ชีวิตเล่าเรื่องราว
My Music Box
Toy Story
ทะเบียนประวัติของสะสม
ธรรมชาติบำบัด
Once upon the time ต่างแดน
คำสอน
ห้องเก็บของ
Counting down
My Piano Lesson
<<
มกราคม 2556
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
22 มกราคม 2556
โลกสวยด้วยใจเรา
Monster University
The Croods
Shawshank Redemption
เปลี่ยนแนวคิด เปลี่ยนชีวิต
ความขี้เกียจ ผู้น่ารัก
ทฤษฎีสีชมพู (อีกครั้ง)
Cooking the beginning
ordinary hero
ไม่ธรรมดา
ความต้องการยิ่งน้อยลง ตามวัยที่เพิ่มขึ้น
เสียน้อย-เสียยาก เสียมาก-เสียง่าย
ทางด่วน
ดนตรี
DIY เมื่อถึงคราวช่างจำเป็น ซ่อมท่อตัน
บันทึก 8 เมษายน 2556
กินเที่ยว เมืองเพชรบุรี
จากวันที่เธอไม่อยู่
บางทีการไร้สาระบ้าง.. ก็เป็นเรื่องจำเป็น
Close to you
Engine
บล๊อกนี้ก็ยังคงพักเบรคอยู่นะครับ
Take a short break
ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม (2)
ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม
ไม่มีเวลา
รัก "ยิ้ม"
คำพูดที่ออกมาจากหัวใจ มาจากใจจริง
โลกหมุนไว แต่ใจขอไม่หมุนตาม
โลกสวยด้วยใจเรา
ก้าวแรกสู่สังเวียน
มือถือคุณพ่อ
Lucky 7
อายุการใช้งาน
ก้าวแรกสู่ปี 2013
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (10) - กุ๊กกิ๊ก story
บันทึก 11 พฤศจิกายน 2555 - โลกส่วนตัว
3 Wishes
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (9) - ความว่างเปล่า
บันทึก 27 พฤศจิกายน 2555 - ครั้งหนึ่งกับดนตรี
ต้นใจ
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (8)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (7)
ครั้งหนึ่งในต่างแดน (5)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (6) - ทฤษฏิสีชมพู
ไข่กะทะ หรือ ไข่หน้าหมู
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์(5)
ครั้งหนึ่งในต่างแดน : ภาษาฮาเฮ
บันทึก 29 ตุลาคม 2555
ครั้งหนึ่งในต่างแดน (2)
ครั้งหนึ่งในต่างแดน (1)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (4)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (3)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (2)
ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์ (1)
จันทรุปราคา 10 ธันวา 2554
ฮีโร่อยู่ในตัวเราเอง
สิ่งที่มีค่าต้องรักษาให้ดี สิ่งที่ไม่ดีควรโยนทิ้งไป
สะพานสูง story
มีความสุขในทุกๆวัน
เวลา
"ไม่เป็น" "ยังไม่เป็น"
เพราะรักคงอยู่
ไม่ตกรุ่น
ข้อคิดที่ได้จากซีรีย์หนัง
Nodame Cantible
ความรักกับดอกไม้
เรื่อยเปื่อย_
ทดสอบถ่ายรูปโดยใช้ Flash
ปาลิโอกรุงเทพ The Circle
