บันทึกความทรงจำย่ำ Scandinavia (Take-off) วันหยุดยาวแบบนี้ดีจัง ค่อยมีเวลาทำอะไรต่ออะไรหน่อย เมื่อวานไปบ้านยายมา วันนี้เลยได้โอกาส up blog ซักที 18 June 2004 วันเดินทางแล้ว ตื่นเต้นจัง พอ check in เสร็จ ก็บ๊ายบายทุกคน อีกสิบกว่าวันเจอกันใหม่ ส่วนแม่อีกแป๊บเดียวก็เจอกันแล้ว ไปก่อนล่ะ ร่ำลากันเป็นที่เรียบร้อย ก็เดินเข้าไปข้างใน ผ่าน immigration ประทับตรา ก็เดินต่อไปเรื่อยๆ จนถึง gate ก็นั่งรอเวลาขึ้นเครื่อง โฮ้ย... รอนานสุดๆ รอจนจะหลับ นั่งรอจนเมื่อยก้น เอ้า... ถึงเวลาขึ้นเครื่องซักที เย้ๆ เราได้ที่นั่งติดหน้าต่าง ซึ่งก็ดี จะได้ไม่ต้องมีคนผ่านเข้าออก แล้วเราก็เป็นพวกท่อตันด้วย ไม่ค่อยลุกไปห้องน้ำกับใครเค้าหรอก นั่งๆ ไปซักพัก ง่วงจัง ณ ขณะนั้นน่าจะเวลาซักประมาณตี 1 ได้มั้ง เราก็เริ่มเคลิ้มแล้วแหละ เป็นพวกนิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นกิน 555+ แต่ยัง... ยังหลับไม่ได้ เพราะแอบลุ้นให้ที่นั่งข้างๆ เป็นหนุ่มหล่อ แต่ปรากฎ... ดันเป็นคู่หญิงชาย ท่าทางจะแฟนกันแหละ อายุน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับเรา โอเค... หลับได้ ยัยนี่อะไรจะหลับได้หลับดี จนถึงเวลาเสิร์ฟอาหาร คนนั่งข้างๆ ต้องสะกิด ให้เราเปิดที่วางถาด ก็สะดุ้งตื่น ว้าย... อายจังน้ำลายไหลด้วย เช้าแล้วหรอเนี่ย กินก็ดี เริ่มหิวแล้ว กินอิ่ม เริ่มนับถอยหลัง เมื่อไหร่จะถึงซักที ไม่รู้จะทำอะไร ชวนคู่ข้างๆ คุยดีกว่า ได้ความมาว่าไป honeymoon ที่เมืองไทย นี่ก็กำลังจะกลับบ้าน ชอบเมืองไทยมาก แล้วเราล่ะไปทำอะไรที่ฟินแลนด์ บลา บลา บลา... ในที่สุดก็เริ่มเห็นแผ่นดิน เขียวเป็นพรืดเลย ทะเลสาบเต็มไปหมด ก็ฟินแลนด์ขึ้นชื่อว่าเป็นประเทศที่มีทะเลสาบเยอะที่สุดนี่นะ (ถ้าจำไม่ผิด) ต้นไม้ก็เยอะ ธรรมชาติดีมากๆ เลยล่ะ ได้เวลาปรับนาฬิกาแล้ว เวลาที่ฟินแลนด์ช้ากว่าบ้านเราประมาณ 4 ชม. นับถอยหลังสู่จุดหมายปลายทางดีกว่า... 5 4 3 2 1... land แล้ว เย้ๆ ลงจากเครื่องก็ดุ่มๆๆๆ หาทางไป immigration อ้อ... เจอแล้ว แถวยาวแหะ ดันมาถึงพร้อมทัวร์จากจีน ก็เล็งๆ ช่องไหนน่าจะเร็ว เอาช่องนี้ละกัน ตอนต่อแถวก็เริ่มสังเกต เหมือนมีหญิงไทยอยู่หลายคนนะ บางคนก็มากับฝรั่ง น่าจะเป็นสามี บางคนก็มาเอง ทำไมหญิงไทยโดนสัมภาษณ์กันนานจัง มีบางคน security guard มาเชิญออกไปไหนไม่รู้ อ่ะ... ถึงคิวแล้ว พี่โล้นถามใหญ่เลย มาทำอะไร เมืองไหน ไปไหนต่อ เราก็ตอบๆ ไป แล้วก็ถามกลับไป... อยากดูตั๋วเครื่องบินขากลับมั้ย ตานั่นก็พยักหน้า เลยหยิบตั๋วออกมาโชว์ ตานั่นก็ดูแล้วบอก "Enjoy your trip!" พร้อมประทับตราให้ เราก็ยิ้มหวานให้พี่โล้น ได้เข้าเมืองซะทีชั้น ภารกิจต่อไปคือ ไปเอากระเป๋าเดินทางนั่นเอง ไปทางไหนหว่า อ๊ะ... เจอแล้ว สายพานกำลังลำเลียงกระเป๋ามาพอดีเลย ใบไหนของเราน้อ ทำไมกระเป๋าแบบเดียวสีเดียวกันเพียบ แต่ไม่เป็นไรของเรามีโบเหลือง อ้าว... แย่แล้วสิ ของพวกทัวร์จีนก็โบเหลือง ทีนี้เพ่งใหญ่ จนสายพานหมดรอบไปรอบนึง ทำไมยังไม่เห็นกระเป๋าเราง่า ลองดูอีกรอบละกัน เผื่อรอบเมื่อกี้มองพลาดไป จนคนอื่นเค้าได้กระเป๋ากันหมดแล้ว เราเลยเดินเข้าไปถามทัวร์จีนว่าหยิบกระเป๋าเกินไปรึเปล่า เค้าก็บอกไม่มีๆ เราลองชะโงกไปดูกองกระเป๋าเค้า ก็ไม่เห็นนะ เลยเดินกลับมาที่สายพาน แต่บนสายพานก็เหลือแต่กระเป๋าที่ไม่ใช่กระเป๋าเราแน่ๆ น้ำตาเริ่มคลอ ทำไมซวยอย่างงี้ เลยเดินไปติดต่อเจ้าหน้าที่ เค้าก็สอบถามรายละเอียดของกระเป๋า แล้วก็ขอที่อยู่เอาไว้ แล้วบอกว่าถ้าเจอจะรีบติดต่อเราทันที