Bloggang.com : kannasan : วันจันทร์ที่ 22 มกราคม 2550 กับวันฝนพรำ

วันจันทร์ที่ 22 มกราคม 2550 กับวันฝนพรำ

เช้านี้ตื่นขึ้นมาด้วยอาการ Monday Sick อีกทั้งอากาศสลัวๆ คล้ายฝนตกทั้งๆที่เวลานั้นหกโมงครึ่งเข้าไปแล้ว ก็ยิ่งตอกย้ำอาการไม่อยากไปทำงานมากขึ้นไปอีก

แต่มีเสียงนึงดังขึ้นจากข้างๆบ้านที่ทำให้ลุกขึ้นจากเตียงอย่างเสียไม่ได้ นั่นก็คือเสียง งอแงไม่อยากไปโรงเรียนของลูกคนข้างบ้าน

"หนูไม่ไป หนูไม่ไปโรงเรียนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

ไอ้เราก็เลยต้องรีบลุกขึ้นจากเตียง ทั้งๆที่หัวใจยังเหนื่อยอ่อนจากอาการหัวใจอ่อนแอ หรือหัวใจสะออนที่เกิดขึ้นเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา

ช่วงเดินทางออกมาจากบ้าน อากาศก็ยังคงสลัวๆอยู่เหมือนเมื่อตอนตื่นขึ้น แต่ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย นั่งมองข้างทางพร้อมคิดเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นกับตัวเองไปเรื่อยเปื่อย

จนเมื่อรู้สึกตัวหันกลับมามองหน้ารถ ก็พบว่ามีหยดน้ำฝนตกลงบนกระจกหน้ารถ

ความรู้สึกแรกคือตกใจ เพราะยังไม่ถึงออฟฟิศเลย ถ้าฝนตกหนักกว่านี้จะทำยังงัย แต่โชคดีว่าตกเพียงปรอยๆ สักครู่ก็หยุด หากฟ้าก็ยังไม่โปร่งสดใสเหมือนฟ้าหลังฝนอย่างทั่วไป เพราะยังมีทีท่าที่ฝนจะตกลงมาได้ทุกเมื่อ

บรรยากาศชวนอึดอัดก็ยังคงมีอยู่ ยิ่งทำให้ใจที่ไม่สดใสอยู่แล้ว อึดอัดจนอยากร้องไห้มากขึ้น

อยากที่จะร้องไห้สะอึกสะอื้นเป็นเด็กเหมือนเมื่อก่อน อยากที่จะโทรไปหาใครเพื่อรับฟังกับความรู้สึกในใจ อยากให้ใครมาปลอบใจ กล่าวถ้อยคำที่ทำให้รู้สึกดีขึ้น

แต่มาวันนี้จะให้เป็นแบบนั้นคงเป็นไปได้ยาก คงเป็นเพราะเวลาที่ผ่านมาทำให้โตขึ้น พร้อมกับการที่แต่ละคนต้องมีเส้นทางเดินในชีวิตของตัวเอง จึงทำให้ต้องห่างหายกับเพื่อน ไม่มีเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันเหมือนแต่ก่อน ทำให้รู้ว่าสุดท้ายแล้วเราก็ต้องอยู่คนเดียว

นานแล้วที่ไม่ได้ร้องไห้ให้ใครได้ยิน นานแล้วที่ไม่ได้โทรไปคุยกับเพื่อนพร้อมเสียงร้องไห้ อย่างมากก็เพียงบอกแต่ว่า "เซ็งว่ะช่วงนี้" "ช่วงนี้หัวใจอ่อนแอน่ะ" "สับสนกับชีวิตนิดหน่อย" หรือไม่ก็ "อารมณ์ศิลปินเข้าสิงว่ะ"

แต่เมื่อใดที่อยู่คนเดียว นั่นก็หมายความว่า น้ำตาก็สามารถที่จะไหลออกมาได้ทุกเมื่อ

หากการร้องไห้นั่นหมายถึงว่าจะช่วยลบความรู้สึกเจ็บปวดในใจลงไปได้ ก็คงที่จะยินยอมร้องไห้ออกมาด้วยความเต็มใจกว่านี้

แต่ความเป็นจริงมันไม่ใช่ ยิ่งเมื่อใดที่ร้องไห้ ก็ยิ่งเจ็บปวด ก็ยิ่งมีบาดแผลฝากไว้ในหัวใจมากขึ้น

แล้ววันนี้บรรยากาศก็ยิ่งเอื้ออำนวยต่อการที่หัวใจจะอ่อนแอไปกว่าเดิม โชคดีที่ในห้องทำงานไม่มีหน้าต่างที่ทำให้สามารถทอดสายตาออกไปมองสายฝนที่ตกลงมาในช่วงบ่ายได้ ไม่อย่างนั้นอาจยิ่งทำให้หัวใจต้องร้องไห้ออกมาพร้อมสายฝนที่โปรยลงมา

