ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (10) - กุ๊กกิ๊ก story

ในช่วงปีแรกที่เขียนบล๊อกนั้น
ก็ได้รู้จักเพื่อนไซเบอร์มากมาย
เกือบทั้งหมดจะเป็นผู้หญิง
มีผู้ชายเพียง 2-3 คนเองมั้งที่เป็นเพื่อนบล๊อก

และบางคนก็มีโอกาสได้คุยกันผ่าน msn
แต่ทุกคนเป็นผู้หญิงทั้งหมด

และทุกคนคือ ขอ e-mail ไปจากผม
จำได้ว่าจะไม่เคยขอ msn ใครเลย
เพราะก่อนหน้าทีี่เคยเขียนไป
คือ พยายามเขียนเส้นตัวเองไว้สำหรับโลกไซเบอร์


ก็จะมีคุยผ่าน msn ประมาณ 3-4 คน
แต่ที่จะคุยกันแทบจะประจำช่วงนึง
จะมีอยู่คนเดียว เข้าใจว่า ล็อคอินนี้น่าจะดังระดับนึงในพันทิพ
(แอบดีใจ ได้คุยกับคนดังด้วย)

โดยแรกๆ ก็ส่งข้อความทักทาย หรือแซวๆ ผ่านหลังไมค์
แล้วก็มีวันนึงที่ น้องคนนั้น ส่งข้อความหลังไมค์มา
บอกว่า ต้องการขอความช่วยเหลือนิดหน่อย
จะสะดวกมั้ยถ้าจะคุยผ่าน msn

เอ่อ.......
อึ้ง ตัวแข็งไปประมาณ
ือืม จะไปต่อยังไงดี
ตอบรับ หรือ ตอบปฏิเสธ

แต่ข้อความที่ส่งมา
ก็มีเขียนว่า ถ้าไม่สะดวกใจก็ไม่ต้องส่งเมล์มา add ผ่าน msn ก็ได้
เจอประโยคนี้เหมือนโดนปิดทางปฏิเสธไปเลย
ฉลาดจริงๆ น้องคนนี้

จำได้ว่าตอนนั้นน้องมาปรึกษาเรื่องโหลดไฟล์อะไรซักอย่าง
แต่เดาๆ ว่า จริงน่าจะทำเองได้(มั้ง)
แต่คือ เป็น topic เพื่อจะได้สนทนาผ่าน msn
ท้ายสุด ถ้าแกล้งโง่ ก็แกล้งโง่ กลับ
เพื่อให้การสนทนาราบรื่น
(ไม่อยากใช้คำว่า แกล้งโง่ เลย ฟังดูไม่ดียังไงไม่รู้)

จำได้ว่า วันนั้น
เกร็งมากสำหรับการสนทนาผ่าน msn
ถามคำ ตอบคำ
จนน้องแซวมาว่า คุยแบบทำตัวตามสบายก็ได้ ไม่ต้องเกร็ง
อืม น้องเก่งจริงๆ ขนาดแค่อ่านผ่านตัวหนังสือ
ยังจับความรู้สึกได้อีก
แล้วการสนทนาก็เริ่มผ่อนคลาย
ไม่มีการเกร็งอีกต่อไป

หลังจากนั้น ก็สนทนาผ่าน msn กันประจำเกือบทุกคืน
แต่การคุยกัน ก็เป็นการสนทนาทั่วไป
แน่นอนว่า ข้อมูลส่วนตัวของผมก็ไม่เปิดเผย
น้องคนนั้นก็พยายามเดาไปตลอด
รูปบน msn ของน้องก็เป็นรูปจริง ตัวจริง
โดยฝ่ายนึงก็เปิดเผยสุดๆ อีกฝ่ายก็ปิดสุดๆ


ถ้าจำไม่ผิดเคยเอารูปตัวเองแต่ทำเป็นสเก๊ตด้วยดินสอ
จะเห็นรูปลางๆ ไว้บน msn
แต่ก็ไม่เคยใช้รูปที่เห็นหน้าตาชัดเจนเลย
(อะไรจะปกปิดหรือหลงตัวเองขนาดนั้น 5555)


จำได้ว่าน้องคนนี้เคยเปิดกระทู้ในพันทิพ
เพื่อชวนกันไปเที่ยว
และแน่นอนว่า ต้องชวนผมไปด้วยคนนึง
แต่ก็เพราะออกจากโลกไซเบอร์ไม่ได้
(ขังตัวเอง) เลยไม่ได้ไปเที่ยว
จำไม่ได้ว่า ทริปนั้นสุดท้ายได้จัดหรือเปล่า

และสุดท้ายช่วงปลายปี
เริ่มคิดว่า ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ต่อไป
คงจะไม่ดีต่อน้องคนนั้นแน่ๆ
เพราะตัวผมเองก็ไม่คิดจะก้าวออกไปจากโลกใบนี้

ท้ายสุดก็เลยเริ่มที่จะออนเอ็มน้อยลง
บางทีแอบออน แต่ให้ status เป็น offline
ก็จะเห็นน้องเขาออนเอ็ม แต่ไม่เห็นว่าผมออน

น้องก็ส่งข้อความหลังไมค์มา
ถามไถ่คิดว่าคงจะงานยุ่ง เลยไม่ได้ออน
(แต่จริงๆ ออนตลอด และเห็นตลอด)

และท้ายสุด.....
ก็เลยตัดสินใจหยุดการอัพบล๊อกของปีแรกลง
เพื่อจะได้ให้ตัวเองห่างหายไป
และคนจะได้ลืมเลือนไป
แต่แน่นอนว่า เพื่อนบล๊อกคนอื่นๆ
ก็จะไม่ได้แวะเวียนเข้ามาด้วย

ก็มีหลายคนถามไถ่หลังไมค์
ให้กลับมาอัพบล๊อกไวๆ

ตรงนี้มั้ง ที่ถือว่าเป็นการปิด season แรก
ของการเขียนบล๊อกปีแรก
กับ log in 'ordinary_hero'

-------------------------------------------------------------

ปล : ปัจจุบันน้องคนนี้ได้แต่งงานกับหนุ่มเกาหลี
ตอนนี้ก็อยู่ที่ประเทศเกาหลีไปหลายปีแล้ว
อีกหนึ่งการเสียดุลการค้าให้กับเกาหลี

Create Date : 21 ธันวาคม 2555		3 comments
Last Update : 21 ธันวาคม 2555 14:02:43 น.
Counter : 831 Pageviews.
Share Tweet