ในที่สุดก็ได้ฤกษ์ซะที “เดอะ อาดาจิ แอนด์ ไอ” พอขยับจะเขียนถึงนักเขียนการ์ตูนในดวงใจซักคน คนแรกที่แว๊บเข้ามาในหัวเลยก็เค้าคนนี้ละครับ อาดาจิ มิซึรุ (อาจผิดหลักไวยากรณ์ญี่ปุ่นไปบ้าง แต่เราก็เรียกยังงี้จนคุ้นกันในหมู่นักอ่านทั่วไป) บุรุษผู้ยิ่งใหญ่ท่านนี้ เกิดเมื่อวันที่ 9 ก.พ 1951 (ณ ปี2005นี่ก็ปาเข้าไป 54 แล้วเน้อ) เลือดกรุ๊ป AB มีงานอดิเรก คือ ไพ่นกกระจอก ตู้เกมส์พินบอล เบสบอล และกาแฟ ปัจจุบันเป็นเจ้าของทีมเบสบอล ‘ไวตามิน A’ .. ....................................... คือจะบอกว่าไอ้ที่ว่ามาทั้งหมดนี้เนี่ย search คำว่า adachi manga ใน google คลิ๊กเข้าไปดู site ไหนมันก็มีทั้งนั้นละครับ ดังนั้นที่ผมจะพูดถึงในนี้คงเป็นเรื่องความประทับใจและประสบการณ์ของผมมากกว่า(ย้ำตรงนี้อีกทีว่า’ของผม’นะครับ ดังนั้นมันอาจจะผิดหรือไม่ตรงกับ’ของท่าน’ก็ได้ ซึ่งผมก็ยินดีต้อนรับทุกแนวความเห็นและคำแนะนำครับ) .................................. ผมเห็น(ยังไม่ได้อ่าน แค่พลิกผ่านๆ)การ์ตูนของอาดาจิเรื่องแรกคือเรื่อง rough ตอนอยู่ประถม ที่บ้านของพี่ข้างๆบ้านในสภาพเก่ากะรุ่งกะริ่งเต็มทน บวกกับตอนนั้นยังเด็กอยู่ เห็นมีแต่รูปคน แปลงร่างก็ไม่ได้ หุ่นยนต์ก็ไม่มี เลยวางกลับไม่ได้สนใจอะไร (^^) จนกระทั่งขึ้นชั้นม.ต้น เรื่องที่สองที่ผ่านเข้าสายตาคือ พริกขี้หนูสีรุ้ง (Niji-iro Tougarashi [Rainbow-coloured chilli])ใน the talent (และก็ weekly special ด้วยมั้ง ไม่แน่ใจ) ก็ยังไม่สนใจเพราะถึงจะเป็นเรื่องซามูไร แต่มันก็น่าจะออกแนวรักๆหวานๆอยู่ดี (สู้เคนชิโร่ หงอคง เซย่าไม่ได้ อิอิ) จนย่างเข้าม.ปลาย เริ่มสนใจเรื่องรักๆใคร่ๆแล้วนั่นละครับ พอเดินผ่านหน้าร้านการ์ตูนที่มาบุญครองวันนั้น สายตาก็ไปเตะเอา สาวน้อยหน้าคุ้นๆในชุดว่ายน้ำ เก๊าะเรยสอยมาด้วยความคิด....อิอิ...ถึง อ่านจบแล้วชอบมาก เลยเอาไปให้เพื่อนอ่าน สุดท้ายสภาพมันก็เลย เยินซะ(โกรธมันไปหลายวัน) และนั่นเองก็เป็นจุดเริ่มต้นไปสู่การปวารณาตนเข้าเป็นสาวกอะดะซังอย่างเป็นทางการ เริ่มจากเปิด the talent ทุกเล่มที่มี อ่านพริกขี้หนูสีรุ้ง ที่เคยพลิกข้ามมาตลอด ยิ่งอ่านก็ยิ่งติด ยิ่งติดก็ยิ่งบ้า เห็นชื่อนักเขียนคนนี้ไม่ได้เป็นต้องกวาดซื้อมาหมด ผลที่ตามมานะเหรอครับ นี่ไงครับ ทั้งที่มีและไม่มีลิขสิทธิ์ เข้ามาสถิตย์อยู่เต็มบ้านไปหมด ผมเคยอ่านบทวิจารณ์ผลงานของอาดาจิมากมาย แต่ที่ผมว่าตรงใจผมที่สุดแล้วคือบทวิจารณ์ของ คุณพี่ KMS&หมาป่าสำราญ ที่ว่าอาดาจิมองวัยรุ่นในแง่ดีมากๆ.... จะเห็นว่าเรื่องของเขาแต่ละเรื่องนั้น วัยรุ่นก็คือตัวแทนแห่งมิตรภาพและความฝัน ทุกคนมีมุมมองที่สดใสต่อชีวิต ตัวอย่างที่เห็นชัดคือเรื่องมิยูกิและรัฟ คนทุกคนมีความหวัง ทุกคนมีสิทธิ์เห็นแก่ตัว แต่สุดท้ายที่ก้นบึ้งแห่งหัวใจ พวกเขาเปิดกว้างเพียงพอที่จะยอมรับความล้มเหลว ความจริง และพร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่ (ไหนๆก็ไหนๆละ ขอซักนิดเถอะ ทำไม๊พวกรายการทีวี นักการเมืองหรือนักข่าวทั้งหลายมันไม่รู้จัก ไม่พูดถึงการ์ตูนพวกนี้บ้างฟะ เค้าออกจะดังไปทั่วโลก รึว่าวันๆเวลาเดินผ่านแผงการ์ตูนมันก็หาแต่การ์ตูนโป๊มาอ่าน พอสนองความอยากตัวเองจนจบแล้วค่อยออกมาด่า เวงจิงๆ แน่จริงก็บรรจุซึบาสะลงในหลังสูตรกระทรวงฯเลยดิ๊ ไทยแลนด์จะได้มีแชมป์เยาวชนโลกและมีนักเตะอาชีพในยุโรปกะเค้าซักที...อุ๊ย ขออภัย ชักยาว...เลิกดีก่า) อะมาเข้าเรื่องต่อ ถ้าถามว่าทำไมการ์ตูนโล่งๆ สกรีนโทนน้อยๆ ลายเส้นง่ายๆ ตัวละครหน้าตาเหมือนกันหมดทุกเรื่อง ไม่มีผู้ร้ายหรือตัวโกงที่แท้(ยกเว้นพริกขี้หนูฯ)ถึงได้เป็นที่ติดอกติดใจของพวกเรากันนัก อ่านแล้วอ่านอีกก็ยังหัวเราะได้ซ้ำๆที่เดิมไม่รู้เบื่อ แถมยังมีแฟนานุแฟนทุกระดับทั้งคุณหญิง คุณชาย คุณ......(อื่นๆ โปรดระบุ) ในทุกระดับวัย ไล่แต่ ม.ต้น จน คนทำงาน(ประถมน่าจะไม่มี อันนี้ผมเอาตัวผมเองเป็นบรรทัดฐาน อาจผิดได้) ก็เพราะเรื่องที่เค้าหยิบมาใช้มันเป็นเรื่องใกล้ตัวเราไงครับ ไม่มีเด็กคนไหนไม่มีความฝัน ไม่มีใครไม่อยากพบความรักที่หวานซึ้ง อยากเล่นกีฬาเก่งๆ มีเพื่อนฝูงที่พร้อมเฮไหนเฮนั่นตลอดเวลา ยิ่งเมื่อเติบโตขึ้น รับรู้ถึงเพดานที่ขวางกั้น ที่ไม่ว่าพยายามเพียงไหนก็ฝ่าไปไม่ได้ รู้ถึงหน้าตาที่แท้อันแสนสกปรกของสังคมที่เราไม่อาจเปลี่ยนแปลง เรายิ่งถวิลหาความฝันในวันวาน และเราก็รับรู้ว่าเราสัมผัสมันได้จากผลงานของคนคนนี้ นอกจากนั้นเขาคนนี้ยังเข้าใจที่จะชักนำความรู้สึกของนักอ่านออกมา ฉากที่คัทซึยะตาย ไม่มีการร้องไห้คร่ำครวญใดๆมากมาย แต่ฉากที่คุณพ่อก้มลงจุดบุหรี่ด้วยแววตาเศร้าสร้อย มันได้ผลกว่ากันมาก ที่สำคัญผมยังไม่เคยเห็นนักเขียนคนไหน”เล่น”กับคนอ่านโดยตรงแบบนี้ อาจเป็นเพราะผมรู้น้อย แต่นอกจากโทริยามะ อากิระ และ อาโร่ ฮิโรชิ แล้ว ผมยังไม่เคยเห็นใครทำได้ดีขนาดนี้มาก่อนเลย โดยเฉพาะในรัฟ พอรู้ตัวว่าพลาดที่ไปบอกตอนต้นว่านิโนมิยะเล่นสกีไม่เป็น ก็มีบุรุษปริศนาเล่นสกีมาแก้ข่าว ฉากที่ zoom เข้าห้องน้ำโดยเล่นมุกว่าเป็นกล้องวีดีโอ ล้วนแต่ทำได้อย่างกลมกลืนโดยไม่เสียอารมณ์คนอ่าน แถมยังเป็นเสน่ห์ที่ชวนให้ต้องเอาไปคุยเล่นกับเพื่อนคอเดียวกันซะอีก สิ่งที่โดดเด่นอีกอย่างที่ทำให้ผมประทับใจก็คืออาดาจิเล่นมุกแบบไม่เกรงใจคนอ่านเลย บางแก๊กไม่เน้น ไม่ท้าวความเลยด้วยซ้ำ ถ้าไม่สังเกตดีๆ บางทีการ์ตูนที่ซื้อมา 40 บาทเมื่อหลายปีก่อน จนถึงตอนนี้คุณอาจยังอ่านมันได้แค่ 37-38 บาทเองก็ได้ เอ่อ...