การเลี้ยงกระรอกแสนรักของฉันและของเพื่อนๆ
กระรอกเป็นสัตว์ป่าตัวเล็ก ๆ ขนยาวปานกลางนะ หางมีลักษณะเป็นพวงมีหลากหลายรูปแบบมากๆแล้วแต่สายพันธุ์ที่เพื่อนๆเลี้ยงนะครับ
หน้าตาของกระรอกน้อยจะออกบ๊องแบ๊วหน่อย แบบน่ารักนะครับผมว่า อันนี้แล้วแต่คนชอบแล้วกันนะครับนะครับ นานาจิตตังไม่ว่ากันก็แล้วกัน การเลี้ยงกระรอกให้
เชื่องนั้นสามารถทำได้ในระดับหนึ่งเท่านั้นนะครับ แต่คุณคงไม่คาดหวังการทำให้เขาเชื่องเหมือนสุนัข เพราะเป็นไปไม่ได้เลย
ทำไมถึงชอบเลี้ยงกระรอก
หน้าตาน่ารักดี เป็นสัตว์ขนาดเล็ก ใช้พื้นที่ในการเลี้ยงน้อยมาก ราคาซื้อขายไม่แพงมากนัก ในปัจจุบันในท้องตลาด ราคาจะอยู่ที่ 400-900
บาทเท่านั้รเอง ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์และขนาดครับ กรงสำหรับการเลี้ยงกระรอกก็ราคาประมาณ 100 บาท เท่านั้นเองครับ อาหารสำหรับการเลี้ยกระรอกก็สามารถหาได้ง่ายทั่วไปเลยครับ เพราะเค้ากิน
เกือบทุกอย่างครับทั้งผักและผลไม้
ใครเหมาะที่จะเป็นผู้ทำการเลี้ยงกระรอกบ้าง
คนที่จะทำการเลี้ยงกระรอกต้องมีใจรักจริง ๆ ครับ เพราะมันเป็นสัตว์เลี้ยงที่ต้องประคมประหงมพอสมควรในช่วงอ่อน ๆ นะครับ ต้องมี
เวลาให้เป็นพิเศษถึงจะเชื่องได้ ต้องเป็นคนใจเย็น เป็นคนใจเย็น และยอมรับความเจ็บปวดได้ เพราะคุณต้องมีโอกาสโดนกัด โดน
ข่วนบ้าง นะครับ
ใครที่ไม่ควรเลี้ยงสัตว์ประเภทนี้
เด็กเล็ก ๆ ไม่เหมาะสำหรับการเลี้ยงกระรอกนะครับ เพราะเป็นสัตว์ขนาดเล็กที่บอบบางมากๆ การกระทำ การเล่นที่
รุนแรงของเด็กๆอาจจะทำให้กระรอกกัดได้ หรืออาจทำให้กระรอกตายก็ได้นะครับ โดยเฉพาะกระรอกตอนที่ยังเล็ก ๆ
และคนที่คิดจะทำการเลี้ยงกระรอกไว้กอดรัดฟัดเหวี่ยง เพราะเค้าเป็นสัตว์ที่ซุกซนปราดเปรียวยิ่งนัก ไม่เหมือนหมาแมวครับนะครับ
การเลี้ยกระรอกวัยไหนที่ควรเลี้ยง
ควรหาซื้อกระรอกในวัยไม่เกิน 1 เดือนครับ 3 สัปดาห์น่าจะดีที่สุด แต่อย่าไปซื้อที่ยังไม่ลืมตานะครับ เพราะ
โอกาสรอดมีน้อย
การเลี้ยงกระรอกแต่วัยน้อย ๆ โอกาสเชื่องมีสูงกว่าและจะไม่กัดคุณแน่นอน(อาจจะมีงับคุณบ้างเมื่อไม่สบอารมณ์เท่านั้นเองอิอิ)
กระรอกเมื่อคุณซื้อตัวโตมาก ๆ แม้จะดูเชื่อง จับเล่นได้เมื่ออยู่ที่ร้าน แต่เมื่อคุณนำมาเลี้ยงจริงโอกาสเจ็บตัวสูงมากนะครับ
ครับ ยังงัยก็ต้องโดน คุณต้องยอมรับให้ได้นะครับ และขอบอกว่าเจ็บสุด ๆ ครับ คุณลองดูฟันเค้าสิครับ หากขยับบนมือ
คุณสุดลิ่มจะเป็นอย่างไร แต่ผมชินแล้วครับ
โรคส่วนใหญ่ของเจ้าตัวน้อยนั้นส่วนมากจะเป็น
โรคหวัดเลยครับ ซึ่งส่วนใหญ่เกิดเมื่่อตัวน้อย ๆ จากการโดยลม หรือ เครื่่องปรับอากาศ
โรคท้องเสีย อันนี้ส่วนใหญ่จะเกิดตอนเล็ก ๆ เช่นกัน โดยจะเกิดจากการให้นมที่เหลวเกินไป ต้องปรับวิธีการ
