กันยายน 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
20 กันยายน 2548
 

...Culture Shock...

วันเสาร์...
เป็นงานแต่งงานแบบ Cocktail ที่อิ่มมากๆ
เนื่องจากเจ้าภาพลงทุนเข้าร้านโน้นออกร้านนี้
ติดต่อร้านอาหารอร่อยทั้งหลายมารวมกันในงาน
ยอมเสียค่าโต๊ะให้กับทางโรงแรม ค่าอาหารต่างหาก
คนในงานเลยได้พบกับติ่มซำ กระเพาะปลา น้ำแข็งใส
ก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ ข้าวหน้าเป็ด บะหมี่หมูแดง ข้าวมันไก่
และสารพัดอาหารที่ทานกันแบบว่าอิ่มจริงๆ
ไม่ต้องทานข้าวไปก่อนหรือกลับไปต้มมาม่าต่อที่บ้าน
อย่างที่หลายๆ คนเคยกระซิบบอกเวลาไปงาน Cocktail
ดีแฮะ...บอกเพื่อนสองคนที่ไปด้วยกันว่าให้จำไว้
งานแบบนี้ได้ใจคนร่วมงานมาก เพราะว่ากินกันเต็มที่
แต่ว่าต้องใช้ทั้งตังค์และเวลามากกว่าปกติเหมือนกันแฮะ
++ อานิสงส์จากการแข่งลดความอ้วน แม้ว่าจะแพ้
เพราะน้ำหนักลดลงไปแค่ 1 'โลจนโดนคู่แข่งหยามมาจนทุกวันนี้
แต่ทำให้กลับไปใส่ชุดเก่าเมื่อสองปีก่อนได้ ไม่ต้องเสียตังค์หาชุดใหม่
ปัญหาที่ตามมาคือชุดที่ซื้อต่อมา (ตอนอ้วน) มันดันหลวมอ่ะดิ
แทนที่จะมีชุดใส่สองชุดสลับกัน ก็เลยเหลือแค่ชุดเดียวอยู่ดี เซ็ง ++


วันอาทิตย์...
ให้ป๋ากับแม่ไปใช้ voucher ฟรีที่หัวหินก่อนจะหมดอายุ
จริงๆ จะไปเดือนที่แล้วแต่ปรากฏว่านายของแม่บินมาประชุม
เลยเจอโรคเลื่อน ได้ไปช่วงพายุเข้าอย่างตอนนี้แทน
เอาน่า...นานๆ ป๋ากับแม่จะได้ไปเที่ยวพร้อมกันที (ปกติไปแยกกัน)
ขอให้ฟ้าฝนเป็นใจ ตกน้อยๆ หน่อยก็แล้วกัน
++ "...ผมไปเพื่ออนาคตของเรานะนุ่น..."
"...นุ่นก็จะรออิทอยู่ตรงนี้นะ..."
แค่เห็นอาการนุ่นสติแตกเมื่อรู้ว่าอิทต้องย้ายไปอยู่ขอนแก่น
ก็แอบน้ำตาซึมตามนุ่นกับอิทแล้วแฮะ (ขอนแก่นเอง...ร้องไมฟะ?)
รู้สึกดูรักแปดพันเก้าทีไร จะต้องมีคู่ที่ทำให้น้ำตาไหลได้ทุกทีสิน่า
(แต่...อิทไปแค่ขอนแก่นเองนะนุ่น ไปขั้วโลกเหนือว่าไปอย่าง) ++


