โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร? วันนี้ ฝนเอาบทความที่อาจเป็นประโยชน์บ้าง สำหรับพ่อแม่ที่กำลังมีลูกเล็กมาให้อ่านค่ะ... เมื่อวัยอนุบาล เคยถามเจ้าตัวเล็กว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร คำตอบที่ได้มีหลากลาย -ทั้งเป็นกระเป๋ารถเมล์ (เพราะอยากถือกระบอกฉีกตั๋ว) อยากเป็นนักวิทยาศาสต์คิดค้นยาที่จะทำให้เหาหมดไปจากโลก (เพราะเคยขยาดกับเหายิ่งนัก) อยากเป็นพ่อ (เพราะไม่มีใครมาบอกว่าถึงเวลานอนแล้ว) หรือบางครั้ง ถ้าไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะตอบ ก็คือ "ใครจะตอบได้ล่ะคะ มันเรื่องของอนาคต" เข้าสู่วัย 9 ขวบ ถึงไม่มีใครมาไต่ถามเจ้าตัวก็หมั่นพูดใส่หู แม่ให้ได้ยินอยู่เสมอว่า อยากจะเป็นโน่นเป็นนี่ และสิ่งที่อยากจะเป็นก็ดูจะมีเหตุผลน่าฟังขึ้น อยากจะเป็นครู เพราะคุณครูบอกว่าหนูชอบเล่า ชอบอธิบาย แล้วก็พูดมากเหมือนคุณครู อยากจะเป็นโอเปอเรเตอร์ เพราะพูดๆ ๆ อย่างเดียว ไม่ต้องคิดอะไรมาก อยากจะเป็นนักมายากล เพราะหนูบิดลูกโป่งเป็นตัวหมาได้แล้ว ตามหลักวิทยาพัฒนาการ ในเบื้องแรกความใฝ่ฝันอยากจะเป็นอะไรในอนาคตของเด็ก จะมีพื้นฐานมาจากสิ่งที่ชอบก่อน ซึ่งจะแสดงให้เห็นในวัยประมาณ 6-7 ขวบ แต่ต่อมาจะมีพื้นฐานมาจากการค้นพบว่าตัวเอง ทำได้ นั่นคือประมาณ 9 ขวบ ซึ่งคำตอบจะมีความหมายแฝงความนัยมากขึ้น เพราะเด็กเริ่มมีพัฒนาการที่จะสนอกสนใจรอบตัวที่ไกลออกไปจากตัวเองและครอบครัว และเริ่มที่จะจินตนาการตัวเองเข้าไปอยู่ในโลกที่เห็นได้ โดยเทียบกับความเป็นจริงของตัวเอง นอกจากนั้น ก็ยังโตพอที่จะรู้จักยินดียินร้ายไปกับชีวิตที่เกิดขึ้นในแต่ละวันของพ่อแม่ได้แล้ว พัฒนาการขั้นนี้สำคัญมากค่ะ ... เพราะความอยากจะเป็นแล้วค้นพบว่าตัวเองทำอะไรพอจะได้บ้าง จะเป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้เด็กเกิดความมุ่งมั่น พยายามและใฝ่ฝันที่จะไปให้ถึง และเพราะสิ่งที่พ่อแม่พูด คิด กระทำ เกี่ยวกับงานอาชีพของตัวเองที่ทำอยู่ มีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งต่อการเลือกอาชีพของลูกในอนาคต ดังจะเห็นได้จากตัวอย่างมากมายในสังคม ที่ลูกมักเจริญรอยตามพ่อแม่ในเรื่องการเลือกอาชีพ หรือการสร้างความฝันให้ลูก ดังนั้น พ่อแม่ต้องรับบทหนักอีกแล้วล่ะค่ะ ในการเป็นผู้จุดประกายความใฝ่ฝันให้กับลูก ประสบการณ์จากโลกแห่งการทำงานของพ่อแม่ วิธีเริ่มต้นที่ดีที่สุดง่ายที่สุดคือ การคุยอย่างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับงานที่พ่อแม่ทำ เล่าให้ลูกฟังถึงขอบข่ายงานที่ทำ เขียนหนังสือ พิมพ์คอมพิวเตอร์ คุยกับลูกค้าทางโทรศัพท์ จัดการบริหารโครงการ พูดถึงทักษะจำเป็นที่ต้องใช้เช่น ต้องภาษาอังกฤษดี หรือพูดจาดี การอธิบายลักษณะงานจะช่วยกระตุ้นให้เด็กได้คิดว่าทักษะหรือ ความสามารถที่เขามีนั้นเหมาะกับงานประเภทไหน เรื่องสนุกที่ทำงาน น่าจะเป็นหัวข้อที่คุณคุยให้ลูกฟังบ่อยๆ การพบปะผู้คนใหม่ๆ เรียนรู้เรื่องราวใหม่ๆ โจ๊คเกี่ยวกับผู้คนที่ทำงาน การใช้ทักษะความสามารถของคุณในงานศิลป์หรืองานเขียน เหล่านี้จะช่วยพัฒนาทัศนคติที่ดีในการมองงานและให้เห็นภาพงาน ที่น่าเบิกบานในอนาคตพร้อมกับการมองงานว่าเป็นเรื่องน่าท้าทาย ได้รับการตอบแทนเป็นรางวัลสำหรับความเหนื่อยยากและ ความคิดสร้างสรรค์ที่ลงไป และที่สำคัญ สามารถทำให้ลูกเห็นได้ไม่ยากว่า การเรียนนั้นมีผลต่อการทำงานอย่างไรด้วย การวาดภาพงานในด้านบวกให้ลูกเห็นไม่ได้หมายความว่า จะต้องปิดบังปัญหาของงานไม่ให้ลูกรู้ วันนี้หากมีเรื่องหงุดหงิดใจไม่สบายใจในที่ทำงาน หรือไม่มีความสุขกับการตัดสินใจในบางเรื่อง ถ้าลูกถามหรือสังเกตเห็นก็เล่าให้ลูกฟังได้ เพราะลูกวัยนี้ทำความเข้าใจได้ว่า แม้คนที่ลูกนิยมยกย่องก็ล้วนต้องดิ้นรนต่อสู้เอาชนะอุปสรรค เหมือนที่เด็กวัยขนาดลูกก็ต้องทำและบางครั้งพ่อแม่ก็ผิดพลาดได้ และก็ต้องลุกขึ้นเริ่มต้นใหม่อีกครั้งได้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม ไม่ควรจะบ่นงึมงำๆ เรื่องงานอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันให้ลูกได้ยินได้ฟังเพราะแน่นอน ลูกจะรู้สึกว่างานนั้นช่างน่าเบื่อหน่ายเสียจริง อาชีพที่หลากหลาย เมื่อเห็นสิ่งต่างๆ ที่เกิดมาจากผลสำเร็จของงาน ควรให้ลูกได้มองเห็นถึงที่มาด้วย เช่น เวลาพาลูกไปซื้อผักที่ตลาด บอกลูกด้วยว่ากว่าจะมีผักคะน้ากำนี้มา จะต้องมีคนปลูกผัก และต้องมีคนเอาผักมาส่ง ลูกถึงจะซื้อผักได้ หรือหลังจากดูภาพยนต์จบ ขยายความให้ลูกฟังอีกหน่อยว่า ภาพยนต์เรื่องนี้เกิดขึ้นมาจากการทำงานเขียนบทภาพยนต์ และต้องมีการจ้างนักแสดงมาเล่นตามบท วิธีการนี้จะช่วยให้เด็กๆ เห็นว่า ยังมีอาชีพอื่นอีกนอกไปจาก ครู หมอ หรือตำรวจ อาชีพไม่มีเพศ เด็กๆ อาจเหมาเอาได้ว่า งานแบบนี้แบบนั้นจะต้องเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายทำเท่านั้น หากได้เห็นแบบอย่างซ้ำซากจากสังคมรอบตัว หรือแม้แต่ในบ้านเอง (แม่มักจะทำกับข้าว ซักผ้า รีดผ้า ส่วนพ่อตัดแต่งต้นไม้ที่สนามนอกบ้าน) พ่อแม่จึงควรให้ความคิดเรื่องงานที่ใครๆ ก็ทำได้กับลูกด้วย อย่างเช่น ตอนดูทีวีด้วยกัน "ดูสิลูกทำไมพยาบาลในเรื่องต้องเป็นผู้หญิงหมด แหม ทำไมไม่เอาผู้หญิงมาเล่นเป็นหมอบ้างนะ" นอกจากนั้นก็ควรให้ลูกได้พบได้เห็นอาชีพที่ผู้คนมักมองว่าจะต้องเฉพาะเพศเท่านั้น เช่น ครูสอนคาราเต้ที่เป็นผู้หญิงหรือครูสอนเต้นรำที่เป็นผู้ชาย อาชีพที่เป็นไปได้ยาก ลูกบางคนอาจจะมีความฝันที่ดูห่างไกลจากความจริง หรือทะแม่งหูสำหรับพ่อแม่ โดยเฉพาะในช่วงนี้ที่นักร้องวัยรุ่นกำลังมาแรง เพียง 9 ขวบ 10 ขวบก็เป็นซูเปอร์สตาร์กันแล้ว ลูกจึงมีสิทธิ์ที่จะฝันได้ แล้วรีบซุ่มซ้อมฟังเพลง ร้องเพลงเป็นการใหญ่และไปได้ดีเสียด้วย แต่ก็ใช่ว่าเด็กที่ รักการฟังเพลงวัย 9 ขวบ จะเติบโตขึ้นไปเป็นนักร้องสังกัดค่ายดังได้ทุกคนไป เจอแบบนี้พ่อแม่จะทำอย่างไรดี คำแนะนำคือ ให้ลูกร้องต่อไป แต่ถ้าพ่อแม่พอมีกำลังส่งเสีย การให้ลูกไปเรียนเปียโนก็เป็นทางออกทางหนึ่ง เพราะอย่างน้อย ครูสอนเปียโนก็เป็นอาชีพหนึ่งที่ทำรายได้ได้ดี ยังเลือกไม่ได้ ยังมีเด็กอีกจำนวนหนึ่งที่ยังไม่แน่นอนหรือไม่ได้พูดถึงสิ่งที่อยากจะเป็นในอนาคต ซึ่งอาจจะเป็นเพราะยังมีความสนใจหลากหลายมาก ก็อย่าเพิ่งไปขัดกรอบกะเกณฑ์ แต่ควรช่วยลูกมองหาและพัฒนาทักษะของตัวเองไปก่อน เพราะเด็กบางคนอาจจะค้นพบตัวเองเอาเมื่อจบชั้นมัธยม 6 ก็ยังมี พาไปทำงานด้วย การจะทำให้ลูกเห็นซึ้งถึงงาน โดยเฉพาะงานของพ่อแม่ ไม่มีอะไรดีไปกว่าการพาลูกไปที่ทำงานด้วย (ถ้าเจ้านายอนุญาต เพื่อนร่วมงานยินดี และสภาพการทำงานไม่วุ่นวายนัก) การพาลูกไปที่ทำงานมิใช่ประโยชน์เพียงแค่เข้าใจหรือรู้จักงานที่พ่อแม่ทำแต่ตลอดช่วงเวลาที่ลูกขลุกอยู่ใกล้ๆ ลูกจะได้เห็นถึงวิธีที่พ่อแม่พูดคุยกับผู้ร่วมงาน สั่งงาน รับงาน พูดคุยโทรศัพท์ หรือถ้าพ่อแม่มีเวลา อาจจะอธิบายลูกไปด้วยก็ดีเลยว่า