แหะๆ คือที่จริงตอนแรกผมกะว่าจะเจาะทีละเรื่องให้จบในหน้าเดียว แต่ดูแล้วอาจจะมั่ว+ทำไม่จบได้ ยังไงเอา list รายชื่อเรื่องเท่าที่ผมรู้จักไว้ก่อนละกันนะ(ถ้าอยากรู้ว่าจิงๆมีกี่เรื่องและลำดับก่อน-หลังในการตีพิมพ์เป็นยังไง search ได้ด้วย google “adachi manga” เช่นกัน) ดังนั้นสิ่งที่เอามาทิ้งให้เกะกะลูกตาเล่นข้างล่างนี่ก็คือ ผลงานของอาดาจิเท่าที่ผมซื้อหามาได้นะครับ เรียงตามลำดับการซื้อเท่าที่ผมจำได้ละกันครับ 1. Rough (VBK ตอนเป็น pirate) 5 เล่มจบ 2. พริกขี้หนูสีรุ้ง (VBK ตอนเป็น pirate) 5 เล่มจบ 3. Touch (สงวนนาม สนพ. (ไพเรท)) ขนาดจัมโบ้ 5 เล่มจบ 4. Slow Step (VBK เก๊าะยัง’เรทอยู่ดี) 3 เล่มจบ 5. มิยูกิ (สงวนนาม สนพ. (ไพเรท)) ขนาดจัมโบ้ 3 เล่มจบ 6. รักพลิกล็อค (VBK หลังนี้ไปมีลิขสิทธ์แล้ว) ปกแข็ง 2 เล่มจบ 7. Nine (VBK) ปกแข็ง 2 เล่มจบเช่นกัน 8. รวมเรื่องสั้น Short Program (VBK) ปกแข็ง เล่มเดียวจบ - ชุมนุมศิษย์เก่า - พบกันที่หน้าทางม้าลาย - Short program - Take off - Change - Plus 1 - มุราซากิ - อะไรกันนักกันหนา 9. รวมเรื่องสั้น Short Program2 (สงวนนาม สนพ. (ไพเรท)) เล่มเดียวจบ - ก่อนฤดูใบไม้ผลิมาถึง - ลงกลางทาง - 5 x 4P - แผนพิฆาตเอส - Spring call - เมื่อฤดูใบไม้ผลิผ่านไป - ทางกลับบ้าน 1 - ทางกลับบ้าน 2 - ซาโยนาระเกม 10. รวมเรื่องสั้น XL Love (สงวนนาม สนพ. (ไพเรท)) เล่มเดียวจบ - อดีตไม่เคยหวนกลับ (เรื่องเดียวกับ เมื่อฤดูใบไม้ผลิผ่านไป ใน short program2) - Jinbe’ (มี 1 ตอน ตัดมาจากเรื่องยาว) - หมัดนี้มีเพื่อรัก - คินจิ 11. รวมเรื่องสั้น เพื่อน (สงวนนาม สนพ. (ไพเรท)) เล่มเดียวจบ - Friend - Memory off - อดีตไม่เคยหวนกลับ (เรื่องเดียวกับ เมื่อฤดูใบไม้ผลิผ่านไป ใน short program2) - คนละสายเลือดเดียวกัน (เรื่องเดียวกับ Jinbe’ ใน Love แต่อันนี้ลง 2 ตอน) 12. ตราบตะวันไม่สิ้นแสง (Sekiyou yo nobore!! - Evening sun rises!!) (VBK) ปก2ชั้น 2 เล่มจบ 13. H2 (แนวหน้าเล่มแรกๆแล้วโดนแบน เลยต้องผสมกะVBK) ปก2ชั้น 30กว่าเล่มจบ(จำบ่ได้อะ มี’ไรมะ) 14. คุณพ่อที่รัก (Jinbe’) (VBK) ปก2ชั้น เล่มเดียวจบ 15. พรอลวน คนอลเวง (Itsumo Misora) (VBK) ปก2ชั้น หลายเล่มจบ(เริ่มเกเร) 16. KATSU! (VBK) ปก2ชั้น ยังพิมพ์ออกมาไม่หมดเลย...รอนานแล้วนะเฟ้ย (อุ๊ย ลืมตัวไปหน่อย) 17. บากะ ไทโช เคยยืมเพื่อนอ่านในการ์ตูนรวมซักเล่มนี่แหละ แต่ไม่ได้ซื้อเก็บไว้ เจ็บใจมาก ขอบอก! หมดไส้หมดพุงแล้วครับเท่าที่ผมรู้จัก ไม่รู้ตกเรื่องไหนไปบ้างป่าว เพื่อนๆคนไหนที่มีเรื่องอื่นนอกจากนี้ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ.....แต่เดี๋ยวก่อนถ้าคุณขอให้ spoil เนื้อหาเรื่องไหนเป็นพิเศษ ภายใน30 เมนต์แรกนี้ เราจะจัดส่งให้ฟรี พร้อมข้อแม้พิเศษ.......ช่วยกันประกันตัวผมออกจากคุกเวลาโดนฟ้องด้วยนะคร้าบ...   Create Date : 18 ตุลาคม 2548 39 comments Last Update : 18 ตุลาคม 2548 12:45:06 น. Counter : 1331 Pageviews. Share Tweet

