เมษายน 2549

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog
... เมื่อหัวใจยิ้มได้ ... ความอ่อนล้าก็หายไป ...
... ประทับไว้ในหัวใจ ... เก็บลึกไว้ในความรู้สึก ...

Image Hosted by ImageShack.us





... เธอรู้มั้ย ... ฉันเฝ้าคอยเธออยู่ตรงนี้มาครบ 3 ปีแล้วนะ ภาพของวันแรกที่เห็นเธอ ..ยังคงติดตรึงอยู่ในหัวใจ ... รอยยิ้มแรกที่ได้เห็น ... สายตาคู่ร้ายที่บาดหัวใจทุกครั้งที่ได้สัมผัส ... ทุกความรู้สึกยังคงฝังลึกอยู่ในหัวใจฉัน ...

... กว่า 3 ปีที่อยู่ตรงนี้ ... รู้สึกดีที่ได้รัก ...สุขใจเมื่อคิดถึง ... ยังจำได้เมื่อครั้งแรกที่ได้พบเธอ ... ในวันนั้น ..เป็นเหมือนฝันที่รอคอยมานาน ... ดีใจที่สุดแล้วตอนนั้น ... จำได้ว่า ตะโกนเรียกเธอจนสุดเสียง... แล้วเธอก็เงยหน้ามาส่งยิ้มให้ ... ฉันแทบจะละลายให้ได้ในตอนนั้น ...และแล้วฉันก็ได้สัมผัสแสงออร่าที่ล่ำลือ ... มันเปล่งประกายมาจากตัวเธอจริงๆ ด้วยสิ ... ได้สัมผัสเธอเมื่อยามไม่ต้องแสงไฟที่สุดของฉันแล้วในตอนนั้น ...ถึงแม้ฉันจะอยู่ห่างจากเธอถึงสามชั้นก็เถอะ ...แต่แสงจากตัวเธอยังติดตาฉันจนทุกวันนี้ ... ผู้ชายที่ฉันเฝ้าคอยในวันนั้นเดินมาด้วยมาดนายแบบหัวแดง ... ผิวขาว ... กับรอยยิ้มที่บาดลึก ... จากนั้นฉันก็น้ำตาแตก ... ดีใจเป็นที่สุดที่ได้เห็นเธอ .... ความทรงจำในวันนั้นยังตราตรึงอยู่ในใจฉันจนทุกวันนี้ ...

... จากวันนั้นมาฉันก็อยู่กับการรอคอยที่จะพบเธออีกครั้ง .. แล้วในที่สุดเธอก็กลับมาอีกครั้ง ... กลับมาให้ความทรงจำที่ล้ำค่ากับฉันอีกครั้ง ... แต่คราวนี้เธอมาพร้อมน้องๆของเธอ... ในครั้งนี้ฉันได้พบเธอในคอนเสิร์ต ... มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆในคอนเสิร์ตที่ฉันประทับใจที่สุดแล้ว ... ในช่วงเวลานั้น ... เธอเดินมาทางฝั่งที่พวกเรานั่ง ...แต่แล้วจู่ๆเธอก็ส่งสายตาเจ้าเล่ห์พร้อมรอยยิ้มแบบกวนๆกระดิกนิ้วมือเรียกพวกฉันให้กระโดดลงไปหา ... โอ๊ยยย.. ตอนนั้นพวกเราแทบบ้าอยากกระโดดลงไปหาเธอจริงๆนะ ...มันเหมือนฝันมากเลย เพียงชั่วขณะเท่านั้นที่ได้สัมผัส ... แต่ก็เป็นที่สุดของความประทับใจของฉันแล้ว ... มันไม่น่าเชื่อเลยจริงๆนะ ..เธอตั้งใจเดินมาเล่นกับพวกเราที่นั่งอยู่ด้านบน ... เธอรู้ว่าพวกเราอยู่บนนั้น ...เธอถึงเดินมาหา ... ดีใจเป็นที่สุด ... ในตอนนั้นพวกเราแทบน้ำตาแตก ... กรี๊ดกันลั่นไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้รับสิ่งนี้จากเธอ ... ขอบคุณเธอจริงๆที่ทำให้ฉันมีความทรงจำที่งดงามร่วมกับเธออีกหนึ่งวัน ...

