แวะมาเยี่ยมคับ

มีข้อแนะนำอยู่สาม อย่าง
1. คือ หาแฟนใหม่
2. หาอะไรทำแปลกใหม่ไม่ต้องเจอภาพเดิมๆ
3. ไปทุกที่ที่เคยไป ทำทุกอย่างที่เคยทำกับแฟน เจ็บบ่อยๆค่อยๆชินไปเอง

อันนี้ แนะนำจิงๆนะ
ของเชอรือ่ะ ใช้อย่างทีสาม

น่าสนุกจังเลยค่ะ
เคยติดรายการ Trauma Live in ER ที่เคยเป็นสารคดีทางยูบีซีเมื่อนานปู๊นมาแล้ว
เคยติดซีรีย์ส ER ด้วย
อยากเป็นหมอประจำห้องฉุกเฉินมากค่ะ แต่ว่าตอนนั้น ดันเรียนสายศิลป์-ภาษาอยู่ซะนี่

อ้าว...กดเอนเทอร์ไปก่อนซะนี่

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่บล๊อคนะคะ..

เรื่องเกี่ยวกับ ER นี่ชอบดูเหมือนกันนะคะ ตอนนี้ทอยกำลังติดซีรีย์เรื่อง Gray's Anatomy อยู่ค่ะ เป็นเรื่องของหมอมือใหม่อินเทิร์นค่ะ สนุก ตื่นเต้น แถมเซกซี่ที่ซู๊ดดด อิอิ

ตื่นเต้นดีนะคับเนี่ย

แรกๆอาจยังใส่ tube CPR ไม่คล่อง สักพักก็เก่งเองครับ เอาใจช่วย

ตื่นเต้นมากค่า ได้แวะ defrib ด้วยเหมือนในหนังเลยนะค้า
จะเอาใจช่วยค่า เดี๋ยวก็ใส่เก่ง

แวะมาเยี่ยมค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักกันนะค่ะ
เอาใจช่วยจ้า ถึงแม้ไม่รู้เกี่ยวกับด้านนี้
แต่ก็ให้กำลังใจ สู้ๆ นะคะ

ยินดีที่ได้รู้จักคะ
แวะมาอีกนะคะ หลังจากกลับจากประชุมจะมาอัพบล็อกให้อ่านอีกคะ

หุหุหุ.....อยากได้การช่วยเหลือแบบเป่าปากมากกว่าเครื่องปัมป์หัวใจหน่ะคับ คุณมิกิโกะ 555555555+ ล้อเล่นนะคับ อย่าได้ถือเลย.....เรื่องน่าตื่นเต้นจัง ยินดีที่ได้รู้จักนะคับ และก้อแวะเวียนมาทักทายกันบ่อยๆนะ มีความสุขกับวันหยุดนี้คับ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

กลับมาหาแว้วน่ะค่ะ สนุกดีน่ะค่ะที่ได้ช่วยคน
ครั้ง1แอนก้อเคยช่วยแบบนี่ด้วยแหล่ะ (แต่ใช้ถุงก๊อปแก๊ปอ่ะค่ะ)ไม่ได้เรียนมาด้านนี่หรอกค่ะ แต่พอดีว่าคนที่แอนช่วย เค้าเป็นลม ล้มชักต่ค้างเยย ไม่รูจ้จะทำไงดีเพราะมีแต่คนมุง แอนก้อไปช่วยเค้า พอเค้าฟื้นมา โห โครตๆๆดีใจอ่า น้องเขาน้ำตาไหลเลยที่ช่วยเขา .........ซึ้งๆๆ แค่คำว่าขอบคุณ1คำก้อซึงแล้วกับ1ชีวิตอิอิ+แต่ถ้าเค้าไม่ฟื้นนี่สิเราแย่แน่แฮ่ๆๆๆ

