวบรวมคนดี เด่น หล่อ สวย รวย แรง เที่ยวเล่นผจญภัยไปกับผองเพื่อนตลอดจนแก๊งยากูซ่า เต็มไปด้วยมิตรภาพ ความรักบริสุทธิ์จริงใจต่อกัน ... ถ้าเป็นผู้ชายเหมือนกันคงได้วางมวยต่อยไปไม่ยั้งแล้ว ฮายาโตะโมโหควันออกหู ไมเกรนขึ้นสมอง คิด คิด... จะห้ำหั่นยังไงให้นางมารร้ายข้างกายนี่แหลกรานแพ้ราบคาบไปเลย และแล้วก็นึกออกในที่สุดจุดอ่อนของปลายมีนาคือหวงตัวยิ่งกว่าสิ่งใด!“อยากโดนบี้จนปากปลิ้นใช่ไหม เคยเจอไหมจูบแบบเจ็บๆ โหดๆ หรือชอบซาดิสม์ จะปล้ำจูบตรงนี้เลยเอาไหม”ปฏิกิริยาจากปลายมีนาคือสะบัดหน้าหนีทันทีทันควัน ทำคอยืดคอยาวฝืนกายให้ห่างชายหนุ่มออกไปอีก และส่งเสียงกรี๊ดลั่น ไม่ใช่ชอบใจหรอกนะ ชักจะกลัวโดนลวนลามขึ้นมาแล้ว“อ๊ายยย... ปล่อยปลายนะ”
เพื่อนรักปรารถนา
ไตรติมา
www.mebmarket.com
นิยายไบเซ็กชวลเกย์ รักสามเส้า "เธอเคยพูดจะไม่เก็บความสาวไว้ให้เขาคนนั้น ถ้าเธอจะเสียมันไปขอให้ฉันได้ไหม ฉันคือเพื่อนที่เธอวางใจได้ไปตลอดกาล จะไม่ทำให้เธอเสียใจเหมือนเขาคนนั้น" เขาเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ส่วนเธอมีเพื่อนหญิงที่ถูกใจหลงรัก ลังเลเรื่องรักกับเพศไหน?
รักสุขสมของคมเคียว
ไตรติมา
www.mebmarket.com
อยากได้เมียเป็นพยาบาล ดันมาเจอสัตวแพทย์สาวเข้าท่า น่าไล่ปล้ำที่สุด แล้วเธอก็ตกเป็นเมียผมสุขสมใจ แค่คิดว่าจะทำอะไรกับเมียบ้างก็ฟินแล้วปิดล็อคประตูไม่ให้ใครเข้ามายุ่งไม่ว่าจะเป็นแมวหรือหมาหน้าไหนลากเมียขึ้นนอนเตียงแผ่หลา ชุดนอนกระโปรงสั้นของเธอบาง พอมองเห็นรำไรตรงพุ่มปทุมถันสองเต้าเต่งตูมและเม็ดบัวสีชมพูชูคอล่อตาล่อใจ
รักหื่นขมของคมเคียว
ไตรติมา
www.mebmarket.com
อยากได้เมียเป็นพยาบาล ดันมาเจอสัตวแพทย์สาวเข้าท่า น่าไล่ปล้ำที่สุด แต่เธอไม่ค่อยโอเคกะผมเลย ทำยังไงดีนะเธอจะรักกันได้ไหม...เธอยืนติดฝาผนังตรงที่ไม่มีจิ้งจกเกาะ ผมวางแผนไว้ไม่ให้มันมาร้องทักขัดจังหวะช่วงสำคัญๆ แต่คนที่เกาะผนังคือตัวผมเอง มีเธออยู่กึ่งกลางระหว่างสองวงแขนซ้ายขวาของผม “คือว่า... ทำไมต้องคุยกันใกล้แบบนี้ด้วย” เธอเริ่มมีอาการประหม่าอย่างเห็นได้ชัด “เราคุยความลับกันมันต้องกระซิบ อยู่ห่างกันเดี๋ยวไม่ได้ยิน”
จุดจบแห่งใจ
ไตรติมา
www.mebmarket.com