ตอนนี้เชิญรับ overnight kit ไปก่อนนะ ไม่อ๊าววว... ช้านไม่อยากได้ overnight kit ช้านอยากได้กระเป๋าคืน (ได้แต่กรีดร้องในใจ) <<มานึกย้อนหลังไป เหมือนเราเป็น Rebecca Bloomwood เลยเนอะ ที่ไปนอกเมืองกับ Luke แล้วเสื้อผ้าที่ส่งตามไปหายไปน่ะ ตอนอ่านละขำ พอมาเจอเองขำไม่ออก>> เดินถือ overnight kit ออกมาแบบมึนๆ งงๆ ก็หาทางไปต่อ อืม... ต่อเครื่องภายในประเทศไปทางไหน ก็เดินเอื่อยๆ ไป เพราะยังเหลือเวลาอีกเป็นชม. นั่นไงเจอแล้ว โล่งเชียว ไม่มีคนเลย ก็เช้าซะขนาดนี้ โทรศัพท์หาที่บ้านที่เมืองไทยดีกว่า มือถืออยู่ไหน อ้าว... ลืมไป แบตหมดนี่นา คราวนี้ต่อมน้ำตาแตกอ่ะ ทำไมอะไรๆ ก็ไม่เป็นใจเลยเนี่ย หลังจากนั่งตายซากซักพัก ก็เดินไปหาที่แลกเหรียญ มาโทรหา host family ดีกว่า ตื่นเต้นกันใหญ่ที่เราถึงแล้ว แต่แอบตกใจแทนเราที่กระเป๋าหาย ไม่เป็นไรนะๆ เดี๋ยวเจอกันแล้ว นั่งรอต่อเครื่องจาก Helsinki ไป Joensuu คนก็ทยอยกันมาเรื่อยๆ เราก็เริ่มคำนวณ... ถ้ากระเป๋าหายไปจริงๆ ไม่ได้คืน จะคิดเป็นมูลค่าเท่าไหร่ เคลมจาก traverller's insurance ได้มั้ย เสียดายเสื้อผ้าจริงๆ ที่สำคัญชุดกับรองเท้าที่จะใส่ไปงานแต่ง แล้วจะใส่อะไรไปเนี่ย ไม่เอาๆๆๆ เลิกคิดๆ เปิดชุด overnight kit ดูดีกว่ามีอะไรมั่ง... เสื้อยืด ยาสีฟัน แปรงสีฟัน โฟมล้างหน้า ครีมทาผิว หวี อ้าว... ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้วหรอเนี่ย (คราวนี้เย้ๆ ไม่ออกอ่ะ ยังเศร้าอยู่) อีกไม่กี่นาทีจะได้เจอทุกคนแล้ว หลังจากไม่ได้เจอมานาน เริ่มตื่นเต้นแหะ เดินลงจากเครื่อง อากาศเย็นพอสมควรเลย ฝนพึ่งหยุดตกด้วย พอเข้าไปในตัวอาคาร กรี๊ด... อยู่นั่นไงทุกคน ก็สวมกอดกันด้วยความดีใจ เดินไปที่รถ อ้าว... เปลี่ยนรถใหม่หรอ บ้านนี้ใช้แต่ volvo ... brand loyalty กันจริงๆ ก่อนกลับบ้านก็แวะรับดอกไม้ที่สั่งไว้สำหรับงานแต่งงาน แวะรับชุด ถึงบ้านก็รีบโทรหาที่บ้านที่เมืองไทย เล่าให้ฟังว่ากระเป๋าหาย แม่บอกไม่เป็นไร ถ้าหาไม่เจอเดี๋ยวพอแม่ตามไปจะแบกไปให้ (ซึ้ง) พอตอนบ่ายแก่ๆ เค้าก็ชวนเราออกไปห้างแถวบ้าน ไปหาชุดไปงานแต่ง เราก็ไม่อยากจะเสียตังค์เล้ยยย แต่ทำไงได้ มันจำเป็น ตอนเดินอยู่ในห้าง ความรู้สึกมันเหมือนเมื่อวันวานเลย ความสนิทสนม ความกันเอง อะไรต่ออะไรมันแทบไม่เปลี่ยนไป (ไม่นับตึกรามบ้านช่องที่เปลี่ยนไปนะ) แต่เรื่องชุดนี่สิ ไม่มีสวยๆ เลย แพงก็แพง ซื้อไม่ลง เค้าก็เห็นด้วย บอกชุดพวกนี้ไม่เข้ากับเรา กลับบ้านกันเถอะ ไม่แน่เย็นนี้อาจได้กระเป๋าคืนก็ได้ เพี้ยง... กลับมานั่งดูทีวี คุยนู่นนี่ไปตามเรื่องตามราว อยู่ๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์ดัง ในที่สุดก็เจอกระเป๋าเราแล้ว สอบถามได้ความว่า พวกทัวร์จีนนั่นล่ะหยิบผิดไป เดี๋ยวกระเป๋าคงมาถึงภายในเวลาไม่นาน จะมาส่งให้ถึงหน้าประตูบ้านเลย เย้ๆ (ยิ้มออกแล้ว) เรานี้แทบจะนั่งรอหน้าประตู พอเสียงกริ่งดัง รีบวิ่งไปเปิดเลย วู้ว... กระเป๋ามาแย้ววว ดีใจ ตรวจสอบความเรียบร้อย ดีนะเราล็อคกระเป๋าไว้ เลยไม่มีอะไรสูญหาย เอาชุดไปงานออกมาแขวนจะได้ไม่ยับ โทรบอกที่บ้านที่เมืองไทยว่าเจอกระเป๋าแล้ว ถึงเวลาเข้านอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า วันนี้ช่างเป็นวันที่แสนยาวนานในความรู้สึกจริงๆ เหนื่อยมั่กๆ ราตรีสวัสดิ์นะค้า ไว้คราวหน้ามาต่อกันนะคะ มีรูปมาแปะให้ดูด้วยล่ะ โปรดติดตามตอนต่อไป   Create Date : 14 เมษายน 2550 11 comments Last Update : 18 ธันวาคม 2551 6:14:46 น. Counter : 1389 Pageviews. Share Tweet

