ชีวิตเล่าเรื่องราว
My Music Box
Toy Story
ทะเบียนประวัติของสะสม
ธรรมชาติบำบัด
Once upon the time ต่างแดน
คำสอน
ห้องเก็บของ
Counting down
My Piano Lesson
<<
มิถุนายน 2556
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
19 มิถุนายน 2556
ordinary hero
Monster University
The Croods
Shawshank Redemption
เปลี่ยนแนวคิด เปลี่ยนชีวิต
ความขี้เกียจ ผู้น่ารัก
ทฤษฎีสีชมพู (อีกครั้ง)
Cooking the beginning
ordinary hero
ไม่ธรรมดา
ความต้องการยิ่งน้อยลง ตามวัยที่เพิ่มขึ้น
เสียน้อย-เสียยาก เสียมาก-เสียง่าย
ทางด่วน
ดนตรี
DIY เมื่อถึงคราวช่างจำเป็น ซ่อมท่อตัน
บันทึก 8 เมษายน 2556
กินเที่ยว เมืองเพชรบุรี
จากวันที่เธอไม่อยู่
บางทีการไร้สาระบ้าง.. ก็เป็นเรื่องจำเป็น
Close to you
Engine
บล๊อกนี้ก็ยังคงพักเบรคอยู่นะครับ
Take a short break
ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม (2)
ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม
ไม่มีเวลา
รัก "ยิ้ม"
คำพูดที่ออกมาจากหัวใจ มาจากใจจริง
โลกหมุนไว แต่ใจขอไม่หมุนตาม
โลกสวยด้วยใจเรา
ก้าวแรกสู่สังเวียน
มือถือคุณพ่อ
Lucky 7
อายุการใช้งาน
ก้าวแรกสู่ปี 2013
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (10) - กุ๊กกิ๊ก story
บันทึก 11 พฤศจิกายน 2555 - โลกส่วนตัว
3 Wishes
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (9) - ความว่างเปล่า
บันทึก 27 พฤศจิกายน 2555 - ครั้งหนึ่งกับดนตรี
ต้นใจ
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (8)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (7)
ครั้งหนึ่งในต่างแดน (5)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (6) - ทฤษฏิสีชมพู
ไข่กะทะ หรือ ไข่หน้าหมู
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์(5)
ครั้งหนึ่งในต่างแดน : ภาษาฮาเฮ
บันทึก 29 ตุลาคม 2555
ครั้งหนึ่งในต่างแดน (2)
ครั้งหนึ่งในต่างแดน (1)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (4)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (3)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (2)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (1)
จันทรุปราคา 10 ธันวา 2554
ฮีโร่อยู่ในตัวเราเอง
สิ่งที่มีค่าต้องรักษาให้ดี สิ่งที่ไม่ดีควรโยนทิ้งไป
สะพานสูง story
มีความสุขในทุกๆวัน
เวลา
"ไม่เป็น" "ยังไม่เป็น"
เพราะรักคงอยู่
ไม่ตกรุ่น
ข้อคิดที่ได้จากซีรีย์หนัง
Nodame Cantible
ความรักกับดอกไม้
เรื่อยเปื่อย_
ทดสอบถ่ายรูปโดยใช้ Flash
ปาลิโอกรุงเทพ The Circle
ลองทบทวนเกี่ยวกับการใช้กล้อง
เรื่องราวบนแผ่นไม้ อีกครั้ง
คร่าวๆ หัดถ่ายรูป
มุมมองความรักบทที่ 3
มุมมองความรักบทที่ 2
มุมมองแห่งความรัก บทที่ 1
เปลี่ยนมุมมอง
ไก่ไข่เทอริยากิ
เรื่องราวบนแผ่นไม้
Never กับ Not Yet
บันทึกวันที่ 11 ตุลาคม 2553
บันทึกวันที่ 8 ตุลาคม 2553
บันทึกวันที่ 7 ตุลาคม 2553
บันทึกวันที่ 27 กันยายน 2553
บันทึก 25 กันยายน 2553
บันทึกวันที่ 24 กันยายน 2553
บันทึกวันอังคาร 22 กันยายน 2553
บันทึกประจำวันที่ 9 สิงหาคม 2553
ordinary hero
ordinary_hero นี้เคยเป็น login เดิมตอนที่เริ่มเล่นบล๊อกครั้งแรก
ถ้าจำไม่ผิดจะเอามาจากหนังฮ่องกงที่ชื่อเรื่องคือชื่อนี้เลย