ชงนมใหม่ให้ข้นมากขึ้นกว่าเดิม
โรคผิวหนัง อันนี้มาตอนโตครับ โดยแยกเป็นส่วนที่เกิดจากเชื้อรา และเกิดจากอาการคัน ซึ่งผมแนะนำให้พบ
แพทย์เป็นการด่วนเลยนะครับ (สำหรับผม ๆ ว่าเกิดจากอาการคันจะน่ากลัวกว่าเพราะเค้าจะแทะหางตัวเองจนร่วงหมด
และมี เลือดด้วยครับ โอกาสหายนะมี แต่หางที่เสียเลือดไปมากจะขาดครับ......อันนี้เป็นประสบการณ์ตรงของ
ผมเองเลย กับการเลี้ยงกระรอกเจ้า "ดิงด้า" ตัวสีแดงที่เป็นเบคกราวน์ นี่ละครับ เพราะเจ้านี้แทะหางตัวเองจนถึงเลือดไหล แต่ผม
ดันอวดรู้ซื้อยาคนมาทาให้เขาซะผันแผลซะเรียบร้อย แต่เอาไม่อยู่ครับเพราะเค้ายังแทะต่อ จนต้องพาไปพบ
คุณหมดที่คลีนิคตรงแถวประชาชื่น ขอบอกว่าที่นี่คุณหมอเก่งครับสำหรับการเลี้ยกระรอกคือจากที่คุยแล้วรู้เลยว่าคุณ
หมอ รู้จริง เคยผ่านเคชของกระรอกมาพอสมควร ผมว่าดีกว่า รพ.สัตว์เกษตร อีกนะครับ เพราะที่นั่นเหมือนที่
ศึกษายังงัยไม่รู้ของผมไปตายที่นั่น 2 ตัว แต่อาจสุดวิสัยก็ได้แต่ผมว่าเหมือนหมอไม่เคยรักษากระรอกอะ เอา
ของเราเป็นกรณีศึกษา นักศึกษามาดูกันเต็มเลย สู้คลีนิคไม่ได้เลย ดูจากเทคนิคการจับกระรอกแล้วรู้เลยว่าหมอ
และผู้ช่วยเก่งจริง เอาเหอะว่ากันของเราดีกว่า กลับมาไม่กี่วันก็หายครับ แต่เสียหางไปกว่าครึ่ง เสียหายครับ
แต่ก็เป็นครู.. )
ระวัง!
เจ้าตัวเล็กมีจุดอ่อนที่บริเวณคอ หากได้รับการกระแทก กระทบกระเทือนส่งผลให้ถึงตายได้เลย การจับโดยการ
บีบช่วงต้นคอหากไม่ถูกต้องเค้าจะขาดอากาศและตายใน 2-3 นาทีแค่นั้นเอง ไม่น่าเชื่อใช่มั้ยว่าเจ้าตัวเล็กที่ตก
จากต้นไม้ระดับตึก 3-4 ชั้นได้สบาย จะตายได้ง่าย ๆ แบบนี้
อาหารสำหรับการเลี้ยงกระรอกขณะยังเป็นตัวเล็ก
เมื่อพ้นวัยทารก ประมาณเดือนครุึ่ง มีฟันพอสมควรเริ่มให้แทะกล้วยก่อนเลยครับ ควบคู่ไปกับซีรีเล็กซ์ เมื่อเค้า
ทานผลไม้ได้เยอะขึ้นค่อยให้ผลไม้เป็นการถาวร โดยควรให้ผลไม้ที่หลากหลายครับ เพราะจะทานได้เยอะและ
มีคุณค่าทางอาหารที่ครบถ้วนกว่าทานอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยเฉพาะ แต่ไม่ยุ่งยากครับเพราะเค้าทานได้
ทุกอย่างครับผักยังท่านได้เลย ถ้่ว คะน้า แตงกวา ฯลฯ
เจ้ากระรอกน้อยเล็บย้าว...ยาว
กระรอกเล็บยาว ข่วนเจ็บ ทำให้เราเกิดเป็นแผลได้ ควรตัดเล็บเป็นอย่างยิ่งครับ เราสร้างความคุ้นเคยการตัดได้
โดยตัดแต่ตอนเล็ก ๆ เลย ก็พอตอนทานผลไม้ได้ก็เริ่มตัดเล็บได้แล้วครับ ตัดส่วนปลายที่เป็นขอบขาวนะครับ
ระวังการตัดโดนเนื้อถึงเลือดครับส่งสารเค้า ผมตัดประมาณ 3 วัน ครั้ง ลืมบอกไปแรก ๆ ยากครับ ต้องใจเย็น
ค่อยเป็นค่อยไป โดยเริ่มที่วางไว้บนหัวเขาเราและทำแบบเดิมทุกครั้งไป
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