มาทักทายค่ะ จะบอกว่าเกิดวันเดียวกันเลย ปีไม่ถามนะคะ สุขสันต์วันสงกรานต์และวันครอบครัวจากดับปลิ้นค่ะ   โดย: Dublina 14 เมษายน 2550 16:53:41 น.

เวลาที่รอกระเป๋า แล้วไม่ได้กระเป๋านี่มันเสียความรู้สึก เราก็อยากจะได้ของในกระเป๋าเรามากกว่า overnight kit อยู่แล้ว แต่ว่าต้องดู travel insurance เพราะบางที baggage delay เราก็จะได้เงินเหมือนกัน อย่างน้อยก็ $100 hehe~ ทำไมหญิงไทยโดนสัมภาษณ์กันนานจัง มีบางคน security guard มาเชิญออกไปไหนไม่รู้ <-- ก็เพราะคนบางกลุมล่ะน๊า เลยทำให้คนอื่นลำบากไปด้วย เคยเจอทีนึงนั่งมาจากเมืองไทย ตอนที่นั่งรอเครื่องออก ก็มีผู้หญิงคนนึงมาถามว่าเขาญี่ปุ่นยากไม๊ ก็เลยคุยกับเขาไป จริงๆอยากจะบอกเขานะ เวลาแต่งตัวก็อย่าให้คนอื่นรู้ได้ไม๊ hehe~ แล้วที่ Narita เขาเข้ามาขอให้บอกเจ้าหน้าที่ว่ามาด้วยกัน บอกตรงๆแบบนี้เลย แต่ฉันก็ไม่อยากมีปัญหา ก็เลยไม่ช่วยดีกว่า ก็โหดไปหน่อย *sigh*   โดย: MOMO 14 เมษายน 2550 17:51:47 น.