โอ้ว! ชนะเลิศค่ะคุณ แต่ขอ print ไปอ่านนะ...ยาวโคตะระ 5555 ปล. เฮียแกเกิดเดือนก.พ. เหรอเนี่ย อืมๆๆ เชื่อแล้วว่า...คนเกิดเดือนนี้อัจฉริยะจริงๆ =)   โดย: hunjang 18 ตุลาคม 2548 12:22:36 น.

อิจฉาจัง งี้คุณก็มีแทบครบแล้วซิเนี้ย ฮื่ม งานวิบูลย์กิจเจอกันแน่ อาดาจิ   โดย: สงครามกวี IP: 202.57.175.126 18 ตุลาคม 2548 12:58:30 น.

ยกมือสองข้างมาแปะกันเป็นจังหวะ123 ตามสเตป ทำไมผู้คนเขาช่างจดจำสรรหามาอ่านกันจัง แอมอ่านอะไรไปไม่เคยรู้มันเป็นของใคร อ่านไปตามที่อยากอ่าน ไม่ติดตามเป็นรายหัว เพราะค่าหัวเขาคงไม่มีให้ใครอุ้ม แฮ่ๆๆๆ ที่บ้านไม่เคยมีการ์ตูนญี่ปุ่นเลยถึงแม้จะอ่านไปกี่เล่มก็ตาม คนที่บ้านเขาห้ามสะสมการ์ตูนอ่ะ อิจฉาคนที่ได้ซื้ออะไรอ่านตามใจตัวเองจัง เรามีสิทธิ์แค่เช่ามาอ่าน ถ้าจะซื้อเขาบังคับให้ซื้อแต่หนังสือสาระต่างๆ เหอะๆๆๆๆๆๆ แต่เชื่อมะ มานมีการสอดไส้ ฮาฮาฮา เพิ่งโดนแม่ลากไปเผามะนานนี่เอง แม่มะยอมให้สะสมบอกเดี๋ยวหลานติดไม่อ่านหนังสือเรียนฮาฮาฮา แต่มะค่อยได้อ่านการ์ตูนหัวมืดเลย อ่านแต่การ์ตูนตาหวาน ลายเส้นบางๆ ไอ้ที่ลายเส้นทึบๆ แบบของท่านข้างบนนี่ที่อ่านมีเรื่องเดียวมั้ง โคนันคุง สงสัยว่างๆจะขออนุยาดไปเยี่ยมห้องสมุดท่านเซียวไปนั่งอ่านการ์ตูนสักครึ่งวัน แฮ่ๆๆๆ ป.ล. ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ ลืมบอกไป ไอ้บล๊อกอิมเมจนั้นมันเป็นคล้ายๆเรื่องจินตนาการเขียนอ่ะ แบบเรื่องสั้นมั้งไม่รุเขาเรียกไร มานมะใช่ฟามเจงร้อยเปอร์เซ็นต์อ่ะ   โดย: aMp IP: 203.156.117.173 18 ตุลาคม 2548 16:33:16 น.

ฮันเสียวเจี๊ยะ: ถ้าคนในแต่ละราศีเหมือนกันจิงๆ โลกนี้ก็มีคนแค่ 12 ประเภทอะจิ คืนนี้ฝากลุ้นผีด้วยนะ ผมจะนอนลุ้นกินแรงให้ คุณสงครามกวี: ก็มีเท่าที่รู้ละครับ ที่ไม่รู้ยังอีกมากนัก ว่าแต่ VBK เขาจะไปเปิดวันไหนใครรู้บ้างมั้ยครับ ผมรู้แต่มานจะไปจัดที่ซีคอน(อุอุ ดีจิง แถวบ้านเลย) คุณแอม: ปุ๊ดโธ่ หลอกให้เป็นห่วง(ยาง)อยู่ด้าย....... จิงๆผมก็ไม่ได้เป็น head hunter ขนาดนั้นหรอกครับ แค่อ่านๆแล้วชอบ ก็พลิกไปดูชื่อคนแต่ง อ้าวหมอนี่อีกแล้วเหรอ หลังๆเลยเหมือนเป็นความเชื่อมั่นไปว่าคนนี้แต่ง ต้องสนุกแน่เลย แล้วก็เลยไล่หามาเก็บน่ะครับ   โดย: เซียวเปียกลี้ 18 ตุลาคม 2548 17:27:11 น.

ซีคอนเลยเรอะ นึกว่าศูนย์ประชุมอ่ะ แว่วๆๆ ว่า มีประมาณ ปลาย ตุลานิ   โดย: สงครามกวี IP: 202.57.172.213 18 ตุลาคม 2548 20:47:02 น.

