จะร้องไห้หรือหัวเราะดี ??
อาทิตย์นี้ดาทำงานมาจะครบเดือนแล้วค่ะ ก่อนมาเริ่มงานไดเรคเตอร์บอกว่าให้ดาเป็นผู้ช่วยเอเดรียนไปจนถึงสิ้นเดือนมกราปีหน้า แล้วจะดูว่าดาเหมาะไปทำแผนกไหน ดาก็เตรียมตัวเตรียมใจเป็นผู้ช่วยที่ดีและก็ได้เรียนงานกับเฮียไปด้วยในตัว แต่แล้ว....
สอง สามวันนี้ดาเห็นระดับบิ๊กๆ เค้าประชุมกันจัง แต่ดาก็ไม่ได้คิดอะไรคงจะสิ้นเดือนมั้งเลยประชุมกันใหญ่ วันนี้ตอนสายๆ ไดเรคเตอร์ก็มาเรียกเฮียเอให้เข้าร่วมประชุมรอบถัดไปด้วย ดาก็แปลกใจหน่อยๆ เพราะปกติไม่เห็นเฮียแกเข้าประชุมใหญ่กะเค้า ผ่านไปครู่ใหญ่ๆ ก็เห็นเฮียเอเดินออกมาหยิบเอกสารหน้าตาเครียดเชียว วันนี้ดูท่าจะไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วยนะเนี่ย ซักพักเสียงไดเรคเตอร์ก็ตามออกมา "นาริซ่า มาประชุมด้วย" ดาเป็นแค่วิศวกรฝึกหัดจะเอาอะไรไปประชุมกะเค้าล่ะเนี่ย แต่เรียกแล้วก็ต้องเข้าล่ะค่ะ
"เนื่องจากวิศวกรของเราที่ปักกิ่งลาออก ผมมีความยินดีที่จะแจ้งให้ทราบว่าต้นเดือนหน้าเป็นต้นไปมิสเตอร์เอเดรียนจะไปรับตำแหน่งใหม่ที่ออฟฟิศที่ปักกิ่งและก็จะอยู่ที่นั่นเป็นเวลา 6 เดือน และงานทั้งหมดของมิสเตอร์เอเดรียนที่นี่ มิสนาริซ่าจะมาเป็นผู้ดูแล ขอแสดงความยินดีกับคุณทั้งสองด้วย" ห๊า...ตะกี้ว่าไงนะขออีกทีชัดๆ ได้ป่ะคะ รู้กันบ้างเปล่าว่าดาน่ะเพิ่งจบ แล้วก็เริ่มงานมา 4 อาทิตย์ 4 อาทิตย์เอง ยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลย ดาเพิ่งเริ่มเรียนงานกะเฮียแกเองนะแล้วนี่เฮียเอไม่อยู่แล้วใครจะมาเทรนดาล่ะเนี่ย ไดเรคเตอร์คงเห็นสีหน้าช็อคสุดๆ ของดาเลยบอกว่า "ผมรู้ว่ามันเป็นการก้าวกระโดดสำหรับคุณ ในระยะเวลาที่เหลือมิสเตอร์เอเดรียนจะเทรนคุณให้พร้อมสำหรับการรับหน้าที่นี้" ไม่ถึง 2 อาทิตย์เนี่ยนะ ฟังแล้วอยากร้องไห้จริงๆ ไดเรคเตอร์ปิดท้ายด้วยประโยค "ผมหวังที่จะได้เห็นผลงานชิ้นเยี่ยมของคุณนะ นาริซ่า" มันน่าร้องไห้หรือดีใจดีอ่ะคะ แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้ดากำลังบ้าและประสาทกินอยู่ ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ ช่วยบอกดาทีว่าควรทำไงในสถานการณ์แบบนี้ จะเป็นพระคุณอย่างสูงเลยค่ะ
Create Date : 25 พฤศจิกายน 2548 |
|
5 comments |
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2548 5:13:49 น. |
Counter : 768 Pageviews. |
|
|
|
ขอให้ทุกอย่างสำเร็จด้วยดีนะจ๊ะ