ตอนนั้นคงสิ้นคิดมั้ง ไม่รู้จะใช้ login ชื่ออะไรดี
จะใช้คำว่า Hero ก็ละอายใจ เพราะคงไม่สามารถเป็นได้
แล้วก็จำได้ว่า เคยได้ยินคำนี้ เลยใ้ช้ชื่อ login นี้แหละ
มารู้ภายหลังว่าสร้างความลำบากใจให้เพื่อนบล๊อกเป็นอย่างมาก
เพราะเวลาจะอ้างอิงชื่่อ เขาจะต้องพิมพ์ยาว
จนถัดๆมา ก็เรียกกันสั้นๆว่า ฮิโระ (Hi-ro)
สะดวกต่อเพื่อนบล๊อกทั้งหลายเวลาเรียกขานชื่อ
----------------------------------------------------------------
คิดว่า สมัยเด็กๆ ทุกคนคงอยากเป็นวีรบุรุษ
อยากเป็นฮีโร่ เพราะมันคือความเท่ห์
ทุกคนชื่นชม ยอมรับ
คงไม่มีเด็กคนไหนอยากเป็นจอมมารร้ายแน่ๆ
แต่พอโตมาไหง ผู้ใหญ่กลับอยากเป็นจอมมารร้ายซะเอง
ก็เห็นๆ กันในสังคมทั่วไป
อยากมีอำนาจเยอะๆ เพื่อจะได้ทุจริตมากๆ
และคงคิดไปถึงการครอบครองประเทศนี้
โดยเนื้อเรื่องก็คล้ายๆ หนังฮีโร่ที่เคยดูตอนเด็กๆ
จะใช้กิเลสของคนนี่แหละเป็นเหยื่อล่อ
เห็นง่ายๆ ก็นโยบายการแจกจ่ายเงิน
หลอกล่อให้รู้สึกว่า จะมีเงินในกระเป๋าตัวเองเพิ่มขึ้น
(แต่เงินในกระเป๋าประเทศหายไป - ไม่ใช่แค่ลดลง)
ให้เข้ามาติดกับ หลงมัวเมา
ท้ายสุด ก็ตกเป็นทาส เป็นสาวกของตัวเอง
-------------------------------------------------------------
มีอยู่วันนึง
มีเพื่อนร่วมงานคนนึงอยู่ๆก็มาชวนผมวิ่งแข่งด้วย
แน่นอนเขาไม่ได้มองว่าผมแก่ หมดไฟแล้ว
และไม่สามารถเอาชนะเขาได้หรอก
ตรงกันข้ามคำพูดของเขา
ทำให้ผมย้อนถามตัวเองว่า
ตอนนี้ชีวิตผมอยู่อย่างสงบหรือยัง
พวกเราสูญเสียความกล้า
ที่จะทำในสิ่งที่ไม่ได้ทำมานานแล้ว
หรือแม้แต่ไม่กล้าที่จะเผชิญหน้า
ไม่กล้าที่จะทำอะไรซักอย่างที่เคยทำไม่ได้หรือเปล่า
ความจริงแล้วความกล้ากับความรับผิดชอบ
เป็นพี่น้องฝาแฝดกันแท้ๆนะ
หากคุณรู้สึกตัวว่าคุณสูญเสียความกล้าหาญไปแล้ว
ไม่ก็ลืมหน้าที่ที่ตัวเองควรรับผิดชอบ
คุณลองขุดมันเพราะมันไม่มีทางหายไปจากหัวใจคุณได้เลย
อย่างเช่นมีคนกล้าที่จะจบชีวิตตนเอง
แบบนี้เรียกว่ากล้าหาญเหรอ
แต่ผมว่าท่ามกลางความห่วงใยของญาติและเพื่อนสนิท ของมิตร
จะทำให้เขากลับมากล้าเผชิญกับสิ่งนั้น
และพบว่าความกล้าหาญไม่ได้ตายไปจากหัวใจของเขาเลย
โลกของเราทุกวันนี้
ไม่ได้มีวีรบุรุษเหมือนในการ์ตูนมาช่วยพวกเราได้หรอก
เพราะว่าชีวิตจริงแล้วเราสามารถเป็นฮีโร่ของเราเองได้
ไม่ว่าวันไหน เดือนไหน ปีไหนๆก็เหอะ
ถ้าเรามีความกล้าเพียงพอ
Create Date : 19 มิถุนายน 2556
Last Update : 19 มิถุนายน 2556 8:33:14 น.
2 comments
Counter : 780 Pageviews.
Share
Tweet
~ เชื่อมั๊ยคะ ถ้าจะบอกว่า อ้อนี่ล่ะคะ อยากเป็นจอมมารมาตั้งแต่เด็กแล้ว จริงๆๆ อย่างลีหมกโช๊วนี่ขอบอก ฮีโร่ในใจอ้อเลย พระเอก หรือ ฮีโร่ อ้อกลับมองว่า ถ้าเอามาใช้ในชีวิตจริง คือตายชัวร์ ไม่รอดแน่ ~
โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (
rimnam_kobfa
) วันที่: 19 มิถุนายน 2556 เวลา:14:07:11 น.
~ ^^ ~
โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (
rimnam_kobfa
) วันที่: 24 มิถุนายน 2556 เวลา:23:36:21 น.
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
มอซอ
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
girdpol
Clannad
rimnam_kobfa
noteperfect
Webmaster - BlogGang
[Add มอซอ's blog to your web]
Bloggang.com