|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
...The Letter...
ถึง คุณคนที่อยู่บนฟ้า
หนูยอมรับนะคะว่าหนูไม่ใช่เด็กดีเท่าไหร่นัก หนูไม่เคยเป็นเด็กที่สมบูรณ์แบบมาตั้งแต่ไหนแต่ไร หนูยังมีความหวาดกลัว ความไม่แน่ใจ อีกหลายอย่าง
แต่ทุกสิ่งที่หนูทำลงไป ไม่ว่าจะด้วยการตัดสินใจหรือโดยพลการ หนูจะไม่เสียใจกับสิ่งเหล่านั้นนะคะ ไม่ว่าผลของมันจะเป็นอย่างไร สำหรับบางสิ่งที่ยังอยู่ในใจ เป็นสิ่งที่หนูอยากทำแต่ไม่ได้ทำ หนูก็ไม่รู้สึกเสียใจกับมันนะคะ แม้ว่าช่วงเวลาจะผ่านเลยไปแล้ว แม้หนูอาจปล่อยให้ข้อจำกัดบางอย่างมาทำให้สิ่งนั้นไม่เกิดขึ้น แต่สุดท้ายมันก็เป็นการตัดสินใจของหนูเอง ที่จะไม่ทำมัน ส่วนสิ่งที่ยังอยู่ในใจและหนูมีความตั้งใจที่จะทำ มันก็จะเป็นเหมือนสิ่งอื่นๆ ที่ผ่านมา ซึ่งหนูจะไม่เสียใจที่ได้ทำลงไป และไม่เสียใจหากตัดสินใจอย่างดีที่สุด ณ เวลานั้นว่าจะไม่ลงมือทำ
คุณอยู่กับหนูใช่ไหมคะ เมื่อหกเดือนก่อนหน้านี้ ช่วงที่ความสับสนกระวนกระวายอย่างรุนแรงเข้ามาทักทาย ช่วงที่ทำให้หนูตัดสินใจพูดคุยกับตัวเองอย่างซื่อสัตย์ที่สุด เพื่อจะได้พบต้นเหตุของสิ่งที่ทำให้เกิดความรู้สึกเหล่านั้น เรียนรู้และยอมรับมันให้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต และก้าวไปพร้อมๆ กับทำให้ทุกวันนับจากนั้นมีความสุข
หกเดือนผ่านไป นอกจากหนูยังเป็นเด็กที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่แล้ว หนูกลับพบว่าหนูไม่ได้เข้มแข็งอย่างที่หนูคิดว่าตัวเองเป็นด้วย มันแย่นะคะ เมื่อความรู้สึกคล้ายๆ เดิมกลับเข้ามาอีกครั้ง แต่มันก็ดีที่หนูได้ตัดสินใจที่จะซื่อสัตย์กับตัวเองในครั้งนั้น ทำให้คำตอบของครั้งนี้ชัดเจน และรวดเร็วมากกว่าก่อน แม้ว่ารายละเอียดปลีกย่อยจะต่างกันไปบ้าง แต่สาระสำคัญคงเดิม หนูกำลังเรียนรู้ที่จะยอมรับมันให้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตอีกครั้ง แล้ววันหนึ่งในไม่ช้านี้ หนูก็จะก้าวไปพร้อมกับมัน โดยที่ยังทำให้ทุกๆ วันของชีวิตมีความสุขไม่ต่างจากเดิม
หนูเขียนว่า "กำลัง" และบอกว่า "วันหนึ่ง" นะคะคุณคนบนฟ้า นั่นหมายความว่าหนูยังไม่สามารถก้าวข้ามผ่านมันไปได้ มันน่าตกใจเหลือเกิน เมื่อพบว่าเราไม่ได้เข้มแข็งอย่างที่คิด มันน่าแปลกใจเหมือนกัน ที่ความต่างเพียงเล็กน้อย กลับทำให้สิ่งต่างๆ เมื่อหกเดือนที่แล้วกลับมาอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง และครั้งนี้...หนูกลัวเหลือเกินว่าตัวเองจะไม่เข้มแข็งพอ และครั้งนี้...หนูไม่แน่ใจว่าหนูจะก้าวผ่านไปด้วยตัวเองได้ และครั้งนี้...หนูถึงตัดสินใจเขียนจดหมายถึงคุณคนบนฟ้า
หนูบอกได้แต่เพียงว่าหนูทำดีที่สุดเท่าที่คนอย่างหนูจะทำได้แล้ว แม้มันอาจจะไม่สมบูรณ์แบบ ไม่พิเศษ เท่าที่ใครหลายคนจะทำ แต่หนูก็ทำมันด้วยความรู้สึก ความจริงใจ และความซื่อสัตย์ทั้งหมดที่มี ทำในสิ่งที่อยากทำเพื่อที่จะไม่เสียดายในภายหลัง เท่าที่จะทำได้ ตัดสินใจไม่ทำบางสิ่ง เพราะคิดว่ามันอาจจะดีกว่าถ้าหยุดไว้ และจะทำอีกหลายสิ่ง ที่คิดหรือรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่อยากทำให้ หนูอยากซื่อสัตย์กับตัวเองให้มากที่สุด และหนูจะพยายามทำให้ได้อย่างนั้น
ที่เหลือนอกจากนั้น...หนูวางมันไว้ในมือของคุณคนบนฟ้านะคะ หนูไม่รู้หรอกว่าก้าวต่อๆ ไปนับจากนี้จะเป็นอย่างไร หนูไม่อยากรู้ล่วงหน้าหรอกว่าในวันพรุ่งนี้เมื่อลืมตาขึ้นมาแล้วจะพบกับอะไร หนูรู้แต่ว่านับจากวันนี้เป็นต้นไป...หนูขอวางมันไว้ในมือคุณคนบนฟ้านะคะ ไม่ว่าการมองลงมาแบบ Bird Eye View ของคุณคนบนฟ้าจะเห็นอะไร หนูก็ยังมั่นใจ ว่าคงเป็นการมองได้ครบถ้วนมากกว่าที่หนูเห็นในระยะสายตา และท้ายที่สุดไม่ว่าหนูจะก้าวเดินจากความรู้สึกนี้ไปในทางไหน หนูก็ยังยืนยัน...ขอวางมันไว้ในมือที่มั่นคงกว่าอย่างมือของคุณคนบนฟ้า มือที่หนูรับรู้เสมอมาว่าเพียงแต่คิดถึง คุณก็จะอยู่ที่นั่นเสมอ ...จนกว่าวันที่คำตอบของคำถามซึ่งไม่เคยถูกบอกไปจะมาถึงนะคะ คุณคนบนฟ้า...
ขอบคุณค่ะ...คุณคนบนฟ้า
ขอโทษนะคะ...ที่เอาเรื่องกวนใจมาให้อีกแล้ว
** เด็กหญิงสีน้ำตาล **
Create Date : 28 กันยายน 2548 |
|
5 comments |
Last Update : 28 กันยายน 2548 20:57:17 น. |
Counter : 613 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: Angel Tanya วันที่: 28 กันยายน 2548 เวลา:7:36:13 น. |
|
โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 28 กันยายน 2548 เวลา:9:12:20 น. |
|
โดย: noinid IP: 149.169.139.237 วันที่: 28 กันยายน 2548 เวลา:11:48:39 น. |
|
โดย: nurin IP: 203.156.25.17 วันที่: 28 กันยายน 2548 เวลา:19:49:10 น. |
|
โดย: ส้ม* IP: 203.113.86.156 วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:8:37:47 น. |
|
| |
|
Nontagorn |
|
|
|
|