ไม่รู้จักนักเขียนการ์ตูนคนนี้เลย ได้แต่อ่านค่ะ.. พอเห็นรูปการ์ตูนแล้วถึงร้อง อ๋อ คนที่เขียนการ์ตูนแบบนี้เอง ตอนอ่านแล้วค่อนข้างสับสน เพราะหน้าตาตัวละครจะคล้ายๆ กัน ตอนเด็กๆ เคยอ่าน Rough, Touch แล้วก้อ รักพลิกล๊อค เป็นการ์ตูนที่อ่านแล้วใสๆ ดี ไม่มีตัวร้ายที่น่าเกลียด ถึงบางตัวจะร้ายบ้าง แต่ก้อร้ายแบบน่ารักอ่ะ.. อ้อ..ที่อ่านตัวหนังสือทัน เพราะปรับความเร็วให้ช้าลงค่ะ.. ตอนแรกมันก็ช้าอยู่หรอก แต่ลองปรับให้มันเร็วขึ้น แล้วบังเอิญเป็นช่วงที่ blog อืด เข้าไปแก้ไม่ได้ เลยปล่อยเลยตามเลยไปก่อน พอเข้าได้เลยไปแก้ให้เหมือนเดิมค่ะ..   โดย: ยัยบี๋ 18 ตุลาคม 2548 21:59:37 น.

ง่วงนอน   โดย: ขอบฟ้ากว้าง 18 ตุลาคม 2548 23:47:16 น.

หวัดดียามเช้าคับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยที่บล๊อคนาคับ การตูนเต็มบ้านเลยนาคับ   โดย: 5150_b 19 ตุลาคม 2548 7:11:20 น.

เราก็ชอบอ่านเหมือนกันแต่ไม่ได้อ่านนานแล้ว   โดย: Tumble 19 ตุลาคม 2548 7:52:47 น.

แวะมา อรุณสวัสดิ์ ค่ะ เรื่องการ์ตูน ไม่ค่อยจะรู้เรื่องเท่าไหร่ แต่เพลง I Believe ในบล๊อค เพราะค่ะ ชอบ ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยม ที่บล๊อค   โดย: -`๏’- Sunsnow -`๏’- 19 ตุลาคม 2548 9:12:30 น.

คุณสงครามกวี: ผมว่าผมจำไม่ผิดนะครับ เห็นห้องการ์ตูนเค้าเคลื่อนไหวกันคึกคักเลย ถามทางไปซีคอนกันใหญ่ อืมม์...ปลายเดือนเหยอ ดีเหมียนกัลล์รอเงินเดือนออกก่อน คุณบี๋: คำศัพท์น่าขโมยไปใช้จัง ร้ายแต่น่ารัก ขอบคุณที่ช่วยไขข้อข้องใจครับ คุณขอบฟ้ากว้าง: ราตรีสวัสดิ์ย้อนหลังเยอะๆ อรุณสวัสดิ์ย้อนหลังนิดหน่อย และก็สายัณห์สวัสดิ์ล่วงหน้าครับ คุณ 5150_b: ชื่อแปลกจังครับ พอดีประทับใจเพลงกะเกมส์กูนี่ส์เหมือนกัน ขอบคุณที่ช่วยแวะเข้ามาครับ เพราะผมรู้สึกว่าลูกค้าประจำจะเป็นสาวๆซะส่วนใหญ่ เลยเริ่มสงสัยรสนิยมตัวเองเหมือนกันว่าผมชอบอะไรไม่เหมือนผู้ชายรึเปล่า ส่วนการ์ตูนนี่สะสมมาแต่เด็กๆเลยครับ รวมมูลค่าทุกเล่มก็คงส่งตัวเองไปดำน้ำที่สิมิลันได้อะครับ คุณ Tumble: ลองเปิดดูอีกครั้งสิครับ ความทรงจำเก่าๆมันจะพรั่งพรูออกมา ไม่ใช่แค่เรื่องราวในหนังสือ แต่มันมากกว่านั้น ทั้งตอนที่เราไปซื้อกับเพื่อน ตอนที่เราสมมติตัวเองเป็นตัวเอก อะ...ผมเผลอโชว์ความแก่อีกแล้วใช่มั้ยครับเนี่ย?   โดย: เซียวเปียกลี้ 19 ตุลาคม 2548 9:22:03 น.

วันนี้ net ช้าผิดปกติ ผมเลยเว้นบรรทัดมั่วเลย(เกี่ยวมั้ยเนี่ย) คุณ sunsnow: ผมแอบไปลอก เนื้อ+ความหมาย ของเพลง I Believe มาแล้วครับ แล้วจะเอามาลงอีกทีครับ   โดย: เซียวเปียกลี้ 19 ตุลาคม 2548 9:28:14 น.

ดำน้ำ!!!!!! SURPRISE เดี่ยวเค้าจะเอารูปมาอวด   โดย: ขอบฟ้ากว้าง 19 ตุลาคม 2548 10:01:59 น.

แฮ่ๆคุณฟ้า ผมน่ะ Advanced diver แล้วนะคร้าบ(แอบคุย) ส่วนเรื่องรูปน่ะ อวดเลยครับอวดเลย เพราะคิดถึงโลกใต้ทะเลมาก ตั้งกะลงเรียนต่อเนี่ย ลืมไปแล้วว่าเค้าดำกันยังไง เหงือกเหงิกหุบหมดแล้วครับ ปล.เสียดายจิงๆ ที่ตอนดำ peakๆ ยังไม่เขียน blog ม่ายง้านจะเขียน log book ในนี้มันซะเรย (แต่ก็คงได้แค่ คำพูด plainๆ อะนะ เพราะกล้องถ่ายใต้น้ำอะแพงระยับเลย)   โดย: เซียวเปียกลี้ 19 ตุลาคม 2548 11:42:58 น.

