......Life ..... Must Go On....
Group Blog
 
 
เมษายน 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
27 เมษายน 2550
 
All Blogs
 
เลือก เดย์แคร์ อย่างไรดี

ให้ลูกอยู่ในสายตา อยู่ในอ้อมกอดของพ่อแม่ตลอดเวลา หรือให้มากที่สุด นั่นย่อมเป็นสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่ทั้งหลายปรารถนา
แต่ในความเป็นจริงของชีวิต ไม่ใช่ทุกคนจะได้ทุกสิ่งที่ต้องการ หลายครอบครัวจำเป็นต้องทำงานทั้งพ่อและแม่เพราะด้วยภารด้านการงานการเงิน บางครอบครัวก็เป็นคุณแม่หรือคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว (เป็นม่าย) ในขณะที่ญาติพี่น้องล้วนไม่สะดวกในการดูแลหลานตัวน้อย
ดังนั้น เนิร์สเซอรี่ (เดย์แคร์) จึงเป็นอีกทางเลือกหนึ่งในการแก้ปัญหานี้
และหากจำเป็นต้องใช้บริการจริงๆ การเลือกเพราะเพียงราคาถูก ก็ไม่น่าจะถูกต้อง
หรือการนั่งฟังแต่คำอรรถาธิบายเกี่ยวกับหลักสูตร และกิจกรรมในแต่ละวันก็ยังไม่เพียงพอ
แต่การซักถาม (ด้วยความอยากรู้-อย่างสุภาพ ไม่ใช่ด้วยท่าทีจับผิด หรือจู้จี้จุกจิกเหมือนไม่ไว้ใจ) โดยเฉพาะเรื่องของมาตรการเพื่อความปลอดภัย และการสังเกต-สำรวจเป็นสิ่งที่ควรกระทำก่อนที่จะตัดสินใจฝากลูกน้อยให้อยู่ในการดูแล


..พี่เลี้ยงหนึ่งคนอุ้มเด็กสิบคน ..

แน่นอนยิ่งมีพี่เลี้ยงเยอะเท่าใด ก็ย่อมดูแลเด็กๆ ได้ทั่วถึงเท่านั้น สัดส่วนของพี่เลี้ยง 1 คนต่อเด็กกี่คนนั้น ตามมาตรฐานมักจะดูจากอายุของเด็ก ยิ่งเด็กที่อายุน้อยเท่าใด พี่เลี้ยงยิ่งต้องดูแลใกล้ชิดเท่านั้น หรืออาจจะใช้เกณฑ์ตามนี้ก็พอได้ครับ
วัยแบเบาะ (0-1 ขวบ) พี่เลี้ยง 1 คนต่อเด็ก 3 คน
วัยหัดเดิน (2-3 ขวบ) พี่เลี้ยง 1 คนต่อเด็ก 5 คน
วัยซน (>3 ขวบ) พี่เลี้ยง 1 คนต่อเด็ก 7 คน
คุณพ่อคุณแม่ก็ควรใส่ใจกับจำนวนครูพี่เลี้ยง ที่ต้องมากพอเพื่อเด็กๆ จะได้รับความใกล้ชิด และการเอาใจใส่ที่เพียงพอโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของความปลอดภัย ...อย่าให้ซ้ำรอยกับกรณีที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วจนตกเป็นข่าวสะเทือนใจ
เมื่อปลายปี 2547
เป็นเหตุการณ์ที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก จังหวัดยโสธร ที่สุดท้ายครูพี่เลี้ยงทั้ง 2 คนได้ยอมรับสารภาพในความประมาทเลินเล่อของตนเอง ว่าได้นำหม้อใส่ข้าวต้มเดือดๆ ขนาดใหญ่ 38 นิ้ว เอามาตั้งไว้กลางห้อง แล้วเรียกเด็กๆ เข้ามาเพื่อเตรียมกินข้าว
ขณะที่พี่เลี้ยงทั้งสองคนกำลังง่วนอยู่กับการหยิบถ้วยข้าวต้มให้เด็กๆ และขณะที่เด็กๆ ต่างก็กรูเข้ามาใกล้หม้อข้าวมหึมาใบนั้น!! และแล้วก็เป็นเหตุให้ ด.ญ.ปูเป้วัย 2 ขวบครึ่ง ตกลงไปในหม้อข้าวต้มเดือดๆ และเสียชีวิตในที่สุด
จำนวนพี่เลี้ยงมีความสัมพันธ์กับทั้งการดูแลเด็กว่าทั่วถึงหรือไม่ และการได้รับการอบรมพัฒนาของพี่เลี้ยงด้วยเช่นกัน


..คุณภาพของพี่เลี้ยง ..