... ความสุขความทรงจำของฉันและเธอไม่ได้จบลงแค่วันนั้น .. แต่มีมากขึ้น ... เมื่อเธอกลับมาอีกครั้ง .. เมื่อปีที่ผ่านมา ... มาคราวนี้เธอเป็นที่สุดของความทรงจำฉันอีกแล้ว ... ยังจดจำวินาทีแรกที่ได้พบเธอได้ดี ... หนุ่มเสื้อชมพูกางเกงสีขาว ... นั้นเจอร์รี่ หรอ .. ฉันพูดย้ำแล้วย้ำเล่า .. ภายหลังที่ฉันเดินเกือบจะชนเธออยู่แล้ว น่าละอายจริงๆฉัน ... เดินเข้าไปจนจะชนหนุ่มหล่ออย่างเธออยู่แล้วยังไม่รู้ว่าเธออยู่ตรงหน้า ... นึกถึงเมื่อไร ก็ขำตัวเองทุกที ... ไม่รู้อะไรบังตา .. ดันจำเธอไม่ได้ .. เฝ้าถามพี่สาว ซ้ำแล้วซ้ำอีกว่านั้น .. "เจอร์รี่เหรอ" ช่างเป็นความทรงจำที่งดงามแบบขำๆที่ฉันรู้สึกประทับใจเป็นที่สุด ... ในวันนั้นเป็นวันที่สวยงามที่สุดในใจฉัน ... ฉันรู้สึกเต็มอิ่มเป็นเหมือนฝันที่ร่องลอยอยู่ในใจฉันอยู่ตลอดเวลา ... หลังจากที่ฉันแทบจะชนกับเธอ ฉันก็ได้พบเธอแล้วเฝ้ามองเธอแบบเต็มอิ่มหัวใจเมื่อเธอได้ก้าวขึ้นมาบนเวที ... ฉันได้แต่เฝ้าเก็บภาพเธอด้วยสายตา .. มองเธอยิ้มและส่งสายตามาให้แฟนๆที่นั่งอยู่ด้านล่างเป็นระยะ ... และแล้วจู่เธอก็ส่งสายตามาทางฉันและเพื่อนๆพี่ๆที่นั่งอยุ่ตรงนั้น พร้อมกับยักคิ้วข้างเดียวเหมือนเป็นการตอบรับ ..จำได้ว่าตอนนั้นฉันได้แต่โบกมือพร้อมกับส่งยิ้มกลับไป จะว่าไปแล้ว ฉันก็ยิ้มแทบไม่ได้หุบอยู่แล้วเมื่อได้พบเธอ .. เธอดูน่ารักที่สุดเลยตอนนั้น .. นึกถึงช่วงเวลานั้นเมื่อไร ... รู้สึกดีในหัวใจเหลือเกิน ..

To be continue...





Image Hosted by ImageShack.us





Create Date : 14 เมษายน 2549
Last Update : 6 มิถุนายน 2549 22:08:58 น.
Counter : 542 Pageviews.

6 comments
  
ฮาโล..แว้บเข้ามาอ่าน
..อ่านถึงวันที่เธอเดินมากระดิกนิ้วเรียกสาวเสื้อฟ้า..
อดไม่ได้ที่จะ
..ทุกครั้งที่เจอเธอในบ้านเรา..มีความสุขแบบสุดๆทุกครั้งเลย

(รออ่านต่อเน่อ)
โดย: p'pip (cutie bunny ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2549 เวลา:20:09:10 น.
  
หวัดดีค๊าพี่แมมโม่ คิดตึ๋ง..
ดีจายจังเลยพี่แมมโมยังร๊ากเจอร์รี่อยู่ อิ๊กๆ
พี่แมมโม่อาวเพลงไปให้ฟังหนุ่ยน๊า..รออยู่ค๊า
โดย: ต้นปอ IP: 203.188.60.174 วันที่: 16 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:59:30 น.
  
ดีจ้า....

แวะมาทักทาย

เหมือนพี่สาวเลยอ่านถึงตอนกระดิกนิ้วเรียกสาวเสื้อฟ้า...แล้วก็

น้องสาว...ถ้าว่างก่อนอื่นพักผ่อนก่อนนะ แต่ถ้าพักผ่อนพอแล้วก็มาเขียนต่อนะ รออ่านต่อเช่นกันจ้า
โดย: เธอคือโลกทั้งใบของฉัน IP: 203.170.236.195 วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:30:47 น.
  