ทำไมปัญหานี้ถึงได้เลือกการตัดสินใจอย่างนี้ นอกจากนั้น ลูกยังจะได้มีโอกาสเห็นการทำงานประเภทอื่นๆ ในที่ทำงานพ่อแม่ด้วย แต่ก่อนพาไปที่ทำงาน ควรถามลูกก่อนว่าอยากไปไหม เพราะเด็กบางคนอาจจะค่อนข้างเขิน หรือกลัวว่าไปแล้วพ่อแม่จะยุ่งจนไม่มีเวลามาคุยด้วย เพราะฉะนั้นอย่าบังคับ แต่ถ้าลูกยินดี ก็ต้องพูดคุยกับลูกก่อน ว่าพาไปเพราะอะไร และต้องปฏิบัติตัวอย่างไร เช่น ไม่แตะต้องข้าวของเครื่องมือถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ดูแล หลังจากกลับมาแล้ว พ่อแม่ควรได้พูดคุยต่อกับลูกว่า ลูกรู้สึกอย่างไร ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร อยากจะทำงานอย่างพ่อแม่ไหม หรืออยากจะทำงานอย่างอื่นหรืออยากจะดูอะไร คุยกับใครอื่นอีกไหม ยังมีอีกวิธีหนึ่งที่จะทำให้ลูกรู้จักงานที่พ่อแม่ทำอยู่คือการให้ลูก สัมภาษณ์ โดยสมมติลูก เป็นนักข่าวมาสัมภาษณ์เรื่องราวของพ่อแม่ เช่น • ตอนเป็นเด็กอายุเท่ากันนี้ พ่อแม่เคยคิดอยากเป็นอะไรเมื่อโตขึ้น • ความฝันมีอิทธิพลต่อการเลือกงานไหม • เคยเล่าให้คุณตาคุณยายฟังเรื่องความฝันเหล่านี้ไหม ถ้าเล่า คุณตาคุณยายว่าอย่างไรบ้าง • คุณตาคุณยายมีอิทธิพลต่อการเลือกงานในปัจจุบันนี้ไหม • ถ้ามีโอกาสเลือกงานใหม่อีกครั้ง จะเลือกงานแบบเดิม หรือแตกต่างไปเลย • อะไรที่พ่อแม่คิดว่าเป็นองค์ประกอบสำคัญที่สุดในการ เลือกงานของคนเรา ปิดเทอมแล้ว จัดเวลาให้ลูกหน่อยเถอะค่ะ เพราะวิธีการเหล่านี้จะช่วยให้เด็กได้มองเห็นว่าการได้ทำงานประกอบอาชีพ คือส่วนที่ต่อยอดออกไปจากความสนใจและความมุ่งมั่นของตัวเอง การทำงานไม่ใช่เพียงเพื่อสิ่งซึ่งได้มาเพื่อให้มีชีวิตรอด มีเงินอยู่ในตู้เอทีเอ็มเมื่อปลายเดือน หรือ เพื่อให้สมความปรารถนาของพ่อแม่ เมื่อลูกเข้าใจจุดนี้ ลูกก็จะเดินไปได้ถูกทางอย่างรู้ว่าเมื่อโตขึ้นเขาอยากเป็นอะไรจริงๆ ขอบคุณ..บทความของคุณทอฝัน จากหนังสือ..life & family ปีที่ 3 ฉบับที่ 36 มีนาคม 2542 ขอบคุณของแต่งบล็อคสวยๆจากเพื่อนๆทุกท่านค่ะ ขอบคุณ คุณทาสบอย,คุณแคนดี้ดอลCandy Doll,คุณไอซ์และ คุณเนยสีฟ้าค่ะ ขอบคุณ บีจี สวยๆ และเพลงเพราะๆจาก หนู Nilz ค่ะ   Create Date : 19 เมษายน 2550 33 comments Last Update : 19 เมษายน 2550 4:46:25 น. Counter : 604 Pageviews. Share Tweet

