พฤศจิกายน 2554

 
 
1
2
3
4
5
6
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog
ทริปเฉพาะกิจ @Courtyard Marriott Cha-Um
ได้ฤกษ์พาเด็กชายภีมไปเที่ยวทะเลแบบเฉพาะกิจ เนื่องจากว่าตากับยายต้องไปทอดกฐิน(พระราชทานซะด้วย) วันที่ 14-16 ตุลาคม วันที่14 เป็นวันศุกร์ พ่อกับแม่ก็ต้องลามาเลี้ยงภีมเอง ไหนๆจะลาแล้วจะอยู่บ้านทำไม เราก็ไปเที่ยวกันดีกว่าเน๊อะ

ว่าแล้วก็หาโรงแรม มาลงตัวที่ Courtyard Marriott Cha-Um ขึ้นชื่อว่าเหมาะกับเด็กๆอยู่แล้ว เพื่อนๆแม่ก็พาลูกไปมาหลายคน ทุกคนว่าโอหมด งั้นเราก็ไปอินเทรนด์มั่งดิ๊

จองล่วงหน้าไปประมาณเดือนนึง พอใกล้ๆปรากฎว่ามีเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่เกิดขึ้นที่ภาคเหนือแล้วไล่ลงมาภาคกลาง น้ำเหนือหลาก น้ำท่วมครั้งใหญ่เป็นประวัติศาสตร์เลยนะลูก น้ำค่อยๆคืบคลานมาเรื่อยๆจนเริ่มเข้ากรุงเทพตอนเหนือแล้ว บ้านเราอยู่สมุทรปราการ เป็นทางผ่านน้ำลงทะเล แม่ก็เลยเริ่มกังวล เพราะมันไม่ได้ท่วมกันน้อยๆนะ เค้าท่วมกันเป็นเมตรเลย เป็นอุทกภัยที่รุนแรงจริงๆลูก

ข่าวก็หลายสายมาก รัฐบาลก็เชื่อไม่ได้ แม่เลยไม่อยากทิ้งบ้านไปห่วงบ้าน ก็คุยๆกับพ่อว่าเอาไงดี พ่อว่าอาทิตย์ที่จะไปน้ำน่าจะยังไม่มาหรอก ไปเถอะถ้าเลื่อนกลัวจะไม่ได้ไปน่ะสิ แม่ก็เอาไปก็ไป

แพคบ้านช่วงประตูครัวเอาพลาสติกปิด กระสอบทรายดัน ประตูหน้าก็ก่อบังเกอร์กระสอบทรายกันน้ำเข้าบ้าน ถอดมอร์เตอร์ไฟฟ้าที่รั้วออก ยกของขึ้นสูง เตรียมตัวเผื่อไว้ เฮ้อ

เราออกเดินทางวันศุกร์ที่ 14 ตุลาคม ไม่ได้รีบร้อนไร รอภีมตื่น กินข้าว อาบน้ำแล้วค่อยออก ซึ่งแน่นอนว่าเธอตื่นสาย กว่าจะออกจากบ้านก็ 11 โมงโน่น แวะกินข้าวกลางวันของภีมกับพ่อ(แต่เป็นข้าวเช้าแม่)ที่ปั๊มแถวพระราม2 บวกเอ้อระเหยซื้อกาแฟ ขับไปเรื่อยฝนก็ตกไปตลอดทาง กว่าจะถึงก็เกือบบ่าย 3

ถึงแว้วคร้าบบบ




เราได้อัพเกรดห้องเป็นอีกlevelนึง ซึ่งแม่จำไม่ได้ว่าเรียกว่าไร แต่ถามเพื่อนๆที่ไปมาพบว่าไม่เห็นแตกต่างจากห้องปกติยกเว้นอยู่ชั้นบนกว่า

บรรยากาศโรงแรมก็ทั่วๆไปนะ ไม่ได้สวยเลิศเลอ แต่จุดเด่นเค้าอยู่ที่โซนเด็กต่างหาก ทุกห้องของที่นี่หันหน้าเข้าหาทะเลหมด มองลงมาจะเห็นวิวแบบนี้



ภายในห้องก็ธรรมดาแต่ก็กว้างขวางดี ห้องน้ำเล็กไม่มีอ่างอาบน้ำนะจ๊ะ (ปล.รูปมืดอ่ะ ไม่รู้กล้องหรือคนถ่ายไม่ได้เรื่อง)