วันจันทร์...
เมื่อวันเสาร์เจอ FD เข้ามาถามว่าเป็นไง...ตอบว่ายังไม่ชินกับที่ใหม่เลย
ต้องโทรกลับไปหาเพื่อนๆ พี่ๆ ที่บริษัททุกวัน วันละหลายเวลา
ปรากฏว่าตอนเช้า FD ส่งเมล์มาขอบคุณที่เราส่งรูปงานวันเสาร์ให้
พร้อมกับบอกว่าถ้า U ไม่มีคนคุยด้วย โทรหา I ก็ได้นะ I เข้าใจ
น้ำตาซึมอยู่ที่โต๊ะทำงาน (ของที่ทำงานใหม่) หลังจากอ่านเมล์ซะอย่างนั้น
แล้วจะให้โทรหา FD ได้ยังไง แค่อ่านเมล์ก็น้ำตาร่วง
ขืนโทรไปคุยได้ไม่กี่ประโยคก็ร้องไห้ใส่หูโทรศัพท์ คุยไม่รู้เรื่องอยู่ดี
ตอนเย็นคุยกับพี่เหมียว พี่เหมียวเป็นห่วงบอกว่าเฮ้ย...เสียงแกเหี่ยวมาก
ไม่เคยได้ยินเสียงแกแย่ขนาดนี้มาก่อนเลย เป็นอะไร...ทำใจดีๆ
คุยๆ ไปเลยนึกได้ว่าอาการประหลาดที่ทำให้รู้สึกไม่ Fit In อยู่ทุกวันนี้
มันเป็นผลของ Culture Shock เนื่องจากการย้ายที่ทำงานใหม่
แล้วก็นึกได้ว่าตอนเข้าทำงานที่แรก มันก็เป็นอารมณ์แบบนี้แหละ
ช่วงนั้นก็โทรหาบรรดาเพื่อนๆ สมัยเรียนทุกเช้าก่อนเข้าทำงาน
จนคนที่มาเช้าเข้าใจว่าเรามีแฟน ต้องโทรรายงานตัวกับแฟนอะไรแบบนั้น
ใช้เวลาพอสมควร (เป็นเดือนๆ อ่ะ) กว่าอาการนั้นจะหาย
ตอนนี้ก็ต้องพยายามทำให้อาการจิตตกจาก Culture Shock หายไวๆ
ไม่งั้นบรรดาผู้คนในทีมที่ต่างก็เจอเราตอนสัมภาษณ์คงจะงงแล้วงงอีก
ว่ายัยเด็กไฮเปอร์ที่ลั๊นลาพูดน้ำไหลไฟดับตอนสัมภาษณ์หายไปไหนนะ?
++ ป๋ากับแม่กลับมาจากหัวหินเรียบร้อย ว่าแล้วก็อยากไปเที่ยวแฮะ
นานแล้วเหมือนกันเนอะที่บ้านเราไม่ได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันพร้อมหน้า
เพราะลูกสาวสองคนสลับกันไม่อยู่บ้านซะอย่างนั้น (แหะ แหะ)
กำลังคิดว่าจะรอหนูนิดกลับมาแล้วค่อยไปเที่ยวพร้อมๆ กัน
หรือจะล่วงหน้าไปก่อนดีล่ะ (ไม่รู้จะกลับมาเมื่อไหร่นี่นา???) ++


วันอังคาร...
หลังจากไปยืนอ่าน The Power of Positive Thinking รวดเดียวสามบท
และแล้วการยืนขาแข็งตลอดสองชั่วโมงครึ่งเพื่อถูกสัมภาษณ์สองประโยคก็สัมฤทธิ์ผล
เย้ๆ ไม่เสียตังค์เปล่าฮับงานนี้ ได้วีซ่ามาเรียบร้อย (แต่ไม่มีตังค์ไปอ่ะ แย่จัง)
++ จู่ๆ ก็เกิดอยากไปเขาดินขึ้นมา (อารมณ์ไหนหว่าเรา?)
ไว้วันไหนเรียนเสร็จ ไปเดินเขาดินตอนบ่ายดีกว่า ++





Create Date : 20 กันยายน 2548
Last Update : 20 กันยายน 2548 20:43:50 น. 2 comments
Counter : 521 Pageviews.  
 
 
 
 
วันก่อนก็ดูรักแปดพันเก้าเหมือนกัน

อิอิมีแอบบอกว่าแค่ขอนแก่นเอง แต่มันก็แค่ขอนแก่นเอง แต่มันคงเศร้า ^^
 
 

โดย: ส้ม* IP: 203.113.86.156 วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:15:11:15 น.  

 
 
 
ขาเจ้าเขียนเพิ่มแล้วนะเจ้าค่ะ

โหลดช้ามากค่ะกว่าจะอัพเดทได้
 
 

โดย: noinid IP: 149.169.139.237 วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:8:52:50 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

Nontagorn
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add Nontagorn's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com