"พระเจ้า...ขอให้เราได้อยู่ด้วยกันตลอดไปด้วยเถิด"เป็นคำอธิฐานของ ยูกิฮิโตะ ที่ไม่มีวันเป็นจริงพระเจ้าไม่ทรงอนุญาตให้ได้อยู่ด้วยกันตลอดไป จึงได้พรากเราสองแยกจากกันห่างไกลคนหนึ่งเอาแต่ขังตัวเองอยู่ในความฝันแสนหวานกับอดีตวันวานที่จะไม่มีวันได้หวนคืนมาส่วนอีกคนหนึ่งถูกขังอยู่ในแดนไกลโพ้น พลัดพรากจากดินแดนบ้านเกิดเมืองนอน ไม่รู้วันเดือนปีใดจะได้กลับคืน หรือไม่ก็อาจถูกจองจำชั่วชีวิตด้วยกรงกามแห่งความรักลุ่มหลง
nass.net ร้านเน็ตน้อยคอยรัก
ไตรติมา
www.mebmarket.com
ร้านเน็ตเล็กๆ ที่อบอวลไปด้วยไอรักและความสนุกสนานของเกมส์ บริหารงานโดยเจ้าของร้านแสนขยัน กับผู้ช่วยจอมกวนที่เป็นเกย์ และมีลูกค้าประจำที่ชอบมาจีบเจ้าของร้าน
รักไหล
ไตรติมา
www.mebmarket.com
หากจำใจต้องไปได้สามีเป็นคู่เกย์ ชีวิตจะอยู่ด้วยกันได้อย่างไร นิยายไบเซ็กช่วลเกย์ รักเป็นสิ่งสวยงาม? รักไม่เคยทำร้าย? หากคนที่มีความรักทำลายทุกอย่าง ทั้งหัวใจแหลกสลายแต่ใจยังอยากรัก รักไหลไม่นิ่งไม่แน่นอนอยู่กับใคร“ฉันพร้อมเป็นเพื่อนที่ดีของเธอ คอยอยู่ดูแลและรักษาพยาบาลอย่างมิตรในยามเธอเจ็บทุกข์มา เราอยู่ด้วยกันอย่างบริสุทธิ์ใจได้โดยไม่มีอะไรกัน”คีย์ปล่อยมือจากชลี และลุกขึ้นยืนบังประตูทางออกห้องนอนนี้ทันที!“มุนีเคยพูดกับฉันเหมือนอย่างที่เธอพูด แต่เขายังอยาก... กอดฉันจูบฉัน ฉันรู้ในใจเธอชอบฉัน ...ชอบมาก แต่เธอพยายามทำใจแข็งทั้งที่ใจโหยหา เธอเป็นสุขเมื่อมีฉันได้เข้าไปรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเธอ”“พอ... หยุดพูดอย่าพูดฉันไม่อยากได้ยินเธอพูดเรื่องเสียวเดียวใจไม่ดี"
อสูรซ่านสวาท
ไตรติมา
www.mebmarket.com
รักต้องห้ามและความเข้าใจผิด ทำให้เขาต้องซ่อนปรารถนาร้าย แอบไว้ในหน้ากากพี่ชายที่แสนดี กับน้องสาวที่น่าสงสาร เกิดมาแม่ก็ไม่รัก...“เดหวาก็รักพี่เหมราชเกินพี่ชายมานานแล้วเหมือนกัน แต่เราสองพี่น้องมีพ่อคนเดียวกันและแม่ก็หวงเดหวามากมันยากที่เราจะได้เป็นผัวเมียกัน”“ถ้าไม่บอกจะไม่มีใครรู้ถ้าไม่ส่งเสียงร้องคงไม่มีใครได้ยิน ถ้ามันลำบากทำใจเป็นพี่น้องกันและพี่ทรมานใจต้องทนอดกลั้นจนทนไม่ไหวแล้ว เราแอบเป็นผัวเมียกันลับๆ เถอะ”เดหวาตาเบิกโตหัวกระตุกวาบหวิวไหวไม่ต่างกับโดนไฟฟ้าแรงสูงช็อตด้วยแรงดึงดูดมหาศาลเกินใจต้านทานไหว