เข้ามาอ่านบทความดีๆ ค่ะ นึกไปถึงตอนเป็นเด็กๆ เลยว่าอยากเป็นครู ใกล้ต้วสุดแล้วค่ะตอนนั้น   โดย: วิสกี้โซดา 19 เมษายน 2550 5:45:14 น.

i want to be a good people   โดย: สะใภ้จ้าว 19 เมษายน 2550 6:18:28 น.

สมัยเด้ก อยากเป็นทนายความมากเลยคะ พอโตขึ้นสักหน่อย เริ่มเปลียนความตั่งใจเรื่อยๆ อิอิสาเหตุ ก็ยิ่งเรียนยิ่งโง่ ยิ่งยาก ก็เลยเปลี่ยนความตั้งใจเป็นทนายความ   โดย: fontor 19 เมษายน 2550 8:10:16 น.

เข้ามาอ่านไว้ก่อนเผื่อตอนมีลูกเล็กๆ ... ขอบคุณสำหรับบทความดีๆนะค่ะคุณฝน   โดย: thattron 19 เมษายน 2550 8:53:49 น.

คิดถึงตอนเป็นเด็กเลยคะ เจื้อยแจ้วไปเรื่อยๆๆ เป็นนู่นเป็นนี่ แต่ตอนนี้หัวเลี้ยว หัวต่อ .. ยังไม่รุ้อนาคตเลยว่าอยากจะเป็นอะไร !!   โดย: fonejank 19 เมษายน 2550 9:06:08 น.

โซเฟียบอกว่าไม่อยากเป็นอะไร อยากเป็นแค่โซเฟีย ฮ่า โตยังไม่รู้เลยว่าอยากเป็นอะไร ต้องคอยดูกันต่อไป แอวละนอร์อยากเป็น Elmo โตขึ้นคงเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นแน่ ๆ เลย   โดย: น้อง IP: 131.191.78.21 19 เมษายน 2550 9:25:25 น.

ที่อยากเป็นไม่ได้เป็นที่ไม่อยากเป็นกลับได้เป็น ฮ่า ฮ่า ฮ่า   โดย: somnumberone 19 เมษายน 2550 10:26:27 น.

โห... . ตอนสมัยเด็กๆ รู้สึกว่าจะอยากเป็นนักบินอวกาศ อ่ะค่ะ.. พอโตขึ้น ก็เริ่มตระหนักในตัวเอง .. คิดได้ไงหว่านี่   โดย: chichiro 19 เมษายน 2550 10:37:01 น.

ออ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆไปเยอะเลยนะคะ ถึงแม้ว่าตัวเองจะยังไม่มีครอบครัวแต่ก็เก็บเกี่ยวเป็นความรู้ติดตัวได้ และทำให้ย้อนกลับมาหาตัวเองได้เหมือนกันค่ะว่า ตัวตนที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้ของเรามาจากไหน   โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 19 เมษายน 2550 11:43:15 น.

อิอิ เข้ามาอ่านทำให้นึกถึงตอนเด็ก ๆ ค่ะ อยากเป็นผู้พิพากษา และก็อยากเป็น...นักพัฒนากร ค่ะอยากทำงานช่วยเหลือคนในชนบท แต่สุดท้ายต้องมาทำงานฝ่ายการตลาด ฮ่าๆๆๆ ไม่ตรงกับความฝันเลยค่ะ คิดถึงนะคะ ...   โดย: ratchy69 19 เมษายน 2550 13:06:04 น.

ดีมากเลยฝน อ่านได้ครึ่งเดี๋ยวมาอ่านต่อจ้ะ ไปนวดก่อน   โดย: Lottelise 19 เมษายน 2550 14:25:02 น.

มาอ่านต่อจ้ะ นึกถึงตอนเด็กๆๆ อย๊ากอยากเป็นครู ก็เล่นครูนักเรียนกัน เล่นเป็นแม่ค้า เพราะแม่ขายของที่ตลาดเช้ามืด แล้วก็เล่นเป็นหมอ เพราะพอป่วยแม่พาไปหาหมอ ว่าไปตอนตัวเองเป็นเด็กจนจบมหาวิทยาลัย ยังค้นหาตนเองไม่พบเลยว่าอยากเป็นทำงานอะไร จนมาเป็นครู และตอนนี้เป็นหมอนวดแบบที่เคยฝันไว้ ที่แน่ๆ อิอิ กำลังเฝ้ามองน้องหยกอยู่ ว่าเขาอยากเป็นอะไรก็สนับสนุนเขา   โดย: Lottelise 19 เมษายน 2550 15:46:57 น.

อ่านแล้วมีประโยชน์มากเลยค่ะคุณฝน ขอบคุณที่นำมาฝากนะคะ เคยได้ยินเรื่องขำๆ เกี่ยวกับเด็กเหมือนกันว่า โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร เธอตอบว่า "หนูอยากเป็นแผลค่ะ"   โดย: Htervo 19 เมษายน 2550 16:11:55 น.