...ยังงัยเราก็อยากอ่านบันทึกของคุณที่มีกะเจอร์รี่ต่อนะอ่านแล้วมีความสุขค่ะ..และก็อยากเห็นคุณยังคงทำเพื่อคนที่คุณรักมากต่อไป..(ขณะที่เขียนอยู่นี้เรากับรู้สึกอ่อนแรงและล้าเป็นที่สุด)..แต่ก็รู้สึกดีใจที่เห็นคุณมีความสุขนะ..ไม่รู้เป็นเพราะอะไรตอนนี้เรากับรู้สึกสงสารคุณชายจับใจ....อาจเป็นเพราะว่าเริ่มรู้จักคุณชายก็ได้เห็นคุณด้วยควบคู่กันมาตลอดแต่ตอนนี้ห่างหายไป..ใจหายเป็นที่สุด..ตอนนี้เราเริ่มยอมรับอะไรมากขึ้นแล้ว...อาจคงเป็นเพราะเริ่มโตขึ้นก็เป็นได้..
ยังงัยก็อยากให้คุณเก็บความทรงจำคนนี้เอาไว้ให้อยู่คู่กับคุณเอาไว้ให้นานแสนนานและตลอดไป..ขออวยพรค่ะ..
มีบางอย่างที่คุณชายอาจต้องสูญเสียไปไม่ช้าก็เร็ว..ทุกๆคนก็คงต้องมีเหมือนกัน...แต่ก็ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับคนที่รักคุณชายมากมายเหลือเกินไวขนาดนี้.....ดีใจกับคุณนะคุณ mammo...กลับความรู้สึกใหม่ยังมีคนที่เราควรชื่นชมอีกมากมายอยากที่คุณเคยบอกหัวใจเราไม่ได้ผูกติดไว้กับใคร...คำเขียนนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว..ท้ายสุดเราขออวยพรให้กับเจอร์รี่ด้วย....ยังอยากเห็นคนที่ยังมุ่งมั่นกับเธออยู่ซึ่งก็คงต้องพบเจอมากขึ้นเหมือนที่เราเจอในตอนนี้..
ที่ผ่านมาต้องขออภัยนะคะที่อาจต้องทุกข์ใจจากพวกเราบ้างต่อไปคงไม่แล้ว......ยังระลึกถึงคุณเสมอ..พี่สาว...
โดย: เดียร์ IP: 202.129.37.107 วันที่: 1 มิถุนายน 2549 เวลา:16:20:34 น.
  
^^^เขียนต่อได้แย้ววว..พี่แมมโม่..รอนานจังเด๋วฝุ่นจับง่ะ..
^^^รออ่านจนเหงือกแห้งแย้วน๊า..อิกๆๆๆๆ
^^^ปล.รักจริงหวังแต่ง..คริๆๆๆๆ
โดย: ต้นปอ IP: 203.188.1.162 วันที่: 6 มิถุนายน 2549 เวลา:13:11:55 น.
  
ขอโทษจริงๆ
อย่าอ่านนะขอร้อง
ความลับมาบอก เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น
เคยมีเด็กถูกฆ่าตายที่ห้องน้ำของภารโรง
แต่ไม่สามารถหาต้นเหตุของคดีได้
จึงได้ปล่อยร่างไร้วิญญาณของเด็กน้อยทิ้งไว้ ณ ที่เดิม
ไม่มีการทำพิธีอะไรทั้งสิ้น วิญญาณของเด็กจึงล่องลอยวนเวียนอยู่ในรร.
เป็นเวลาหลาย 10 ปี
จนวันหนึ่งได้มีกลุ่มนร.หญิงเข้าไปในห้องน้ำนั้นเพื่อหวังจะแกล้งภารโรง
จึงได้พบวิญญาณของเด็กน้อย กำลังไต่ไปตามเพดาน พร้อมแสยะยิ้มให้
พวกเธอกลัวมากรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ
แต่เพื่อนคนหนึ่งพลันไปเหยียบแอ่งน้ำที่พื้นเข้า
จึงได้ล้มและไปสะดุดขาของเพื่อนอีกคนหนึ่งเข้า
เพื่อนคนนั้นได้จับแขนของอีกคนไว้จึงล้มกันมาเป็นทอดๆและหัวฟาดพื้นตายหมด
วิญญาณของพวกเขาจึงวนเวียน ณ ที่แห่งนั้นตลอดไป
จงส่งต่อไปอีก 20 กระทู้ ภายใน 7 ชม.
ตอนแรกเราไม่เชื่อหรอกแต่เพื่อนเราประสบอุบัติเหตุไปแล้ว 5 คนตั้งแต่เรา
โดย: ฟฟฟฟ IP: 1.1.1.50, 58.8.161.54 วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:22:31:59 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

mammo
Location :
<<ขออยู่ข้างกายเธอจะได้มั้ย>>  Taiwan

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



... Wish you a big wonderful day ... ...ความทรงจำอันล้ำค่า ของฉััน…








Google