ตกลง print ได้ยัง... เฮ้ย! ลุงห้ามาได้ไงเนี่ย... เดินสายหาเสียงแต่เช้า 5555 =)   โดย: hunjang 19 ตุลาคม 2548 12:18:55 น.

ได้แย้วก๊าบบบ (ผิดก็ไม่มีใครรู้อยู่ดี อิอิ)   โดย: เซียวเปียกลี้ 19 ตุลาคม 2548 12:40:15 น.

แฮ่ๆๆ ขอบคุงที่เป็งห่วง(ยาง)ให้แอมแอบดีจายจะได้มีคนห่วง(ยาง)ไว้ให้เกาะ เวลาจมน้ำ ป.ล. แบบว่าว่ายน้ำไม่เป็น ไปเรียนมาได้สองสัปดาห์เจอ คนสอนคิดจาลวน(ลาม) เลยเลิกฮ่าๆๆๆๆ !!!!!! ไม่เป็นไร ถ้าโดนจับเดี๋ยวเอาตำแหน่ง ไปประกันตัวให้ (ตำแหน่งคนเกียจคร้านประจำปี) ฮาฮาฮา   โดย: aMp (sugarhut ) 19 ตุลาคม 2548 16:47:22 น.

อย่าหวังพึ่งผมเลยครับ ตอนนี้ผมกะลังลดขนาดห่วงยางส่วนตัวเป็นการใหญ่ ว่าแล้วก็ไปหาอะไรอร่อยๆกินดีกั่ว   โดย: เซียวเปียกลี้ 20 ตุลาคม 2548 8:37:50 น.

ลดระดับเพดานให้ต่ำลงใช่ไหมเนี่ย จากเพดานน้ำหนัก อีก 20 กิโล จะถึง 100 กิโล กลายเป็น เหลือ 10 โลจะ ถึง 100   โดย: aMp (sugarhut ) 20 ตุลาคม 2548 13:18:35 น.

ผมโกรธนะคุณแอม อีกตั้ง50โล จะครบ200โลตะหาก อิอิ   โดย: เซียวเปียกลี้ 20 ตุลาคม 2548 14:11:10 น.

เห็นที่สะสมไว้ได้แล้วอิจฉาตาร้อนค่า เหลือแค่ H2 กับทัชสองเรื่องค่ะ ถ้ารู้ว่าบ้านอยู่ที่ไหนเจ้าของบล็อกอาจโดนยกเค้าได้นะคะเนี่ย   โดย: vee vee' 20 ตุลาคม 2548 19:39:04 น.

โอ๊ะโอ ยินดีต้อนรับพื่อนใหม่ครับ ทัชผมไม่เห็นนานแล้วนะ แต่ H2 น่าจะยังพอหาได้ครับ เพียงแต่ถ้าจะยกชุดรวดเดียว มันจะแพงมาก ส่วนถ้าจะยกเค้า ต้องเตรียมยากำจัดปลวกมาด้วยนะครับ   โดย: เซียวเปียกลี้ 21 ตุลาคม 2548 7:54:36 น.

สมัยก่อนผมจะเก็บงานของอ.อาดาจิไว้ตรงหัวเตียง เอาไว้อ่านก่อนนอน เสียดาย งานส่วนใหญ่ไฟไหม้ไปพร้อมกับบ้านผม ตอนนี้เหลือแต่งานใหม่ๆ ไม่กี่เรื่อง (ทัช VBK ก็พิมพ์ไม่จบ โชคดีไปตามหาซื้อเล่มบางๆ สมัยไพเรทมาได้จนครบ รอดไป) ปล.ไม่รู้ผมคิดมากไปรึเปล่านะ แต่ผมรู้สึกว่า งานของ อ.อาดาจิ หลังจาก H2 ไม่ค่อยได้รับการพูดถึงในหมู่นักอ่านรุ่นใหม่ๆ เด็กรุ่นใหม่ๆ สักเท่าไหร่ (H2 เหมือนกับเป็นจุดเปลี่ยนผ่านของอาดาจิเลยะ อาจเพราะช่วงตีพิมพ์ที่ยาวนานมากด้วย)แต่อย่างน้อย งานของ อ.อาดาจิ ก็มีมาตรฐานที่รับประกันได้ระดับหนึ่งว่า อ่านได้สนุก สบายๆทุกเรื่องล่ะนะ ปล.2 ผมว่า การ์ตูนของ อาดาจิ เป็นการ์ตูนแนว Healing เรื่องแรกๆ ของญี่ปุ่นเลยนะ   โดย: KMS&หมาป่าสำราญ 21 ตุลาคม 2548 15:24:42 น.