เป็นบทความที่ดีเลยค่ะ....นึกถึงตอนเด็กๆช่วง ป1 ป 2 ไฝ่ฝันอยากเป็นกระเป๋ารถเมล์กัน ตีกัน แย่งกัน เวลารวมกลุ่มเล่นแบบเด็กๆนะ อิอิ.... ส่วนตัวเราสมัยเป็นวัยรุ่นอยากเป็นไกด์นำเที่ยวอ่ะ คือ อยากเที่ยวแล้วได้ตังค์ด้วย   โดย: หลิวลิ่วลม 19 เมษายน 2550 17:10:15 น.

บทความดีจังค่ะคุณฝน อรยังไม่มีตัวเล็กเลยค่ะแต่อ่านไว้ก่อนจะได้จัดการได้ถูกเมื่อถึงเวลา กลัวเจ้าตัวเล็กจะบอกว่าอยากเป็น วัว เหมือนอร ตอนเด็กๆๆ ฮิๆๆ ตอนเด็กไม่รู้คิดได้ไงอยากเป็นวัว ฮิๆๆ อยากกินหญ้า ฮิๆๆ   โดย: caramella (caramella ) 19 เมษายน 2550 18:46:05 น.

หวัดดีจ้า ทุกคน...ดีใจจังค่ะ ที่บทความมีประโยชน์บ้าง...(ลอกเขามา อิอิ) เผื่อเราจะได้ชี้แนวทางให้เด็กๆ..ได้ ไม่งั้นถ้าปล่อยให้เขาค้นหาตัวเอง อาจจะไม่เจอ จนผ่านไปครึ่งคนแล้ว ยังไม่รู้เลย ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร..อิอิ... เหมือนฝนเอง ก็ไม่รู้เลยว่า อยากเป็นอะไร....อิอ ิ แต่..แค่ขอให้เป็นคนดี ของสังคม...เป็นเพื่อนที่ดี..เป็นลูกที่ดี..เป็นพ่อแม่ที่ดี... เป็นแฟนที่ดี..ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ก็พอแล้วค่ะ.......คิดถุง คิดถัง เพื่อนๆทุกคนเลยค่ะ...เดี๋ยวจะแวะไปเยี่ยมทุกคนเลยจ้า.. ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะจ้ะ...   โดย: ปลายฟากฟ้า IP: 67.167.216.80 19 เมษายน 2550 22:49:28 น.

แอบหนีงานมาเยี่ยมค่ะ เดี๋ยวจะกลับมาอ่านต่อ   โดย: เพียงแค่เหงา 20 เมษายน 2550 15:40:12 น.

หวัดดีจ้า คุณเพียงแค่เหงา...บอสสสสสสสสส คุณเพียงแค่เหงา หนีงานแน่ะ...อิอิ แอบฟ้องหน่อย เอิ๊กๆ......สบายดีนะคะ...   โดย: ฝน IP: 67.167.216.80 21 เมษายน 2550 6:20:59 น.

มาเยี่ยมพร้อมกับอ่านจะเก็บไว้หาประสบการณ์ เอิ๊กๆๆๆๆ   โดย: กัปตันผู้เดียวดาย (ฉันรอเธออยู่ ) 21 เมษายน 2550 19:28:34 น.

แวะมาทักทายค่ะ คุณฝนสบายดีนะคะ กู้ดไนท์ค่ะ   โดย: ratchy69 21 เมษายน 2550 23:35:55 น.

ทำให้สานึกถึงตอนเด็กๆ เหมือนกันเลยค่ะ พอเริ่มโต ความคิดก็เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ อิอิ   โดย: Candydolls 22 เมษายน 2550 0:58:05 น.

หวัดดีจ้า ..กัปตันเจิดผู้เดียวดาย...อิอิ.. แหม..ที่บล็อคมีแต่สาวๆ ยังเดียวดายอีกเหรอคะ?....อิอิ หวัดดีจ้า คุณอ๋อย คุณสา....หวังว่าคงสบายกันดีนะจ้ะ... พักนี้ฝนก็ยุ่งๆอ่ะจ้ะ.. ไม่ค่อยได้ท่องเว็บเหมือนกันค่า...ก็เจ้าตัวเล็กน่ะซิคะ ไม่ชอบอยู่ในบ้านเลย... ต้องพาออกไปเล่นที่สนามเด็กเล่นทุกวันเลยค่ะ...   โดย: ฝน IP: 67.167.216.80 22 เมษายน 2550 11:31:27 น.

