นานแค่ไหนแล้วเจ้าที่เขาจาก
ไม่มาฝากสุนทรกลอนขำขำ
เขาหลบลี้หนีไกลเหมือนใจดำ
ไม่มาอำรักอ้อนด้วยกลอนรัก
นานแค่ไหนแล้วนะเขาผละหนี
ไร้วจีขอดค่อนกลอนหนักหนัก
เคยวางกลอนดุดุจุใจนัก
เคยมาทักถามไถ่ด้วยไมตรี
ไยไร้กลอนอ่อนหวานมาขานขับ
เขาลาลับไปไหนรู้ไหมนี่
นานเนิ่นนานแค่ไหนเขาไม่มี
ไม่ไยดีหันกลับมาขับคำ
เฝ้าคอยเขาเนานานแค่ไหนหนอ
ยังคอยรอตลอดเพ้อพลอดพร่ำ
อยู่พร่ำเพรื่อเมื่อไรเลิกใจดำ
กลับมาร่ายลำนำเหมือนก่อนนะ ฯ
ควายเฒ่า