คู่หมั้นคืนเหงาใจ [ฉบับเต็ม]
ไตรติมา
www.mebmarket.com
ตำนานหนุ่มหล่อเลิศล้ำแห่งค่ำคืนเหงาใจ..........ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพันอ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญหรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครองหรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง.ติดตามอัพเดท-กดไลค์เพจ >> https://www.facebook.com/oranamarinlove
ขอจันทร์ดวงนั้นให้ฉันได้ไหม
ไตรติมา
www.mebmarket.com
นิยายไบเซ็กส์ช่วล-เกย์บาดหัวใจเมื่อหนุ่มหล่อสองคนเป็นแฟนกัน รักใคร่หลงใหลในกันและกันแล้วสาวน้อยนั้นก็เข้ามาอย่างไม่ได้ตั้งใจชายหนุ่มมาก่อนกลายเป็นเมียหลวง หญิงสาวมาทีหลังต้องพลอยเป็นน้อยเขาทุกอย่างไม่ใช่ พวกเขาไม่ใช่เกย์แต่แรกแบบเกิดมาเป็นสัญชาตญาณผู้ชายมันหยุดไม่ได้ ทำให้เธอต้องกลายเป็นที่รองรับกามารมณ์แต่ความรักที่ฝังอยู่ในหัวใจเรียกร้อง... ขอจันทร์ดวงนั้นให้ฉันได้ไหม...ติดตามอัพเดทเพจ>>https://www.facebook.com/oranamarinlove

ป่าอาถรรพ์รัก_Boy's Love
ไตรติมา
www.mebmarket.com
แนวแฟนตาซีสวยงาม นิยายวาย ชายรักชาย *** มีรูปภาพประกอบสวยงามน่ารักแทรกภายในเล่มไพรเวทย์ เป็นป่าอยู่ระหว่างโลกมนุษย์เชื่อมต่อกับเมืองลับแล แต่หมู่บ้านนี้มีเฉพาะผู้ชายเท่านั้นที่เข้าไปได้ จัสตินหนุ่มหล่อติดตามเนื้อคู่ข้ามภพชาติมา สิ่งใดดลใจให้เขาหลงรักใคร่ชายหนุ่มเมืองนี้ “ผู้ชายทุกคนจะเลือกสาวงามเลอเลิศขนาดไหนเป็นคู่ครองสุดแต่ใจเขาปรารถนา แต่ถ้าหากว่าผมนั้นเลือกคู่ครองเองได้ขอเลือกชายงามล้ำเลอค่าที่สุดแห่งป่าไพรเวทย์ที่ชื่อยามะ เพราะทั้งใจกายของผมได้มอบให้ไปหมดแล้วด้วยความรักเขาเจียนจะขาดใจ แม้แลกด้วยความตายหากได้เกิดมาใหม่ได้อยู่เป็นคู่ครองกับเขาผมยินดี ผมยอมตายถวายชีวิตเพื่อเขาเพียงผู้เดียว”จัสตินอ้อนคำรำพันรักแทนแสนล้านความรู้สึกที่ไม่อาจวัดค่าปริมาณเป็นมาตราริกเตอร์แห่งความสั่นไหวในดวงจิตได้.กดไลค์เพจ - ติดตามอัพเดท >> https://www.facebook.com/oranamarinlove
พฤศจิกายน 2558

1
2
3
4
5
6
7
8
9
15
16
18
19
20
22
23
24
26
27
29
 
 
14 พฤศจิกายน 2558
All Blog