อะเย้ คุณหมาป่ามาแล้ว ขอบคุณมากๆที่ มาตามคำเชิญครับ   โดย: เซียวเปียกลี้ IP: 202.95.71.163 21 ตุลาคม 2548 16:58:07 น.

มีข่าวเกี่ยวกับอาดาจิ มาอัพเดท สองข่าว... ข่าวแรก...ภาพยนตร์เรื่อง TOUCH (คนแสดง) กำลังจะเข้าฉายที่ญี่ปุ่นในเดือนสองเดือนนี้แล้ว เพิ่งดู H2 ฉบับละครทีวีไปเอง...เร็วจริงๆ..ไม่รู้จเข้าบ้านเราไหม.. ข่าวสอง KATSU โดน สนพ.VBK เรียกคืน..เพื่อพิมพ์แก้เนื่องจากปัญหาการกวาดการ์ตูนญี่ปุ่น..มันรุนแรงหรือมีอะไรโป๊ตรงไหนเนี่ย   โดย: KMS&หมาป่าสำราญ 21 ตุลาคม 2548 17:01:11 น.

ก็พอจะนึกออกอะนะครับ ฉากเปลี่ยนเสื้อ ที่มีในแทบจะทุกเรื่อง แต่มันก็ไม่ได้รุนแรงขนาดนั้นหนิครับ ถ้าเป็นละครไทยของค่ายผู้มีอิทธิพล คงมีคนออกมาตอบแล้วว่า "อ๋อ เราใช้มุมกล้องบังไว้แล้วเค่อะ มันเป็นภาพศิลป์นะเคอะ ไม่อนาจาร..." กรรมของตูข้าจิงหนอ เด็กอยากซิ่งรถ ทุ่มงบทำสนามให้มัน คนจะอ่านการ์ตูน ดันไม่ให้อ่าน เฮ้อ.....อะเมซซิ่ง ไทยแลนด์ เค้าจบแคมเปญกันไปนานแล้วแท้ๆ.... ผมว่างั้นละครไทยบ้านเรา คงต้องติด PG rate หมดอะครับ ข่าวอาชญากรรมก็ห้ามนำเสนอ ตำรวจ-ทหารห้ามพกอาวุธโชว์ ถึงจะแฟร์...   โดย: เซียวเปียกลี้ 21 ตุลาคม 2548 18:03:40 น.

KATSU โดน สนพ.VBK เรียกคืน << มิน่าล่ะ รอนานมาก แต่ก็เต็มใจรอ =)   โดย: hunjang 21 ตุลาคม 2548 23:07:38 น.

มานั่งรอด้วยคน   โดย: เซียวเปียกลี้ 26 ตุลาคม 2548 13:52:52 น.

7 9 10 11 17 ขอบคุณค่ะ...ทำให้ได้รู้ว่าเราพลาดอะไรไปอ่ะนะ... เรื่อง nine มันหาอ่านไม่ได้นี่นา...ฮือ T^T ส่วนพวก เรื่องสั้น นี่ไม่แน่ใจว่าอ่านไปแล้วรึยัง เพราะว่าเรื่องพริกขี้หนูสีรุ้ง...หรือ เจ็ดสีเจ็ดแสบเนียะ ที่บ้านมีเวอร์ชั่นที่พิมพ์ครั้งแรกของทั้งสองชื่อหน่ะค่ะ แล้วมันก็มีเรื่องสั้นพ่วงท้ายมาในแทบทุกเล่ม ก็เลยทำให้ไม่แน่ใจว่าเรื่องสั้นเรื่องที่ว่าอ่านมาแล้วรึยัง เรื่องสั้นที่ฉันชอบเป็นพิเศษ มีหลายเรื่องค่ะ แต่ที่อ่านแล้วจำได้เลยมี...ก็หลายอยู่แฮะ - พระเอกเป็นช่างซ่อมวิทยุ นางเอกแอบชอบพระเอกเหมือนกัน - พระเอกเป็นเด็ก แล้วเอาเรือไปลอยในลำธารในป่าใกล้บ้าน และหิมะละลาย - พระเอกเป็นสโตคเกอร์ใช้กล้องส่องสาวคนหนึ่ง...เรื่องนี้อ่านครั้งแรกแล้วตกใจ...ไม่น่าเชื่อว่าเป็นโครงเรื่องของอ.อาดาจิ - พระเอกเป็นเด็กน้อยน่ารักหลุดเข้าไปในอดีตหรืออะไรซักอย่าง ยังไงก็ตามเรื่องที่ชอบที่สุด คือ rough ค่ะ และตามติดด้วย H2 (ที่พึ่งอ่านจบไป) 555 Katsu ฉันก็ชอบนะ อิอิ "ใครเห็นรวมเล่มวันอาทิตย์ของพ่อมั่ง"   โดย: แวะมาทักทายค่ะ ^o^ (msdonat ) 3 พฤศจิกายน 2548 9:43:01 น.