อย่าเพิ่งรีบพึงใจ เพราะเพียงบรรดาเจ้าหน้าที่พูดจาอ่อนหวาน หรือนอบน้อมยิ้มแย้มกับคุณ เมื่อคุณย่างเท้าเข้าไปแค่ก้าวแรกในเดย์แคร์
แต่ควรจะต้องนั่งพิจารณาการทำงานหรือกิจวัตรของพวกเขาที่นี่สักค่อนวัน บางทีอะไรๆ ที่กดซ่อนไว้ ก็มักจะเผลอหลุดออกมา เช่น


• แววตาอันแข็งกร้าวที่จ้องเด็กๆ

• พ่นถ้อยคำหยาบคาย

• เอ็ดตะโรลั่น (ด่าเด็กหรือด่ากันเอง)

• หน้าตาบูดบึ้งบอกบุญไม่รับ

• กระแทกกระทั้นเหมือนคนก้าวร้าว

• เผอเรอ ปล่อยปละละเลย ทั้งๆ ที่เด็กอยู่ในภาวะเสี่ยง เช่น

พบเห็นเด็กกำลังเล่นบนบันไดแต่กลับวางเฉย


หากพบพฤติกรรมเช่นนั้น โปรดเข้าใจได้เลยว่า คุณเธอเหล่านั้นรักเด็กแต่ปาก เห็นทีจะเอาลูกไปเสี่ยงไม่ได้ซะแล้ว! พี่เลี้ยงที่ดีต้องได้รับการอบรมวิธีการดูแลเด็ก การทำโทษเด็กและการกระตุ้นพัฒนาการเด็ก
อีกประการหนึ่งคือ เจ้าหน้าที่ของเนิร์สเซอรี่อย่างน้อยหนึ่งคนต้องมีความชำนาญในการปฐมพยาบาล ยามเกิดเหตุฉุกเฉิน เพื่อการแก้ปัญหาในเบื้องต้นด้วย


..เดินสำรวจภายในอาคาร ..

ขั้นต่อไปต้องเดินสำรวจสิ่งแวดล้อม โครงสร้างอาคาร เฟอร์นิเจอร์ และผลิตภัณฑ์ทั้งหลายที่เด็กต้องใช้ อาทิ

•ให้ดูที่พื้นเป็นประการแรก ว่ามีพื้นที่ต่างระดับสูงๆ ต่ำๆ มากหรือไม่ หรือปูพื้นด้วยวัสดุใดๆ ที่เสี่ยงต่อการลื่นไถลหรือหัวร้างข้างแตกหรือไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในห้องน้ำ พื้นที่ปูด้วยกระเบื้องเงาวาวจะลื่นง่าย เด็กหัวร้างข้างแตกมามากแล้วครับ

•แล้วสังเกตราวบันได ราวระเบียง ว่ามีซี่ราวระยะถี่หรือห่างจนเสี่ยงที่เด็กๆ จะลอดช่องจนพลัดตกลงมา (เนื่องจากโดนเบียดหรือโดนผลักก็ตาม) ระยะห่างของซี่ราวที่ป้องกันเด็กตกได้ต้องน้อยกว่า 9 ซม.

