|
หรือว่าเราจะไม่เหมาะกับงานเลขาฯ
อีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็จะหมดเวลาการทำงานของวันนี้ แต่อยู่ๆก็มีคำถามนี้ผุดขึ้นมา
ถ้าจะพูดถึงงานที่ทำตอนนี้ก็ไม่มีอะไรนะ เป็นเลขาฯ (แต่ไม่เหมือนในนิยายหรอก)
ไม่มีหรอกที่จะเป็นเจ้านายหนุ่มรูปหล่อชวนให้กระชุ่มกระชวยหัวใจ 555
และก็ไม่มีหรอกพวกเจ้านายแบบสมภารกินไก่วัด หมาหยอกไก่ (อันนี้ไม่ได้อยากเจอนะ เอิ๊กกกกก)
หรือแม้แต่เจ้านายที่มีสาวๆคอยมาตามตื้อ พาลให้เลขาต้องมีหน้าที่กีดกัน คอยจัดคิวเข้าพบ 
รวมทั้งเจ้านายที่ใช้ให้ทำงานสารพัดแม้แต่ไปรับลูก 
เป็นเลขาฯที่สบายเอาการ ไม่ต้องมานั่งจำว่านาย หรือแม้แต่แขกคนไหนของนายดื่มกาแฟรสไหน (จนถึงตอนนี้ก็ชงกาแฟไม่เป็น 5555)
หรือแม้แต่จะต้องจดจำกระทั่งวันเกิดของลูกสาวของลูกค้า แล้วเตรียมหาของขวัญ
ไม่ต้องมารายงานนายว่าคืนน้มีงานสังคมที่ไหนบ้าง (เพราะบริษัทไม่ได้ใหญ่โตเป็นพันๆล้าน  )
อย่างมากก็แค่คอยแจ้งนายว่าพรุ่งนี้จะมีนัดหรือไม่ก็ประชุมอะไรบ้าง
ในแต่ละวันก็คอยรับโทรศัพท์เวลาจะมีใครมาขอเข้าพบนาย เอาเอกสารที่จะต้องเสนอนายเข้าไปให้นายเซ็น
นอกนั้นวันๆก็นั่งเล่นเน็ตลูกเดียว 
ก่อนหน้านี้ตอนสมัยเรียนมักจะคิดเอาเองว่าตัวเองเหมาะกับงานเลขาฯ เรียนจบแล้วคงจะต้องหางานเลขาฯ หรือแม้แต่คนอื่นก็บอก หลายครั้งอยู่ที่ไปสัมภาษณ์งาน พี่คนที่สัมภาษณ์ก็บอกเช่นนั้น
บ่อยครั้งที่จะมีคนพูดว่า "กานต์นี่เหมาะที่จะเป็นเลขาๆจริงๆเนอะ" หรือแม้แต่ "น้องกานต์นี่สมกับที่เป็นเลขาจริงๆ"
แต่เชื่อหรือไม่ว่าวันนี้กลับมีความคิดว่า "หรือว่าเราจะไม่เหมาะกับงานเลขาฯ"
ตัวเองเหมือนเป็นคนที่มี 2 บุคลิก
ด้านหนึ่งก็เหมือนจะเหมาะกับการทำงานออฟฟิศ จู้จี้ งานต้องออกมาดีที่สุด เล็กๆน้อยๆไม่อยากจะผิดพลาด งานต้องเนี้ยบ เวลาเดาใจนายได้นี่จะมีความสุขมาก
แต่อีกด้านหนึ่งก็เหมือนกับพวกศิลปิน อารมณ์วูบไหวง่าย ทำงานอยู่กับที่ไม่ได้ ใช้อารมณ์ในการทำงาน ไม่ได้หมายความว่าอารมณ์รุนแรง ชอบขว้างปานะคะ แต่หมายถึงว่าต้องอารมณ์ดีๆ มีอารมณ์อยากทำงาน แล้วใจถึงจะมา แล้วจะทำงานเต็มที่ ให้เหนื่อยยากแค่ไหนก็ทำได้ อยู่กับที่เฉยๆไม่ได้ ต้องไปนู่นมานี่ตลอด
ด้วยสาเหตุนี้ทำให้บ่อยครั้งที่ทำให้สับสนในตัวเอง เพราะงานเลขาที่ทำอยู่ทุกวันนี้ต้องนั่งโต๊ะอยู่เฉยๆ อยู่ในห้องคนเดียว ไม่มีแม้แต่หน้าต่างที่จะให้มองออกไปดูวิวข้างนอก
หากแต่ใจมันจะคอยแต่อยากจะไปโลดแล่นอยู่ภายนอก เวลาที่เห็นการตลาดเขาออกไปดูงานข้างนอกได้แต่อิจฉา ทำไมเราไม่ได้ไปข้างนอกมั่ง
สังคมการทำงานตอนนี้แคบมาก นั่งทำงานก็นั่งคนดียว ไม่มีแม้แต่เพื่อนในออฟฟิศ ใครเป็นเลขาฯก็คงจะเข้าใจ ทำงานก็กับนายแค่คนเดียว
ไม่ว่าทุกคนจะอยากได้อะไร ไม่ว่าจะเอกสาร หรือเรื่องข้อเสนอต่างๆ เราก็ต้องเป็นคนเสนอหน้าเข้าไปเสนอ เข้าไปถาม หากแต่เวลานั้นนายอารมณ์ไม่ดี เรากลับต้องเป็นคนแรกที่โดน
วันนี้เลยมานั่งนึกแล้วก็รู้สึกขึ้นมาว่า จริงๆแล้วเราเหมาะที่จะเป็นเลขาฯจริงหรือ เราเป็นเลขาที่ดีแล้วจริงหรือ
หรือว่าจะต้องเริ่มหางานใหม่ เริ่มหาทางเดินให้กับชีวิตตัวเองอีกครั้ง
ปล.เพิ่มเติม เดี๋ยวคนมาอ่านจะงงว่าเป็นเลขาฯที่นี่มีงานแค่นี้เองหรอ จริงๆต้องดูแลงานกึ่งๆบุคคลด้วยค้าบ มีสัมภาษณ์งานด้วยน้า - -a
| Create Date : 30 มกราคม 2550 |
|
13 comments |
| Last Update : 30 มกราคม 2550 21:38:21 น. |
| Counter : 2525 Pageviews. |
|
 |
|
)
ประกันค่ะ ให้ดู MD ตั้ง 3 คนจ่ายเงินเดือนเค้ายังกะแม่บ้าน 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
งานเลขาขึ้นกับประเภทของธุรกิจที่อยู่ด้วยนะคะ
เราเคยเป็นเลขาในโรงแรมสำหรับเรื้อยอช์ท งานตื่นเต้นดี
เคยเป็นเลขาในคาสิโนยิ่งสนุกเข้าไปใหญ่
เคยเป็นเลขาในบริษัทเทรดเดอร์ เดินทางไปต่างประเทศเป็นว่าเล่น
ตอนนี้ก็เป็นเลขาอยู่ แต่ธุรกิจค่อนข้างนิ่ง ไม่เหมาะกับอุปนิสัยเราเท่าไหร่
งานเลขานี่ขึ้นกับธรรมชาติของธุรกิจบริษัทเลยค่ะ