รออ่านงานเขียนต่ออยู่นะคับ

ปล.ขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจนะคับ

ต้องยอมรับนะคะว่า คนที่ทำงานอย่างนี้ได้เก่งจริงๆค่ะ
ตัวเราเองแค่ขับรถอยู่ดีๆ เกิดไปเจอว่ามีอุบัติเหตุอยู่ข้างหน้าไกลๆ
ก็ต้องรีบเลี้ยวรถกลับแล้วหละ กลัวจริงๆ
ไม่อยากเห็นเลือดไม่อยากเห็นแผล เด๋วเป็นลม
มีอยู่ครั้งหนึ่งเคยพาแม่ไปโรงพยาบาล แม่เป็นโลหิตจางค่ะ
วันนั้นหมอตรวจแม่เสร็จก็สรุปว่าต้องนอนให้เลือดสองถุง
เพราะแม่ซีดมาก แต่ที่ร.พ.นั้นเป็นโรงพยาบาลใหญ่
ทั้งห้องและเตียงหายากถ้าไม่ได้จองล่วงหน้า
อีกอย่างหมอคงเห็นว่าให้เลือดแค่สองถุงคงไม่ต้องค้างคืน
ให้เลือดเสร็จก็กลับได้เลย หมอจึงสั่งไปนอนให้เลือดที่แผนกฉุกเฉิน
คุณเอ๊ย! ตลอด 6 ชั่วโมงที่ไปนั่งเป็นเพื่อนแม่นะคะ เดี๋ยวก็ขนมา เดี๋ยวก็ขนมา
อุบัติเหตุบ้างหละ ชักบ้างหละ หัวใจวายบ้างหละ
เห็นแล้วเราเองแทบจะหัวใจวายไปอีกคน
เป็นประสบการณ์ที่ไม่คิดเลยว่าชาตินี้จะได้เห็นนะคะ
แต่ที่เห็นแล้วและรู้สึกชื่นชมมากๆคือ ทั้งแพทย์และพยาบาลในแผนกฉุกเฉิน
ทุกคนทำงานอย่างทุ่มเทและเสียสละมากจริงๆ
เห็นแล้วยังรู้สึกเหนื่อยแทนค่ะ ทุกอย่างมันเร่งรีบไปหมด
และตลอด 6 ชั่วโมงนั้น ไม่มีเห็นมีใครได้นั่งพักเลยสักคน
รู้สึกตื้นตันและขอบคุณจริงๆค่ะ

แวะมาอีกรอบ
เมื่อไหร่จะมีเรื่องใหม่เอ่ย

มาทักทายค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะ

แวะมาตอนดึกคับ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมคับ

แวะมาเยี่ยมค่ะ...มีความสุขทุกวันนะค่ะ

แม่ผมก็อยู่ อีอาร์ ครับ ไม่ยอมไปหวอด เพราะอยู่อีอาร์แม่บอกหนุกกว่าอีก....เป็ฯหมอก็น่าสงสารเนอะ เข้าเวรดึกบ้าง เช้าบ้าง บางที2วันติดเหนื่อยแทนแม่กะ จขบ เลย

ขอให้ฝนที่ตกในหัวใจซาเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้

หมอนี่ต้องใจแข็งเน้อ

ถ้าเราเจอคงยืนมึนอะ ทำไรไม่ถูก

มาเยี่ยมกาบบบบบบบบบบบบ

โหเจ๊.....เก่งหว่ะ
.
.
.
.
.
ถ้าเป็นผมไปเจอคนหยุดหายใจแบบนั้นนะ
ทำด้ายอย่างเดียว
.
.
.
ไปที่ชอบที่ชอบนะคับลุง

พี่สาวเรานี่เก่งจริงเลย
ถึงแม้จะตื่นเต้นนิดหน่อย
สู้ต่อไปนะจ๊ะ เด๋วจาเป็นกำลังใจให้
รักนะ จุ๊บๆ

แวะมาเยี่ยมนะครับ

มาอ่านประสฐการณ์จากห้องฉุกเฉินครับ น่าสนใจดีครับ

อิอิ

วันนี้วันเกิดของผมครับ ผมเลยแวะเอาขนมเค้กมาฝากครับ



อิอิ

หวัดดีวันเสาร์นะคับ

ขอบคุณแทนทุก ๆ คุณที่คุณดูแลเขาคะ

แวะมาทักทายจ้า เก่งจังนะ อยากเก่งอย่างนี้บ้าง เอาใจช่วยนะสู้ๆ วันหลังจะมาเยี่ยมอีก

อยู่แผนกนี้คงต้องคิดเร็วตัดสินใจเร็วนะคะ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่ blog นะคะ แวะมาเยี่ยมค่ะวันนี้ อ่านblog ของนู๋มิกิโกะแล้วเพลินดีค่ะแล้วจะแวะมาใหม่นะคะ

มาเยี่ยมคุณหมอก่อนนอนค่ะ