ตามธรรมเนียมต้องถ่ายรูปครอบครัวในท่าบังคับ




หลังจากสำรวจห้องพร้อมกับเดินเข้าเดินออกห้องกับระเบียงแล้ว ก็เติมพลังก่อนลงไปเล่นซะหน่อย ระหว่างนั้นยายก็โทรมาเลยต้องกินไปด้วยคุยไปด้วย เธอสามารถถถถ



โซนเด็กเล่นจะอยู่ตรงสระว่ายน้ำ แยกจากตึกที่พัก จะมีทั้งโซนเด็กเล่น โซนผู้ใหญ่พักผ่อน สระว่ายน้ำใหญ่ดี มีร้านอาหาร มุมเหล่านี้แหล่ะที่เลิศ

แวะถ่ายรูปกับพ่อกับแม่มั่ง




ทีนี้ก็มาถึงไฮไลท์ของภีม นั่นคือโซนเด็ก ที่นี่ใหญ่โตอลังการมาก ใหญ่กว่าโซนเด็กเล็กของฟันเนเรี่ยมหรือเพลย์ไทม์อีก มีหลายส่วน

เริ่มที่มุมนี้ ไม่รู้จะเรียกว่ามุมอะไร มันปูด้วยพื้นนิ่มๆที่ล้มไม่เจ็บ แล้วก็มีของให้ปีนป่าย มีตู้เสื้อผ้าซึ่งข้างในมีพวกชุดเจ้าหญิงไรเงี้ยไว้ให้เด็กใส่เล่น มีเวทีจำลอง




ต่อมาอีกมุมจะเป็นพวกของเล่นตัวต่อ เลโก ขดลวด มีโต๊ะไว้นั่งเล่น ภีมตรงมาเล่นมุมนี้ที่แรกเลย




มันส์กันทั้งแม่ทั้งลูก




แต่พอมีเด็กอื่นมาเล่น ภีมก็มีหวงของเค้าบ้าง แย่งเค้าเล่นบ้าง ไม่ไหวนะลูก อีกหน่อยไปโรงเรียนคงโดนเพื่อนต่อยมาอ่ะ

มุมต่อไปเป็นมุมศิลปะวาดรูป ที่ไม่เห็นมีเด็กมาเล่น




แล้วก็มาถึงมุมเด่นที่เด็กๆชอบ นั่นคือบ่อบอลลลลล ใหญ่กว่าบ่อบอลที่อื่นที่เคยไปมา ลูกบอลก็เยอะดี




เด็กชายภีมตะลุยบ่อบอล ตอนแรกเดินกับลูกบอลเยอะๆไม่เป็น พอพ่อสอนว่าให้เดินยังไง ภีมก็เรียนรู้ทำตามนะ พอได้ทีนี้สนุกเลย




ไอ้สะพานทางเดิน(หลังภีมน่ะ)เนี่ยทำแม่หัวแทบแตก เพราะแม่ลืมตัวว่าโตแล้ว ไปวิ่งตามลูกความสูงมันเกินก็เลยโขกกับคานซะงั้น เจ็บมากกกก น้ำตาแทบไหล ถึงกับมึนไปพักนึงเลย



ส่วนสไลเดอร์แรกๆภีมก็เล่นปกติดีหรอก พอหลังๆชักแผลงขึ้นย้อนศรซะงั้น พ่อบอกมันช่างเป็นลูกพ่อจิงจิ๊ง




เด็กชายภีมสนุกม๊ากวิ่งไม่หยุด วิ่งไปโน่นไปนี่ ไม่มีพักซักนิ๊ด




จริงๆยังมีห้องฉายหนังการ์ตูนกับห้องนอนเบบี๋อีกด้วยนะ แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมา ภีมสนุกกับโซนเด็กเล่นมาก เล่นอยู่ตั้ง 2 ชม.แน่ะ จนเค้าปิดทำความสะอาดน่ะถึงเลิก ช่างเป็นวันของลูกจริงๆ

แปะรูปโซนผู้ใหญ่ไว้ซักหน่อย น่านั่งดีนะ มีหนังสือให้อ่าน มีเกมส์ให้เล่น(ไอ้กลมๆเหมือนรูน่ะ มีวีดีโอเกมส์ให้เล่นล่ะ)




