|
เมื่อวานออกไปจ่ายค่าเนต ซื้อขนมในโลตัส เดินตลาดนัดได้เสื้อยืดที่ชอบมา2ตัว
มันก็ทำให้นึกถึงความสุขในช่วงตอนเด็ก ตอนม.2 นั่นคือช่วงที่มีความสุขสุด
คงเปนช่วงรอยต่อระหว่างเดกไปเปนวัยรุ่นมั้ง
หลังเลิกเรียนในเย็นวันศุกร์ เราก็จะอดออมตังค์ค่าขนมตั้งแต่วันจันทร์
เก็บอดทนรอ เพื่อมาซื้อชอกโกแลตบาร์แท่งแพงๆ เพื่อมากินในค่ำคืนวันศุกร์
เมื่อวานก็เลยทำให้นึกถึง ว่า เราลืมความสุขเล็กๆน้อยๆตรงนี้ไป
แต่ก็รู้สึกสุขทุกครั้ง ที่นึกถึงในวัยเด็กช่วงนั้น และก็ชอบที่จะเดินห้างๆดูขนมเปลี่ยวๆคนเดียว เพลินๆดี ชิวมากๆ
แต่โตขึ้นมันก็มีอะไรให้เจอมากมาย เจอความสุขที่ได้ถ่ายรุป เดินไปถ่ายคนเดียว คิดคนเดียว ปลีกวิเวก และสงบ
ได้นั่งแต่งภาพไป ฟังเพลงที่ชอบไป ในความมืดที่มีแต่แสงไฟสีส้มๆจากหลอดฮาโลเจ้น
ภาพมุ้งลวดนี้ตอนถ่าย เหนว่ามันพริ้วๆดี แต่พอถ่ายแล้วมาดูหน้าคอม
มันรู้สึกนะ คุณรู้สึกเหมือนกันหรือเปล่า ไม่รู้สิ มันสวย มันเหงา มันน่าค้นหา
เป็นมุ้งลวดอยู่ข้างๆนี่ล่ะ ที่ๆนั่งหน้าคอมติดหน้าต่าง เหนมันทุกวัน
ภาพนี้เสียจังหวะ ขาดแสงอาทิตย์ไป ต้องการให้แสงมันกระทบกับกระจกร้าว
ร่องรอยพื้นslove หน้าบ้าน ผ่านการใช้งานมานาน จนแตกสลายย เหมือนใจที่กำลังจะแตกสลายย
ทุกเย็นจะออกไปเดินหน้าบ้านไปเรื่อยๆไปถนนใหญ่ที่มีแต่ทุ่ง เดินไปหาแสงอาทิตย์ ไปหาท้องฟ้า ไปยืนโดดเดี่ยวอยู่คนเดียว ไม่มีผู้คน เพราะเข้าบ้านกันหมด มันไม่เหงาเพราะชินกับชีวิตแบบนี้อยู่แล้วตั้งแต่เด็ก ถามว่าทำไมถึงอยู่ได้ คุณนึกถึงเด็กคนนึงสิ ที่นั่งเฝ้ารอเมื่อไหร่จะเจอหน้าพ่อ มากินข้าวเย็น ไปเที่ยวด้วยกัน ไม่มีโอกาสนั้นเลย เหงาแต่ก็ต้องยอมรับและปรับตัว
ช่วงนี้เป็นเทศกาลหาเสียง เด๋วหาเสียงเสรจ สิ่งเหล่านี้มันก็เป็นขยะ
ท้องฟ้าเริ่มมืดครื้ม ถึงเวลาเดินกลับบ้าน ไปดูแลพ่อต่อ
ก็แค่ความรุ้สึกนึงที่มัน remind กลับมา เหมือนเราลืมความรู้สึกนี้ไป
มาอ่านแระอย่าเครียดหรือสแกนตัวผมล่ะ ผมมันคนหลายอารมณ์จัด
แต่ทุกอารมณ์มันต้องสุดๆ จะร้องไห้ก้ต้องร้องให้หมดบ่อ จะหัวเราะก็ต้องหัวเราะให้ดังลั่นป่า จะมีความสุข ก็ต้องสุขให้ขนลุกซู่
ชีวิตมันก็ต้อนเดินทาง ค้นหากันต่อไป เพียงแต่ขอมีความสุขเล็กๆน้อยๆหาง่ายๆก็พอใจแระ
| Create Date : 12 กันยายน 2550 |
|
5 comments |
| Last Update : 12 กันยายน 2550 13:03:03 น. |
| Counter : 126 Pageviews. |
|
 |
|
