ย้อนรอยบล๊อกแก๊งค์(5)
หลังจากที่เริ่มมีเพื่อนมากมายบนบล๊อกแก๊งค์ ก็คงสมตามชื่อ "แก๊งค์" หลายต่อหลายคนก็รู้จักกันผ่านคอมเมนท์ของกันและกัน กลายเป็นรู้จักกันเป็นลูกโซ่ไปเลย
แต่ข้อมูลส่วนตัวก็ยังคงเป็นความลับในโลกไซเบอร์นี้ต่อไป แล้วก็เริ่มมีคนส่งข้อความหลังไมค์มาทักทาย บ้างก็ส่งข้อความมาแจ้งเืตือน (ด้วยความหวังดี) และก็ได้มีโอกาสคุยกับหลายคนผ่าน MSN
จำได้เลยว่า ครั้งแรกที่คุย MSN กับเพื่อนบล๊อกคนนึง ประหม่ามากมาย ด้วยความที่เป็นคนขี้อาย โดยเฉพาะกับผู้หญิงด้วยแล้ว ยิ่งไม่กล้าคุยเลย จนคนที่คุยด้วยบอกมาว่า ไม่ต้องเกร็งก็ได้ เพราะการคุยเป็นลักษณะถามคำ ตอบคำ
ก็เลยเริ่มคุยแบบมีทีเล่น ทีจริง บางคนก็แปลกใจว่า พอคุยกันแบบโต้ตอบ เหมือนจะเป็นอีกคนนึงเลย
คงเป็นเพราะโต้ตอบผ่านตัวหนังสือ จะมีเวลาให้คิดคำพูด ก่อนตอบกลับมั้ง ถ้าเป็นคุยโทรศัพท์อาจจะนึกตอบไม่ทัน 55555
แต่ในใจ ก็ยังคงขีดเส้นคั่นไว้ว่า ยังไงก็จะไม่ก้าวข้ามเส้นโลกไซเบอร์นี้อย่างเด็ดขาด บางที ก็ทำให้สบายใจในการพูดคุย ถ้าตัดประเด็นเรื่อง ชาย-หญิง หรือ ชู้สาว ออกไปได้ รวมถึงอีกฝ่ายก็จะไม่รู้สึกอึดอัดในการคุยด้วย
พอนึกถึงเรื่องราวต่างๆของบล๊อกเลยทำให้นึกถึงเพลงนึงขึ้นมา
เพลง : จากวันที่เธอไม่อยู่ ศิลปิน : พาย
หมายเหตุ : เพลงนี้รู้่จักมาจากเพื่อนบล๊อกคนนึง ที่ปัจจุบันตอนนี้ไปอยู่กับแฟนที่เกาหลีแล้ว ตอนนี้ชีวิตน่าจะแฮปปี้ดีแน่นอนเลย ^_^
Create Date : 31 ตุลาคม 2555 |
|
2 comments |
Last Update : 31 ตุลาคม 2555 13:35:49 น. |
Counter : 814 Pageviews. |
|
|
|
สำหรับเรา เราแยกแยะเพื่อน Online กับเพื่อนในชีวิตจริง
เพื่อน Online เราสัมผัสได้จากตัวหนังสือที่เขาเขียน
ฃึ่งอาจจะแตกต่างจากตัวตนจริงๆ
หรือนั่นคือตัวตนจริงๆของเค้าก็ได้
แต่เค้าก็เป็นเพื่อนเราคนหนึ่งเหมือนกัน
ถึงแม้จะไม่รู้ตัวตนจริงๆก็ไม่เป็นไร
แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน แลกเปลี่ยนมุมมองกัน
แลกเปลี่ยนประสพการณ์ในชีวิตกัน
ในบางครั้งสิ่งต่างๆเหล่านี้ เราหาไม่ได้จากในโรงเรียน
Ps .. แต่ถ้าจะให้พูดคุยกันจริงๆ เราต้องคืดหนัก นับหนึ่งถึงร้อยก่อน 555