•สำรวจว่าปากทางขึ้นลงบันไดหรือปากทางเดินออกสู่ระเบียงมีประตูปลอดภัย (safe gate) เพื่อป้องกันไม่ให้เด็กขึ้นลงบันไดตามลำพัง หรือไม่ให้เดินออกสู่ระเบียงตามลำพังหรือไม่ พื้นที่เคลื่อนที่ของเด็กต้องแยกออกจากพื้นที่อันตรายทั้งหมดครับ

•มีอ่างน้ำ ถังน้ำ รองน้ำไว้เต็ม แต่เด็กสามารถปีนป่ายเข้าไปในภาชนะได้หรือไม่ อันตรายครับ

•สังเกตปลั๊กไฟที่ไม่ได้ใช้ ว่ามีฝาครอบหรือมีแผ่นเสียบปิดไว้หรือไม่ (จริงๆ แล้วควรติดตั้งปลั๊กไฟให้สูงจากพื้นประมาณ 1-1.5 เมตร) สายไฟจากเครื่องใช้ไฟฟ้าทั้งหลายถูกปล่อยทิ้งไว้ให้ระโยงรยางค์จนเด็กเอื้อมถึง แล้วดึงเล่น หรือเอาไปกัดด้วยความมันเขี้ยว ซึ่งจะก่อให้เกิดอันตรายที่ร้ายแรง และที่ต้องดูแน่ๆ เลยคือดูว่ามีเครื่องตัดไฟอัตโนมัติหรือไม่ ถ้าไม่มีก็อุ้มลูกกลับบ้านได้เลย!

•สิ่งของอันตรายถูกเก็บขึ้นอย่างดีหรือไม่ หรือวางปะปนให้เด็กเอื้อมหยิบได้ เช่น ยาฆ่าแมลง ยา ไม้ขีดไฟ ไฟแช็ก น้ำยาล้างพื้น

•มีอุปกรณ์ดับเพลิงเพียงพอหรือไม่ ? ซุกซ่อนอยู่ที่ใด ? ใช้กันเป็นหรือเปล่า ? และน้ำยาดับเพลิงหมดอายุหรือยัง ? พี่เลี้ยงรู้หรือไม่ว่าจะช่วยเด็กๆ อย่างไรหากเกิดไฟไหม้ ? มีแผนติดไว้ข้างฝาหรือไม่ เคยมีการซ้อม การอบรมกันหรือไม่

•ต้องดูเฟอร์นิเจอร์ประกอบด้วยครับ เช่น โต๊ะ เก้าอี้ ตู้วางทีวี ชั้นวางหนังสือ ให้ดูว่าอยู่ในสภาพมั่นคงแข็งแรง การจัดวางอย่างเหมาะสมปลอดภัยหรือไม่ เช่น เก้าอี้ยาวในห้องอาหารมีการซ้อนคว่ำกันในลักษณะหมิ่นเหม่ต่อการล้มครืนลงมาหรือไม่ หากโต๊ะมีมุมแหลมคม อาจกระแทกศีรษะเด็กได้ ต้องมีที่ครอบมุม โต๊ะ ตู้ กันกระแทกด้วย ตู้วางของที่ใส่ของหนักต้องมั่นคง ไม่ล้มง่าย เพราะเด็กๆ อาจเป็นได้ตลอดเวลา ดังนั้นตู้หนักๆ ต้องมีอุปกรณ์ยึดตู้ติดกำแพงป้องกันการล้มทับด้วยครับ

•ในห้องนอนให้สังเกตที่นอน เตียง หากเป็นทารกต้องนอนที่นอนบาง หมอนบาง หมอนข้างไม่มีสายรูด ส่วนที่ยื่นออกมาให้เห็น ยาวไม่เกิน 35 ซม. ถ้าใช่เตียงเด็กเล็ก ซี่ราวต้องห่างไม่เกิน 6 ซม.

•จากนั้นก็พากันมาที่ห้องครัวครับ ให้สังเกตว่าครัวนั้นอยู่ในบริเวณใด จะต้องไม่รวมห้องครัวไว้กับส่วนนั่งกินอาหารของเด็ก แต่จะแยกกันเป็นสัดเป็นส่วนชัดเจน ต้องเข้มงวดไม่ปล่อยให้เด็กๆ เข้าไปวุ่นวายในห้องเตรียมอาหาร ไม่ใช่ปล่อยปละละเลยให้เด็กๆ เข้าไปวิ่งเล่น จนชนกระแทกหรือหม้อน้ำแกงร้อนๆ ราดรดเนื้อตัวจนบาดเจ็บสาหัส