แหม นึกว่าแจกเลขเด็ด ซะอีก เรื่อง H2 เล่มแรกๆของผมก็เป็นของแนวหน้าครับ หลังๆถึงเป็นของ VBK ผมสนใจแต่เนื้อหา ไม่เน้นความสวยงามเลยไม่ได้ซื้อย้อนให้เหมือนกันทั้งชุด ช่างวิทยุ = Plus1 (พระเอกชื่ออิมาอิ เพื่อนๆเรียก อิมะอิจิ) หิมะละลาย...อันนี้ไม่คุ้นจริงๆครับ Stalker = Short Program ตามชื่อเล่มเลยครับ หมายถึงเดทกันช่วงสั้นๆ พอรู้ตัวก็เลิกไป ผมว่าตอนจบก็ออกสไตล์แกดีนะครับ แถมพระเอกหน้าเหมือนทัชเลย(จิงๆก็เหมือนทุกเรื่องแหละ) ส่วนเนื้อเรื่อง เนื่องจากเป็นรวมเรื่องสั้น ดังนั้นยิ่งหลากหลายยิ่งดีไม่ใช่เหรอครับ เด็กน้อย = ทางกลับบ้าน มี2ภาค เป็นเด็กคนละคนกัน คนนึงย้อนไปในอดีต อีกคนเดินทางไปอนาคต ผมชอบคนหลัง แกวาดหน้าตาได้น่ารักดีครับ 'ใครจะไปซื้อนิตยสารพรรค์นั้น ฉันมาซื้อกระดาษชำระต่างหาก'   โดย: เซียวเปียกลี้ 7 พฤศจิกายน 2548 15:12:46 น.

จอมยุดเซียว อ่านเรื่อง นินจาคาถาโอโฮ๊ะเฮ ไหมอ่ะ แง่มๆๆๆ หาเล่ม 22 ไม่เจออ่ะ ล่าสุดที่หาได้เล่ม 21 แล้วไม่รุมันมีกี่เล่ม งึ้มๆๆๆ   โดย: amp (sugarhut ) 9 พฤศจิกายน 2548 14:23:53 น.

ท่าจะอีกยาวครับคุณแอม เห็นที่ลงในรายสัปดาห์ยังไปเรื่อยๆอยู่เลย แต่สนุกดีนะ ได้ดูหนังโรงอ๊ะป่าว?   โดย: เซียวเปียกลี้ 9 พฤศจิกายน 2548 20:31:01 น.

ม่ายด้ายดูอ่ะ แล้วปกติถ้าอ่านเป็นหนังสือแล้วไม่นิยมไปดูฉบับหนัง เสียอารมณ์กะแฮรี่ เลยไม่นิยมดูหนังที่สร้างจากหนังสืออีกเลย ล่าสุดที่อุตส่าห์ไปดูนี่คือ เพื่อนสนิท ก็น่ารักดี แต่บางทีความทรงจำในตัวอักษรมันมากกว่า ในภาพยนต์อ่ะ เลยไม่ชอบดู   โดย: aMp IP: 203.156.116.117 11 พฤศจิกายน 2548 11:23:46 น.

มีทุกเรื่องเลย คอเดียวกัน โดนดูดทรัพย์เป็นรองก็แค่ยอดข้าวล่ะ .... "ทำไมทีมถึงแพ้ครับ" "ผมวางแผนพลาดครับ" .... อึ๋ย ...   โดย: เพื่อน อ. IP: 58.136.67.193 12 พฤศจิกายน 2548 20:24:56 น.

แอมปลิจูด:ทำหนังจากกลอนในบ๊อกดิ อ้น: "นายคงไม่ได้ไปตรวจแล้วหมอบอกว่าบาดเจ็บจนเล่น เบสบอลไม่ได้หรอกนะ" "ใช่คลีนิคหมออุเอะทาเกะรึเปล่า"   โดย: เซียวเปียกลี้ 13 พฤศจิกายน 2548 18:04:31 น.

คอเดียวกันเหมือนกันครับ แทบคลั่งไคล้ ไม่ลองไปซื้อหนังสือรวมภาพเขียนของอาดาจิที่คิโนละครับ เล่มละ 2500 ผมเห็นแล้วหยิบเลย แม้จะกินแกลบไปอาทิตย์นึง   โดย: OOP IP: 61.91.154.218 23 พฤศจิกายน 2548 16:28:59 น.

ถ้าด้วยสถานะทางการเงินของผมตอนนี้ คงกินแกลบเกินอาทิตย์แน่เลยครับ   โดย: จขบ.เองครับ IP: 202.95.71.163 23 พฤศจิกายน 2548 16:53:25 น.

ชอบอาดาจิมากเหมือนกันครับ.. เป็นเหมือนความทรงจำบางๆทุกครั้งที่นึกถึง เหมือนๆมันจะเข้ากันได้กับช่วงวัยรุ่นๆที่กำลังเริ่มโต ว่างๆ ถ้าเป็นคออาดาจิ คงต้องเรียนเชิญไปดูภาพๆนี้ละครับ ภาพปริศนา   โดย: granun 29 กันยายน 2551 2:22:46 น.

แหะ มาดูไม่ทัน link เดี้ยงไปแล่ววว   โดย: เซียวเปียกลี้ 8 ธันวาคม 2552 20:47:12 น.