ลองทบทวนเกี่ยวกับการใช้กล้อง
เรื่องราวบนแผ่นไม้ อีกครั้ง
คร่าวๆ หัดถ่ายรูป
มุมมองความรักบทที่ 3
มุมมองความรักบทที่ 2
มุมมองแห่งความรัก บทที่ 1
เปลี่ยนมุมมอง
ไก่ไข่เทอริยากิ
เรื่องราวบนแผ่นไม้
Never กับ Not Yet
บันทึกวันที่ 11 ตุลาคม 2553
บันทึกวันที่ 8 ตุลาคม 2553
บันทึกวันที่ 7 ตุลาคม 2553
บันทึกวันที่ 27 กันยายน 2553
บันทึก 25 กันยายน 2553
บันทึกวันที่ 24 กันยายน 2553
บันทึกวันอังคาร 22 กันยายน 2553
บันทึกประจำวันที่ 9 สิงหาคม 2553
โลกสวยด้วยใจเรา
มีหลายคนมักชอบบอกว่า
ผมโลกสวย มองบวก คิดบวก
ลองนึกๆ ดู
ที่ผ่านมาคงเป็นเพราะ
ไม่ชอบดูละครไทยมั้ง
ไม่ค่อยมีสาระ มีแต่ความบันเทิง
ที่รัฐบาลส่งเสริมเหลือเกิน
ละครบั่นทอนปัญญา
แต่เลือกที่จะดู
ซีรีย์ญี่ปุ่น
ที่ทุกเรื่อง จะมีข้อคิดให้เสมอ ในทุกๆตอน
และทำให้ซึ้งกินใจด้วย
ขนาดเรื่องที่ว่า ไม่มีเนื้อหาอะไรเลย
อย่าง Densha Otoko ที่เน้นฮา
แต่กลับทำให้น้ำตาซึมได้
และก็มีแทรกเรื่องราวของมิตรภาพ
บนโลกไซเบอร์ให้
แต่สิ่งสำคัญสุดที่ชอบ
เพราะว่ามันสั้นดี ปกติ 10-11 ตอน
ก็จบแล้ว ไม่ยาวเหมือนหนังเกาหลี
มีคนเคยบอกว่า
ซีรีย์ญี่ปุ่นส่วนใหญ่จะออกแนว
Feel Good
ล่าสุดที่เพิ่งดูจบไปคือ Lucky-7
หนังที่พระเอกก่อนหน้า
ทำงานที่ไหน ก็ไม่ทน ซักที่
ว่างงาน แล้วบังเอิญมาทำงานที่
สำนักงานนักสืบแห่งหนึ่ง
ประโยคเด็ดจากเรื่องนี้คงเป็น
ช่วงที่พระเอกค้นพบตัวเอง
"
เหตุผลที่ผมทำงานไหนไม่ได้นาน
......
บางทีในใจผมคงคิดว่า..
งานที่ทำอยู่ทุกวัน
มันซ้ำซาก
น่าเบื่อหน่าย....
แต่การได้ทำอะไรนานๆ
อาจไม่น่าเบื่อนัก
ยิ่งถ้าได้ทำเพื่อคนอื่น...
"
นี่กระมัง เพราะถูกซึมซับมา
ทีละเล็ก ทีละน้อย
มันก็เลยกลายเป็นตัวตนไปในที่สุด
ท้ายที่สุดแล้ว จริงๆ มันก็ง่ายนิดเีดียวเอง(มั้ง)
มองโลกตามที่มันเป็น ....
ไม่ใช่มองโลกตามที่ใจเราอยากให้เป็น...
อย่างถ้าเราต้องการให้โลกเป็นสีเขียว
เราคงไปทาสีโลกทั้งใบให้เป็นสีเขียวไม่ได้หรอก
เอาแว่นเขียวมาใส่เอง น่าจะง่ายกว่า 5555
------------------------------------------------------------------
สิ่งจะงามอยู่กับใจ
บอดที่ใจเห็นอย่างไรไม่มีวันงาม
โลกจะสวยนั้น สวยไปตาม
จิตที่งามมองโลกสดใสไปในทางดี
Create Date : 22 มกราคม 2556
Last Update : 22 มกราคม 2556 9:18:18 น.
3 comments
Counter : 729 Pageviews.
Share
Tweet
~ ชวนดูหมอจินอีกครั้งค่ะ ~
โดย: ~ sิมน้ำ _ VoUฟ้า ~ (
rimnam_kobfa
) วันที่: 22 มกราคม 2556 เวลา:20:21:15 น.
หมอจีน มีวันพฤหัสกับศุกร์นะคะ
โดย: ริมน้ำ_VOUฟ้า (
rimnam_kobfa
) วันที่: 25 มกราคม 2556 เวลา:14:32:49 น.