•ตรวจสอบบรรดาของเล่นของเด็กเล็ก ว่าถูกหลักและเหมาะสมกับวัยอนุบาลหรือไม่ เช่น ของเล่นที่มีสีหลุดลอก (สารตะกั่วก่อให้เกิดพิษต่อสมอง) หรือของเล่นประเภทพันธุ์ดุ เช่น ธนู ปืนลูกดอก กระสุนเม็ด มีดพลาสติก (ก่อให้เกิดเลือดออกในช่องลูกตา)

•ของเล่นที่เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เช่น ตุ๊กตุ่นตุ๊กตาพลาสติกตัวเล็กๆ ในรูปของฮีโร่ขวัญใจเด็กๆ เช่น ไอ้มดแดง อุลตราแมน เต่านินจา ฯลฯ เด็กเล็กเห็นเข้าก็มักเอาเข้าปาก เคี้ยวๆ อมๆ แล้วในที่สุดก็ติดคอ ติดหลอดลมจนขาดอากาศหายใจและเสียชีวิต ซึ่งเป็นเรื่องน่าเศร้าที่ยังเกิดขึ้นอยู่เสมอ ดังนั้นของเล่นต้องไม่เป็นชิ้นเล็กน้อยที่มีขนาดเล็กกว่า 3.2 ซม. และยาวกว่า 5.8 ซม. ซึ่งเสี่ยงต่อการอุดตันทางเดินหายใจ

•ของเล่นประเภทฟันเฟือง-เครื่องจักร ที่ดูเหมือนจะเข้าท่าที่เด็กๆ จะได้รู้จักกลไกการทำงานที่เสมือนจริง เรียนรู้การไขลานการหมุน แต่ผลเสียที่จะระวังกันไม่ไหวก็คือ นิ้วเล็กๆ ของเด็กๆ ที่สอดเข้าไป (ด้วยความซน) ในขณะที่ฟันเฟืองกำลังหมุน แม้ว่าจะเป็นเครื่องจักรเทียม แต่นั่นย่อมหมายถึงนิ้วของลูกย่อมได้รับบาดเจ็บ

•และสุดท้าย อย่าลืมดูว่ามีเจ้าหน้าที่นั่งสูบบุหรี่ปุ๋ยๆ ในอาคารหรือไม่ด้วยนะครับ!



...เดินสำรวจนอกอาคาร...

นอกอาคารต้องดูสนามเด็กเล่น ว่าวางเครื่องเล่นบนพื้นที่อ่อนนิ่มป้องกันศีรษะกระแทกพื้นหรือไม่ เช่น พื้นยางสังเคราะห์หรือพื้นทรายนี่ใช้ได้ครับ เครื่องเล่นสนาม (ไม่ใช่เครื่องเล่นขนาดเล็กที่ใช้ในอาคาร) ต้องยึดติดฐานราก โยกไม่ได้ ยกเคลื่อนที่ไม่ได้ เพื่อป้องกันการล้มทับครับ ปีนี้มีชิงช้า เครื่องเล่นปีนป่ายล้มทับเด็ก เสียชีวิตมาสี่ห้าคนแล้วครับ
อีกประเด็นหนึ่งคือแหล่งน้ำ เช่น บ่อ สระว่ายน้ำ ห้วยหนองคลองบึงทั้งหลาย อยู่ใกล้ที่เล่นของเด็กหรือไม่ มีรั้วแบ่งแยกเด็กจากแหล่งน้ำเหล่านี้หรือไม่
พื้นที่เล่นของเด็กยังต้องแยกออกจากพื้นที่จราจรโดยเด็ดขาด เด็กจะต้องไม่สามารถวิ่งลงสู่ถนนที่มีการจราจร หรือนั่งเล่นข้างถนนได้ครับ


...ความสะอาดและอนามัย...