คุณ Dublina - อยากรู้จังค่ะว่าเกิดวันเดียวกัน นิสัยจะคล้ายๆ กันรึป่าว คุณ MOMO - ส่วนใหญ่ก็แต่งตัวดูรู้จริงๆ นะคะ ถ้าเราเป็นคุณเราก็ไม่ช่วยเหมือนกัน จะว่าโหด/ใจร้าย/ใจดำก็ช่าง   โดย: MaRiMeKKo 14 เมษายน 2550 21:50:04 น.

ตอนแรกอ่านก็ลุ้นแทน แถมแอบคิดไว้ด้วยนะว่าสงสัยจะต้องเป็นกลุ่มทัวร์จีนแน่ ๆ (แอบมองโลกในแง่ร้าย อิอิ) แล้วก็จริง ยังไงก็โล่งใจแทนค่ะ จะมารออ่านตอนหน้านะคะ   โดย: MoneyPenny 15 เมษายน 2550 6:04:56 น.

อ่านแล้วชอบจังเลย สนุก แอบลุ้นเลยว่าจะได้กระเป๋าคืนหรือเปล่า รออ่านตอนต่อไปอยู่นะ เอาไว้ คราวหน้า ปีหน้า ฟ้าใหม่ "ความทรงจำต้องมนต์ ณ ดินแดนยุโรป" นะคะ อิอิ มีโอกาสจะไปร่วมสร้างตำนานด้วยยยยยยย   โดย: มินามิจัง IP: 124.120.163.75 15 เมษายน 2550 19:30:18 น.

ดีใจด้วยค่ะ ได้เป๋าคืนแล้ว อ่านแล้วเสียวท้องแทน กัวไม่ได้คืนอะ ขอบคุณที่ไปเล่นที่บล็อกบ่อย ๆ นะคะ   โดย: จมูกหมู81 15 เมษายน 2550 21:44:12 น.

นอกจากจะมีฮอบบี้เหมือนกันแล้ว ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าคุณชอบแมกกาซีน Lucky ด้วยใช่มั้ยคะ เป็นเล่มโปรดของเราเหมือนกันค่า   โดย: MoneyPenny 16 เมษายน 2550 5:51:58 น.

คุณ MoneyPenny - เราก็สงสัยตั้งแต่แรกแล้วล่ะว่าต้องเป็นทัวร์จีน แต่ทำไมลองดูแล้วก็ไม่เห็นมีนะ งงๆ ... ชอบ Lucky. ใช่แล้วค่า แต่ตอนนี้แอบปันใจให้ non-no อีกเล่ม อิอิ มินามิจัง - จะรีบปั่นตอนต่อนะจ๊า สงสัยอาทิตย์หน้าแน่เลยอ่ะ ฮิฮิ ยังไงได้มีตะลุยยุโรปแน่นอน และจะเก็บเยอรมันไว้ไปตะลุยกะแกนะยะ คุณจมูกหมู81 - ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะค้า ดีใจจัง ชอบเล่นที่บล็อกคุณจมูกหมูมากๆ เลย ไปแล้วมีความสุขขนาดที่ว่าเก็บเสียงหัวเราะไว้ไม่อยู่เลยอ้ะ ขอให้แข็งแรงทั้งคุณแม่และคุณลูกนะคะ   โดย: MaRiMeKKo 16 เมษายน 2550 10:41:31 น.

ให้ได้ไปเถอะะะะะะ   โดย: มินามิจัง IP: 124.121.223.118 17 เมษายน 2550 22:07:16 น.

โห.. ยังไม่ทันไรก็มีเรื่องให้คิดหนักซะแล้ว ดีนะคะที่ตอนหลังได้กระเป๋าคืนมา ดีใจด้วยค่ะ   โดย: แมวจอมกวน 2 พฤษภาคม 2550 11:59:37 น.

โอ้ว!! ลุ้นระทึกได้อีก เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ไว้จะติดตามต่อเรื่อยๆค่ะ ทำงานที่อังกฤษเหรอคะ ดีจังเลย แถมเคยเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนด้วย เก่งมากๆเลยอ่า   โดย: katiekat 13 ธันวาคม 2551 7:59:38 น.