มกราคม 2557

 
 
 
1
2
3
4
5
6
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
29
30
31
 
 
28 มกราคม 2557
เดือนที่ 2
เดือนแรกผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ช่วงสัปดาห์ที่ 2-5 พอรู้ว่าท้องก็ยังชิว เป็นช่วงที่เหมือนไม่แน่ใจว่าตกลงท้องจริงเหรอ 

ไม่มีอาการอะไร ยังดำเนินชีวิตปกติ แต่ระมัดระวังตัวมากขึ้น

ช่วงสัปดาห์ที่ 6-8 รู้สึกว่าเวลาผ่านไปช้ามาก ภาวนาให้ถึงถึงสัปดาห์ที่ 7 ไว ๆ เพราะหมอนัดดูหัวใจลูก

พอได้เห็นก็ไม่ตื่นเต้นมากนะ บางคนบอกว่าน้ำตาไหล ปลื้มใจ แต่เราก็แค่ยิ้ม ๆ ดีใจที่เห็นหัวใจเค้า 

ไม่ได้น้ำตาไหล ไม่ได้ตื่นเต้นจนตัวสั่น ออกแนวเฉย ๆ มากกว่า 

ตอนที่หมอหาหัวใจ แอบใจเสียด้วย เพราะหมอหาอยู่สักพักกว่าจะเจอ เราก็กลัวว่าจะไม่เจอ

พอเจอหมอก็บอกว่า ตรงนี้คือหัวใจ ดวงเล็กมาก แต่เต้นแรง เสียงเหมือนม้าควบเลย กุบกับๆๆๆๆ

เสียงดังอึกทีกครึกโครมมาก ^^

ตอนนี้ลูกขนาดเท่าเม็ดข้าว เล็กมาก

แล้วหมอก็ให้โฟเลต กลับมากินเหมือนเคย

กลับบ้านก็ระวังตัวมากขึ้น เพราะมีแต่คนบอกว่าช่วงนี้โอกาสหลุดสูง

ตอนนี้หมอนัดอีกทีตอน สัปดาห์ที่ 10 ภาวนาให้เห็นเป็นตัว มีแขน ขา หัว อยากเห็นเร็ว ๆๆๆ ตื่นเต้นหน่อย ๆ

ตั้งแต่ท้องเนี่ยะ แต่ละวันผ่านไปช้ามาก ทั้งรอให้เค้าโตไว ๆ อยากเห็นพัฒนาการ และด้วยอาการแพ้

ระยะหลังช่วงเดือนที่ 2 อาการเบื่ออาหารมากขึ้น ไม่อยากกินอะไรเลย บางอย่างก็กินไม่ได้ กินได้แค่ข้าวมันไก่ น้ำมะพร้าว ยาคูลย์ ไม่อยากกินข้าว ไม่อยากกินเค้ก ไม่อยากกินขนม อารมณ์เหมือนคนอกหัก เบื่อ ๆ ไม่อยากทำไร อยากนอน แต่ก็พยายามกินให้มากที่สุด รู้สึกท้องว่างตลอดเวลา คลื่นไส้หลังกินยามื้อเช้า วิงเวียน จะเป็นลม อ่อนเพลีย ตื่นเป็นเวลา ตอน 03.30 , 05.30, และ 6.00 น. 

พี่เจี๊ยบบอกว่าถ้าไม่อยากแพ้ท้อง ลืมตามาให้กินเลย นอนกินด้วย แล้วค่อยลุก ทุกวันนี้ลืมตา 05.30 แล้วก็กินขนมปังเปล่า แล้วนอนต่อ ตื่นอีกที 06.30 อาบน้ำ กินอาหารเช้า แล้วมาทำงาน ก็ไม่อ้วกนะ แค่คลื่นไส้หลังจากทานยา ทรมารนะ แง ๆๆ อยากให้ผ่านไปไว ๆ เหนื่อยอ่ะ ไม่หนุกเลย

ป๊อปก็น่ารักนะ ช่วงที่อยู่ด้วยกันดูแลทุกอย่าง ทำกับข้าวให้กิน คอยไปหาของที่อยากกินมาให้ ซักผ้า ล้างห้องน้ำ กวาดห้อง รีดผ้า เตรียมอาหาร อุ๊แค่นั่ง ๆ นอน ๆ ไม่ต้องทำไรเลย ป๊อปดูแลและตามใจทุกอย่าง 

ตอนนี้ป๊อปไปทำงานเดือนนึง ต้องดูแลตัวเอง กำลังพีคเลย เป็นช่วงที่จะแพ้ท้องหนัก แต่ตอนนี้อาการไม่มากเท่าไหร่ ยังพอรับมือได้ ไม่อ้วก แค่เบื่ออาหาร ไม่อยากกินอะไร มีคลื่นไส้บ้าง เพลีย ๆ ไม่มีแรง 

รอให้ป๊อปกลับบ้าน ตั้งแต่ท้อง รู้สึกอยากอยู่ใกล้ ๆ อยากอ้อน อยากกอด อยากซุก

สู้ ๆ ลูกน้อยในท้องก็น่ารัก พอป๊อปไม่อยู่เค้าก็ไม่แสดงอิทธิฤทธิ์มาก ช่วยกันเต็มที่

เราจะผ่านไปด้วยกันนะลูก



Create Date : 28 มกราคม 2557
Last Update : 28 มกราคม 2557 13:16:50 น.
Counter : 2210 Pageviews.

4 comments
  


แวะมาทักทายพร้อมกับการให้กำลังใจ จร้า
ปล ลืมกันรึยังน้าา
เค้าหายไปนาน อาจจะลืมกันแล้วก็เป็นได้ อิอิ

โดย: Megeroo วันที่: 24 เมษายน 2557 เวลา:17:06:53 น.
  
อ่านแล้วปลื้ม เพราะว่าผ่านจุดนี้มาแล้วเหมือนกัน การได้เป็นแม่คน มันสำคัญยิ่ง เพราะมันต้องรับผิดชอบชีวิตอีกหนึ่งชีวิต เหนื่อยแต่มีความสุขมากๆ ค่ะ
โดย: ขวัญ (ไวตามินซีจี๊ดจ๊าด ) วันที่: 24 กรกฎาคม 2557 เวลา:13:53:44 น.
  
< img src=//i687.photobucket.com/albums/vv237/4-one/4-1/HT2/ASLF-54.png>

มาส่งกำลังใจให้คุณแม่ ก้าบบบ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
โดย: Megeroo วันที่: 8 สิงหาคม 2557 เวลา:18:05:08 น.
  


โดย: Megeroo วันที่: 8 สิงหาคม 2557 เวลา:18:07:43 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

oumon
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ยินดีที่รู้จักค่ะ

มิตรภาพสวยงาม ไม่คิดว่าจะได้เจอที่นี่
แต่แล้ว...
มิตรภาพผ่านตัวอักษร มันสวยงามกว่าที่คิดค่ะ