หรือเป็นเพียงเงาผ่านสถานที่
ในบัดนี้ไร้ทั้งเธอทั้งฉัน
เราไปคนละทางลาร้างกัน
เราทิ้งฝันแสนหวานวันวานไว้
กับเมืองปราณบุรีที่เรารัก
เคยสลักสัมพันธ์ร่วมฝันใฝ่
แต่บัดนี้มิเหลือแม้เยื่อใย
มิหลงเหลืออะไร..ไร้ร่องรอย
ดินแดนปราณบ้านเก่าที่เราจาก
มิเหลือซากเศษเสี้ยวความเศร้าสร้อย
มิเหลือใครต่อใครไว้ให้คอย
มิเหลือกลอยสาลิกาเจ้าคนกวน
แต่ฉันสิ..ฉันนี้เป็นไฉน
ห้วงทรวงในยังพร่ำโศกกำสรวล
เหมือนหลงอยู่ในฝันร้าวรัญจวน
ยังไห้หวนละห้อยในรอยเงา
เหมือนรักยังล้นในหัวใจนี้
วันเดือนปีเคลื่อนคล้อยผ่านรอยเหงา
ผ่านเรื่องราวทั้งผองแห่งสองเรา
แต่ร่องรอยเก่าเก่ายังเกรอะกรัง
คงเหลือเพียงถิ่นย่านสถานที่
ปราณบุรีมีเหลือหรือความหลัง
เรื่องของเรา..เงารักที่หักพัง
คงถูกฝังใต้ดินดาล..ปราณบุรี ฯ
ควายเฒ่า