คงต้องไปหามาดูบ้างละคะ
แป้งเองก็เป็นอีกคน ที่ไม่ค่อยชอบดูละครไทย
จริงๆไม่ค่อยชอบดูทีวีเลยมากกว่า เพราะสมันเด็ก
ที่บ้านมีทีวีเครื่องเดียว พ่อจะครองทีวีตลอด
เราอยากดูอะไรไม่เคยได้ดูเลยชอบหาอะไรอ่าน
เลยกลายเป็นติดการอ่านหนังสือว่ากว่าดูหนัง
ตอนหลังโตมาก็ชอบหนังฝรั่งเพราะมันมีข้อคิดอะไรน่ารักๆ
แล้วมีคำคมซ่อนอยู่ในหนังเสมอด้วย อันนี้ต้องยกให้คนแปลซับไทยด้วย ที่แปลได้ออกมากินใจ ฮ่าๆ หนังก็มีหลากหลายแนวด้วย
แต่ของไทยแป้งชอบ ซิทคอมเป็นต่อ มันคลายเคลียดดีคะ อันนี้ชอบดู นอกจากเป็นต่อ ก็ไม่ดูอะไรอย่างอื่นเลย
มาอยู่เกาหลี ซีรีย์ก็ไม่ค่อยดูหรอกคะ อาศัยว่าเพื่อนเปิด แฟนเปิด เลยได้ดูไปพร้อมๆกะคนอื่นแต่ซีรีย์เกาหลีบางเรื่องก็เนื้อหาดีคะ พวกหนังดราม่าให้กำลังใจชีวิต ซีรีย์แนวนี้แป้งก็จะมีติดตามคะ (ซีรีย์แนวนี้ไม่ฮืตที่เมืองไทยคะ เพราะพระเอกนางเอกไม่เน้นหน้า ตา และ อายุ เน้นที่เนื้อเรื่องซึ่งคนเกาหลีก็ติดงอมแงมถือเป็นหนังแนวที่ คุณมอซอ อาจจะชอบ^^)
เวลาส่วนใหญ่เลยที่จะดูหนังดูละคร คือเวลาพักผ่อนและต้องการดกำลังใจ ช้อคิด และคลายเครียด แป้งเลยถือว่าตัวเองโชคดีที่ไม่ติดทีวีเหมือนเพื่อนคนอื่น คริๆ
ชวนคุย(เรื่องตัวเองมาซะยาวว) แหะๆ
ประโยคที่คุณมอซอ ยกมาให้ได้อ่านจากหนัง
"บางทีในใจผมคงคิดว่า..
งานที่ทำอยู่ทุกวัน
มันซ้ำซาก
น่าเบื่อหน่าย....
แต่การได้ทำอะไรนานๆ
อาจไม่น่าเบื่อนัก
ยิ่งถ้าได้ทำเพื่อคนอื่น...
อันนี้เป็นเหตุผลเดียวกันกับที่แป้งอยากเรียนพยาบาล(แต่ยังไม่ได้เปนสักที กร้าก)
และรับงานอาสาามัครเป็นครั้งคราวที่มีโอกาส
การได้ทำอะไรเพื่อคนอื่น ช่วยเหลือคนอื่น ทำให้เรารู้สึกว่า
ตัวเรามีคนคุณค่ามากขึ้นคะ ไม่ปฏิเสธเลยว่า แป้งเป็นคนนึงที่เคยคิดว่าตัวเองไร้ค่า (เป็นอารมช่ั่ววูบตอนที่อยู่ว่างๆคนเดียว ไม่มีอะไรทำ55)
คุณมอซอมีอะไรดีๆมาแบ่งปันเสมอเรยนะคะ
โดย:
Clannad
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:1:01:08 น.
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
มอซอ
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
girdpol
Clannad
rimnam_kobfa
noteperfect
Webmaster - BlogGang
[Add มอซอ's blog to your web]
Bloggang.com