คนส่วนน้อย ที่ไม่ได้อยู่กับแม่ ในวันแม่
จะไม่รู้สึกแย่ขนาดนี้ ถ้าไม่เห็นข้อความของหลายๆคนในเฟซบุ๊ค ที่ประกาศความรักของตัวเองกับแม่ อันที่จริงไม่ได้อยากเล่นเฟซบุ๊คเลย แต่ก็ต้องโดนกดดันจากสังคมให้เล่น เพราะข่าวประชาสัมพันธ์อะไรก็ต้องประกาศกันในเฟซบุ๊ค ถ้าไม่เล่น ก็ไม่รู้อะไรเลย (หรือว่าการไม่รู้อะไรเลยจะดีกว่านะ)
เข้าใจแล้วล่ะ ครั้งหนึ่งเคยมีคนบอกว่าทำไมต้องมีวันแม่ แล้วเด็กที่ไม่มีแม่จะรู้สึกยังไง เรามีแม่ แต่ได้คุยกับแม่ในวันแม่แค่สิบนาทีเท่านั้น ความจริงก็ไม่แปลกอะไร เพราะหนึ่งสัปดาห์ก็ได้คุยกับแม่แค่ครั้งสองครั้งเท่านั้น
รู้สึกเจ็บปวด ที่ได้รู้ว่าพ่อแม่คนอื่น ขับรถมาจากจังหวัดที่ไกลพอๆกับจังหวัดเรา เพื่อมาหาลูกในวันแม่ ปกติก็มาหาลูกอยู่บ่อยๆอยู่แล้ว ในขณะที่แม่ไม่มาหาเราเลย อย่างน้อยก็สองปีกว่าแล้ว
เราเข้าใจ แม่คงไม่มีเวลาว่างมากขนาดนั้น แต่เจียดเวลาคุยกับลูกมากกว่านี้ ในวันแม่ ไม่ได้เชียวหรือ ตั้งแต่เราเกิดมาจนบัดนี้ เราก็รู้สึกอยู่ตลอดเวลา ว่าแม่ไม่เคยมีเวลาให้เลย ทำงานตลอด
ถ้างานที่แม่ทำ มันกำไรมหาศาล ทำให้เราสามารถใช้ชีวิตได้อย่างสุขสบาย อย่างนี้อาจจะพอเข้าใจได้ แต่งานที่แม่ทำ นอกจากจะแย่งชิงเวลาไปแล้ว ก็ไม่ได้กำไรมากมายนัก เราก็ต้องพยายามประหยัด ใช้ชีวิตอย่างอัตคัด กินแต่มาม่าสิบวันก็เคยมาแล้ว
พูดอย่างนี้เดี๋ยวก็มีคนบอกให้ไปมองคนที่ลำบากกว่าอีก ถ้าทำใจได้ คงไม่มานั่งบ่นแบบนี้หรอก
ถ้าเราได้อยู่กับแม่ในวันแม่เหมือนคนอื่นๆ มันก็คงรู้สึกดีละมั้ง นานๆทีจะได้มีโอกาสอยู่กับแม่ อะไรอย่างนั้น ก็เข้าใจคนส่วนใหญ่หรอกนะ ว่ามีความสุขมาก อยากจะประกาศให้โลกรู้
เรามันก็แค่คนส่วนน้อย ที่เกิดมาในครอบครัวที่มีอาชีพค้าขาย วันหยุดราชการ ไม่เคยได้หยุดเหมือนคนอื่น เรามันคนส่วนน้อย ที่ตอนนี้บ้าน เป็นสถานที่ที่เราไม่อยากกลับไป
รู้ว่ามานั่งอิจฉาคนอื่นที่เค้ามีความสุขกับครอบครัว มันไร้ประโยชน์ แต่มันอดเจ็บปวดไม่ได้จริงๆที่ต้องอยู่คนเดียว ในเทศกาลอย่างนี้
Create Date : 14 สิงหาคม 2554 |
|
1 comments |
Last Update : 14 สิงหาคม 2554 11:47:18 น. |
Counter : 885 Pageviews. |
|
|
|
อาจจะไม่ใช่แม่ที่ดีที่สุด แต่ก้คือ คนที่รักเราที่สุด..
เป็นกำลังใจให้ค่ะ..