เส้นสายรุ้งพุ่งโยงข้ามโค้งฟ้า
ระยิบฝ้าระยับหมองละอองฝน
โลกชุ่มฉ่ำน้ำตาจากฟ้าบน
เปลวแดดหม่นผ่านม่านหมอกเมฆา
ประดับโลกประดับหล้าขอบฟ้าเศร้า
ประดับเงาเหงาเหงาให้เฝ้าหา
ประดับสีสวยพร่างสะอางตา
ประดับฟ้าผืนเก่าหนอเงารุ้ง
เจ้าพริ้งพรายฉายสีละอองสวย
โค้งข้ามห้วยข้ามเขาเจ้าพาดพุ่ง
ทินกรยอนแสงเข้าแต่งปรุง
เสกให้คุ้งฟ้างามเมื่อยามยล
ในอารมณ์เหงาเหงาของคนหงอย
ตาละห้อยมองฟ้าที่เปื้อนฝน
คิดถึงรักดักดานพิการพิกล
จะร้องบ่นออกไป..ใครจะฟัง
มองสายรุ้งพุ่งโยงข้ามโค้งฟ้า
ส่งดวงใจไปหาฟ้าอีกฝั่ง
ฝั่งฟ้าที่ฝันใฝ่อยู่ไกลจัง
หมดกำลังไต่รุ้งไปหาเธอ ฯ
ควายเฒ่า