สังเกตดูสภาพภายนอกและภายใน ห้องน้ำ ห้องครัว ห้องอาหารที่ควรสะอาดสะอ้าน มีอากาศโปร่งโล่งสบาย ซึ่งไม่เห็นด้วยกับการติดแอร์ในเดย์แคร์ เพราะเด็กๆ ที่รวมตัวกันอยู่ในห้องแอร์ทั้งวันนั้นมีโอกาสเจ็บไข้ เป็นหวัด ไข้สูง
ชุดนอน-หมอน-ผ้าห่ม ควรเป็นของประจำตัวแต่ละคน ไม่ใช่ใช้ร่วมกันจนมั่วไปหมด
นั่งรอจนถึงเวลาอาหาร เพื่อดูว่าอาหารหลัก อาหารว่าง รวมทั้งน้ำดื่มที่เสริ์ฟเด็กนั้น มีความสะอาดมีคุณค่า (ไม่ใช่มีแต่ขนมกรุบกรอบ) และมีความปลอดภัย (ไม่ใช่มีกางในเนื้อปลา หรือมีเมล็ดผลไม้ที่ยังไม่ได้คว้านออก)
จริงอยู่ในชีวิตคนเราอาจไม่มีทางเลือกมากนัก แต่ก็คงไม่ใช่การใช้เป็นข้ออ้าง ที่จะไม่เลือกเฟ้น “เดย์แคร์ที่ปลอดภัยและมีคุณภาพ” ให้แก่ลูกรักของเรา อันเป็นดวงใจของพ่อแม่ทุกคน



ที่มา..เว็บไซด์ คลีนิครักและ
นิตยสารรักลูก ปีที่ 23 ฉบับที่ 269 มิถุนายน 2548




Create Date : 27 เมษายน 2550
Last Update : 27 เมษายน 2550 4:47:06 น. 15 comments
Counter : 860 Pageviews.

 
ยังไม่มีเจ้าตัวเล็ก เลยยังไม่มีปัญหานี้
ขอบคุณที่เอามาฝากกัน


โดย: Zantha วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:6:15:28 น.  

 
เคยฝากลูกให้พี่เลี้ยงผิดคนทีนึงเค้าพูดดีมาก เหมือนจะดี แต่ทำลูกเราป่วยเอาๆ อยู่ได้อาทิตย์เดียว ลูกเราป่วยหนักอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แล้วตอนไปรับ พบว่าน้ำที่เตรียมไปให้ ไม่ได้มีการจิบกินเลย เค้าบอกว่าลูกเราไม่ขอ เด็กขวบนิดๆเค้าจะขอยังไงฮื้อ ยังยั๊วะแม่นั่นอยู่เลย เราก็ผิดเองที่ดูผิดคน

ท่านที่จะฝากลูกให้ที่ไหนกับใครควรมาอ่านบลอคนี้ด่วน

ขอบคุณที่นำมาให้อ่านนะคะ


โดย: kanu_memphis วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:6:54:08 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ฝน...
เปิ้นยังไม่มีตัวเล็กค่ะ เลยยังไม่เจอปัญหา แต่ก็มาอ่านไว้เผื่ออนาคตมีโอกาสบ้าง อิอิ

มีความสุขนะค่ะ


โดย: fonrin วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:7:23:18 น.  

 
แวะมาสวัสดีตอนเช้าครับ
เห็นด้วยว่าลูกควรได้อยู่ในอ้อมกอดพ่อแม่ให้มากที่สุด ยิ่งเดี๋ยวนี้ข่างคราวที่ได้ยิน ยิ่งทำให้ไม่ไว้ใจเดย์แคร์


โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:8:34:43 น.  

 
สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยมชม Blog และทกทายคะ

ว่าง ๆ เชิญที่ blog goodpeople ได้นะคะ


โดย: goodpeople วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:8:50:43 น.  

 
สวัสดีจ้า ทุกคน สบายกันดีนะคะ..หวังว่าคงเป็น
ประโยชน์กับผู้ที่มีลูกเล็กๆบ้างนะคะ
ฝนก็ลอกเขามาอีกที 555


Zantha --อีกหน่อยก็มี เจ้าตัวเล็ก ฮิฮิ...จะได้เอาไว้ใช้จ้า...

kanu_memphis --ว๊า..แย่จังเนีอะ..ดีนะไหวทัน..เด็ก ขวบกว่าเอง จะรู้อะไรเน๊อะ..พี่เลี้ยงคนนั้น ไม่มีเซ้นส์ เลยนะคะ...