ตอนนี้ยังสับสนกับอนาคตอยู่เลย ยังหาอาชีพที่อยากเป็นไม่ได้ อายเด็กจริงๆ   โดย: fonejank 22 เมษายน 2550 14:12:23 น.

หวัดดีค่ะคุณฝน เปิ้นแวะมารายงานตัวแล้วนะค่ะ คิดถึงมากมายเลยละ   โดย: fonrin 22 เมษายน 2550 16:55:57 น.

ตอนเด็กอยากเป็นนักบินอวกาศ กะว่าจะได้ไปดาวดวงอื่นบ้าง ฝันไปไกล   โดย: เกษ IP: 202.139.223.18 22 เมษายน 2550 21:39:53 น.

หวัดดีจ้า คุณ fonejank ..อิอิ ธรรมดาจ้า...55บางคน จะ 50 แล้วเพิ่งค้นตัวเองเจอก็มีจ้า 5555 คุณเปิ้ล ฝนริน..หวัดดีจ้า..นึกว่าหาย ไปกับสงกรานต์ซะแร้ว...555 น้องเกษ...อยากเป็นนักบินอวกาศเหรอจ้ะ ฮิอิ..ก็ยังไม่สายมั้ง 5555   โดย: ฝน(ปลายฟากฟ้า) IP: 67.167.216.80 22 เมษายน 2550 23:45:06 น.

มาเยี่ยมบลอคค่ะ ตอนเด็กเราอยากเป็นหลายอย่างเลย แบบว่าโลเลมาก สุดท้ายก้อมาเป็นแม่บ้านจ้า เป็นครูสอนภาษาไทยบ้าง สนุกดีค่ะ   โดย: wan (vivianyoong ) 23 เมษายน 2550 14:53:44 น.

หวัดดีค่ะคุณฝน เราไม่เคยคิดเลยค่ะว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร ตอนนั้นคิดแต่ว่าเรียนให้จบเร็วๆๆนะค่ะ พอจบก็หมดโอกาสหางานซะนิ อิๆๆๆๆ..มีงานมารอรับเลยค่ะ ชอบไหมก็ชอบนะงานที่ทำอยู่ทุกวันนี้นะค่ะ เราก็เลยไม่คาดหวังให้ลูกในอนาคตนะค่ะ แล้วแต่เขาชอบค่ะ สบายดีนะค่ะคุณฝน บล๊อกหวานจังเลยค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 23 เมษายน 2550 18:33:18 น.

แวะมาเยี่ยม คิดถึงจังงงงงง   โดย: พี่บี IP: 124.120.227.139 24 เมษายน 2550 15:06:37 น.

หวัดดีจ้า คุณวัน--ดีจังเลยค่ะ..แม่บ้านนี่ เราก็ไม่ฝันเหมือนกันค่ะ 555 แบบว่า ตกกระได พลอยกระโจนน่ะค่ะ ฮิฮิ คุณแคท--ขอบคุณ สำหรับดอกกุหลาบจ้า, พี่บี--คิดถุง คิดถึง เช่นกันจ้า--..   โดย: ฝน(ปลายฟากฟ้า) IP: 67.167.216.80 25 เมษายน 2550 1:20:51 น.

อายุมันเกินน่ะพี่ฝน ไม่งั้นนะ แต่ว่าอยากเป็นหลายอย่างมาก ช่วงนี้อยากเป็นเศรษฐีจะได้ไปเที่ยวรอบโลก อิอิอิ ขอให้ฝันเป็นจริง   โดย: เกษ IP: 202.139.215.169 27 เมษายน 2550 1:44:43 น.

อ๊าก ..น้องเกษ พี่ก็ฝันอยากถูกเมกะ ..มิลเลี่ยน กะเขาบ้าง จะได้กลับไปนอนเล่นที่บ้านเรา 555   โดย: ฝน IP: 67.167.216.80 27 เมษายน 2550 9:06:28 น.

เอาไว้เกษจะไปเรียนวิธีซื้อหวยเมกากับพี่ฝนซะแล้ว 555   โดย: เกษ IP: 202.139.215.177 27 เมษายน 2550 23:28:45 น.