เข้าใจโลกจังเลยนะคะ คุณมอซอ
อ่านแล้วแอบรู้สึกว่า จขบ กำลังแอบเศร้าเล็กๆหรือปล่าว..^^

ปล..ขอบคุณคำแนะนำมากคะ เรื่องถ่ายภาพ
ไม่ได้ใช้ขาตั้งกล้องคะ เดาถูกแล้ววคะ ...เพราะตอนนั้นไม่ค่อยสะดวก
อาจจะต้องเพิ่ม shutter speed จริงๆละมั่งคะ

เหมือนคุณแป้งจะมาเข้าบล๊อกสัปดาห์ละครั้งทุกวันพฤหัสเลยมั้งครับ

ใช่ครับตอนนี้รู้สึกเศร้าเล็กๆ แต่เดี๋ยวมันก็ต้องผ่านไปนะครับ

ส่วนเรื่องกล้องนี่ใช้แบบเดาเอานะครับ จริงไม่จริงคงต้องลองไปพิสูจน์กันอีกทีครับ

สวัสดีคะ คุณมอซอ
ดองบล็อคนานกว่าแป้งอีกนะคะ
สงสัย เป็นกิมจิแล้วว...เอาไปทำแกงซะเรยดีไหม อิอิ


ใช่คะ ตั้งใจว่าจะเจียดเวลามาเข้สบล็อค อาทิตย์ละวันถ้าช่วงไหนยุ่ง อิอิ

แต่ช่วงนี้ แป้งดันดองบล้อคนานไปหน่อย
อารมแปรปรวนบ่อยคะ ช่วงนี้ ไม่มีสมาธิเขียนอะไรเลย^^

ว่างๆ อย่าลืมเอารูปถ่ายมาให้ชมบ้างนะคะ

ฝีมือการถ่ายรูปของแป้งก็ขึ้นๆลงๆ ตามอารมณ์ด้วยคะ
ไม่รู้เป็นไร อิอิ

แล้วรู้หรือยังล่ะ "วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก"

อยากบอกอะไรก็จะรับรู้ไว้...ว่าฉันก็เป็นเหมือนเธอ..

อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้เธออยู่ในใจฉันเสมอไม่เคยลืม

เวลาเจอก็ดีใจถึงแม้ว่าไม่ได้พูดได้คุยกับเธอก็ตาม

แต่อยากให้รู้ว่า "ยังรัก" เสมอ เช่นกัน