มีอินเตอร์เนตให้เล่น กับเกมส์ฟุตบอลด้วย




เล่นเสร็จขึ้นห้องไปแป๊บนึงก็ออกไปกินข้าวเย็นกัน ไปกินร้านเดิม ร้านปลาทูนั่นเอง อยู่ใกล้โรงแรมม๊าก แค่5นาทีเองมั้ง คราวนี้แม่ให้ภีมลองกินปูดูด้วยว่าแพ้รึเปล่า ค่อยๆลองพวกซีฟู้ดดู เริ่มโตขึ้นแล้วภูมิน่าจะเยอะขึ้น

กลับโรงแรมมาปรากฎว่าเด็กทำง่วง ไม่ยอมอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนเฉยๆ พอกินนมเสร็จดันตาสว่างซะงั้น สงสัยจะหลอกแม่ วิ่งไปวิ่งมาในห้องก็ล้มหัวโป๊กพื้นซะงั้น ร้องจ๊าก หัวแดงเลย แต่หาได้หายซ่าไม่

ก่อนนอนก็ต้องดู ก.ไก่ กับตาจ๊ะ(ในหลวง) ซะหน่อยเป็นกิจวัตร ดูจากไอแพดอ่ะนะ สังเกตจะเห็นว่าพกหมีมาด้วย




ตื่นเช้ามาเราก็ไปกินอาหารเช้ากัน อาหารเช้าที่นี่ธรรมดานะ ไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่ แต่เป็นครั้งแรกที่ภีมกินอเมริกันเบรคฟาสต์ครบ ทั้งไข่ ไส้กรอก ขนมปัง ชอบซะด้วย

หน้าตอนกินตลกดี แถมกินไปบอกอร่อยไปด้วย(ครั้งแรกเลยนะที่ภีมกินแล้วบอกอร่อย หลังจากนี้เวลากินอะไรแล้วชอบจะบอกอร่อยตลอด)




กินข้าวเสร็จขึ้นไปเตรียมชุดไปลงเล่นน้ำกัน ที่โรงแรมดีอย่างคือมีสนามกว้างให้เด็กเดินเล่นได้ เช้าๆแดดไม่แรงก็เดินผ่านสนามกัน




บอกให้หันมาถ่ายรูปก็ร่วมมือ(หรือเปล่าหว่า)แบบนี้




พอเดินไปถึงหาดทรายก็ต้องเปลี่ยนรองเท้าเล็กน้อย เพราะภีมไม่ยอมให้ทรายโดนเท้าเลย หยะแหยงมากไม่ยอมเดิน


ดูชุดเดินชายหาดภีมสิครับ




ชายหาดไม่ค่อยน่าเล่น เศษซากอะไรเยอะไปหมด ปลาเกยตื้นเกลื่อน เค้ามีเพิ่งลากอวนมาด้วย พ่อเลยพาภีมไปดู และเป็นที่แน่นอนว่าเธอยังคงกลัวทรายและน้ำทะเลอย่างเหนียวแน่น เกาะพ่อเป็นปลิงไม่ยอมลงเลย



หลังจากเดินย่อยเล็กน้อยก็ได้เวลาลงน้ำแล้ว สระว่ายน้ำที่นี่ใหญ่ดี ส่วนสระเด็กก็ใหญ่กว่าที่อื่นนะ เหมือนที่นี่ให้ความสำคัญกับเด็กอ่ะ ชอบๆ มีสไลเดอร์อลังการมากด้วย




รอบนี้ไม่ได้เอาห่วงยางมา เพราะแม่เพิ่งถอยชูชีพมาให้ภีม กะว่าน่าจะเล่นน้ำสนุกกว่า แต่ผิดคาด ภีมไม่ชอบใส่ชูชีพเลยอ่ะ จะถอดท่าเดียว พอถอดให้ก็เดินลากชูชีพจะไปขึ้นสไลเดอร์ ตลกดี ปกติกลัวน้ำจะแย่ทีงี้ทำกล้า พ่อต้องอุ้มขึ้นไปดูแต่ไม่ได้เล่นอ่ะนะ

หน้าตาเด็กใส่ชูชีพลงน้ำ ดูหวาดกลัวสุดชีวิต




สุดท้ายก็เล่นน้ำมันตัวๆนี่แหล่ะ สระเด็กเค้าส่วนที่ตื้นที่สุดภีมยืนถึงด้วยหล่ะ พอคุ้นกับน้ำก็สนุกเลย ไปเล่นของเล่นของเด็กคนอื่นเค้าวางไว้ริมสระ ซักพักเจ้าของมาเป็นครอบครัวฝรั่ง แม่เลยขอยืมเค้าให้ภีมเล่น เค้าก็ใจดีแบ่งให้เล่น



