Walk rally ที่ไม่น่าจดจำ โชคดีนะที่อากาศเย็นสบาย...ไม่ใช่ความผิดของนายหรอก แก่งกระจาน คันทรี คลับ
หวัดดีครับ แฮ่ๆ ห่างหายจากกรุ๊ปนี้ไปซะนานตั้งกะเปิดเทอมเพราะไม่มีเวลาเที่ยว ไหนๆก็ไหนๆแระ เอารูปไปทริปกะบริษัทเมื่อ 2อาติ๊ดที่แล้วมาขายแทนละกันครับ
อันเนื่องจากไอเดียแสนบรรเจิดของฝ่ายบุคคลที่รัก ที่ประหยัดงบให้บริษัทด้วยการงดค้างแรมในการไป walk rally ครานี้และเบียดบี้ตารางเวลาแบบสุดๆแทน team building สำหรับผมจึงกลายเป็น team complaining ไป...
เริ่มตั้งแต่นัดเจอกันที่โรงงานตอนตีห้าครึ่ง...เอ่อ พี่ครับลืมไปรึเปล่าว่า plant เราอยู่มหาชัย...พี่บ้านอยู่แถวนี้ก็บอกว่าไม่มีปัญหาดิ ส่วนบ้านผมน่ะอยู่อีกฟากนึงของกทม.ด้วยซ้ำ... แต่ตั๊กแตนย่อมไม่อาจต้านล้อรถ สุดท้ายผมก็ต้องแหกขี้ตาตื่นตั้งกะตี4 วิ่งผ่านน้ำเย็นเจี๊ยบ แบบแทบจะไม่ต้องพึ่งผ้าเช็ดตัวตอนอาบเสร็จ แล้วควบรถมาโรงงาน...
และเนื่องจากไม่มีความกะตือรือร้นในการจะไปตั้งแต่แรกแล้ว งานนี้ผมเลยไม่ได้เอากล้องไปด้วย...
มาถึงโรงงานทันตีห้าหน่อยๆ แล้วก็ตามเคยครับ คนที่มาทันเวลาต้องถูกทำโทษ...ให้นั่งรอพวกมาสาย กว่ารถจะออกได้ก็ปาเข้าไป 6 โมงกว่าๆ...เฮ้อ ตูจะรีบมาทำไมว๊า .....................................
มาถึงสถานที่ แก่งกระจาน คันทรี คลับ รีบโดดลงจากรถที่เสียงดังมากๆจนอยากไปบีบคอทั้งคนขอเพลง และคนขับ ที่จริงผมจะไม่รังเกียจเพลงลูกทุ่ง เพลงเพื่อชีวิต หรือเพลงแดนซ์พวกนี้เลยถ้ามันจะเปิดเบากว่านี้ซัก 75% (ไม่ได้พิมพ์ผิดครับ ผมว่ามันดังแค่ 25% ของที่เปิดก็น่าจะได้ยินทะลุออกไปนอกรถแล้วด้วยซ้ำ)
ยังดีที่อากาศเย็นบนเขาทำให้สมองที่แสนง่วงงุนสดชื่นขึ้นมาได้บ้าง ก่อนที่จะเข้าไปนั่งง่วงอีกครั้งในห้องกิจกรรม
งาน walk rally งวดนี้ก็ไม่ได้ต่างอะไรจากทั่วๆไปที่เคยไปมาแล้วในชีวิต เผลอๆจะน่าเบื่อกว่าซะอีก ค่าที่ว่ารู้ไส้รู้มุกหมดแล้ว ผมคิดว่าทั่นๆเอง ก็คงเบื่อที่จะฟังเหมียนกัน ดังนั้นผมจะข้ามไปดีกว่านะครับ(จริงๆขี้เกียจอธิบาย) ......................................
