จริงๆ เจ้าโอไม่ใช่หมาโทน มันมีพี่น้องร่วมท้อง อีก 1 ตัว สีน้ำตาล ตั้งชื่อไว้ว่า “น้ำชา”

แม่ของเจ้าสองตัวนี่เป็นหมาไม่มีสังกัด อาศัยในที่จอดรถของบ้านใกล้เรือนเคียง พอออกลูกมาเป็นเจ้าสองตัวนี่ก็ป้วนเปี้ยนกันอยูในที่จอดรถ

พอดีบรรดาหมาๆ ที่บ้าน เฒ่าชะแลแก่ชรา ค่อยๆอำลาจากไป เหลือแต่ เจ้าแคะ“ฟักข้าว” แต่ใหญ่คับบ้านเพราะแม่รักมาก

ความที่กลัวเจ้าฟักขาวของแม่จะเหงา ต้องไปหาเหยื่อมาให้มันข่มขู่รายวัน

ตอนที่ไปเจอ โอเลี้ยงกับน้ำชา มันยังเล็กนัก น้องยังไม่อยากพรากแม่พรากลูก เลยปล่อยมันไว้ด้วยกันในที่จอดรถ

จนวันหนึ่ง เจ้าน้ำชา ผู้บุญน้อย โดนรถที่จอดอยู่ถอยเข้าถอยออกทับตาย ทิ้งเจ้าโอเลี้ยงไว้แต่ผู้เดียว

ด้วยความกลัวเจ้าโอจะตามน้ำชาไป วันนั้น เจ้าโอเลยได้ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้าน

มันคงดวงแข็ง เข้ามาอยู่ได้ไม่เท่าไหร่ ฟักข้าวก็มีอันลาจากไปอีกตัว

ความที่น้องเห็นว่ามันน่าสงส๊ารสงสาร ญาติพี่น้องไม่มี พอมาอยู่ก็ไม่มีเพื่อนอีก เลยตามใจมันตลอด ไม่เคยดุ ไม่เคยว่า ประกอบกับเจ้าโอเลี้ยงมีนิสัยเป็นหมาขี้ระแวง กลัวถูกทำร้าย (มันคงเจอบ่อย ตอนที่อยู่ที่จอดรถ) มันจึงดุอย่างไม่เคยเจอหมาใดๆที่เลี้ยงมาก่อนเป็นแบบนี้

จะเอาหมาตัวไหนมาอยู่เป็นเพื่อนมันก็ไม่ได้ มันเอาตายเลย

แม้ทุกคนในบ้าน ถ้าไปขัดใจมัน มันกัดหมด
คนที่ผิวคล้ำๆ ก็ไม่ถูกโฉลกกับเจ้าโอมาก ญาติพี่น้องที่ผิวสีทำนองนี้ เข้าบ้านล่ะก็ ต้องล่ามเจ้าโอไว้ก่อน แม้บางคนจะหาหมูปิ้งมาล่อ มันก็ญาติดีตอนมีหมู หมูหมดก็ไม่รู้จักกันแล้ว

แถมกัดสมาชิกของบ้านที่ไม่ใช่คนอยู่ประจำทุกคนที่เข้าไปในครัว ถ้ามีการทำขนมcake หรือมีใครซื้อเป็ดพะโล้กลิ่นหอมจัดมา

เวลาถูกขังในครัว แล้วมันต้องการจะออก จะถีบประตูโครมๆๆ ถ้าความต้องการไม่ได้รับการตอบสนอง มันจะสร้างเสียงด้วยการถีบอ่างปูนใส่น้ำกินของตัวเอง กระเด็นกระดอนไปมา

หากจะเข้าหรืออกจากบ้านมันจะใช้เท้าหน้าเคาะประตูเหล็ก มนุษย์ต้องเป็นทาสมันมาเปิดให้
ในบริเวณบ้านใครแหลมเข้ามา โอเลี้ยงกัดหมด งู แมว ตัวเงินตัวทอง นก กระรอก....

มันเคยกัดลากตัวเงินตัวทองขนาดเท่าๆตัวมันจากหลังบ้านไปหน้าบ้าน ดีที่ช่วยกันพาแขกที่ไม่ได้รับเชิญไปหาหมอๆ ช่วยชีวิตไว้ได้

มีคนฟ้องว่าเจ้าโอเลี้ยง เป็นหมา drama เวลาเจ้าของไม่อยู่บ้าน มีคนมาเรียกหรือเดินเลียบๆรั้วบ้าน เจ้าโอนอนเงียบ ไม่เห่า บางทีนอนแอบอยู่ในครัวเฉย แต่ถ้าเจ้าของบ้านอยู่ ให้เดินไกลแค่ไหน ฮีเป็นต้องเห่า กระโจนประตูรั้วแทบพังแบบไม่เลิกไม่ลา มันพยายามแสดงให้เห็นว่าทำงานนะ ไม่ได้อยู่กินข้าวไปวันๆ

ดูเหมือนเจ้าโอเลี้ยงจะยิ่งใหญ่ ไม่กลัวทั้งคน ทั้งสัตว์ใดๆ ทั้งสิ้น

แต่เหนือโอเลี้ยง ยังมี ..........

วันนึง โอเลี้ยงที่กำลังนอนอยู่ดีๆ พรวดพราดลุกขึ้น ครางหงิงๆ ขณะที่ก้มลงมองตัวอะไรคลานต้วมเตี้ยมอยู่ที่พื้นบ้าน พร้อมทั้งเดินถอยหลังกรูดๆ

ก้มลงไปมองเจ้าตัวที่คลานอยู่ จึงเห็นว่าเป็น “เห็บ” ตัวเป้ง คลานกระดิบๆ อยู่บนพื้น

555 โอเลี้ยงจอมซ่า ไม่กลัวใคร อะไรทั้งสิ้น แต่กลัวเห็บที่หลุดออกมาจากตัวเอง และมันก็เป็บแบบนี้ทุกครั้งที่เห็บหลุดออกมาจากตัว