ฝรั่งเค้าเลี้ยงลูกปล่อยนะ ต่างจาก(บ้าน)เราคนไทยม๊ากที่ประคบประหงมสุดชีวิต เมื่อวานที่ห้องเด็ก แม่กับลูกน่าจะเท่าภีม พอเข้าห้องเด็กปุ๊บแม่ตรงไปนั่งเล่นไอแพด ปล่อยลูกเล่นเองเฉยเลย ไม่ตามดูไม่ไรเลยอ่ะ ลูกก็เดินดุ๊กๆไปเล่นโน่นนี่เอง ที่สระน้ำบ้านที่ให้ยืมของเล่น ลูกสาวคนเล็กก็เท่าๆภีม เค้าใส่ปลอกแขนให้ แล้วปล่อยลูกเค้าโดดน้ำเล่นเองเฉยเลย เด็กก็ผลุบๆโผล่ๆ สำลักน้ำตาแดง เค้าก็นั่งเก้าอี้ดูเฉย กล้าเน๊อะ พ่อกับแม่ไม่กล้าปล่อยลูกขนาดนั้นอ่ะ มิน่าเด็กฝรั่งถึงมั่นใจ เด็กไทยมักขี้กลัว

เล่นซักพักก็ขึ้นไปอาบน้ำกินนม ใกล้เช็คเอาท์ภีมดันง่วง งอแงให้พ่ออุ้ม อุ้มไปอุ้มมาดันหลับซะนี่ แม่เลยต้องโทรไปขอเช็คเอาท์เลทเลย ประมาณบ่ายกว่าๆภีมถึงตื่น

เช็คเอาท์แล้วไปกินข้าวร้านบ้านอิสสระกัน ย้อนไปตัวเมืองหัวหินเลย ร้านนี้ยังไม่เคยมา ขอลองซะหน่อย อาหารก็ใช้ได้นะ ราคาก็ใช้ได้เหมือนกัน

หน้าเป็นตูดรอข้าว




กินเสร็จขับรถกลับบ้าน แม่กะจะแวะเอาท์เลทซะหน่อย ฝนดันตกหนักเซ็งเลย ถึงบ้านแวะกินข้าวเย็นกับน้าเอื้อยหน่อย น้าเอื้อยอยู่บ้านคนเดียว เฝ้าระวังน้ำ 2 บ้านเลย ฮ่าฮ่าฮ่า

ที่บ้านน้ำยังแห้ง ต้องขนของบางอย่างลง ปีนข้ามบังเกอร์เข้าบ้าน ทุลักทุเล น้ำจ๋าจะเอาไงเนี่ย

ทริปนี้แม้จะเฉพาะกิจ แต่มีความสุขดี ภีมสนุกมาก พ่อกับแม่ก็ไม่เหนื่อยอะไร ภีมไม่ดื้อ ไม่เรื่องเยอะ หยั่งงี้ก็เที่ยวได้บ่อยเน๊อะลูก

แต่แม่อาหารเป็นพิษรุนแรงหลังกลับมาอ่ะ ดีนะที่เป็นวันอาทิตย์เลยได้พัก ทั้งอาเจียน ทั้งถ่าย ไข้ขึ้น อ่วมเลย วันนั้นพ่อเลยต้องเลี้ยงภีมคนเดียว แม่นอนซม ตลกตรงที่ภีมเห็นแม่อ้วกแล้วทำท่าจะอ้วกด้วยอ่ะ

ภีมน่ารักมาก เห็นแม่ป่วยก็คอยมาใกล้ๆ มากอดมานัวเนีย เหมือนให้กำลังใจแม่ กำลังใจจากลูกมันเป็นยาที่ดีที่สุดน่ะเอง

รักภีมที่สุดครับ
แม่อ้อ



Create Date : 07 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2554 14:39:12 น.
Counter : 1217 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

smartdevil
Location :
สมุทรปราการ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



คุณแม่มือใหม่ใจเกินร้อย ทฤษฎีปึ๊กแต่ปฏิบัติแป้ก ค่อยๆเรียนรู้ไปเดี๋ยวก็เก่งเองเน๊อะ