มาเริ่มได้สติอีกทีก็พักเที่ยงแล้ว วันนี้อากาศดี๋ดีซะจนไม่สามารถจะทนอารมณ์เสียได้อีกต่อไป ผมเลยไปขโมยกล้องของโรงงานมาไล่ถ่ายนั่น นู่น นี่ตามใจชอบ เริ่มจากห้องประชุมที่ถูกแปลงเป็นอาคารกิจกรรม
อันนี้เป็นซุ้มทางเดินออกจากโรงอาหาร... ผมว่าเค้าทำน่ารักดีนะครับ
แม้ว่าจะจำได้เลาๆในความเบลอของห้วงสมองว่าที่นี่ใหญ่โตหลายพันไร่ แต่ด้วยเวลาที่จำกัดจำเขี่ย คือบ่ายโมงก็ต้องไปนั่งหลับ เดินละเมอต่อ ผมเลยเดินไปได้แค่ไม่กี่ตารางแมว(ดิ้นตาย)เอง และส่วนที่ทรงเสน่ห์ที่สุดที่ผมหาเจอ ก็คือบึงนี้เองครับ
บรรยากาศสงบๆ อากาศเย็นๆแบบนี้ เสียดายจริงๆที่ไม่ได้เอาหนังสืออะไรติดมือมาด้วย ไม่ง้านจะโดดมานั่งอู้ซะให้รู้แล้วรู้แรดกระซู่กูปรีกันไปเลย...
อีกซักมุมเนอะ ก็มันสวยดีนี่นา
เจ้าเพื่อน อ. เคยบอกว่ารูปแบบนี้เค้าเรียกถ่ายมาโคร แต่ด้วยฝีมือถ่ายของผม...คุณพระช่วย มันกลายเป็นเมดูซ่าไปซะแล้ว!
แก้ตัวใหม่อีกที เอาที่มันยุ่บยั่บน้อยหน่อย...นี่แน่ะ ส่งแปดเซียนไปปราบเมดูซ่า...
ส่วนอันนี้ไม่ใช่น้ำพุร้อนนะครับ เป็นน้ำพุของสระว่ายน้ำตะหาก... แอบถ่ายเล่นซะหน่อย นานๆจะได้จับกล้องที่มันไม่กระป๋องซักที
และแล้วก็หมดช่วงเวลาแห่งความสุข...ต้องเอากล้องไปคืนและกลับไปเข้าไปทำกิจกรรมต่อ...ก่อนไปยังไม่วายแอบวิ่งไปกดรูปอีกใบ 2 ใบ
to make the worst thing worse แม้จะจบกิจกรรมไปแล้ว เค้าก็ยังจะอุตส่าห์จัดงานปีใหม่กันต่ออีก เล่นเอาผมที่ชั่วชีวิตลำเค็ญนี้ไม่เคยมีลาภด้านการจับสลากมาก่อน ต้องระเห็จมาเดินชมจันทร์คนเดียว โทรไปหาเพื่อนๆตั้งหลายคน แต่ละคนถ้าไม่ใช่ไม่รับสายก็ไม่ว่างคุยเลย...โชคดีเหลือเกินที่วันนี้อากาศเย็นสบายแล้วก็มีพระจันทร์เต็มดวงสวยๆด้วย แต่ตอนนี้กล้องก็ดันไม่อยู่ในมือซะแล้ว... ..........................................
กว่าจะจบพิธีกรรม ก็ปาเข้าไป 3 ทุ่มครึ่ง ทนนั่งหลับๆตื่นๆบนรถที่มีแต่คนเมากะเสียงเพลงโหวกเหวกที่สามารถแวะเข้าห้องน้ำกันได้ทุกปั๊มน้ำมันที่เจอ กว่าจะมาถึงโรงงานก็ร่วมเที่ยงคืน...นี่ยังต้องขับรถกลับบ้านอีกนะนี่...เฮ้อ
ปล.แม้จะเป็นวันที่แสนทรมาน แต่นายไม่ผิดหรอกนะ แก่งกระจาน คันทรี คลับ...
Create Date : 22 ธันวาคม 2548 |
|
39 comments |
Last Update : 26 ธันวาคม 2548 14:28:36 น. |
Counter : 1565 Pageviews. |
|
|
|