ทำให้นึกถึงเพลงน้ำตาฟ้า ของสามโทน

"เขาบอกว่าฟ้าร้องไห้ออกมาเป็นน้ำฝน
อยากรู้นักฟ้าที่เบื้องบนต้องมาร้องไห้เพราะใคร
หรือฟ้าสงสารคนอย่างฉันถูกหลอกเรื่อยไป
ถูกเขาลวงเขาล้วงหัวใจเอาไปต้มยำทำแกง
ฝนฟ้ากระหน่ำเสียงฟ้าคำรามดูน่ากลัว
น้ำตาฟ้าหลั่งมารดตัว รดหัวใจฉันจนชา
ฉันคนผิดหวังมีเคราะห์กรรมไร้วาสนา
เขาเลยไม่รักไม่ยอมพูดจา หลอกลวงให้ฉันต้องตรม
ฉันมันคนซื่อไม่เคยฝึกปรือในเรื่องความรัก
เพิ่งเคยได้รู้ เพิ่งเคยได้ลอง เพิ่งเคยรู้จัก
สุดท้ายต้องมาอกหัก ไม่รู้จะดามยังไง
เขาบอกว่าฟ้าร้องไห้ออกมาให้ฉัน
ฟ้าสงสารและคงผิดหวังที่ชักนำให้ฉันพบเธอ
น้ำตาที่ไหลจากความตั้งใจไม่ได้พลั้งเผลอ
ชาตินี้เข็ดแล้วนะเออ ไม่อยากเจอหน้าเธออีกเลย"

เหมือนฟ้าจะรู้เลยว่าอยากจะร้องไห้ เลยร้องไห้ออกมาแทนกันซะงั้น

หวังว่าการตัดสินใจในครั้งนี้ จะไม่ใช่การตัดสินที่ผิดพลาด และทำให้หัวใจบาดเจ็บไปกว่าเดิม

หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น

^___________________^

Create Date : 22 มกราคม 2550

Last Update : 22 มกราคม 2550 16:10:52 น.

4 comments

Counter : 538 Pageviews.

โห เพลงข้างบนน่ะคะ เพราะมากเราเคยฟัง ฟังแล้วอยากร้องให้จริงๆๆค่ะ วันนี้บรรยากาศอึมคลึม จริงๆค่ะ ขอให้หายเหงานะคะ บรรยากาศแบบนี้ทำให้ซึมเศร้าจริงๆค่ะ อิอิ แต่อย่างไร ก็ขอให้ทำหัวใจให้สดใสเบิกบานไว้นะคะ มีความสุขนะคะ

โดย: oryzaja

วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:17:42:12 น.

เป็นเหมือนกันเลยค่ะ มันเหงา ๆ บอกไม่ถูก อยากไปทะเลจัง ปลดปล่อยความเหงา ความเศร้า ให้มันทิ้งไป

โดย: วันวานที่ผ่านมา

วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:20:30:03 น.

เมื่อวานก็อินกับเพลงนี้ทั้งวันเลย...

ถ้าไม่ติดทำงานนะ...อยู่บ้านนอนร้องไห้ไปล่ะ

มองเมฆดำที่เคลื่อนมา ความเหงาก็เข้ามา
เข้ามาตอกย้ำว่า...คิดถึงเธอ

เรื่องราวที่ช้ำใจ มันวนกลับย้อนคืน เมื่อยืนอยู่ใต้เงาเมฆฝน

*ใจ..บอกว่าลืมเธอได้ แต่ความจริงไม่ใช่เลย อยากให้ฝนสาดลงมา ช่วยสาดลงมาเพื่อกลบน้ำตาให้ที ไม่อยากให้ใครหันมา พบรอยน้ำตา

ของฉันคนนี้..ที่โกหกไว้ทุกๆทีว่าใจคร่ำครวญอยู่ ขอให้ฝนตกลงมาได้ไหม ฉันเกลียดน้ำตาตัวเอง

โดย: จิ้งจอกสาวฝึกหัด

วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:11:04:35 น.

พี่ร้องไห้ประจำเลย น้องกานต์รู้ป่าว ...

ยิ่งเดี๋ยวนี้ ยิ่งถี่ขึ้น

..สงสัยกินน้ำมากไปหน่อย ฉี่ไม่ทัน

โดย: สาว(เริ่มไม่)แกร่งฯ IP: 124.121.47.231 วันที่: 24 มกราคม 2550 เวลา:12:49:48 น.