คุณเปิ้ล--พอดีแหละค่ะ อีกหน่อยมีลูกจะได้ใช้ได้ค่ะ...,

คุณฝากเธอคู่สวีทหวานแหวว...เอ่อ..คือว่า คุณคิดเหมือนแฟนเราเลยจ้า ฮิฮิ...เราเลยต้องเลี้ยงลูกจนทุกวันนี้ เหอๆ แม่เหนื่อยนะลูกนะ ฮิฮิ...

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะ


โดย: ปลายฟากฟ้า IP: 67.167.216.80 วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:9:04:19 น.  

 
ขอบคุณนะค่ะคิดจะเอาเจ้าตัวเล็กเข้า สถานเลี้ยงเด็กอยู่เหมือนกัน จะได้ไปเรียน


โดย: namfonJC วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:10:49:34 น.  

 
แอบมาสังเกตุการณ์ไว้ด้วยคนค่ะคุณฝน จะได้เอามาใช้กับตัวเองเวลามีตังเล็ก


โดย: caramella IP: 87.2.108.54 วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:19:12:20 น.  

 
หวัดดีจ้า คุณน้ำฝน เจซี...
ดีจังเลยจ้า เอาน้องเจสซิก้าไปฝาก แล้วก็สบายคุณแม่หน่อย..เหนื่อยเน๊าะ...
เลี้ยงลูกนี่เหนื่อยจริงๆค่ะ..ไม่รู้ว่า ทำไม คนเมื่อก่อน เขามีลูกเยอะๆ ไม่เหนื่อยกันรึไงนะ 55 คิดมากสงสัยน่ะจ้ะ ..555

คุณอร ..เป็นความรู้รอบตัวไว้ เตรียมพร้อมแต่เนิ่นๆก็ดีจ้า ฮิฮิ


โดย: ฝน(ปลายฟากฟ้า) IP: 67.167.216.80 วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:22:32:08 น.  

 
...หวัดดีค่ะคุณฝน..ข้อมูลดีค่ะ แต่อ๋อยจะมีโอกาสได้เลือกมั๊ยหนอ...สบายดีนะคะ..คิดถึงนะคะ


โดย: ratchy69 วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:23:18:58 น.  

 
มาเก็บข้อมูล...แค่เก็บจริงๆเรื่องเด็กนี่อีกยาวเลย ขอเล่นกะลูกคนอื่นก่อนละกันค่ะ


โดย: เกษ IP: 202.139.215.177 วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:23:26:22 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณฝน แจงคงไม่มีโอกาสใช้บริการนี้นะคะ คุณฝนสบายดีนะคะ


โดย: shnkitty วันที่: 28 เมษายน 2550 เวลา:0:52:34 น.  

 
หวัดดีจ้า คุณอ๋อย...คุณแจง ..น้องเกษ...
ไม่มีลูกก็สบายไปอีกอย่างนะคะ...
เป็นโสด หรือ อยู่กัน 2 คน..ก็ดีไปอีกอย่าง.. ก็ไม่มีภาระให้ลำบาก ไม่มีห่วงให้ต้องห่วง แต่ก็อาจจะเหงาๆบ้าง...ที่สำคัญ ..ตังเหลือเก็บแน่ๆค่ะ....55


โดย: ฝน IP: 67.167.216.80 วันที่: 28 เมษายน 2550 เวลา:3:54:58 น.  

 
ชมก่อนเลยยย วันนี้บล็อคสวยจัง
ของพี่เดย์แคร์ ที่ดีทีสุดสำหรับพี่คือ คุณยาย (ของแท้แน่นอนชัวร์)หละ อิอิ



โดย: พี่บี IP: 124.120.37.230 วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:55:26 น.  

 
พี่บี หวัดดีจ้า ขอบคุณที่ชมจ้า...ฮิฮิ ชอบเดย์แคร์ของคุณยายจังเลยค่ะ...ฮิฮิ...


โดย: ฝน IP: 67.167.216.80 วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:19:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปลายฟากฟ้า
Location :
กรุงเทพ United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





หลังไมค์ถึงฝน..กดที่นี่ Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Friends' blogs
[Add ปลายฟากฟ้า's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.